Het onderstaande is een vrije vertaling van een artikel in realclearpolitics.com.

Artikelen van soortgelijke strekking zijn ook elders op het internet te vinden. Klik op deze en volgende links voor uitgebreide informatie.

“ACORN staat voor Association of Community Organizations for Reform Now, een actieve linkse agitatie die 850 afdelingen in 70 steden en 175,000 vaste leden claimt. Tijdens de debatten over de bailout-wet in het Huis van Afgevaardigden wisten de Democraten er een douceurtje voor een keurig baggerfonds van ACORN in te stoppen.

ACORN opereert onder de paraplu van “community organizing”. ACORN eist o.a. hogere minimum lonen, probeert schoolhervormingen te dwarsbomen en organiseert kiezerregistratie voor de Democraten. Omdat ACORN voor recht en rechtvaardigheid vecht is men niet zo kieskeurig in zijn methodes. Zo registreerde ACORN in 2006 1800 nieuwe kiezers in Washington, waarvan er 1794 “fake” waren.

Soortgelijke “ge-isoleerde incidenten” werden gerapporteerd uit de swingstates Missouri, Michigan, Ohio, en Colorado.

Toen de Community Reinvestment Act (CRA) in 1977 werd ingevoerd zag ACORN al gauw de kans schoon door schoppen en schreeuwen banken in dubieuze leningen te trekken. Volgens de City Journal van Chicago vond ACORN ook een profijtelijke niche als adviseur van banken die wettelijke goedkeuring zochten.

ACORN trok Barack Obama aan om dagen te organizeren voor zijn community, terwijl hij ook de staf van ACORN mocht trainen, dezelfde mensen, die later als ras-artiesten Chicago’s banken zouden rollen.

Later leidde Obama geld naar de groep via het Woods Fund, waarvan hij bestuurslid was. De Democratische kandidaat had niet alleen sympathie voor ACORN, maar was praktisch een ACORN vertegenwoordiger.

Nu zou men kunnen denken, dat voor 2008 goedbedoelende mensen niet wisten, waartoe hun agitatie namens niet-kredietwaardige leners zou kunnen leiden. Maar ook nu? Nu de hele wereldeconomie op zijn grondvesten schudt en de Democraten proberen hun vrienden bij ACORN te financieren ? En zij schaamteloos op de TV-camera’s verklaren: “The party is over” voor Wall Street.

De party zou afgelopen moeten zijn voor de Democraten, die ons in deze crisis stortten. Als Obama wint wordt een pyromaan tot brandblusser benoemd.”

Ik neem geen standpunt in t.a.v. de keuze van een presidentskandidaat. Oordeelt u zelf.

3 REACTIES

  1. Maar de Amerikanen nemen traditioneel bij opdoemende economische perikelen een ezelsstandpunt in (de ezel is het symbool van de democrats).
    Dat is niet zozeer een bewijs van economisch onbegrip als het wel lijkt.
    Het heet dan wel in de pers dat, wanneer de Amerikaan voor de “economie” stemt, hij een democrats stem uitbrengt (it ’s the economy stupid van Bill Clinton weet je wel), maar eigenlijk is het niet de economie waar de Amerikaan voor stemt, maar zijn eigen zakje geld. Gewone mensen verwachten dan het meeste persoonlijk gewin of verliesbeperking bij de dems te kunnen halen.
    Wat op korte termijn bovendien ook nog eens inderdaad het geval is.
    Maar op langere termijn komt boontje …

  2. Acorn heeft zelfs doden en minderjarigen als kiezer opgevoerd, en daklozen geld gegeven om hun naam te mogen gebruiken. Daarnaast zijn er een aantal gevallen van MPS: ““Sometimes, they come up and bribe me with a cigarette, or they’ll give me a dollar to sign up,” said Freddie Johnson, 19, who filled out 72 separate voter-registration cards over an 18-month period at the behest of the left-leaning Association of Community Organizations for Reform Now..”

    72 registraties dus op één naam. Da’s nog eens wat anders dan ‘gewoon’ schizofreen ;-).

    En dan is er nog dit en dit

    Deze vind ik persoonlijk dan wel weer erg Freudiaans: Oops: “Barack Osama” on the ballot.

    En tenslotte hier een prachtig voorbeeld van Obama’s PvdA-achtige draaikontengedrag, dat perfect aangeeft hoe zijn woorden volkomen tegengesteld zijn aan zijn daden.

    Topje van de ijsberg, maar voorlopig vind ik het wel genoeg zo.

  3. DE OBAMA-HYPE IN NEDERLAND

    In de Nederlandse media is het Barack Obama voor en Barack Obama na. Hier heeft hij de Amerikaanse verkiezingen al gewonnen. Maar waarom sluit Nederland deze nieuwkomer zo kritiekloos in zijn armen? Hoe heeft het zover kunnen komen?

    Wie de afgelopen decennia een beetje de maatschappelijke gevolgen van de invloedrijke socialistische agenda in Nederland heeft kunnen volgen, kan in grote lijnen voorspellen waartoe een eventueel presidentschap van Barack Obama zal leiden. Enkele voorbeelden: ontmanteling van het defensiesysteem, nog meer onveiligheid, meer asielzoekers en een grotere lastenverzwaring voor (werkende) burgers en bedrijven.

    Dit zal in belangrijke mate komen omdat niet de gekozen regering van de Verenigde Staten het daadwerkelijke nieuwe beleid zal gaan bepalen, maar het enorme buitenparlementair netwerk waartoe Obama jarenlang behoorde. Een machtig netwerk dat al meer dan twintig maanden alle ter beschikking zijnde middelen inzet om hem aan het bewind te helpen.

    Een en ander ving aan op 12 januari 2007, toen meer dan duizend leiders van dit netwerk bijeen kwamen om hun gezamenlijke agenda te bepalen. De bijeenkomst was georganiseerd door the Campaign for Community Values onder de noemer ‘Heartland Democratic Presidential Forum’ Tijdens deze conferentie werd Barack Obama de navolgende vraag gesteld: “If elected president of the Unites States, would you agree in your first one hundred days to meet with a delegation of representatives from this various communities organizations – the Campaign for Community Values? Could they count on you in your first one hundred days to sit down with them? “

    Obama wond er geen doekjes om en antwoordde met verheven stem: “Yes, but let me even say before I even get inaugurated, during the transition we going to be calling all of you in to shape our agenda.”

    Deze uitspraak had een opmerkelijke gelijkenis met een uitspraak van één zijn socialistische collega’s, de PvdA’er Bert Koenders, die enkele weken later woorden van dezelfde strekking sprak in Nederland.

    Toen het voltallige Kabinet Balkenende 4 tijdens zijn eerste honderd dagen door het land trok om met de burgers van gedachten te wisselen over een nieuw beleid, toog Koenders spoorslags naar zijn oude kameraden van de Evert Vermeer Stichting (EVS).
    De EVS is niet alleen een belangrijke denktank van de Partij van de Arbeid, maar is in Nederland tevens via haar partners verbonden met een enorm en invloedrijk buitenparlementair netwerk. Een netwerk dat ons land onder meer heeft opgezadeld met het enorme kapitaalverslindende Generaal Pardon, de gigantische lastenverzwarende milieumaatregelen en ministers, staatssecretarissen of hoge ambtenaren wiens dubieuze verleden krampachtig met de mantel der politieke liefde bedekt wordt.

    Wetenswaardig is dat ditzelfde netwerk nauwe banden onderhoudt met het netwerk van Barack Obama.

    Terug naar Bert Koenders. Als de nieuwe minister van Ontwikkelingssamenwerking sprak Koenders op 14 april 2007 zijn oude kameraden toe op de jaarlijks terugkerende Afrikadag van de EVS. Ook hij benadrukte wie zijn beleid zou gaan bepalen: “Dames en heren, beste vrienden, partijgenoten, fans van de Evert Vermeer Stichting! Voor mij is het echt fantastisch om vanmorgen hier te zijn, en dat zeg ik niet zomaar, want dit is “home sweet home”. Dit is mijn thuisbasis, mijn plek. Een plek met echte nestgeur. (…) En ik ben dus ook ongelofelijk trots dat ik namens u, nu en straks, als minister voor Ontwikkelingssamenwerking aan het werk kan gaan. (…)Begin jaren negentig was ik nog jullie bestuurslid. (…) Nu hoop ik eigenlijk uw stem te zijn in het Nederlandse bestuur.”

    De nauwe verbintenis tussen de Amerikaanse en Nederlandse socialisten bestaat al jaren, vooral binnen de buitenparlementaire netwerken. De belangrijkste verbinding is het Amerikaanse IPS en het Nederlandse TNI netwerk, waarin de socialisten rijkelijk vertegenwoordigd zijn. De buitenparlementaire tentakels van het IPS-TNI netwerk reiken tot in bijna alle maatschappelijke gelederen van ons land. Mede daarom is de mediahype rond Obama in Nederland niet zo vreemd.

    Belangrijke PvdA-politici staan openlijk aan Obama’s zijde. Om die reden werden staatssecretaris Jet Bussemaker en minister Wouter Bos wegens hun vergaande publiekelijke voorkeur voor Obama onder meer door premier Balkenende op de vingers getikt.

    Hoe kort de lijntjes zijn tussen het Obama-kamp en socialistisch Nederland, openbaart zich het meest via het prominente PvdA-lid Kirsten Verdel. De oud-woordvoerder van Bill Clinton, Michael Gehrkie, die nu belast is met de campagne voor de presidentsverkiezingen, stelde haar aan als stafmedewerker van het campagneteam. Haar kennis van campagnestrategieën is zeer welkom in de strijd die wordt geleverd om Barack Obama in het Witte Huis te krijgen.

    Verdel heeft een aanzienlijke staat van dienst. Zo was zij onder meer werkzaam bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, campagneleider van de PvdA in Rotterdam, werkzaam bij het Landelijk Partijbureau van de PvdA tijdens de Tweede Kamer- en Provinciale Statenverkiezingen en statenlid in Zuid-Holland. Ze voerde campagne voor oud-minister Klaas de Vries voor het lidmaatschap van de Eerste Kamer en was ontwikkelingshulpverlener in China en Sierra Leone. Nu werkt ze als enige buitenlander in het campagneteam van Barack Obama op het hoofdkantoor in Washington DC.

    De eerste maanden hield ze zich bezig met rapid response, opposition research en de debatvoorbereiding van Obama. Daarna ging ze aan de slag in het Political Department, waar gewerkt wordt aan de ontwikkeling en uitvoering van de campagnestrategie voor de laatste zes weken van de campagne. Ze stuurt persberichten en reacties de deur uit, en haar berichtgeving wordt rijkelijk verspreid in Nederland. Ze schrijft voor Vrij Nederland en het Financiële Dagblad, en heeft tevens artikelen gepubliceerd in de Volkskrant, Trouw, Lokaal Bestuur, Intermediair en Erasmus Magazine. Tevens post ze op de website FOK onder de naam darktower.

    Op 4 november 2008 is het zover. De kiezer mag dan wel bepalen wie de nieuwe president wordt, maar het zullen uiteindelijk de buitenparlementaire netwerken zijn die het beleid gaan bepalen. Wie zich daarin wil verdiepen doet er goed aan om eens de inhoud van de navolgende websites tot zich te nemen.

    http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/midwest

    http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/northeast

    http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/northwest

    http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/southeast

    http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/southwest

    http://www.ips-dc.org/about/partners

    http://www.newprogressivevoices.org/

    Bron: http://petersiebelt.wordpress.com/2008/10/14/de-obama-hype-in-nederland/

Comments are closed.