Dit is titel van de Nederlandse uitgave van het beroemde boek van proessor Walter Block: “Defending the Undefendables”.
Op Wikipedia is een excellente, uitgebreide recensie over dit boek verschenen die we iedereen kunnen aanraden.
Er is wel een gevaar dat je dan het boek gaat kopen!
ISBN 978-90-8841-004-8, de vertaler is Dirk-Jan van Enk, Uitg: de Kenniskwekerij
Meer informatie: www.terverdediging.nl
Het boek is inderdaad van harte aan te bevelen!
Een must voor iedere Libertarier !
Een paar maanden geleden heb ik van dit boek 4 hoofdstukken gelezen en de overige doorgebladerd. Daarna het boek bij het oud papier gedaan want ik vond het een beetje een dogmatisch zeurboek. Misschien is het interessant voor mensen die niet of weinig bekend zijn met het Libertarisme.
Persoonlijk zou ik liever een "Vrijheid voor Dummies" zien, geschreven door Bart Croughs of Pamela Hemelrijk bijvoorbeeld. Graag met veel humor geschreven. Ik denk dan bijvoorbeeld aan "In naam van de vrouw, de homo en de allochtoon" of "Flatgebouw Nederland".
Afgelopen vrijdag heb ik dit boek kado gedaan aan Mark Rutte. Ik hoop dat hij het gaat lezen en er iets van leert.
[3] Goede actie, Quintus!
Ik hoop dat je over enige tijd kunt checken OF hij het gelezen heeft.
(En of hij het begrijpt!!)
[1] [2] Deze twee reactie laten meteen de ambivanlente houding van sommige libertariërs zien ten opzichte van het boek (mij persoonlijk maakt het geen reet uit). Is het boek nu HET libertarische pragmatische boek dat mensen moet gaan converten, of is het vooral een economisch werkje dat logische oplossingen formuleert voor echte, bestaande, problemen?
Either way, de lezer die niets me libertarisme of (down to earth, niet-pretentieuze) economie heeft kan er zowel op afknappen op de eerste stap zetten naar een nieuw wereldbeeld.
Het een "dogmatisch zeurboek" noemen kan zowel duiden op een gebrek aan inzicht wat het boek is of beoogt, dan wel de weerstand tegen clear-cut antwoorden vanuit clear-cut uitgangspunten. Als je dat dogmnatisch vindt, dan heb je gelijk maar je maakt geen punt. Alsof dogmatisch iets inherents slechts zou zijn. Als je dat denkt zou je kunnen overwegen je verre te houden van libertarisch getinte literatuur überhaupt. Anders ga je je nog veel ergeren in de toekomst.
[5] Staan dit soort boeken dan boven de kritiek? Mijn opmerking is niet zo zeer over de inhoud als wel over de stijl waarin het boek geschreven is – of de vertaling er van. Hoe dan ook ik vond het ‘narratieve’ aspect nogal onder de maat. Pamela Hemelrijk kan dat stukken beter, vandaar mijn voorbeeld hierboven.
Woorden op een beeldscherm zijn voor diverse interpretatie vatbaar… de woorden van jou komen over als die van een gelovige die slecht tegen commentaar op zijn geloof kan.
[6] "Staan dit soort boeken dan boven de kritiek?"
Nee, jij wel?
"Mijn opmerking is niet zo zeer over de inhoud als wel over de stijl waarin het boek geschreven is – of de vertaling er van."
De stijl is droog ja, als je het alleen over de vorm hebt, dan kan ik wel in je opmerking komen. Maar dan nog, het is een beetje een rare opmerking. het GAAT immers toch om de inhoud?
"Hoe dan ook ik vond het ‘narratieve’ aspect nogal onder de maat."
Ik vond de Engelse versie ook beter, maar dat komt omdat het oorspronkelijke boek in het Engels is geschreven en de vertaler een nogal letterlijke vertaalaanpak heeft gedaan. Voordeel hiervan is dat er staat wat er hoort te staan. Nadeel is dat het wat houteriger overkomt. Maar ik moet zeggen dat de Engelse versie ook niet zonder houterigheid gepaard ging. Block was gewoon nog niet zo’n goed schrijver als ‘ie nu is. dat komt blijkbaar toch met de jaren.
"Pamela Hemelrijk kan dat stukken beter, vandaar mijn voorbeeld hierboven."
Met alle respect voor Pamela, maar ik zie haar geen wetenschappelijke waterdichte verhandeling over de verschillende functies die bepaalde personen in een economie hebben uiteenzetten. Zij schrijft bevlogen en vol energie, wat haar teksten een lading geeft die kan enthousiasmeren dan wel mensen kan laten afhaken.
Het boek van Block is duidelijk geschreven in een stijl waarin zo’nb lading niet aanwezig is. Er is getracht een neutrale retorische stijl neer te zetten opdat de inhoud kan spreken.
"Woorden op een beeldscherm zijn voor diverse interpretatie vatbaar… de woorden van jou komen over als die van een gelovige die slecht tegen commentaar op zijn geloof kan."
In dit geval is het all in the eye of the beholder, en m.i. heb je een vuiltje in je oog.
(Wiederholung) "Staan dit soort boeken dan boven de kritiek?"
Nee, maar jij wel. QED hierboven.
Comments are closed.