Hoge winsten van waterleidingbedrijven moeten door de overheid aan banden worden gelegd. Op die manier kunnen de waterrekeningen van huishoudens met tientallen euro’s naar beneden worden gebracht.
De regeringspartijen CDA en PvdA pleiten morgen bij minister Cramer (VROM) voor strikte controle.
De partijen hekelen de miljoenen winst van sommige waterleidingbedrijven, waarvan de aandelen nota bene in handen zijn van provincies en gemeenten, en willen voorkomen dat de tarieven nog verder stijgen.
Diefstal.
“Dat is diefstal van de burger”, aldus CDA-kamerlid Ad Koppejan.
“Er hoeft helemaal geen winst te worden gemaakt op water. Dat geld had ook in mindering gebracht kunnen worden op de rekeningen.” De PvdA sluit zich daarbij aan. “We moeten grenzen stellen aan de tarieven”, aldus PvdA-kamerlid Jan Boelhouwer. De partijen willen, gesteund door regeringspartner ChristenUnie, strikte voorwaarden opnemen in de nieuwe drinkwaterwet, die vandaag in de Tweede kamer wordt besproken.
Zo moet de rijksoverheid grenzen stellen aan de winsten en moeten de tarieven rechtstreeks verband houden met de kosten. De partijen willen dat drinkwaterbedrijven jaarlijks verslag uitbrengen over het bedrijfsresultaat en hun tarieven.
Als zij hun boekje te buiten zijn gegaan, moeten ze dat in de nieuwe tarieven compenseren.
Tot zover de media.
Wat de politici dus zeggen is: winst is diefstal. (Geldt dit alleen voor de door de lokale overheid gerunde bedrijven? Of is dit een opzetje om aan te tonen wat het bedrijfsleven nog te wachten staat?)
De fout die de lokale overheid gemaakt heeft is, om het exploitatie overschot winst te noemen, in plaats van het Haagse equivalent te gebruiken dat belastinginkomsten wordt genoemd. Want belasting schijnt geen diefstal te zijn.
Bij de waterleidingbedrijven heb ik weliswaar geen keus bij wie ik het drinkwater kan afnemen, maar ik krijg in ieder geval iets geleverd wat ik graag wil hebben.
Ik neem aan dat de winst ook wordt gebruikt, net als bij ieder particulier bedrijf, voor het onderhouden van de installaties, innovaties en verbetering van het product.
Over de prijs (tarief) van 1 m³ water heb ik weinig boze reacties via de media vernomen.
Daarentegen is zowat heel Europa ontevreden over de hoge diesel prijzen. In Brussel zijn al rellen uitgebroken tussen de politie en Franse en Italiaanse vissers, die bij het europarlement demonstreerden om een verlaging van de accijnzen op de benzineprijzen voor te stellen.
Eenzelfde voorstel aan Wouter Bos werd door hem van de hand gewezen. Zijn argument was als volgt; in 2005 hebben de ministers van Financiën van de EU afgesproken dat de accijnzen op diesel en benzine niet verlaagd mogen worden. (Een verhoging was echter wel toegestaan.)
Dit is weer eens een duidelijk voorbeeld, in tegenstelling tot wat de politici beweren, dat het Den Haag niet is toegestaan om zelf beslissingen te nemen, maar moet doen wat de EU zegt.
In het geval van de waterleidingbedrijven willen de politici dat de rijksoverheid grenzen stelt aan de winsten en moeten de tarieven rechtstreeks verband houden met de kosten.
Zij vinden dus dat de prijs een rechtstreeks verband moet hebben met de kosten.
Als dat zo is, waarom betalen de Nederlandse weggebruikers een tarief aan wegenbelasting die de kosten voor onderhoud en vernieuwing ver overtreffen?
Als dat zo is, waarom betalen de Nederlandse weggebruikers een tarief aan benzine of diesel die de kosten en winst van de productiemaatschappijen en verkooporganisaties met minimaal 65 procent overschrijden?
Als dat zo is, waarom betalen de Nederlandse gebruikers voor gas en licht een tarief die de kosten en winst van de productiemaatschappijen en verkooporganisaties met minimaal 42 procent overschrijden?
Als dat zo is, waarom betalen de Nederlandse ingezetenen miljarden euro’s om de hobby’s van een elitair groepje te financieren?
Heren politici hier praten we over duizenden euro’s per gezin per jaar die volgens jullie stelling aan de rechthebbenden moeten worden terugbetaald, of niet langer meer in rekening moeten worden gebracht.
Winst als het is gegenereerd uit een vrijwillige overeenkomst tussen partijen, is geen diefstal.
Belasting geïnd zonder een vrijwillige overeenkomst, dat is diefstal.
Logica is aan de meeste politici niet echt besteed.
Misschien wordt het tijd om de waterleidingbedrijven te privatiseren en de markt voor water te liberaliseren. Komt er vanzelf een correcte prijs uitrollen dmv vraag en aanbod.
Winst is geen diefstal, behalve als er geen markt is. Waterbedrijven zijn effctief staatsbedrijven. En het is absurd als de staat winst gaat maken voor een product dat ik verplicht moet afnemen van hen.
Toegegeven ze zijn nu verzelfstandigd, maar dat is nog niet privaat en waterbedrijven zijn daarom een erg slecht voorbeeld om de staat te bekritiseren.
Vergeet niet dat die waterbedrijven veredelde staatsbedrijven zijn. Concurrenten worden door de overheid van de markt gehouden..
Gisteren ook al hetzelfde gesodemieter in België maar dan voor electriciteit. Een aantal ‘consumenten belangen’ organisaties kwamen bijeen in Brussel om winst van Electrabel op te eisen. Helaas voor hen had de regering al 400M van dat geld in gedachte om al die belachelijke plannen voor dit jaar mede te kunnen realiseren.
Afgezien van de argumenten dat waterleidingbedrijven effectief staatsbedrijven zijn, dat het monopolisten zijn (hoewel dat relatief is, want je zou ook een watertank kunnen installeren en je water laten bezorgen zoals veel Belgen met hun stookolie doen), en dat er praktisch geen onderscheid is te maken tussen “loonkosten” en “winst”, zie ik nog een essentiëel punt: Namelijk dat een kunstmatig lage prijs een tekort zal veroorzaken.
De winst die wordt gemaakt op een product is immers slechts het gevolg van de relatieve schaarste van dat product. Als mensen meer water willen dan er beschikbaar is, zal de prijs stijgen tot een punt waar mensen betalen wat ze maximaal bereid of in staat zijn om ervoor te betalen. Op die manier wordt het water gerantsoeneerd, en krijgt iedereen een hoeveelheid in verhouding tot hun productiviteit en het deel wat ze daarvan willen of kunnen afstaan. Door kunstmatig de prijs te verlagen, zullen mensen de illusie krijgen dat er meer water beschikbaar is dan er eigenlijk is. En dan krijgen ze water op basis van een “wie het eerst komt, die het eerst maalt”, i.p.v. productiviteit. De mensen die als laatste komen opdagen, hebben pech gehad, want dan is het water gewoon op.
Dit is exact wat er is gebeurd in iedere situatie waar prijzen kunstmatig werden verlaagd om “woekerwinsten” te bestrijden: van de oude Grieken, tot Amerika tijdens de oliecrisis toen Nixon de olieprijzen kunstmatig bevroor, tot Zimbabwe waar Mugabe de winkeliers heeft verboden om hun prijzen aan te passen aan de inflatie. Kunstmatig verlaagde winsten of prijzen maken de schaarste niet minder. Alleen een hogere productie maakt de schaarste minder, en zal leiden tot lagere prijzen. Maar daarvoor moet je een echte vrije markt hebben, en geen domme of populistische politiek.
Comments are closed.