Een van de leidende staatswaarheden in alle door socialisten gedomineerde levensgemeenschappen stelt dat politici universele en goddelijke supergenieën zijn met de enige juiste kijk op alle zaken terwijl de bevolking uit volslagen idioten bestaat die in ieder microdetail van hun mechanische robotbestaan de leiding van deze geestelijke reuzen nodig hebben.
In deze visie is het volk passief en volgt het blindelings alle meningen die het aangereikt krijgt door broodpolitici en is de volksmening-van-het-moment over welk onderwerp ook precies de laatste mening waarover de gevestigde politieke elite het onderling eens is. Dit heet “politieke correctheid” en het kenmerk van politiekcorrecte waarheden is dat ze absoluut geen enkele onderbouwing behoeven, het feit dat een willekeurig politicus uit een toegelaten partij zoiets roept is al voldoende onderbouwing.
Dit systeem wordt regelmatig verstoord door het hinderlijke verschijnsel “scharrelpolitici” die weigeren om de politieke correctheid te volgen (zoals Janmaat, Fortuyn en Wilders) waardoor een deel van het volk in de war raakt en zomaar niet-politiekcorrecte meningen overneemt.
Een andere socialistische staatswaarheid-als-een-koe luidt dat ongewenste meningvorming bij het volk alleen kan ontstaan doordat gevestigde politici hun politiekcorrecte standpunten niet goed hebben overgebracht, het volk is immers niet in staat om zelf een eigen mening te vormen. Om zulke dwaallichten weer op het juiste door de staat gewenste pad te krijgen is het volgens de heersende socialistische ideologie voldoende om de gangbare politiekcorrecte mening nog eens en dan wat beter uit te leggen.
Samengevat is de vuistregel dat als het volk wordt geconfronteerd met een politiekcorrecte en een niet-politiekcorrecte mening men altijd blind het door de staat aangereikte politiekcorrecte standpunt zal overnemen, mits dit goed wordt uitgelegd.
Dat hebben we gezien met de EU-grondwet: het feit dat de meerderheid tegen heeft gestemd was volgens de gevestigde orde te wijten aan onbegrip bij het plebs en niet aan afkeer van de EU. De grondwet werd afgewezen omdat politici het gewoon niet goed hadden uitgelegd en als dat wel correct was gebeurd dan had het volk het allemaal wel goed begrepen en had het gegarandeerd voor deze grondwet gestemd. De staat had na de afwijzing nog een voorlichtingscampagne kunnen voeren waarin het een en ander nog eens en beter uiteen werd gezet met het voorspelbare resultaat dat men er dan massaal voor zou stemmen. Maar aangezien iedereen dankzij die betere uitleg er vast en zeker toch voor zou gaan stemmen kon de overheid zich de moeite van die campagne besparen en de afwijzing verder negeren en het verdrag ondertekenen en dat is dan ook zo gebeurd.
Het idee van de hypercorrecte Doekla Terpstra om met een paar Wildersaanhangers te gaan lunchen heeft dezelfde grondslag: PVV-ers zijn gewoon verdwaalde geesten, misleid en verleid door die foute Wilders maar als ome Doekla ze even confronteert met de enige echte politiekcorrecte waarheid dan kan het gegarandeerd niet anders dan dat ze hun dwalingen zullen inzien en Wilders ognblikkelijk zullen verwerpen.
Hetzelfde geldt voor het begrip “haatzaaierij”. In de echte wereld betrekken mensen informatie bij diverse bronnen en vormen zich daaruit een mening en schaven die voortdurend bij. Het is normaal gesproken echt niet zo dat als een willekeurig iemand eens roept dat roodharigen slecht zijn degenen die dat net toevallig hebben gehoord alle roodharigen zonder verder nadenken meteen gaat haten, daar is echt veel meer voor nodig. En toch is dit wat er volgens het socialistisch denken gebeurt, vandaar dat de staat “haatzaaien” zo hoog opneemt. Ook hier ontkent de heersende socialistische ideologie het vermogen van mensen om zelf een mening te vormen en schildert ze af als sponzen die alles klakkeloos absorberen wat op hen af komt en juist broodpolitici nodig hebben om ze desnoods met geweld voor foute ideeën te behoeden.
Het Kamerdebat over de film van ome Wilders valt ook keurig binnen het betoog hier dat volgens de socialistische staat het volk zelf geen mening kan bepalen maar die altijd vanuit de politiek aangereikt moet krijgen en dat iedere voorgekauwde staatswaarheid (=politieke correctheid) onweerstaanbaar is voor het volk mits voldoende uitgelegd door de staat.
Dit gaat ook op voor dit kamerdebat: het doel van die smakeloze parlementaire klucht was duidelijk om het door die foute Wilders misleide volk te confronteren met de onversneden politiekcorrecte waarheid dat Islamieten mieters zijn en de Islam de beste uitvinding sinds het geperforeerde grijze toiletpapier, en de “foute” boodschap van Wilders uit de echte wereld dat de islam wellicht toch wat minder plezierige trekjes zou kunnen hebben en uiteraard zal de staatswaarheid zegevieren, ongeacht de werkelijke uitslag.
Wat de waarheid betreft zitten de politiekcorrecten altijd gebakken, die boetseren hun eigen waarheid wel.
hij is sterk
Inderdaad volgt de perceptie door linkse politici van misdenk uit het zien van mensen als tabula rasa: de maakbare mens.
Daarom was het verleden parlementaire debat ook hopeloze tijdverspilling.
De p.c. politici weigeren de grondoorzaak van de islam-gerelateerde problemen te erkennen dus is elke discussie zinloos. Behalve voor hen (zoals ik) die politiek cabaret wel kunnen waarderen.
Hanja Maij-Weggen wilde meer Engelse toestanden in het parlement. Welnu, ze wordt op haar wenken bediend. ZIj het dat aan de overkant wel over de inhoud wordt gediscussieerd en het hier om verplichte nummers voor de bühne gaat.
grotendeels mee eens. Niet in de laatste plaats omdat ik zelf tot een recente conclussie ben gekomem. Politici zijn niet de ubermenschen die ze denken te zijn/mensen verwachten dat het zijn .
Ik neem aan dat er ook Israelische/Palestijnse PC bestaat? Daar heb je immers ook politici e.d.
Wat ik vooral sterk vind aan Wilders is dat hij zijn principes trouw is. Die mogen dan nog een stuk van ons vrijheidsideaal af staan, hij is standvastig en handelt er naar. Zo vertaalt zijn afkeer van subsidies (en de daarvoor benodigde belastingen) zich in zijn weigering subsidie te ontvangen, terwijl hij daar als politieke partij wel aanspraak op zou kunnen maken.
Zoals de dorpsgek van Venlo in een eerdere Rondom10 smalend opmerkte is de PVV ‘niet eens een echte politieke partij’. Dat klopt, en de vorm waarin hij de PVV gegoten heeft maakt dat hij geen subsidie kan krijgen. Maar dat is dus wel een bewuate, en zeer verstandige, keuze geweest. Maar als de verlokkingen van de staatsruif te onweerstaanbaar zijn is dat zo opgelost.
En wie kan een andere politicus aanwijzen die steeds weer het beestje bij de naam noemt, consequent is en niet buigt of barst onder de enorme druk en intimidatie van zijn tegenstanders? In Nederland kan ik er geen noemen. De door velen (kennelijk?) aanbeden Rita heeft zich talloze malen laten terugfluiten onder druk van haar partij en de oppositie. Alleen al daarom zal Rita nooit een alternatief kunnen zijn.
In Engeland hebben we natuurlijk Nigel Farage en zijn collega’s van UKIP, maar die richten zich met name op de misstanden in het EP, en het Verraad van Lissabon. Maar het blijft een klein aantal verzetsstrijders tegenover een enorme overmacht. Links heeft al veel te lang haar gang kunnen gaan, en dat heeft zeker te maken met de factor Goebbels in het staatsonderwijs.
de anti-Wilders lesbrief van de eruit getrapte wethoudster Buyne van Amsterdam is het perfecte bewijs van mijn stelling. Scholieren dreigden af te gljden naar niet-poliekcorrect denken en dat kon (in de ogen van Buyne en de rest van de rooie parasietenkliek in Amsterdam) heel gemakkelijk worden gecorrigeerd met een brief waarin de juiste politiekcorrecte ideologie werd uitgestald. En het kon uiteraard niet anders uitpakken dan dat de scholieren deze staatswijsheid klakkeloos zouden overnemen.
Socialisten hebben traditioneel altijd grote moeite met de werkelijkheid gehad.
Comments are closed.