Is een verstandelijke handicap besmettelijk?

Het gedrag van de directie van instelling Aveleijn lijkt dat wel te suggereren. Deze instelling besloot roomser te zijn dan de Paus en een algeheel rookverbod voor de gehele instelling af te kondigen, ook buiten. Drie nieuwe medewerkers werden op hun eerste werkdag hiervan in kennis gesteld, maar rookten op hun tweede werkdag in hun pauze toch buiten een sigaret. Resultaat: ontslag op staande voet.

Natuurlijk is het zo dat de eigenaar bepaalt. Of een directeur gelijkgeschakeld kan worden met een eigenaar betwijfel ik; hij is slechts een ingehuurde vazal. Maar deze directeur beseft dat hij de macht heeft, en dat zal hij even laten merken ook. Alsof ook maar iemand last heeft van een peukje in de buitenlucht stelt hij: “Roken doen ze maar buiten het terrein, buiten werktijd”. Kennelijk mag men in werktijd dus ook niet van het terrein af.

Zie hier de toelichting van dit instituut zelf. Kennelijk heeft men nooit begrepen dat voor de naleving van regels in de eerste plaats moet gelden dat zo’n regel begrijpelijk is en als ‘zinvol’ ervaren wordt. Regels die er slechts zijn om de regels zelf maar verder geen enkel nut hebben zullen nooit nageleefd worden. Zie Dr. Ferris. Uit de toelichting lijkt ook naar voren te komen dat nieuwe medewerkers deze regel pas na hun indiensttreding te horen krijgen, dus niet bij hun sollicitatie. Merkwaardig.

Kennelijk wordt de zorg voor verstandelijk gehandicapten in Aveleijn toevertrouwd aan andere verstandelijk gehandicapten, zijnde een megalomane directie, die graag haar medewerkers als marionetten aan een touwtje houdt en hun vrijheid beperkt.

Wie nog even smakelijk wil lachen om de anti-rook gekte kan ik deze Harrie Jekkers aanbevelen: Niet-Rokersfeestje.