(Vince Miller links op foto)*).

Gisteren overleed Vince Miller

Vince was op de LP-conventie in Denver voor de promotie van ISIL en Laissez Faire Books waar hij begon zich “grieperig” te voelen.
Thuis gekomen schreef hij mij nog een excuus voor het late toesturen van een stukje voor het “memorybook” voor mijn verjaardag.

Hij zei toen ook dat hij zich nog nooit zo ziek gevoeld had, en dat het wel een erge griep was deze keer.
 
Enkele dagen later ging hij op aandrang van zijn vrienden toch naar de dokter en die hield hem meteen in het ziekenhuis. Daar werd na enige dagen “Valley Fever” geconstateerd. Vince lag toen al onder verdoving aan de beademingsmachine omdat zijn longen niet meer werkten. Later functioneerden ook zijn nieren en lever niet goed meer.

Valley Fever is een soort schimmelinfectie die op de organen werkt. Allerlei antibiotica mochten niet meer baten en op 28 juli overleed Vince.Het is ongeveer dertig jaar geleden dat ik Vince, samen met Bruce Evoy, ontmoette op een conventie van de Libertarian Party, waar we oppervlakkig spraken over een internationale libertarische organisatie – zonder echt concreet te worden.

Concreet werd het toen we een aankondiging lazen voor een Libertarian International (LI) bijeenkomst in 1982 in Zurich. Daar was ook Murray Rothbard nog aanwezig.

Deze conventie was zo’n groot succes dat we besloten er een jaarlijkse gebeurtenis van te maken. De eerste jaren vooral in Europa: Brussel, Londen, en meer.

In 1988 werd de conventie georganiseerd in Swaziland en daarna waren er conventies in b.v. Estland, Mexico, Canada, Costa Rica, Nieuw Zeeland en in 2007 in Richmond, Virginia.

Veel toonaangevende libertarische schrijvers en filosofen hebben op die conventies gesproken  Denk maar aan Tibor Machan, David Friedman, Barbara Branden, Walter Williams, Hans Herman Hoppe, Ken Schoolland,  Mary Ruwart, Butler Shaffer, Walter Block, en vele anderen.  

Libertarian International fuseerde in 1989 met SIL tot ISIL: International Society for Individual Liberty, terwijl in nauwe samenwerking LI zich vooral op Europa ging concentreren. Vince overleed terwijl de LI conventie dit weekend in Warsaw plaats vindt. 

Vince was geen showfiguur. Hij trad eerder te weinig dan te veel op de voorgrond. Hij was een harde werker voor zijn ideaal: de persoonlijke vrijheid van ieder individu.

Hij had de overtuiging dat het bereiken van een vrije maatschappij niet via politieke partijen zou moeten.

 Vince was 24 uur per dag en 7 dagen in de week bezig met het werken daaraan. Elke minuut en elke dollar werden door hem besteed aan het uitbouwen van ISIL. Hij had niet eens geld over voor een ziekteverzekering!

 Vince heeft daardoor bijzonder veel gedaan voor de verspreiding van dit ideaal en er iets groots mee bereikt. Duizenden wereldwijd hebben dank zij hem kennis gemaakt met het libertarisme.

En toch is er nog zo veel te doen en lijkt het alsof we pas aan het begin staan van de ontwikkeling van de mens tot een vrij individu.
 Wij zullen Vince hard missen bij dat werk.
Ik kan het nog helemaal niet verwerken dat Vince er niet meer is.

Vince zal altijd in mijn herinnering, en ook in die van talloze anderen, blijven als een groot man en een goede vriend, die ik dankbaar ben ontmoet te hebben en die ik zal missen.

Hubert
——————————————— 
*) Vince Miller links op foto sprekend met de burgemeester op de ISIL conventie in Vilnius, Litouwen, 2003.

Zie ook:  Vince Miller. RIP.  http://www.lewrockwell.com/blog/lewrw/archives/021731.html   
en: http://freestudents.blogspot.com/2008/06/vincent-miller-1938-2008.html  

6 REACTIES

  1. Vince: een man met één grote liefde – de ‘individuele vrijheid van de mens’. Daar besteedde hij zijn ziel en zaligheid aan.

    Een vrijheidsstrijder – maar zijn wapens waren ‘woorden’. Niet door hemzelf gesproken, want een spreker was Vince niet, maar wel via het geschreven woord: zijn Newsletters en het propageren van boeken van vrijheidslievende auteurs.

    Een man door wiens inspanningen en conferenties libertariërs over de hele wereld elkaar vonden.

    Dank je wel, Vince !

  2. Vince Miller was altijd al de stille kracht die met de weinige middelen waarover hij beschikte in de weer was waar mogelijk een forum voor de vrijheid van alle mensen te creëren. De inzet waarmee hij en zijn kompaan Bruce Evoy gepoogd hebben een internationale, wereldwijde libertarische beweging op de been te brengen was van in den beginne bewonderenswaardig en aanstekelijk. Vince, meer dan wie ook, heeft ISIL opgebouwd tot de inspirerende organisatie die zij nu is. Dat zijn levenwerk hem nog lang mag overleven.
    Ieder vrijheidslievend mens heeft reden om zijn onverwacht overlijden te betreuren. Wie hem gekend heeft, zal hem missen. Er is zo veel dat hij ons gegeven heeft en waar wij dankbaar om zijn.

    • Inderdaad : een maximale prestatie met bescheiden middelen.
      Het is goed dat Frank van Dun dit nog eens onderstreept.
      Wanneer men een kapitalistische samenleving verdedigt, ontmoet men bij herhaling personen die denken dat je praat als vertegenwoordiger van het grootkapitaal. Het is vaak bijna onmogelijk, de opponent tot een re-eel inzicht te brengen.
      Hugo van Reijen

  3. De kracht van ideeen en juiste filosofie, blijkt weer:
    dankzij het het kaarsje dat Vince begon,
    branden er nu overal ter wereld schijnwerpers.
    Dankjewel Vince, je inspireerde velen om nog meer verlichting te brengen.

  4. Ik heb Vince Miller leren kennen tijdens een tiental ISIL-wereldconventies die hij (mede-)organiseerde, waardoor ik kennis kon maken met gelijkgestemden uit de hele wereld. Hij was intelligent, vriendelijk, geinteresseerd, ontwikkeld en grappig. Hij was een vrijheidsstrijder in hart en nieren die zijn leven heeft gewijd aan het verspreiden van libertarische ideeen. Ik heb veel bewondering voor zijn laatste wens: Stuur geen bloemen of kaartjes. Besteed uw tijd en geld liever aan het steunen van ISIL, zijn levenswerk. De libertarische beweging is een van haar beste en sterkste voorvechters kwijtgeraakt.

Comments are closed.