Corporatisme

,,Fascisme zou beter kunnen worden omschreven als corporatisme, omdat het een samensmelting is van de staat en het grote bedrijfsleven”  –  Benito Mussolini, Italiaans politicus en dictator (1883-1945)

Derivaten

Deze uitspraak herinnert mij aan de huidige schuldcrisis die niet alleen de Verenigde Staten treft, maar ook de rest van de wereld. De schuld van deze economische misère ligt geheel bij de overheden en de centrale banken, met in het kielzog het bancaire stelsel.

Evenals de jaren 20 zijn de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw de oorzaak geweest van de ellende die we nu met zijn allen moeten doorstaan. De kredietexpansie was gigantisch vanaf 1982 en niet alleen in Amerika, maar ook in landen als Nederland. Als we kijken naar de monetaire ontwikkelingen binnen onze economie over de afgelopen kwart eeuw, dan ziet men duidelijk dat er enorm veel krediet is verleend en wel zo’n 500% extra sinds begin jaren 80.

Net als in de jaren 30 zien we nu een sanering plaatsvinden, die alle gelederen treft of zal treffen. Het begon in feite in de Verenigde Staten met de aftopping van de huizenmarkt in 2005. Iets meer dan een jaar later sneuvelde het meest illiquide krediet, de zogenoemde sub-prime hypotheken, en bracht de val met zich mee van veel hedgefondsen, die gespecialiseerd waren in de meest creatieve boekhoudtrucs, zoals het vormen van CDO’s (collaterised debt obligations), CMO’s (collaterised mortgage obligations) en CDSen (credit default swaps). Deze producten werden derhalve derivaten genoemd, daar deze werden weggezet als afgeleiden van onderliggende waarden. De onderliggende waarden werden door kwalifactiebureau’s, waaronder Moody’s en Standard & Poor gewaardeerd op AAA (beste) tot BBB (slechtste). Omdat deze kwalifacatiebureau’s, alsmede officiële toezichthouders geen echt inzicht hadden in deze nieuwe derivatenindustrie kon men gemakkelijk jaren hiermee doorgaan.

Wantrouwen

Nadat de aandelenbeurzen in elkaar waren gezakt tussen 2000 en 2003 hadden de beleggingsfondsen, banken en pensioenfondsen een uitweg om hun kapitaal te investeren in wat zij zagen als ‘veilige’ havens. Nadat de sub-prime en hedgefondsen nagenoeg werden weggevaagd was het de beurt aan de reguliere banksector. Deze moest in de loop van 2007 enorme verliezen op hun balansen afboeken, vanwege de koude sanering van sub-prime hypotheken en de onmogelijkheid om deze slechte hypotheken weg te zetten in de markt, want de overgebleven hedgefondsen en beleggers waren uiteraard zeer wantrouwig geworden.

De afgelopen twee maanden is het feit doorgedrongen dat deze kapitaalcrisis zich niet beperkt tot alleen het bankwezen en de sub-prime, zoals men eerst dacht. Vorig jaar moesten er nog miljarden verliezen worden genomen door de banken, nu zijn banken zelf de dupe. Fortis is maar schot voor de boeg en velen zullen volgen.

Federal Reserve

Elk fiatgeldsysteem is gebaseerd op vertrouwen. Als dit vertrouwen wegvalt dan is het ook gebeurd met het fiatgeldsysteem. Fiatgeld bestaat alleen, omdat het gegarandeerd en opgelegd wordt door de overheid en de uitvoerders zijn het bancaire kartel. We hebben in de Verenigde Staten kunnen zien hoever de overheid bereid is om dit kartel te blijven beschermen. Onder het mom van financiële crisis, recessie of economische stilstand heeft men $700 miljard gestolen van de Amerikaanse belastingbetalers en gedoneerd aan de ‘bankiersclub’. Ik noem het club, want het is een club banken die de Federal Reserve vormt en deze zijn:

Rothschild Bank van London en Berlin
Lazard Brothers Bank van Parijs
Israel Moses Sieff Bank van Italy
Warburg Bank in Hamburg en Amsterdam
Kuhn Loeb Bank in New York
Lehman Brothers Bank in New York
Goldman Sachs Bank in New York
JP Morgan/Chase Manhattan Bank in New York

Deze banken waren instrumenteel in het opstellen van het handvest in 1910, welke in 1913 werd voorgelegd aan het huis van afgevaardigden en later ondertekend door president Woodrow Wilson, waardoor de Amerikaanse grondwet feitelijk op non-actief werd geplaatst.

De $700 miljard die de Amerikaanse belastingbetalers hebben gedoneerd, dankzij hun huis van afgevaardigden en senaat, vertegenwoordigt eigenlijk een omgekeerd Robin Hood-verhaal. De armen worden op deze manier bestolen door de rijken. Elk corporatistisch of socialistisch systeem, er is namelijk in essentie geen verschil, komt hier in feite op neer. De bankiers zijn gevrijwaard van hun giftige beleggingen en de belastingbetaler betaalt het gelag.

Henry Paulson werd in 2006 minister van financiën, maar is rechtstreeks afkomstig van Goldman Sachs, waar hij voorzitter was van de raad van bestuur. Hij behoort dus tot de cirkel van het bancaire kartel. Een feit dat een aantal analisten tot de slotsom heeft doen komen dat de wolf nu het kippenhok bewaakt. Deze kapitaalinjectie is natuurlijk nog maar het begin, net zoals de recente overname van Freddie Mac en Fannie Mae, alsmede de redding van AIG. In de nabije toekomst zullen deze injecties funeste gevolgen hebben voor de rest van de economie.

Volgende keer wil ik het hebben over deze gevolgen en de mogelijke oplossingen aandragen voor een herstel van de economie, alsmede de mythes van het Keynesiaanse denken ontzenuwen die nu nog in zwang zijn.