In deel 1 van dit sprookje heeft u kunnen lezen volgens welk plan een begin gemaakt zou kunnen worden met het realiseren van een kleinere overheid. Zoals u ongetwijfeld weet, zit er in ieder sprookje een moraal. Zo ook hier.
Wat ik me afvraag is wat er zal gebeuren als er eens echt een goede woordvoerder zou opstaan en dit verhaal in de praktijk zou brengen. En dan sla ik de meest waarschijnlijke optie even over.
Ik stel me zo voor dat je een referendum zou kunnen houden, of een simpele peiling: Ja / Nee, meer smaken hebben we niet. Je bent het met het plan eens of oneens. Boeit het je niet, dan stem je maar niet. Uiteraard worden NGO’s en andere subsidiesponzende ‘beleidsmakers’ uitgesloten van de peiling, anders heb je sowieso al 50% tegenstemmers en kun je je de moeite besparen.
Aan de binnengekomen kaartjes kun je zien hoeveel mensen echt vrijheid willen.
Met die informatie gaat onze woordvoerder terug naar de lachende lijsttrekkers. Zij trekken hun conclusie:Oeps, wij worden niet meer serieus genomen door het volk, ik moet een echte baan zoeken.
Dat bedrag is een hongerloontje. Maar er zijn vast mensen, die zich wèl op deze basis willen inzetten voor een vrijere samenleving. Zie New Hampshire.
Laten we aannemen dat er één lijsttrekker is, die over het plan wil nadenken. En misschien: als er één schaap over de dam is, volgen er meer? Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze zich helemaal binnenstebuiten lachen, omdat het volk het oneens blijkt met het plan. In dat geval is het einde oefening wegens Stockholm Syndroom.
Als het plan positief ontvangen wordt door het volk komt de woordvoerder weer in beeld. Hij zou zo zijn eigen lijst kunnen samenstellen, met mensen die al bekend zijn met de materie en het eens zijn met het plan. Dit is een manier om naar een kleinere overheid te gaan. De belangen van het volk voorop. Er zijn natuurlijk vele manieren om een dergelijk plan uit te werken, met verder gaande en minder ver gaande varianten.
Punt is dit: hoe onze overheid nu in elkaar zit, werkt zeker niet. Het roer moet omgegooid worden.
Zou dit geen mooi sprookje zijn?
Ik vraag me af hoe het volk zou reageren, en wat de gevolgen zouden kunnen zijn?
Ingezonden door Pandora
Interessant idee, maar moet verder worden uitgewerkt.
Het lijkt echter of ‘het volk’ het idee niet steunt, zodat “Stockholm Syndroom” aanwezig lijkt.
Naar mijn idee zou het best aardig zijn als de Staat (of wat daarvan overblijft) gerund wordt door mensen die daar nauwelijks een vergoeding voor krijgen, zodat ze dit of naast hun gewone baan moeten doen, of als ze gepensioneerd zijn (zoals inderdaad in New Hampshire; legislators krijgen $ 200 voor een termijn van 2 jaar) bron.
Het houdt in ieder geval de zakkenvullers buiten het systeem. En doordat het een deeltijd-job wordt zal men zich vermoedelijk automatisch beperken tot die taken die het meest urgent zijn. Weg met de bemoei- en tuttelzucht.
Kandidaten zouden democratisch gekozen moeten worden (niet erg libertarisch, inderdaad, maar verkiezingen kunnen pas verdwijnen bij een morele anarchie), en duidelijk hun kwalificaties en ambities kenbaar moeten maken aan de kiezer. En er zou een maximum termijn moeten komen, en mensen die wegens wanprestatie moeten vertrekken kunnen nooit meer terugkomen, zodat Heintje Davids verschijnselen als Donner en Hirsch Ballin definitief tot het verleden behoren.
Ja, ik zie er wel wat in…
Over libertarische sprookjes gesproken… zou Willem Vermeend (PvdA) in zijn vrije uurtjes op de Vrijspreker rondhangen?
R. Hartman (NI) reageerde op deze reactie.
@Ron Paul Fan: Oei, vloeken in de kerk, inderdaad. Staat de Balkenbende op springen of zo (wishful thinking, yes, yes, yes!)? Voor electorale propaganda is het bij de normale termijn nog wat aan de vroege kant…
Het idee is heel goed. Het probleem is hoe het uit te voeren.
Belangrijk daarvoor is medestanders vinden.
Een eerste stap kan zijn om naar alle parlementariers (2e en 1e Kamer) persoonlijk te mailen met verwijzing naar het sprookje.
Vragen of ze het begrepen hebben, en of ze bereid zijn aan de realisatie ervan mee te werken.
Uit de (vele?) antwoorden is dan misschien de volgende stap te bepalen.
Goed om tekst van de mail ook op de Vrijspreker te plaatsen?
Wat vind je hiervan?
Zou Pandora eventueel de mailing kunnen/willen verzorgen? (Zou kunnen onder vlag van de Vrijspreker)
Hopeloos concept. Via de politiek werkt per definitie niet. Je kan beter onderling wat opzetten, zoiets als de Liberty Dollar.
R. Hartman (NI) reageerde op deze reactie.
@Germen Roding: En hoe is dat dan kansrijker?
Zolang de staat linksom of rechtsom het machts- en geweldsmonopolie heeft ben je kansloos. Van binnenuit het systeem afbreken is de enige kans. Alleen, zoals Hub al zegt: hoe voer je het uit?
Comments are closed.