Kinderopvang is het volgende fiasco van de overheid.

Weer wordt de stelling dat alles wat de overheid doet, fout loopt of duurder wordt, bevestigd door onderstaand NOS-bericht.

Het is ook moeilijk voor een overheid om haar oneindige drang om zich overal mee te bemoeien (voor uw eigen bestwil) te beperken.
En die politici zijn niet alwetend of onfeilbaar, waardoor ze ook fouten kunnen maken. En dan zijn er ook nog altijd “unintended consequences”. Moeilijk leven voor die politici!
Nou ja, pech voor u, denk maar dat het goed bedoeld was!
Een beetje medelijden met die arme overheid kan wel. Of niet?

Het is ook erg complex in de maatschappij. Eerst willen ze meer vrouwen aan het werk krijgen. Daarom moet je de gelegenheid voor kinderopvang vergroten. Die opvang moet natuurlijk wel aan allerlei eisen en voorschriften voldoen, en eigenlijk gratis zijn! Dat moet ontwikkeld, voorgeschreven en gecontroleerd worden. De crèches moeten gerund worden door deskundige kinderverzorgers en bestuurders. Opleidingen zijn daarvoor nodig. Dat kan niet zonder vaste regels die natuurlijk vastgesteld en gecontroleerd moeten worden.
Het is logisch dat, om dit te verwezenlijken, de belastingbetaler veel subsidies moet betalen. Met de bekende consequentie dat alles wat gesubsidieerd wordt, meer gebruikers oplevert.

Daardoor worden de kosten veel te hoog. Geen nood, dat is makkelijk op te vangen door de belastingbetaler.
Daarop kun je dan weer beperken door Oma en Opa de kleinkinderen te laten opvangen. En natuurlijk, als er subsidie naar de crèches gaat, moeten Oma en Opa die toch ook krijgen. Eerlijk is eerlijk. Maar dan zullen zij en hun huiskamer wel aan bepaalde eisen moeten voldoen. Die worden dan ontwikkeld, vastgelegd en natuurlijk gecontroleerd.
Om dit weer goed te laten lopen , moet de procedure via “gastouderbureaus lopen. Ook weer met hun eisen en controles.

Deze procedures hebben (tot) nu toe geleid tot een tekort van een half miljard euro. En u mag raden waar die vandaan gehaald zullen worden.

Gelukkig komt Wouter Bos met een reddingsplan Hij zegt dat die gastouderbureaus te veel verdienen, en daar zal hij aan gaan snijden. Hij is al bezig om daar richtlijnen, procedures en voorschriften te ontwikkelen en controleurs op te leiden om dit alles in de praktijk te brengen.
En verder heeft Wouter al het originele idee om dan toch de ouders van de kinderen maar weer meer te laten betalen, en Oma en Opa maar iets minder of niets te betalen. Terug naar af! Geniaal!

Dit alles past dan in de belofte van Wouter en zijn vriendje Jan Peter dat de kiezers na het zuur nu het zoet krijgen.
Het vertrouwen in politici stijgt met sprongen omhoog!

U hoeft dus geen zorg te hebben, u moet alleen maar betalen.
———————————————————-
NOS 23 april: Veel meer gebruik van kinderopvang
Het aantal kinderen dat gebruik maakt van kinderopvang is vorig jaar sterk gestegen, zo blijkt uit cijfers van het CBS. Eén op de vier kinderen ging naar de kinderopvang, tegen één op de vijf in het jaar daarvoor.

Het aantal ouders dat een toeslag voor kinderopvang kreeg, steeg van 271.000 naar 388.000.Staatssecretaris Dijksma heeft door de sterke toename van het aantal subsidies een gat van een half miljard in haar begroting.

Minister Bos (Financiën) zei gisteren dat gastouderbureau’s te veel aan de bemiddeling verdienen. Hij zint op maatregelen om dat aan te pakken.

58 REACTIES

  1. als iemand kinderen heeft moet die persoon , moeten die ouders er geheel zelf voor zorgen en alles zelf betalen, het is een hobby/liefhebberij die niet op anderen moet worden afgeschoven, dus ook zelf op de kinderen passen of zelf opvang betalen, er anderen niet voor op laten draaien.
    (en ook geen kinderbijslag )

  2. [1] Goed plan. Als Bos er voor zorgt dat er minder wordt uitgekeerd en gelijktijdig de belasting verlaagt dan is iedereen gelukkig en hoeft er niet gecontroleerd te worden. Dat spaart ook. Weg met de betutteling!

  3. Laat ik eens erg politiek incorrect doen:
    Nu is het zo dat mensen die weinig verdienen, meer vergoeding van de overheid krijgen om hun kinderen naar de opvang te doen, terwijl mensen die veel verdienen (vrijwel) geen vergoeding krijgen.
    Eigenlijk is dit helemaal verkeerdom, want mensen die weinig verdienen zijn blijkbaar niet zo waardevol in hun werk, dus die kunnen dan ook wel thuis blijven om voor de kinderen te zorgen, terwijl diegene die veel verdienen blijkbaar zeer belangrijk werk doen, en die kunnen dus maar beter blijven werken.

    Juist door die rare belastingen en subsidies stimmuleert de overheid dat hoogopgeleide vrouwen thuis blijven om voor de kinderen te zorgen. Terwijl de overheid nu juist weer wil dat meer vrouwen in de top van het bedrijfsleven komen. Tja, dat gaat niet lukken met de 3 dagen in de week die de gemiddelde vrouw in Nederland werkt…

  4. Het is ook wel ingewikkeld hoor.
    Je biedt iets aan ver onder de kostprijs, geeft mensen er extra geld voor, en dan…wordt dat produkt meer afgenomen….

    Het is toch ongelooflijk…dat hadden ze natuurlijk niet kunnen zien aankomen.

  5. [4] als iets bijna gratis is staan ze in de rij, vooral als het een sigaar is uit andersmans doos

  6. Ik besef dat wat ik nu ga zeggen mensen op de kast ga jagen. Pech.

    Ik vind dat als je kiest om te proberen om kinderen te maken en dat je ze krijgt, je verplicht bent om naar de natuur zijn maatstaven, wetenschappelijk allang bewezen, dat in meeste gevallen de vrouw de aangewezen persoon is om de eerste 7 jaar voor haar kind(eren) te zorgen. Daarna pas kom pa in beeld.

    En wat mij zo stoort dat er over de rug van de emotionele stabiliteit van de kinderen carrière dient gemaakt te worden. En dan later gaan ze zichzelf afvragen waarom hun kinderen zo ontspoort raakten? Om geld te besparen, dat moet als muziek in de oren klinken voor de grote gemeenschap, zou het beter zijn als vrouwen willen werken wachten totdat de kinderen of kind naar school gaan.

    De regering dient daarom ook banen te creëren die binnen de schooltijden vallen van hun kroost.

    Dat zou de staat ontzettend veel geld schelen, niet alleen nu maar ook in de toekomst. Immers is een stabiel kind later een stabielere volwassene.

    En het is niet en kinderen krijgen EN werken, maar of werken of kinderen.

    Zo was het al eeuwen zo, maar de emancipatie heeft hierin dus zichzelf duidelijk in de vingers gesneden door medeplichtig te zijn in de teloorgang van onze jeugd. Denk maar aan hoe de kinderen nu zijn.

    Niet dat ik tegen het feit ben dat vrouwen carrière maken, maar maak dan een keuze. Er zijn genoeg moeders die weel voor hun kinderen met liefde willen zorgen.

  7. [6] MA, mijn kids (2 en 5) zouden anders toch echt niet zonder hun papa kunnen hoor.

    Maar het overheids-principe is toch simpel? Door vrouwen in het arbeids-proces te betrekken krijg je 2 keer zo veel belastingbetalers. Daar moet een hoop voor wijken.

  8. Laten we niet vergeten dat dankzij deze massale subsidie en daarmee semi-verplichting (niet doen terwijl je er wel voor betaald kunnen alleen rijken zich permitteren) van kinderopvang, de overheid steeds meer macht krijgt op de opvoeding van kinderen vanaf een steeds jongere leeftijd.

    Het mes snijdt dus voor de overheid aan twee kanten.

  9. [7] Een vader IS onmisbaar, ik spreek uit ervaring, maar vooral de eerste jaartjes zijn voor de baby toch moeders die de band legt. Vaders zijn prima ‘moeders’als het er op aan komt hoor.

  10. Het lijkt mij beter om scholen en werk bij elkaar te bouwen opdat ouders samen met hun kinderen eventueel kunnen forenzen en naar school/werk te gaan. Dat bevorderd toch enigszins het samenzijn en het kind leert gelijk dat een regelmaat hoort bij het leven. Dus als de heren architecten eens de koppen bij elkaar staken.

  11. [6] Je opent je tekst niet voor niets met de woorden dat je mensen op de kast zult jagen.
    En voor jou is het dan handig dat er relatief zo weinig vrouwen meekletsen op deze site..
    Niet zo heel gek, want vrouwen die wat meer in hun mars hebben dan hun dag doorbrengen met theevisites en tv kijken, hebben het te druk volgens mij. Zeker als er ook nog jonge kinderen zijn. Zij draaien ondanks alle emancipatie, voor het grootste deel op voor het thuiswerk en de zorg v.d. kinderen. ( Uitzonderingen daargelaten)
    Dat vrouwen de 1e 7 jaar veelal de "kinderkar"trekken, is niet wetenschappelijk , maar maatschappelijk en sociaal/cultureel bepaald.
    De opvang van kinderen is en blijft door alles heen, altijd maar weer het probleem van de vrouw.
    Dit is achterlijk en buitengewoon onderdrukkend.
    Net of vrouwen geen last hebben van een breuk in hun carriere..Net of vrouwen ( zeker hoger opgeleide vrouwen, geen last hebben van afstomping, net of mannen geen vermogen bezitten om voor jonge kinderen te zorgen.
    Opvang van kinderen geldt als probleem van zowel mannen als vrouwen. Dat is glashelder.
    Wie het betaalt is het volgende punt.
    Het liefst natuurlijk de ouders zelf. Maar als de werkgever wil meebetalen mag dat ook natuurlijk. En als opa, oma of tante Truus willen oppassen: geweldig!
    En welke opa of oma wil daar nu geld voor hebben. De opa’s en oma’s die ik ken, willen graag geld toegeven als ze mogen oppassen. Wat is er nu fijner dan voor je kleinkinders te mogen zorgen, een paar dagen per week. En natuurlijk gaat het de overheid totaal en helamaal niks aan hoe aan oppas vorm wordt gegeven. Dat regelen de ouders zelf wel met hen.
    Een vriendin van me was direkteur/eigenaar van een fantastische kinderopvang, met lange wachtlijsten.
    Echter: de overheidseisen namen de laatste jaren zulke lachwekkende vormen aan; de regels werden zo onwerkbaar aangescherpt en de kosten zo enorm hoog, dat ze ermee gestopt is.
    Ik moet erkennen dat ik er niet helemaal uit ben, wie voor de opvang van kinderen die geen opa/oma voorhanden hebben moet betalen. Dat vind ik een zeer ingewikkeld probleem, waar we maatschappijbreed nog niet echt uit zijn.
    Maar om het voor meer dan de helft neer te leggen bij de vrouw/moeder, is echt een gepasseerd station.

  12. [11] Maar om het voor meer dan de helft neer te leggen bij de vrouw/moeder, is echt een gepasseerd station.

    Helaas is dat waar, maar zeker niet onmogelijk. Ik doel alleen op het feit dat ouders erg belangrijk zijn voor de ontwikkeling van het kind, en zeker geen surrogaat.

    Het is wetenschappelijk bewezen dat de primaire zorg echter toch de moeder is die die taak op zich zou moeten nemen. Als mannen kinderen konden krijgen was deze discussie niet relevant.

    Begrijp mij niet verkeerd dat ik tegen verandering ben, maar de feiten spreken toch voor zich? Gebroken gezinnen doordat de hypotheek niet meer opgebracht kan worden, echtscheidingen daaraan tengevolge, het leven is duur maar de kinderen zijn meestal de dupe.

    Kostenbesparing naar mijn mening kan hier op inspringen door werk en opvoeding te combineren als dat al niet bestaat.

    En een hele rare stelling, maar stel nu dat er mannen zijn die graag vrouw willen zijn en kinderen zouden willen krijgen, wat zou dat voor verandering in de maatschappij teweeg brengen?

    De vergrijzing is ook toch een gevolg van minder aanwas van baby’s? Vandaar dat de politiek kunstgrepen moet doen om het pensioen nog betaalbaar te maken.

    En over vrouwen onderdrukking? Die woorden laat ik mij niet in de mond leggen, want zo bedoel ik het niet. Ik heb duidelijk gezegd dat vrouwen prima in staat kunnen zijn om te werken maar zorg dan voor een oplossing in belang van het kind.

    En zo te lezen is jouw keuze al bepaald, daarom moet je niet en/en willen maar of /of.

    En het is wetenschappelijk wel bewezen, bij ratten, dat als de moeder maar even uit het zicht is er een meetbaar negatief resultaat is voor de rittens.

    En ik zou graag meer vrouwen in leidinggevende functies willen zien, en als ze ook nog in staat zijn een goed stel kinderen op te voeden, prima. Echter is dat nu nog niet gemeengoed. En niet elke vrouw is in staat om een carrière op te bouwen. Net zoals bij mannen.

    Maar volgens mij worden kinderen uit liefde geboren en niet omdat het zomaar kan.

  13. Geef ouders 4000 per jaar heffingskorting per kind. Probleem opgelost. De vrije markt zorgt wel voor betaalbare kinderopvang.

  14. [12] Je 2e alinea onderstreep ik van ‘Ik doel’..tot : ‘kind’ alleen slaat het niet op de boodschap uit alinea 1.
    En hoezo "helaas?" (al. 1)
    Wat krijgen we nu toch?
    Ik ben verbaasd om deze teksten juist van jou te zien.

    Heel veel klopt: gedupeerde kinderen bij gebroken gezinnen, te hoge hypotheken bij (jonge) gezinnen , echt mee eens hoor. Maar: slaat dat op werkende vrouwen? Hoezo?

    Je haalt de vergrijzing er ook nog bij.
    Vanuit dit perspectief is de gedachte aan subsidie voor opvang relevant. Niet de M/V verhouding.

    Je wilt je de term "onderdrukking"niet in de mond laten leggen.
    Door je stelling over man/vrouwrollen te handhaven doe JIJ DAT ZELF..

    Over combinaties: Vrouwen zijn al heel lang in staat goed te combineren. Niet omdat dit genetisch/biologisch bepaald is, maar omdat ze dankzij eeuwenlange onderdrukking hiertoe gedwongen zijn.
    Ik heb er geen cijfers van, maar wel talloze voorbeelden. En ik vind het terecht als jonge vaders hetzelfde gaan doen.

    Mijn keuze lijkt jou al duidelijk..
    Ik had niet veel te kiezen. 3 kleine huppeltjes , snel achter elkaar, en nergens kinderopvang. Geen opa’s en opa’s in de wijde omtrek. Niemand.
    En een man die niet in deeltijd mocht van de baas.
    Ik weet er alles van. Geloof me.

    Dezelfde studie gedaan als mijn echtgenoot, heb ik bijna 16 jaar full-time voor mijn gezin gezorgd. En om niet "in te kakken" was ik ook nog eens een buitengewoon veelgevraagde ( want hoogopgeleide, dus geliefde) vrijwilliger in besturen, commissies, teams, wat en waar je maar bedenken kunt.
    Het heeft mij de grootste moeite en meerdere jaren gekost om terug te komen in een baan die bij mijn opleiding en niveau paste. Ik was een veel te dure kracht geworden.
    Mijn pensioen kan straks niet in de schaduw staan van het pensioen wat mijn man ( als Bos eraf blijft) straks krijgt.
    Maar hopen dat we bij elkaar blijven dus.. Anders wordt het schrapen!

    Toch geen frustraties bij mij.
    Mijn moeder en oma hadden het nog veel beroerder.
    Maar ook geen concessies.
    Ik wil niet dat mijn buitengewoon schrandere dochter hetzelfde lot ondergaat als ik.
    Ze heeft het zwaar met haar stevige baan in combinatie met de jonge kinderen. Of dat aan haar intelligentie ( deed o.a. in 5 jr de basisschool) ligt weet ik niet, maar zij kan vreselijk goed combineren, doch wordt in toenemende mate tegengewerkt.
    En jouw teksten helpen haar niet bepaald verder.

    Voor haar en al die andere meiden zal ik me met hand en tand verzetten tegen alles en iedereen die de rol van vrouwen richting vrouwen wil plooien zoals in landen waar bv lieden als de Taliban huishouden .
    Geen centimeter geven we meer prijs.
    Kom op zeg!

  15. Ik werk buiten de deur, mijn vrouw runt mijn gezin. Ik betaal geen kinder opvang en heb een fantastisch stel kids die goed in het leven staan. Geen "deskundige" kinderopvangneuzelaars. Nee. Maar een gewone degelijke, struikelende, fouten makende vader en moeder die samen iets voor elkaar willen krijgen. En lieve dames en heren. WIJ zijn daar trots op.

  16. [16] "Mijn" gezin.
    "Ik" betaal geen ..
    en "heb" een fantastisch stel kids enzovoort.

    "Wij" zijn daar trots op…
    Tja, wat zal ik… wat zullen wij ervan zeggen.

    Ik hou het maar bij mezelf. En ik ben blij dat er mensen zijn die, enigszins geholpen en ervaren door scholing,het enkele dagen per week op een goede manier voor mijn nazaatjes zorgen.
    Zo houden we het allemaal, met elkaar goed en gezellig vol.

  17. [10]
    Welk een wereldvreemde gedachten ontmoet men hier regelmatig.
    Werk en school bij elkaar?
    Lijkt wel socialistische krompraat.
    In 1 klas kunnen zeker zo’n 20 verschillende werkgevers zijn vertegenwoordigd.
    Allemaal rond de school?
    Dat is toch wartaal?
    Stel dan dat ouders hun kinderen meenemen naar scholen in de buurt van hun werk.
    Maar uiteraard stuit dit op allerlei praktische bezwaren (vriendjes/vriendinnetejs b.v.) en de onmogelijkheid (gewenst toch?) dit te eisen van ouders.
    Velen hier hebben toch werkelijk een sterke neiging om steeds weer met overheden mee te denken.

  18. [15] Nou nou,

    Zo bedoel ik het nu ook weer niet. Ik zie dat ik mijn ongelijk moet toegeven maar ik onderschat de kracht van vrouwen niet. Ik bedoel dat het heel belangrijk is voor een kind zijn hechting dat er ouders zijn die dat proces laten ‘ingroeien’ als het ware.

    Mijn moeder had 6 kinderen met paratyfus liggen en het huis was nog schoon. Mijn vrouw d’r moeder had/heeft ook 6 kinderen en die moest het ook alleen rooien. Dus ik begrijp heus wel de strekking.

    En onderdrukking van vrouwen? Dan ben ik toch niet goed in mijn uitleg geweest.
    En de Taliban erbij halen, kom nou zeg. Als ik ergens tegen ben is het wel de onderdrukking van vrouwen.

    Maar het wordt zo ‘koud’ benaderd. Misschien ben ik nog wat ouderwets, dat zou kunnen. Uit eigen ervaring weet ik wat het is om zonder ouders op te groeien, en de daaruit voortvloeiende ellende zal ik hier niet ten berde brengen wat dat is weer off topic.

    Het spijt me als ik de indruk wekte je op je vrouwzijn te willen pakken. Dat is niet zo, ik hou er niet van als mensen hun kinderen bij creches droppen omdat het zo ontzettend belangrijk is voor kinderen dat zij hechten aan eigen ouders. En zeg nu zelf, de samenleving is er niet vrolijker op geworden met al die echtscheidingen (mede door de Euro), en een ouder gezinnen. En dat mag CDA-achtig klinken maar ik ben atheïst dus die vlieger gaat dan weer niet op.

    Ik wilde neutraal blijven maar mijn bedoeling werd niet gehoord, vandaar ik je wat persoonlijker benader.

  19. [19] Vat het nu niet gelijk zo raar op, vent.

    Ik dacht dat quality time in deze handig zou zijn als ouders en kinderen met elkaar konden reizen, dat was alles. Ik had maar een ingeving hoor. Maar het is toch op zich geen gek idee om scholen bij bedrijven te situeren zodat die mogelijkheid voor ouder met kinderen bestaat. En dan gelijk zo paranoïa over de overheid beginnen. Die overheid mag van mij ook direct vallen.

    Want diens manier van regeren is een ‘intelligentere’versie als die van de nazi’s.

    Immers worden ouderen dermate slecht behandeld, vrouwen ongelijk behandeld, gehandicapten zijn lastig, mensen die door ziektes niet productief zijn enz. Dat riekt toch naar een idealisme waar zwakkeren niet thuishoren? Maar goed, ik heb niet veel verstand van politiek.

  20. Moet wel bekennen dat dit soort onderwerpen mijn emoties boven rationaliteit gaan leiden. Vandaar ik dit even wilde melden, het is voor mij een gevoelig onderwerp, misschien omdat mijn vrouw en ik geen kinderen kunnen krijgen.

    En als je dan kinderleed om je heen ziet zoals ik dat zie, dan doet het wat met mij. Dus ik probeer dan maar dit soort topics over kinderen te mijden.

  21. Je kan het ook anders bekijken: Eerst krijgen die moeders een belastingkorting
    om hun kroost naar de grootouders te kunnen brengen(en een belastingkorting is altijd goed), binnenkort krijgen ze die alleen nog maar als hun kinderen naar de creche gaan waar hun kinderen al op vroege leeftijd door de staat gekneed kunnen gaan worden net als in Zweden.
    Die creches kosten 1,7 miljard de gastoudersopvang tot nog toe 310 miljoen, de desbetreffende ouders zullen hun kinderen dus naar de creche brengen en de kosten hiervan zullen stijgen tot boven de 4 miljard. (net als in zweden)

  22. Eigenlijk best wel onverantwoord om kinderen op te vangen in een potentieel terreurdoelwit, maar goed dat is iets voor een ander topic.

  23. [22] Ik reageer nu ook (bewust) vooral vanuit het gevoel.
    Ik vind het klasse van je, dat je niet je 1e verhaal gaat verdedigen, geen strijd om het gelijk voert, maar stil blijft staan bij de kritiek die je krijgt, waarbij je tegelijkertijd eerlijk naar jezelf durft te kijken.
    Kijk, zo ken ik je.
    Ik begreep het al niet.
    En nu begrijp ik het wel.Heel goed zelfs. En jouw gevoel over, hoe ouders kinderen moeten benaderen ( warm, liefdevol, verantwoordelijk enzovoort) is geen greintje anders dan mijn gevoel. Kinderen zijn buitengewoon kostbaar en verdienen het allerbeste op gebied van zorg en liefde.
    Ze hebben er niet alleen recht op, het worden er betere mensen door.
    Rogers ( humanistisch psycholoog) heeft ons laten zien dat een plant het best gedijt in goede grond. Dat kunnen we logischerwijs doortrekken naar de ontwikkeling van kinderen.
    Mijn leven is wel verrijkt met kinderen en ( ook al) kleinkinderen. Ik vind het verschrikkelijk als mensen ongewenst kinderloos blijven. Ik begrijp dat ze dan op een gevoelige (misschien soms emotionele) manier naar zaken rond kinderen kijken.
    Toch zou ik het niet mijden erover te praten. Jij maakt immers wel deel uit van dezelfde samenleving als kinderen en hun (groot)ouders. Ik als moeder/oma vind het juist heel prettig om gedachten/gevoelens uit te wisselen met mensen die zelf geen kinderen hebben.
    We hebben te maken, en rekening te houden met elkaar. Toch?
    Het feit dat ik 16 jaar lang ( full-time)voor mijn gezin heb gezorgd, omdat ik geen geschikte oppas ( ik had behoorlijk hoge eisen) in mijn omgeving kon vinden, zegt denk ik wel genoeg over mijn idee van nestwarmte.
    Mijn enige punt van betekenis was, dat je de moeder hier naar voren schuift als gedoodverfde hoofdverantwoordelijke ( of hoe je het noemen wilt)
    Ik kom uit een hoek (helaas mijn gade ook..) waar dat nog veel erger was(en is).
    Je hebt er geen idee van hoe ik heb moeten vechten voor een bestaan dat verder reikte dan het aanrecht.
    En dat, nota bene met een werkende moeder,(middenstander) wat zij zelf weer legitimeerde omdat ze wel moest na de dood van haar man, met een enorm huis vol kinderen, waarvan de jongste nog geen 2)
    Daar ligt dan meteen de verklaring voor mijn tekst die bij jou "Nou nou" ontlokt.
    Mijn gevoeligheid ligt in deze discussie dus vooral bij de positie, of als je wilt, het rolpatroon van mannen en vrouwen.

    Overigens vind ik het (als ouder/grootouder) enorm veel plezieriger om kindvriendelijke uitspraken van mensen zonder kinderen te horen, dan andersom.
    Ik heb ook wel heel andere ervaringen!

  24. [22] Ik vergat nog iets!
    Hou niet van doorzagen, maar vind het zelf nog even fijn om dit aspect te melden:
    Wie de rol van moeders t.o.v. kinderen ( los van de biologische, die is evident!) laat prevealeren boven die van de vaders, doet daarmee vaders i.h.a. echt tekort.
    Ik heb vele jaren, vele vaders van jonge kinderen geobserveerd en durf onderhand te zeggen dat zij gemiddeld even goed als vrouwen in staat zijn voor kleintjes te zorgen.
    Dus, het betreft hier in feite een kwestie van emancipatie voor beide partijen.

  25. [27] Ja, dat vind ik nu ook.

    Veelal werd gedacht dat vaders niet in staat waren om zorgelijk te zijn, wrong!

    Ik heb dus helaas geen kinderen maar was zojuist even bij de buurvrouw op verjaarsvisite en daar kwamen meisjes uit de buurt te spelen, en er viel er eentje uit de schommel. Ik stak mijn armen uit en het kind kwam gelijk bij mij zitten, en ik kan je vertellen dat een moment is dat ik altijd zou willen vasthouden.

  26. [26] Het rollenpatroon…
    Ja, dat heeft jaren prima gewerkt. En ergens valt er nog wel wat voor te zeggen, al kun je nu makkelijker switchen omdat mannen idd in staat blijken ‘moederlijke’ aspecten te hebben. 😉

    Dat werd veelal ook als taboe gezien. Maar zoals je al positief reageert omtrent mijn ware bedoelingen aangaande het aanleggen van een fundament voor een kind, wat als je dat als gemeenschap ziet een fijnere samenleving zou krijgen als iedereen eens meer keek naar hun houding t.o.v. kinderen.
    Immers is de vergrijzing een feit, en ik zou het toejuichen als er meer baby’s kwamen.

    Dat de zorg nu anders toepasbaar is, kan ik nu wel mee leven. Ik sprak met een 86 jarige mevrouw, en die zei net tegen mij dat het juist goed is voor kinderen om met andere mensen om te gaan. Toch denkt de wetenschap daar anders over, dat er eerst een hechting dient plaats te vinden. Daarna kan een kind heel wat hebben.

    Zoals ik al zei, dit is voor mij een heel gevoelig punt omdat ik zelf de juiste zorg niet gehad heb en ik zie nog verwaarlozing bij kinderen. Vreselijk.

  27. [29] Het probleem van verwaarlozing / nalatigheid m.b.t. hechting ouder/kind ( alsmede sybiotische tobberij) los je niet op, door dan maar niet buiten de deur te werken!!
    Ik heb beroepshalve veel met verwaarloosde ( op diverse terreinen) kinderen te maken gehad en dat zijn nu juist kinderen waarvan ouders niet allebei (soms allebei niet) werken..
    Sommige hummels zitten ( vaak in de sigarettenrook van pa of/en ma) de hele dag bij de tv. ( koek,prik, chips, worst, smarties..) Niemand let erop waar ze naar kijken. Niemand vangt ze op als ze ergens van schrikken.
    Er zijn ouders die alleen het hoognodige zeggen tegen hun kinderen. Zoals je "Op je poef" roept, naar een hond. Sommige kinderen spelen tot ver in het donker op straat.
    Ouders vechten waar kinderen bij zijn. Kijken naar pornofilms /horrorfilms waar kinderen bij zijn. En ga maar door.
    Je houdt het niet voor mogelijk hoe fout mensen met kinderen om kunnen gaan.
    Nu had ik het nog niet eens over sectarische ‘gelovigen’ zoals bv die enge Jehovagetuigen en/of orthodoxe religieuzen. Dit soort volk creeert gesloten systemen wat echt buitengewoon ziekmakend is voor kinderen.
    Tja: kinderen nemen staat vrij. Terecht. Aber…aber..het is om te huilen wat er wereldwijd met kinderen gerotzooid wordt.
    Ook als je er beroepshalve niet mee geconfronteerd wordt, kom je dit soort mensen wel tegen in de supermarkten en zo. ( bijna altijd te hard praten tegen de kindertjes… ).
    Voor dit soort kinderen zou het een onnoembare zegen zijn als ze een paar dagen per week in volwassen handen konden zijn, waar ze de aandacht , liefde en ontwikkeling krijgen van stabiele, constructieve grote mensen, om minstens een beetje gezond op te groeien..
    Niet dan?
    helaas komt er vaak pas iets helpends op gang, als er al veel schade is.

  28. [30] Ik heb wel eens een stelling geponeerd, dat niet alle ouders/mensen geschikt zijn om kinderen te krijgen.

    Ik zou mezelf als voorbeeld kunnen nemen maar dat is te privé.

    Maar ik heb het ook wel een geopperd om een ´genetische drempel´ te doen opwerpen opdat persoonlijkheidsstoornissen die erfelijk zijn de reduceren wat de maatschappij uiteindelijk minder geld kost aan de bestrijding van criminaliteit en zorg en allerlei aanverwante zaken.

    Hoe?
    Nou meneer en mevrouw A gaan naar het stadhuis waar ze te kennen te geven te willen te trouwen en kinderen willen.

    Dan volgt er een bloedtest waar de genetische mismatch of match vastgesteld wordt. Er is in samenspraak met geleerden dan een bepaalde drempel ingesteld wanneer er een negatief advies naar mensen gegeven worden als zij genetisch niet compatible zijn.

    Dat klinkt eng, maar het is een preventief idee. Als de uitslag negatief is dan wordt het niet verboden om dan alsnog kinderen proberen te krijgen maar dan is wel alle verantwoordelijkheid voor de ouders, alle verantwoordelijkheid.

    Positieve uitslag kan gehonoreerd worden door middel van studiefinanciering en meer soorten hulp wat kan komen van uitgespaard geld die anders op zou gaan een bestrijding van dergelijke uitwassen van kinderen die verwaarloosd zijn door ouders die het zelf ook niet goed geleerd hebben door puur pech. Kijk maar naar de gevangenissen, het merendeel die vastzitten heeft borderline of is manisch depressief.

    Ze verbieden geloof ik nu al voor verstandelijk gehandicapten om kinderen te krijgen.

    En echt gek is het niet, want in de natuurlijk regelt dit gegeven zichzelf. En zeg nu zelf, zou je een kind het niet willen besparen om een vreselijke psychische stoornis of een fysieke te krijgen als het voorkomen kon worden?

    Ik zou niet geboren willen zijn als ik wist wat er op mijn pad is gekomen. En dat geldt ook voor mijn vrouw. Daarom de reden om kinderloos te blijven, maar de liefde is er nog steeds hoor.

Comments are closed.