Vandaag is het is een belangrijke dag voor Eurocritici van alle landen. Twintig jaar geleden, op 20 september 1988 om precies te zijn, was het immers de beurt aan de Britse eerste minister Margaret Thatcher om het academiejaar van het Europacollege in Brugge feestelijk te openen met een traditionele lezing.
 
Deze speech zou later bekend worden als de “Bruges Speech” en de ganse Eurosceptische beweging in Europa niet enkel een tweede adem geven maar ook van nieuwe relevante liberale argumenten voorzien. Ook vandaag zijn haar woorden van 1988 immers nog steeds actueel. Zij bedankte immers al voor de Europese monsterstaat nog voor wij daar via referenda de kans toe kregen, en dat nog voor de EUSSR eigenlijk ontstond.

In tegenstelling tot haar voorgangers Ă©n nakomelingen gebruikte zij dit podium om kritisch te zijn over de gang van zaken binnen de Europese Economische Gemeenschap, en niet om de Europese bureaucratie te verheerlijken of het wegvlakken van de onderliggende verschillen binnen de EEG te verdedigen.

 Maastricht was toen immers nog maar een droom van bepaalde continentale Eurofielen, net als de EMU en de latere éénheidsmunt. Politiek was de EEG op papier nog een dwerg. Economisch ging het hervormingsgezinde landen als het Verenigd Koninkrijk voor de wind. De Koude Oorlog liep op zijn einde, maar de angst voor de Sovjettanks was nog niet helemaal weggeëbt. Ronald Reagan populariseerde de ideeën van zelfbeschikking, vrijemarktwerking en een kleine overheid. En de Frans-Duitse as binnen de Europese Gemeenschap was toen, o.a. met het oog op de hereniging van de twee Duitslanden, sterker dan ooit tevoren.

De speech van Margaret Thatcher raakte een gevoelige snaar bij grote lagen van de bevolking. Niet enkel in het Verenigd Koninkrijk werd de “Bruges Speech” aanzien als dĂ© nieuwe consensus van liberalen en conservatieven over verdere Europese integratie, maar ook in andere landen resoneerden de woorden van de “Iron Lady” als geen ander.

 Vooral de zinsnede “We have not successfully rolled back the frontiers of the state in Britain, only to see them re-imposed at a European level with a European super-state exercising a new dominance from Brussels”  [vet door RED] wordt tot op vandaag nog steeds naar hartelust geciteerd door liberale en conservatieve Eurosceptici.

 En met recht en rede volgens mij, omdat deze zin op meesterlijke wijze de essentie van het ganse Europadebat weet te capteren. Zijn we als burgers van onafhankelijke landen beter in staat om onszelf te besturen via onze eigen lokale vertegenwoordigingen of verkiezen we oncontroleerbare bureaucraten en niet-verkozen politiekers in Brussel en Straatsburg?

 En hoe kunnen we zo’n superstaat ĂĽberhaupt aanvaarden als we tegelijkertijd op binnenlands vlak alles proberen om de overheid terug te dringen en zoveel mogelijk uit ons dagdagelijks leven trachten te bannen?

 Een transcript van deze speech kan u via deze link terugvinden: 
—————————-

Ingezonden door Vincent De Roeck

8 REACTIES

  1. ‘Wij’ aanvaarden de superstaat dankzij de ‘democratie’ in Europa. Deze maakt mogelijk dat moreel verloederde baantjesjagers -beter bekend als de (meeste) politici die dagelijks op tv verschijnen- er alles aan doen om de superstaat te helpen invoeren. Dat levert weer fraaie privileges voor hen op. Prive belang voorop.

    Mochten wij om welke reden ook niet zonder EU staat kunnen (hetgeen ik betwijfel) dan kan dat alleen wat worden als confederatie naar Zwitsers model.

  2. Helaas ziet onze “iron lady” het gevaar van de EUSSR niet en zeurt ze alleen maar over allochtonen. zonder de EUSSR kunnen wij een vrij en vooral onafhankelijk land worden, waar iedereen mag doen wat hij/zij wilt(roken, drug, alcohol), zonder dat andere mensen daar last van hebben. Ze mogen ook wapens bezitten(dat mogen nu allen criminelen) en zichzelf daarmee verdedigen. dat zal de allochtone en autochtone criminaliteit sterk verminderen en dan mag de ijzeren rita van mij naar marokko emigreren.

    We zijn altijd een vrij en onafhankelijk land geweest, met altijd veel nieuwkomers die goed konden intergreren. Na vooral WO2 het de overheid onze vrijheid ingeperk, hebben ze onze onafhankelijkheid verkocht en hebben we meer problemen met nieuwkomers dan ooit.

  3. @Kees: Maar in een klein gebied is het veel makkelijker om de machtige over te verkleinen, dan in zo’n groot gebied als de EU. Zo’n groot gebied met zoveel talen en culturen heeft per definitie een grote overheid met een machtige politie en leger nodig om niet uit elkaar te vallen. Kleine landen hebben relatief minder overheid en politie nodig dan superstaten zoals de EUSSR.

    En ook geldt: hoe groter het land, hoe meer macht bij het bestuur van dat land en hoe meer machtsmisbruik! In de VS was het ook de bedoeling dat de president en washington niet veel te vertellen hadden, maar dat de staten zichzelf zouden besturen. Uiteindelijk hebben de presidenten steeds meer macht naar zich toe getrokken en ook steeds meer macht misbruikt.

  4. @Kees:
    “liever een machtige overheid met zo’n groot territorium ……”

    Je krijgt geen keuze. Je blijft Den Haag houden en krijgt de versterkende EU er bij.

Comments are closed.