Woningbouwvereniging ” De Samenwerking “uit Amsterdam kocht onlangs in de Beethovenstraat een blokje appartementen voor circa 10 miljoen euro:
een half miljoen euro per stuk.
Deze woningen worden gerenoveerd en daarna verhuurd voor ruim duizend euro per maand. Een bestuurslid van de vereniging vertelde mij dat de aankoop gedaan werd, “omdat er zoveel geld in kas” was. Veel sjoege van financien hebben de bestuurders van ” De Samenwerking” blijkbaar niet. Iedere eerstejaarsstudent economie weet dat de aanwezigheid van contanten nimmer het leidende motief mag zijn bij de verwerving van wat dan ook.
Het aankopen van dergelijke appartementen op het hoogtepunt van de woninghausse en het daarna zwaar verliesgevend verhuren
hiervan getuigt ook niet van een buitengewoon groot financieel inzicht. De aardappelboer op de Albert Cuypmarkt heeft meer verstand van financien.
Het is altijd betreurenswaardig te zien hoe deze en dergelijke verenigingen hun financiele zaken regelen.
Eens, als het verstand bij de leden gaat dagen, zullen zij misschien de hele zaak verkopen en hun winst pakken.
Inmiddels hebben zij door hun zaken niet individueel maar collectief in verenigingsverband te regelen, allemaal een flink financieel offer gebracht : een offer waarvan zij zich vermoedelijk niet bewust zijn.
Hugo van Reijen
Liquiditeit is voor deze bestuurders kennelijk een dringende reden om geld uit het raam te smijten.
Bij dit soort projecten dan weet je toch in de regel al genoeg….Van wie heeft men dit blok (te duur) gekocht?…..Wie gaat dit project renoveren? Op welke rekeningen wordt het geld gestort etc. Ik denk niet dat bestuurders allemaal zo héél dom zijn, tenminste niet als het gaat om geld verdienen….eigen verdiensten wel te verstaan.
eerst renoveren en dan verhuren voor een opbrengst van 2.5% op investering voor renovatie. Kennelijk rekenen ze op massale inflatie en willen ze ten kost van alles cash omzetten in iets tastbaars.
De heren hebben waarschijnlijk gedacht dat de bomen steeds verder de hemel in groeien; de panden worden in de loop van de tijd immers ‘meer waard’.
Slaap zacht.
[4] nou, dat zou toch wel eens kunnen en dan pakken ze de winst wel bij verkoop, ik weet dat zulke apppartementen snel 8 ton doen soms.
[2] Inderdaad.
Ik zie hier ook wel dikke belangen verstrengeling bovendrijven.
Iedere eerstejaarsstudent economie weet dat de aanwezigheid van contanten nimmer het leidende motief mag zijn bij de verwerving van wat dan ook.
En een tweedejaars leert dat dat juist een sterk motief kan zijn. Contanten zijn namelijk soms op d ebalans voorzien van een tegenhanger van schulden of aandelenkapitaal van terechte hijgerige investeerders die rendement willen. Contaten leveren doorgaans weinig rendement op tov (andere) kapitaalgoederen.
Een tweede argument is een overheid die graag een graai doet in contanten. Momenteel heb je zo’n figuur van de PvdA die probeert te graaien in de kassen van de corporaties. Geld in steen, is dan een bescherming.
Dus of dit een slechte deal is, zou ik niet durven beweren.
[7] Dus jij vindt een rendement van 2% wel een goede investering voor die contanten ? Als je nog wat contanten overhebt, kan ik ze ook wel voor 2% voor je investeren.
Een eenvoudige oplossing om verdoken banden en geniepig verstrengelde belangen makkelijker op te neuzelen:
Zet alle bankrekeningen van de overheid realtime online.
Simpel en efficient, en met een reusachtig "draagvlak".
[7] Het woord contanten zij hier wat ruimer te interpreteren. Dit woord te vermelden zonder enige toeliching is uiteraard mijn fout. Ik had beter kunnen schrijven dat men vermogen dat momenteel niet nodig is, beter kan aanhouden in de vorm van vermogensbestanddelen waarvan de waardevastheid min of meer gegarandeerd is.
Ik heb niet gehoord dat De Samenwerking huizen kopen en weer verkopen, het zijn geen speculanten. Zij kopen gebouwen en knappen het juist weer op zoals het hoort met oog voor de historie, om het daarna te verhuren.
Niet voor niets hebben zij een enorme wachtlijst voor hun woningen.
Comments are closed.