Dan kan eigenaar zelf bepalen welke schilderijtjes etc. hij wil aanschaffen.
Wie wil proberen dit voorstel in de Tweede Kamer te krijgen?
VERONICA TV heeft met Lange Frans een programma waarin dat geprobeerd kan worden.*)
Wie heeft er zin en durf om te proberen deze bovenstaande libertarische stelling in de Tweede Kamer te krijgen?
Hij/zij kan minimaal rekenen op steun en hulp met argumenten van de vrijspreker.
Wij begrepen dat het een programma was voor jongeren tot 35 jaar.
Geef je hieronder op of stuur een mail aan hub@vrijspreker.nl
Samen zien we dan wel hoever we komen.
Het bijgevoegde plaatje is kunst ingezonden door Anno Zijlstra.
——————————
*) www.veronicatv.nl
Afgezien van het feit dat de niet-kunstliefhebbers (of liefhebbers van andere kunst) meebetalen aan wat een ander op kosten van de maatschappij denkt te moeten verkopen als "kunst", bestaan er in dit systeem slechts 2 mogelijkheden:
1. Om de kosten niet al teveel uit de klauwen te laten lopen bepaalt de staat wel kunst is en wat niet, met als gevolg per definitie een vorm van censuur. Waarbij bijvoorbeeld kunst met een anti-autoritair element het automatisch zal moeten ontgelden.
2. Iedereen kan iedere vorm van kunst verkopen aan de maatschappij op kosten van diezelfde maatschappij.
Volgens de eerste mogelijkheid doet zich een schending voor van artikel 1 van de grondwet (discriminatie) en de vrijheid van meningsuiting.
Volgens de tweede mogelijkheid zou ik als professioneel figuurpoeper subsidie moeten krijgen voor de plaatsing van een gefiguurpoept kunstwerk in de vorm van J.P. Balkenende dat midden op het binnenhof geplaatst wordt.
Grote vraag is wie in vredesnaam geassocieerd zou willen worden met Lange Frans, een ongemanierde rapper gespeend van elke vorm van moraal…
[1] "Volgens de eerste mogelijkheid doet zich een schending voor van artikel 1 van de grondwet (discriminatie) en de vrijheid van meningsuiting."
De grondwet is helemaal geen rechterlijk toetsingskader, dus ik weet niet precies wat je nu poepkunstpraat. 😉
[2] In vredesnaam zou ik er wel mee geassocieerd willen kunnen worden, als het een voor mij gelegitimeerd doel dient. 🙂
[3]
Vaak kun je de absurditeit van een bepaald systeem zelfs aantonen met behulp van de regels die gelden binnen datzelfde systeem.
[2]
Net zo min dan dat ik geconfronteerd wil worden met veel zwaarder gesubsidieerde "hoog"dravende kunstvormen als ballet of klassieke orkesten.
Als de keuningin zo graag naar een balletvoorstelling gaat moet ze maar gewoon een ongesubsidieerd kaartje van pakweg 200 euro kopen.
Aldus de cultuurbarbaar;-)
Het is ook zo makkelijk om iedereen die niet wil mee betalen aan cultuur een cultuurbarbaar te noemen. Het is dan ook het meest gebruikte "argument" misschien na het "argument" dat het "normaal" is om er voor te betalen.
[7] Alleen al deze twee hoofd "argumenten" illustreren de absurditeit van subsidie voor iets dat niet eens gedefinieerd is, en de immoraliteit om mensen te dwingen om daarvoor te betalen.
NU: ministerie van cultuur opheffen en geld terug aan de eigenaar.
[8] "ministerie van cultuur opheffen…"
Inderdaad, maar dat zit er niet in. Dan moeten ze vanwege precedentwerking namelijk ook onderwijs, economie, ontwikkelingshulp en al die andere ministeries opheffen. Zelfs justitie, dat eigenlijk tot DE kerntaak van de staat zou behoren. Maar de Trias Politica schrijft een scheiding van machten voor, en dat is al lang niet meer het geval.
Dus: opheffen en opnieuw beginnen, daarbij het mandaat zou nauw mogelijk definiëren en daarna scherp toezien op de naleving daarvan. Maar zoals gezegd: dat zit er dus niet in…
Het is de hoogste tijd dat ALLE kunstsubsidies afgeschaft worden.
Bepaling van de soort en hoeveelheid kunst die iemand wil consumeren dient uitsluitend door de consument zelf te geschieden.
De kunstenaar ( die vaker dan niet een ongeregeld leven leidt met laat opstaan en consumptie van veel drank gedurende tijden waarop andere personen aan het werk zijn) , lacht natuurlijk in zijn vuistje als op kosten van de belastingbetaler weer iets afschuwelijks aangeschaft wordt dat een straat of plein gaat ontsieren.
Zie bij voorbeeld de verroeste schroef die op de Apollolaan in Amsterdam staat.
[9] " Maar zoals gezegd: dat zit er dus niet in.."
Een droom: Stel nu eens dat wij er in zouden slagen deze harde feiten heel eenvoudig, duidelijk en overtuigend op papier te krijgen. En dat we dan ook nog de juiste marketingmethode vinden.
En als dan iedereen van onze juistheid overtuigd is, dan lijkt me de manier van doordrukken en realiseren tamelijk gemakkelijk.
Ja, een droom, maar wel niet onmogelijk!