Het Meldpunt Herindicatie Thuiszorg luidde hierover de noodklok.
Sinds de gemeenten verantwoordelijk zijn voor de thuiszorg, is de situatie voor hulpbehoevenden dramatisch verslechterd. Tachtig procent van de deelnemers aan een landelijke enquête, zegt te weinig zorg te krijgen.

Nu zal het best zo zijn dat sommigen, eenmaal gewend (of verslaafd) aan subsidie of zorg, het steeds vanzelfsprekender vinden om nog meer te krijgen. Echter hier gaat het om een verslechtering van de zorg sinds de gemeenten die toekennen.
Al weer het standaard recept van de overheid: eerst, met als argument dat het gezamenlijk veel goedkoper is, iedereen verplichten mee te doen aan een overheidsproject, bijv, thuiszorg, medische verzekering, AOW etc.
Daarna wordt de prijs verhoogd.
En vervolgens wordt de dienstverlening verlaagd.
En als je dan de balans opmaakt, blijkt dat iedereen teveel betaalt voor wat hij anders had gekregen bij een particuliere organisatie (maar die organisaties zijn inmiddels verdwenen omdat die in het begin niet op konden concurreren tegen die lage invoeringsprijzen van de overheid, of omdat ze verboden werden).
Daarom blijven wij pleiten voor particulier initiatief in plaats van overheidsinstanties.

13 REACTIES

  1. Het walgelijkste is dat de tomatengooiers van de SP actie voeren tegen marktwerking in de zorg terwijl de zorg achteruit holt doordat de "indicatiebureaus" alleen maar bezig zijn mensen minder zorg toe te wijzen. En dat er mensen ontslagen worden omdat gemeenten maar een beperkt aantal aanbieders toestaan (het liefst volgens socialistisch/communistisch model 1) zodat de mensen geen echte keuze meer hebben.

  2. Ik ben niet erg’thuis’ in hoe het tegenwoordig gaat bij Thuiszorg. Wel weet ik dat iemand uit mijn omgeving geheel particulier ( en zwart, zoals dat gaat bij de meeste ‘werksters") bij diverse oude mensen (toevallig (??) wel allemaal met een goed inkomen en dat zal dan wel weer samenhangen met een hoge eigen bijdrage bij de reguliere Thuiszorg ?) die niets meer met de officiele zorg te maken willen hebben. Zij zijn met een tientje per uur niet alleen goedkoper uit ( zeggen ze!) ze hebben niets te maken met wachttijden en regelzucht: kiezen bv zelf een geschikte persoon uit, laten niet door de zorgkaderleden uitdenken wat de hulpen precies moeten doen ( bij mijn eigen moeder mochten ze destijds niet eens koffie inschenken voor de visite, terwijl mijn moeder dat veel belangrijker vond dan een afgestoft lampje..lekker puh toch gedaan!!) en mogen naar eigen goeddunken presentjes geven, als de hulp zich bv extra verdienstelijk heeft gemaakt.
    Dus, toch een marktwerking, zij het binnen het zwarte circuit.
    Geen idee of het meer voorkomt? Ook in andere gebieden?
    Tja dat heb je er nu van. Ik ben nog (hoop ik) lang niet aan hulp of zorg toe, maar heb al wel zo’n idee bij wie ik zijn moet straks. Tenzij pluklustige Bos en Co nog driftiger doorgaan met nivelleren. Dan kan zo’n tientje ( Tzt misschien een twaalfenhalfje) per uur wel eens niet meer haalbaar zijn voor mij. Dan moeten we wel in de rij staan.
    "U bent nog lang niet aan de beurt.."
    Zucht..

  3. [1] "doordat de "indicatiebureaus" alleen maar bezig zijn mensen minder zorg toe te wijzen."
    Ik weet er nog heel weinig van. Maar toen ik een paar weken geleden naar Nederland immigreerde wildem ik er wel iets meer over weten. Belde een bureau op waarvan in de naam iets van ZORG stond.
    Nog voor ik een vraag kon stellen, kreeg ik de vraag: "Mijnheer, hebt u een indicatie?"
    Toen ik vroeg wat dat was, was de dame verbaasd.
    Het gesprek is op niets uitgelopen. Ik weet nu nog niet of ik een "indicatie" heb, en of ik wel verder kan leven zonder een indicatie.

  4. [2] "Dus, toch een marktwerking, zij het binnen het zwarte circuit."
    De zwarte markt is nu de enige echte vrije markt!!

  5. [4] Tot de speurhondjes van het beruchte Fiscusras er lucht van krijgen, vrees ik?
    Of zouden die de handen genoeg vol hebben aan grote zaken? Ik hoop het stilletjes.

  6. [3] Je hebt inderdaad een "indicatie" nodig om zorg te krijgen. Het indicatiebureau belt dus mensen van 80 op en zegt "hebt u wel zoveel zorg nodig mevrouw/meneer". De stamelende bejaarde vraagt zich af "uhhhh" en hopla, er is wat bespaard. Deze bureaus bepalen dus wie wat krijgt.

  7. [5] Ik denk dat de fiscus graag deze kleine visjes vangt. Waarom? Omdat er anders meer en meer vrije visjes zullen komen en dan kan Wouter Bos niet genoeg geld uitdelen aan zijn vriendjes. En dat is erg!

  8. Lekker geregeld toch! In NL is alles lekker geregeld…..van het kastje naar de muur, tenminste als je niet weet hoe je hulp moet aanvragen. Je moet hulp krijgen bij het aanvragen van hulp. Zonder hulp geen hulp!
    [3]

  9. [6] Het kan ook compleet anders.
    En als je niet gelooft wat ik nu zeg, ben ik de 1e die dat begrijpt. Maar ik lieg niet. Ik overdrijf zelfs niet.
    Ik was op bezoek bij mijn oudste zuster,( ik hoor bij de jonkies van het gigagezin!) die net geopereerd was aan versleten kniegewrichten.Ze bewoog zich nog moeizaam voort op stokken. Tegelijk met mij kwam iemand ( geen verzorgster maar een persoon die indiceert) van een thuiszorginstelling.
    Nu is mijn zus zolang ik haar ken al reumapatient, maar redt zich haar daar heel prima mee. Je wil niet weten wat ze met haar gekromde handjes allemaal voor elkaar speelt! In haar 9-persoonsgezin ( enorm groot en bewerkelijk huis) heeft zij nooit hulp gehad.
    Ze heeft een spiksplinternieuwe, comfortabele auto en komt overal waar ze wil wezen.
    Wat gebeurde er in dat gesprek? ( ik zat in het suitegedeelte van de kamer en mocht alles meeluisteren / bemoeien gaf geen pas , vond ik) De indicatiemevrouw vertelde dat mijn zus minstens 3 x per week hulp moest hebben, aangepaste ditjes, aangepaste datjes, en een scootmobiel.( Die viel nog net binnen een gratis te verstrekken termijn) Mijn zus, waarachtig niet eens een doetje, liet zich volledig overbluffen. "Maar mevrouw "probeerde ze steeds.." dat ik nu moeilijk loop komt omdat ik geopereerd ben. Wat moet ik met een scootmobiel? Ik heb een geweldige auto, waar ik overal mee kan komen waar ik wezen wil. En in huis red ik me straks ook wel weer.."
    "Wat u moet gaan leren" was de deskundige haar repliek ( die belerende stem erbij!!!’ " is om te accepteren dat u invalide bent. Dat u afhankelijk bent geworden van zorg! "
    Maar als ik hersteld ben van de operatie kan ik alles toch weer.." "U luistert niet naar mij mevrouw. Ik zei: u moet accepteren dat u haast niets meer kunt. Ik ga thuiszorg voor u regelen en een scootmobiel bestellen. U heeft er recht op!"
    "Maar ik wil helemaal niet zo’n ding" klonk het zwakke protest. Ik heb er niet eens plaats voor in de gang. Daar staat mijn fiets al."
    "Die fiets moet u liefst vandaag nog verkopen of weggeven, want u kunt echt nooit meer fietsen. Veel te gevaarlijk! Echt mevrouw: u moet leren te aanvaarden dat u invalide bent en dat u bovendien een oude vrouw bent,( ze is begin 70) die moet leren accepteren dat ze afscheid moet nemen van bepaalde dingen in het leven.."
    Omdat ik de vingers in mijn oren heb gestopt, weet ik niet precies hoe het gesprek verder is gegaan.
    Wel dat in de gang van mijn zus haar huis nu een nooit gebruikte scootmobiel staat ..ik kan het nooit laten er een schop tegenaan te geven als ik er op bezoek kom..’ Nooit gebruikt, omdat zij weer lustig rondsjeest in haar fijne auto en de 3 x in de week hulp heeft weten af te houden en terecht, want ze loopt beter dan in jaren en kan met gemak weer alles zelf.
    En die mevrouw van thuiszorg? Ik hoop nooit afhankelijk te worden van die organisatie, maar ALS het zover komt, hoop ik dat ZIJ de indicatie komt doen.

  10. [2] Er is nog een probleem namelijk dat gemeenten(zoals b.v.BREDA) via een wethouder die gek is van een bal graag evenetjes 2 miljoen toestopt aan NAC!Maar onderwijl is dat het zoveelste geld dat hij daaraan geeft terwijl de gemeentelijke belastingen wel weer fors werden verhoogt!Ik verdenk menige gemeente ervan geld ,bestemd voor de thuiszorg,ergens anders aan geeft zoals die leuke ,eigenbelangrijke,zaken waar niemand op zit te wachten.En het knuffelen van mensen die al te lang geknuffeld zijn en steeds meer geld opeisen!

  11. [10] het deelt makkelijk uit, met andermans geld.
    Echter wat mij opvalt is dat het vaak wel de hobbies, stokpaardjes en eeuwigdurende monumenten van de poliicus zijn die overheidsgeld krijgen, niet de hulpbehoevende kiezers.

  12. Als het GRATIS is, of bijna gratis, … is het noooooit goed genoeg en wordt het gegarandeerd alsmaar … "slechter". Daaaaaarom is de verzorgingsstaat GEDOEMD … en wordt iedereen alleen maar even arm en misserabel … Of niet soms?

  13. [10] Wie er ook op de verdeelstoel zit..altijd en altijd zal de verdeling geschieden op subjectieve gronden. Het kan niet eens anders.
    En we kunnen er niet omheen..die politici hebben we zelf onze stem ( direct of indirect, zelfs als we niet gestemd hebben..) op hun stoeltjes gezet.
    Vanuit dat perspectief is het dus ook wel realistisch en sportief om ook steeds kritisch naar ons eigen stemgedrag te kijken.
    Alleen..het is een verdraaid stuk lastiger om in te schatten hoe het een en ander zich afspeelt binnen de afwikkeling van zaken. Ik doel nu op het traject van uitvoerinfg der idealen en plannen.
    Hoe capabel zijn de (ambtelijke) schakeltjes binnen hun eindeloze reeks?
    Hebben ze zelf nog wel een beetje zicht op "het product" ten aanzien van de ideologie tot aan de afronding en evaluatie?
    Oef… ik vrees het ergste. De praktijk wijst dagelijks uit dat het hier telkenmale maar weer aan schort.
    Neem als voorbeeld maar eens een projectje onwikkelingshulp of zo. Hoe vaak blijkt niet, dat doelen zijn voorbij gestreefd. Dat er zoveel aan de beruchte ‘strijkstokken’is blijven hangen dat er uiteindelijk tekorten opdoken..
    t Is treurig. Maar daar zit meestal de crux van de miseres. In de ambtelijkheid.
    De tussenschakeltjes weten meestal niet eens waar het allemaal over gaat en zijn vooral bezig met zelf belangrijk (proberen te) zijn ( zie voorbeeld bij 6) c.q. hun eigen idee fixe aan klanten op te dringen. Weten zij veel?
    Maar we hebben er maar mee te maken!
    Wat ons te doen staat?
    Wakker blijven! Opletten! Zonodig protesteren en ingrijpen.

Comments are closed.