Nadere oproep aan de Senaat

Naar aanleiding van de “nadere Memorie v. Antwoord” van de regering van 3 juli j.l. betreffende het Verdrag van Lissabon heb ik een aanvullende mail verzonden naar de Senatoren. Zij zullen a.s. maandagavond vergaderen over de Rijkswet tot goedkeuring van het Verdrag. De tekst van mijn mail luidt:

Zeer geachte Eerste Kamerleden,

In aansluiting aan mijn mailbericht d.d. 3 juli en naar aanleiding van de “Nadere MvA” gelieve u hierbij enkele opmerkingen en suggesties aan te treffen.

1. Over de ratificatieprocedure

– NMvA: De regering noemt heronderhandelen van het Verdrag van Lissabon (VvL) ‘hypothetisch’ en vervolgens ‘prematuur’ en verwijst in dat verband naar het feit, dat de lidstaten nog geen besluit genomen hebben over het vervolgtraject. Zij geeft geen antwoord op de desbetreffende vraag van de SP en ook niet op de vraag of door het aannemen van een aanvullende protocol niet een nieuwe ratificatieprocedure moet worden gestart, maar volstaat met de opmerking, dat elke lidstaat zelf bepaalt op welke wijze het Verdrag van Lissabon geratificeerd zal worden.

= Opmerking/Suggestie: Dat laatste is conform art. 12 van het Verdrag van Wenen inzake het verdragenrecht, dat geen enkele staat verplicht een onvolledig verdrag te ratificeren. De Eerste Kamer kan per novelle bewerkstelligen, dat de ratificatieprocedure zodanig wordt gewijzigd, dat alleen de eindversie van het verdrag van Lissabon, dus inclusief de Protocollen, ter ratificatie wordt voorgelegd. Dit is staatsrechtelijk juist, omdat goedkeuring van een Protocol wijziging van het Verdrag inhoudt.

2. Over de grondwettelijke elementen

-NMvA: “(..) Het opnemen van de grondrechten in de eigenlijke verdragstekst draagt bij aan een grondwettelijk karakter. Dat is niet het geval bij een verwijzing naar het Handvest van de grondrechten, zoals in het Verdrag van Lissabon. Hiermee wordt dus een duidelijk onderscheid gemarkeerd met het meer constitutionele karakter van het Grondwettelijk Verdrag, waarin de grondrechten wel integraal in de verdragstekst zelf waren opgenomen.”

= Opmerking: Dat is onjuist. Art. 6 lid 1 van het Verdrag van Lissabon bepaalt uitdrukkelijk, wat ik reeds in de aangehechte brief van de mail van 3 juli aangaf, dat het Handvest van de Grondrechten dezelfde wetskracht heeft als de Verdragen:

“The Union recognises the rights, freedoms and principles set out in the Charter of Fundamental Rights of 7 December 200, as adapted on 12 December 2007, which shall have the same legal value as the Treaties.(…) The rights, freedoms and principles in the Charter shall be interpreted in accordance with the general provisions in Title VII of the Charter governing its interpretation and application and with due regard to the explanations referred to in the Charter, that set out the sources of those provisions.”

Ik heb in die aangehechte brief ook uitgelegd, waarom door het opnemen van de Grondrechten in het EU-verdrag een juridisch monstrum dreigt te worden gecreeerd, omdat er sprake is van strijd tussen twee verschillende rechtsorden: het EU-recht en het EVRM. Mijn conclusie was en blijft, dat dit Verdrag niet geratificeerd kan worden, zolang deze strijd tussen de verschillende rechtsorden niet wordt beslecht.

3. Wat betreft de toekomstige structuur van de EU

Daarover moet worden vastgesteld, dat er inderdaad geen sprake is van het geheel opheffen van de pijlerstructuur, zoals de regering in de NMvA opmerkt, maar van het toevoegen van een in wezen onbeperkt aantal theoretiche pijlers. Immers de bestaande (machts)structuur wordt volledig omvergekieperd: de oude EU zal worden afgeschaft en er komt een totaal nieuwe EU voor in de plaats.

In dit verband kan ook gewezen worden op de evaluatie van de Tijdelijke Commissie Subsidiariteit. Weliswaar belooft de regering, dat zij erop zal toezien, dat het Parlement zijn bevoegdheden kan uitoefenen. Maar wat krijgen we nu? Gaat de uitvoerende macht hier waarborgen, dat de wetgever zijn wetgevende en controlerende arbeid kan blijven verrichten ? Dat is wel de wereld op zijn kop !

4. Slotconclusie:

De slotconclusie moet luiden, dat hier een verdrag voorligt, waarvan de procedures en de bevoegdheden niet zijn vastgelegd. M.a.w. de feitelijke macht (soevereiniteit) van de nationale parlementen wordt bij voorbaat aan een buitenlandse instelling, i.c. de EU, overgedragen. Dit is in flagrante strijd met het wezen en de beginselen van democratische rechtsstaat, waarin die bevoegdheden zorgvuldig dienen te worden gecontroleerd.
Het is niet in het Algemeen Belang, zoals bedoeld door de founding fathers en neergelegd in de Declaration of Independence:

“We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.
–That to secure these rights, Governments are instituted among Men, deriving their just powers from the consent of the governed,
–That whenever any form of Government becomes destructive of these ends, it is the Right of the People to alter or to abolish it, and to institute new Government, laying its foundation on such principles and organizing its powers in such form, as to them shall seem most likely to effect Safety and Happiness.”

Gezien bovenstaande overwegingen moet de eindconclusie luiden, dat er (voorshands) geen aanleiding bestaat om de Rijkswet tot Goedkeuring van het Verdrag van Lissabon te aanvaarden.

Tot zover mijn opmerkingen.

Ik vertrouw u hiermede van dienst te zijn geweest en wens u veel wijsheid toe.

Hoogachtend,