Nu de machtstrijd tussen Rusland en Amerika (plus EU) zo duidelijk aan de oppervlakte zichtbaar is, is de beschouwing van George Friedman “THE REAL WORLD ORDER” in Geopolitical Weekly, bijzonder interessant en belangrijk.
Daarom heeft Perspicere het vertaald en plaatsen we het op de Vrijspreker.
Vandaag deel 2, Deel 1 is gisteren geplaatst.
RED: Mogelijk is het nuttig om alvorens te reageren eerst ook de uitgebreide reactie nr 2. van Ron Paul Fan op deel 1 te lezen.
Toen Rusland de balans na de chaos van de jaren ’90 herwon, begon men de Amerikaanse en Europese aanwezigheid in een minder goedaardig licht te zien.
Het was niet duidelijk voor de Russen dat de Verenigde Staten probeerden om het gebied te stabiliseren. Voor de Russen leek het alsof de V.S. voordeel probeerde te halen uit de ontstane Russische zwakte, om een nieuwe politiek-militaire werkelijkheid op te leggen, waarin Rusland met naties zou moeten worden omringd, die door het militaire systeem van Verenigde Staten, de NAVO, gecontroleerd zouden worden. Ondanks de belofte van Bill Clinton, dat de NAVO zich niet zou uitbreiden in de vroegere Sovjet Unie, werden de drie Baltische staten toegelaten. De belofte werd niet nagekomen. De NAVO werd uitgebreid en Rusland kon er niets tegen doen.
Vanuit het Russische standpunt, was de Oekraïne het strategische breekpunt. Door de Oranje Revolutie in de Oekraïne, onstond de Amerikaanse en Europese indruk, dat dit een spontane democratische verrijzing was. De Russische waarneming was echter, dat het een goed-gefinancierde verrichting van de CIA was om een anti-Russische en pro-Amerikaanse opstand in de Oekraïne te stimuleren. Toen de Verenigde Staten erg snel begonnen met het bespreken van de opname van de Oekraïne tot de NAVO, kwamen de Russen tot de conclusie dat de Verenigde Staten van plan waren om de Russische Federatie te omringen en te verpletteren. In hun opinie zou de Westelijke militaire alliantie, Rusland in een strategisch onhoudbare positie plaatsen, als de NAVO zich in de Oekraïne uitbreidde. Rusland zou onverdedigbaar zijn. De Amerikaanse reactie was dat het geen bedoelingen had om Rusland te bedreigen. De Russische vraag was wederkerig: Waarom proberen jullie dan om de controle van de Oekraïne over te nemen? Wélk doel zouden jullie anders kunnen hebben? De Verenigde Staten verwierpen deze Russische zorgen als zijnde absurd. De Russen die geenszins van mening waren dat dit absurd was, begonnen te beramen op deze veronderstelling van de vijandige Verenigde Staten.
Als de Verenigde Staten van plan waren geweest de Russische Federatie voor eens en voor altijd te breken, dan zou de beste tijd daarvoor in de jaren ’90 geweest zijn, voordat Yeltsin door Putin werd vervangen en vóór 9/11. Hierover was echter geen duidelijkheid, omdat de Verenigde Staten veronderstelden dat ze alle tijd van de wereld hadden. Oppervlakkig gezien was dit juist. Maar slechts oppervlakkig. Ten eerste begrepen de Verenigde Staten niet dat het termijn van Yeltsin een tijdelijke aberratie was en dat het onvermijdelijk was, dat een nieuwe regering van plan was Rusland te stabiliseren, Was het niet Putin, dan was het wel iemand anders geweest. Ten tweede waardeerden de Verenigde Staten het niet dat ze geen controle hadden over de internationale agenda. De gebeurtenis van 11 september 2001, haalde de Amerikaanse opties in het voormalige Sovjet Unie weg. Ze vergden niet alleen Russische hulp in Afghanistan, maar zouden ook het daaropvolgende decennium doorbrengen, om het Midden-Oosten in te binden. De Verenigde Staten hadden hun ruimte om te manoeuvreren verloren en waren daarmee in tijdnood gekomen.
En nu komen wij aan het belangrijkste punt. Ondanks verminderende militaire opties buiten het Midden-Oosten, wijzigden de Verenigde Staten het beleid in de vroegere Sovjet Unie niet. De Amerikanen bleven agressief proberen om landen in dat gebied te beïnvloeden, en bemoeiden zich in het bijzonder, met de integratie van de Oekraïne en Georgië tot de NAVO, ondanks het feit dat beide landen van overweldigend strategisch belang waren voor de Russen. De Oekraïne overheerste de Russische zuidwestelijke flank, zonder enige natuurlijke grenzen ter bescherming van hen. Tsjetsjenië beschouwde Georgië consequent als irritant en als barrière voor Russische belangen in de Kaukasus.
Het snelle tempo om de controlerende houding van de V.S., en om andere landen in de vroegere Sovjet Unie te consolideren, was van strategische betekenis. Rusland was zwak, verdeelde en regeerde slecht en hun reactie bleef uit. De voortzetting van dat beleid in de jaren na 2000, toen de Russen een sterkere, hechtere en betere regering kregen terwijl V.S. krachten niet meer beschikbaar waren, was van veel mindere betekenis. De Verenigde Staten bleven de Russen irriteren, zonder dat zij op korte termijn de macht ter beschikking hadden om ontegenzeglijk te handelen.
De Amerikaanse berekening was, dat de Russische overheid geen confrontatie aan zou gaan met de Amerikaanse belangen in het gebied. De Russische berekening was, dat het niet kon wachten om de confrontatie aan te gaan m.b.t. deze belangen, omdat de Verenigde Staten besloten hadden om de oorlog aan te vangen met Irak en zouden dus binnen een krap aantal jaren weer een uitstekende positie verwerven. Daarom was het voor Rusland niet logisch om te wachten. Het was voor Rusland van belang zo vlug mogelijk te handelen.
De Russen werden gedeeltelijk beïnvloed in hun timing door het succes van de Amerikaanse schommelingen in Irak. Als de Verenigde Staten het beleid zou voortzetten en de kracht hadden om dit te steunen, zouden de Russen hun grote kans verliezen. Voorts hadden de Russen een extra hefboom om tegen de Amerikanen te gebruiken: Iran.
De Verenigde Staten hadden jarenlang een complex spel met Iran gespeeld, gedreigd met aanvallen, terwijl ze ondertussen bezig waren met onderhandelingen. De Amerikanen hadden de Russen nodig. De sancties tegen Iran zouden geen betekenis hebben, als de Russen niet deelnamen en de Verenigde Staten wilden niet dat Rusland vooruitstrevende defensiesystemen zou verkopen aan Iran. (Dergelijke systemen, waarvoor Amerikaanse analisten hadden gewaarschuwd dat die tamelijk capabel zouden zijn, waren niet in Syrië aanwezig toen de Israëliërs daar op 6 september 2007 een nucleaire installatie bombardeerden) Aangezien de Verenigde Staten de Russische krijgsmacht evalueerden, wilden ze niet door Russische technologie worden verrast. Derhalve, hoe agressiever de V.S. tegen Rusland handelde, hoe groter de moeilijkheden met Iran zouden worden. Dit moedigde de Russen verder aan om eerder snel, dan later te handelen.
De Russen hebben nu twee dingen bewezen. Ten eerste, tegenstrijdig aan de werkelijkheid van de jaren ’90, kunnen zij bekwame militaire verrichtingen uitvoeren. Ten tweede, tegenstrijdig met regionale waarneming, kunnen de Verenigde Staten niet ingrijpen. De Russische boodschap was bovenal tegen de Oekraïne gekeerd, maar de Baltische staten, Centraal Azië en Wit-Rusland luisteren met z’n allen mee. De Russen zullen niet plotseling handelen. Zij verwachten dat elk van deze landen zich zullen aanpassen aan hun buitenlands beleid, dat niet op de Verenigde Staten gericht is, maar op Rusland zelf. Ze observeren om te zien of deze les ter harte wordt genomen. In het begin zullen er machtige toespraken gehouden worden en zal er weerstand zijn. Maar de werkelijkheid ter plaatse, is ter plaatse de werkelijkheid.
Wij zouden verwachten dat de Russen hun tractie wel krijgen. Maar als zij dat niet krijgen, de Russen zich ervan bewust zullen zijn, dat zij uiteindelijk veel zwakker staan dan de Amerikanen en dat zij hun regionale positie van kracht slechts kunnen behouden omdat de V.S. uit balans is m.b.t. Irak. Als de les niet ter harte wordt genomen, zijn de Russen bij machte om directer actie door te voeren en zij zullen zich deze kans niet laten ontglippen. Dit is dé kans om hun invloedssfeer opnieuw te definiëren. Er komt geen tweede meer.
Het andere land dat oplet en nadenkt is Iran. Iran had het idee geaccepteerd dat ze de mogelijkheden hadden verloren om Irak te overheersen. Ze hadden ook het idee geaccepteerd dat ze hun nucleair vermogen zouden moeten verkwanselen omdat ze het anders zouden verliezen. De Iraniërs vragen zich nu af of dit nog wel klopt en ze zijn ongetwijfeld bezig om een belletje te laten rinkelende bij de Russen over de situatie. Ondertussen wachten de Russen op het moment dat de Amerikanen kalmeren en ernstig worden. Als de Amerikanen van plan zijn om zinvolle acties tegen hen te voeren, dan zal Iran antwoorden. Maar als de Amerikanen geen zinvolle acties uit kunnen voeren, dan moeten ze zich uit Irak terugtrekken en hebben ze hulp tegen Iran nodig. De vergoeding ‘voor wat hoort wat’ is hier duidelijk. De Verenigde Staten stemmen in met Russische acties (waartegen ze dan niks kunnen beginnen), terwijl de Russen met de Verenigde Staten tegen Iran samenwerken om te verhinderen dat ze atoomwapens krijgen (iets wat Rusland niet wil zien).
Eén van de meest interessante concepten van de Nieuwe Wereld Orde was dat alle serieuze landen daaraan zouden willen deelnemen en dat de enige bedreiging zou komen uit schurkenstaten en niet-statelijke actoren zoals Noord-Korea en Al-Qaeda. Serieuze analisten debatteerden dat conflicten tussen natiestaten niet belangrijk zouden zijn in de 21ste eeuw. Er zullen zeker schurkenstaten en niet-statelijke actoren zijn, maar de 21ste eeuw zal niet anders zijn dan elke andere eeuw.
Op 8 augustus 2008, hebben de Russen ons allen geïnviteerd voor de Echte Wereld Orde.
——————————————————-
Dit rapport mag worden verstuurd of worden heruitgegeven op uw website onder vermelding van www.stratfor.com. Copyright 2008 Strategic Forecasting, Inc.
Het artikel werd ingezonden door Spineless en vertaald door Perspicere.
Het blijft toch een beetje raar om dit artikel over de buitenland politiek van de VS van de laatste 20 jaar te lezen. Het wordt allemaal verklaard alsof dit soort politiek als iets normaals moet worden gezien.
Het is gewoon imperialisme van het (nog) machtigste land dat maar één achterliggende grond heeft nl het vergroten van economisch voordeel van het moederland. Als het kan zal men hooguit streven naar een win-win situatie maar in vele gevallen gaat het om profiteren ten koste van……
Gewoon een herhaling van wat europa in de 18e t/m de 20e eeuw in andere continenten heeft gedaan.
Geschiedenis herhaalt zich altijd omdat de mens niet evolueert (zoals velen “maakbaren” denken) maar zich hooguit aanpast aan nieuwe omstandigheden.
De sleutel om betrekkelijke (ik maak me geen illusies) globale rust te krijgen is evenwicht.
Daarom zie ik de hernieuwde kracht van Rusland en de opkomst van China/India niet als iets slechts. Kan m.i. op de langere termijn alleen maar positief uitwerken op globaal niveau.
Alleen over het continent Eurabië maak ik me zorgen. Regionale conflicten zullen er ook altijd bestaan bij een betrekkelijke globale rust.
Wordt straks in onze achtertuin het nieuwe evenwicht en de scheidslijnen van de NWO bepaald?
Hub Jongen reageerde op deze reactie.
@GB:
Moeilijk om feitelijk aan te tonen dat het niet persé zo hoeft te zijn.
Het artikel laat m.i. wel duidelijk zien dat het Amerikaans-Russisch machtsstreven weer helemaal aan de gang is. Politiek en macht!
Het Amerikaans imperialisme is ook duidelijk. Amerika heeft in iets van 144 andere landen militairen gestationneerd!
De mens KAN denken. Dat de meesten dat nu niet doen maar door kerk en staat zodanig gebrainwashed zijn dat ze als makke schapen er achter aan lopen, is ook een feit.
Maar uiteindelijk zullen de feiten aantonen dat ze bedrogen zijn en toch wakker worden.
Het duurt alleen veel langer dan ik dacht.
En het enige waar wij reeel wat aan kunnen doen, is trachten het aantal bezoekers van de Vrijspreker zo veel mogelijk uit te breiden.
pcrs reageerde op deze reactie.
*het Amerikaans-Russisch machtsstreven weer helemaal aan de gang is. Politiek en macht!*
Het grote verschil is dat de scheiding in 2 tegenover elkaar staande machtsblokken steeds minder opgaat omdat je nu ook nog een 3e en zelfs 4e machtsblok krijgt in de vorm van China en India. Op zich niet verkeerd omdat het een decentralisatie van de macht kan geven op globaal niveau. Decentralisatie van de macht is wat mij betreft altijd goed. Hoe zie jij die ontwikkelingen? Positief of negatief?
*De mens KAN denken.*
Dat kan ie ook gezien de geweldige technologische ontwikkeling die we hebben doorgemaakt in de laatste eeuw. Op psychologisch en sociaal gebied zie ik weinig tot geen ontwikkeling vandaar mijn opmerking dat een mens niet evolueert. Men valt steeds terug in machtsmisbruik, egoisme en eigenbelang. Op zich wel logisch omdat het ook een soort overlevingsmechanisme kan zijn. Ik ben zelf soms ook egoistisch en libertarisme geeft er op zich geen negatief oordeel over.
Politiek correct “maakbaarheidsdenken” is de dood in de pot en anticipeert niet op de ware aard van de mens. Veel te veel uitgaand van het goede en daarmee totaal niet realistisch.
Het is onnatuurlijk en maakt je zeer kwetsbaar.
*trachten het aantal bezoekers van de Vrijspreker zo veel mogelijk uit te breiden.*
Doe ik af en toe ook wel, Hub 😉
Het valt me wel tegen dat mensen vaak niet verder kijken dan hun eigen microwereldje.
Je moet uitkijken dat je niet als een soort prekende Jehova-getuige wordt gezien 🙂
Te druk met werken, consumeren, werken.
Een flinke recessie zou wel eens een eye-opener voor veel mensen kunnen zijn.
De Nato is aan het einde gekomen van haar uitbreidingsmogelijkheden
richting Rusland, de Russische inval laat op de Kaukasus laat zien dat
het Krimlin geen verdere Nato uitbreiding meer accepteert in deze
regio.
Of het bij deze strafexpeditie blijft of niet, de koude oorlog is
terug, het menselijke gezicht van Poetin is het ware gezicht van de
oude KGB die onder Gorbatsof aan invloed verloor maar weer helemaal
terug is in de race.
De Baltische staten kunnen zich terrecht grote zorgen maken nu , ik
denk heel West Europa.
In crisistijden zal de Amerikaanse kiezer wellicht kiezen
voor Havik McCain en niet voor duif Obama.
Indirect kan dit een ragfijn spel van schaker Poetin zijn, de man die
heeft laten zien op meer dan één bord alleen te kunnen schaken.
Interessant artikel. Ik vind de hele filosofie dat je een wereld orde moet maken niet goed. De NWO is een onbereikbare utopie. De enige manier om zo min mogelijk oorlog te krijgen, is door zo veel mogelijk te handelen tussen landen die het meest vijandig tegen elkaar zijn. Ik denk ook dat het van invloed is dat er veel verdient wordt met oorlog voeren, waardoor in de VS militaire bedrijven ervoor zorgen dat er oorlog komt.
GB reageerde op deze reactie.
Merk op, dat de EU totaal niet in het verhaal voorkomt. Het zou wel eens de machtsstrijd binnen de EU kunnen zijn die, tegelijk met een economische crisis, de aanleiding zou kunnen vormen van haar ineenstorting.
@Tjeerd:
Tja het interessante is; wat is eigenlijk de NWO?
En vooral wie heeft er voordeel aan?
De vrijzinnige burger zeker niet maar zoals je al aangeeft. De Joods- Amerikaanse machthebbers ook niet omdat geen oorlog betekent dat je het geld niet met scheppen binnen kunt halen.
Daarnaast denk ik dat vele soevereine staten absoluut niet zitten te wachten om zich te vermengen tot een wereldwijde grijze multiculturele hamburgerbrei.
Links idealistisch hippievolk gelooft volgens mij nog in een vreedzame wereldwijde multiculturele meltingpot waarin iedereen gelijk en hetzelfde is (aaarghhh). Zij vertalen de NWO volgens mij naar zoiets dergelijks.
Al met al; we moeten gewoon kappen met die onzin!
Ik denk dat iedereen die zgn NWO anders (lees; in zijn voordeel) uitlegt en dat ie er uiteindelijk ook nooit zal komen.
En dat is een goede zaak; terug naar kleinere regionale eenheden met een eigen identiteit waarin het individu weer telt.
SpyNose reageerde op deze reactie.
Hub Jongen reageerde op deze reactie.
@GB:
Wat de NWO inhoudt kan de PNAC je ongeveer vertellen. Zie ook de draad “De hamvraag”
GB reageerde op deze reactie.
@GB:
“Daarnaast denk ik dat vele soevereine staten absoluut niet zitten te wachten om zich te vermengen tot een wereldwijde grijze multiculturele hamburgerbrei.”
Dat klopt niet. Heel dichtbij heb je het voorbeeld van de NL politici die NL met grotte geilheid in de EU-hamburgerbrei storten.
GB reageerde op deze reactie.
“Het was niet duidelijk voor de Russen dat de Verenigde Staten probeerden om het gebied te stabiliseren.”
Dat deden de VS inderdaad, bang als ze waren voor anarchie in Rusland, een land volgestouwd met kernwapens.
“Voor de Russen leek het alsof de V.S. voordeel probeerde te halen uit de ontstane Russische zwakte, om een nieuwe politiek-militaire werkelijkheid op te leggen, waarin Rusland met naties zou moeten worden omringd, die door het militaire systeem van Verenigde Staten, de NAVO, gecontroleerd zouden worden.”
Dat leek niet alleen zo, dat WAS zo. Pappa Bush had tegen Gorbatsjow beloofd geen misbruik te maken van de situatie en Clinton herhaalde dat nog eens. Toch hebben ze Oost-Europa in de NATO gehaald. Van een bescherming tegen het communisme was de NATO verworden tot een instrument van amerikaanse wereldbeheersing.
“Vanuit het Russische standpunt, was de Oekraïne het strategische breekpunt. Door de Oranje Revolutie in de Oekraïne, onstond de Amerikaanse en Europese indruk, dat dit een spontane democratische verrijzing was. De Russische waarneming was echter, dat het een goed-gefinancierde verrichting van de CIA was om een anti-Russische en pro-Amerikaanse opstand in de Oekraïne te stimuleren.”
CIA, inderdaad en laten we toch vooral ook de joodse meneer Soros niet vergeten, diezelfde Soros die ook Shakasvilli in het zadel hielp: http://www.antiwar.com/justin/?articleid=4156
Engdahl over Georgie: http://dandelionsalad.wordpress.com/2008/08/21/the-puppet-masters-behind-georgia-president-saakashvili/
“Toen de Verenigde Staten erg snel begonnen met het bespreken van de opname van de Oekraïne tot de NAVO, kwamen de Russen tot de conclusie dat de Verenigde Staten van plan waren om de Russische Federatie te omringen en te verpletteren.”
Een juiste conclusie van de Russen.
“Als de Verenigde Staten van plan waren geweest de Russische Federatie voor eens en voor altijd te breken, dan zou de beste tijd daarvoor in de jaren ‘90 geweest zijn, voordat Yeltsin door Putin werd vervangen en vóór 9/11.”
Niet waar. Dat konden ze toen nog niet. Oost-Europa zat toen nog niet in de EU en de NATO. Die springplank moest eerst aangelegd worden voordat ze in het Georgische en Oekrainse zwembad konden duiken. Toen dat het geval was werden Georgie en de Oekraine mbv joods geld (Soros) aan een color coded revolutie geholpen waardoor de amerikaanse satrapen Shakasvilli en pokkengezicht aan de macht konden worden geholpen.
“Ten eerste begrepen de Verenigde Staten niet dat het termijn van Yeltsin een tijdelijke aberratie was en dat het onvermijdelijk was, dat een nieuwe regering van plan was Rusland te stabiliseren, Was het niet Putin, dan was het wel iemand anders geweest.”
Absoluut niet. Als er geen Putin komt, komt er ook geen ommekeer. Putin was een gelukkig toeval. Het is mij overigens een raadsel hoe het mogelijk was dat Putin door het selectie-proces kwam. Op het moment dat dat gebeurde was de joodse oligarch Berezovski de voonaamste adviseur van Jeltsin: http://en.wikipedia.org/wiki/Boris_Berezovsky
Mogelijk dat Putin’s KGB-achtergrond, waar deceptie een hoofdrol speelt, erg van pas kwam. Soms zijn blanken toch slimmer dan Joden.
@SpyNose:
Vanuit het Amerikaanse perspectief gezien, Spynose. Dit scenario gaat geen werkelijkheid worden hoe graag de VS en haar slippendragers (incl. Balk) dat ook willen. Die Iran kwestie wordt inderdaad zeer tricky maar uiteindelijk is de VS nu al te verzwakt om nog langer de dienst uit te maken.
Tenminste zo schat ik het in 😉
Zelf in tijden van oorlog (een nationaal “bindmiddel” bij uitstek) krijgen ze de rijen in het binnenland niet meer gesloten. Waarom zou je nog achter die joodse regerende bankierskliek aanlopen als je bankrekening door hyperinflatie geplunderd is??
@Hub Jongen:
De Balk representeert de meerderheid van de NL niet (zie EUSSR besluit en peilingen) en mij al ZEKER niet. Bittere conclusie hieruit is dat NL op dit moment geen soevereine staat is.
dat ‘amerika op maat gesneden moet worden ‘ , is al veel langer bezig; en is al precies zo beschreven in het eind van Daniel 11.
trouwens – het is een steeds weerkerend patroon, al vanaf WW I: laat kleinere eenheden imploderen, zodat uit beide een groter blok tevoorschijn komt. Tot nu toe was dat West en Oost: nu wordt het spel gespeeld der vermomming, om eindelijk een superGOS te maken.
..en dat ‘regionalisme ‘is heel eng hoor. Heb ergens gelezen, dat
‘ robotstaat en nwo voorbeeld ‘China al bv complete steden heeft, waar ALLEEN maar stropdassen gemaakt worden. Nog even, en de eu gaat bepalen welke regio s hier wat mogen doen.
Wedden..?
@Hub Jongen:
“Het duurt alleen veel langer dan ik dacht.”
Ja het is als een gigantisch schip dat heel langszaam zinkt. ALs je eenmaal ziet waar het gat zit en het water dat binnenkomt, denk je dat het morgen gebeurt is, maar het duurt wel even voordat het ruim vol water staat.
Het gaat ook waarschijnlijk zoveel oorlog en ellende opleveren, dat je mag hopen dat je het einde niet meer meemaakt.
Comments are closed.