Als  vestigingsplaats heeft dit eiland de volgende voordelen:
–         tropische atmosfeer
–         nabijheid van  zee, strand , bergen, bossen en meren
–         vrij deviezenverkeer voor onbeperkte bedragen
–         lage criminaliteit
–         goedkope huishoudelijke  en kantoorstaf
–         Tokyo, Singapore, Kuala Lumpur, Bangkok, Sydney, Melbourne en andere steden op een afstand van slechts enkele vlieguren tegen lage prijzen
–         onroerend goed te kust en te keur te huur en te koop  tegen lage prijzen
–         lage kosten van levensonderhoud, transport en andere facilileiten

De bevolking van het eiland bestaat voor 95 procent uit vredelievende Hindu’s,   die een groot aantal dagen per   jaar bezig zijn met fascinerende en kleurrijke ceremoniën  met een   grote diversiteit.

Voorbeelden  van prijzen  in euro’s:
– benzine    27 cent
– Toyoto stationwagen  10.000
– echtpaar  voor alle huishoudelijke hulp  80  euro per maand
– maaltijd in goed restaurant     10

Er zijn  nu  duizenden personen  die werken  in Jakarta of Singapore of Perth  en wonen op Bali. Zij vliegen elke   maandag  naar de plaats van hunne arbeid  en donderdag of vrijdag weer terug. Vliegduur is 75 minuten naar Jakarta en 130 minuten naar Singapore.

Hugo van Reijen

23 REACTIES

  1. en…

    – onderdaan van een regering en meerderheid van de bevolking die een fascistische ideologie aanhangt.
    Bali zelf is niet in meerderheid Islamitisch maar het is en blijft een provincie van Indonesië net zoals Atjeh en de Molukken.
    Of moet ik het in de toekomst een enclave gaan noemen?

    Nee dank je. Het is een prachtig eiland maar mijn voorkeur zou toch echt uitgaan naar landen als Thailand, Cambodja of Vietnam.

    hugo van reijen [3] reageerde op deze reactie.

  2. @GB [1]:

    Heb ondanks circa 150 bezoeken aan Indonesie nooit personen van fascistische huize ontmoet.

    Vermoedelijk kan de Indonesier die Nederland bezoekt met meer recht spreken over de communistische atmosfeer die hij aantreft in Nederland.

    Ook op de andere eilanden , van Sabang tot Merauke, van Ternate tot Kupang, nooit met fascistische elementen onder de aldaar wonende moslims en christenen in aanraking gekomen.

    hugo van reijen

    GB [8] reageerde op deze reactie.

  3. @Armin [2]:

    Geloof mij : voor aldaar werkende Europeanen ligt het geld voor het opscheppen.

    Ik zie daar dagelijks talrijke voorbeelden van.

    Evenals de Nederlander die drommen om zich heen krijgt in China ,wanneer hij ijs schept uit een karretje, zijn er in Indonesie voor de Europeaan talrijke mogelijkheden op ieder niveau.

    hugo van reijen

    Sjonnie [10] reageerde op deze reactie.

  4. Nou, Hugo van Reijen. Mooi verhaal, maar ik zie geen tips om de administratieve rompslomp, die je op je af krijgt, enigszins in goede banen te kunnen leiden. Verder zie ik ook geen informatie omtrent de diverse visa’s en de [on]mogelijkheden, die dit met zich meebrengt.

    “Emiigreer naar Bali !” Was het maar zo makkelijk om naar Indonesie te emigreren. Dan had ik er eigenlijk al gezeten; ik zie echter enorm veel bureaucratische rompslomp op me afkomen, als ik daar onderzoek naar doe. KITAS/KITAP , ‘vreemde belastingen voor buitenlanders’ etc …

    Je doet het wel erg makkelijk voorkomen., hoor, Hugo van Reijen.

    hugo van reijen [6] reageerde op deze reactie.

  5. @Gregorius [5]:

    Inderdaad… en het is nog gemakkelijker dan je denkt!!!

    Als je het telefoonboek van Indonesie openslaat, zul je zien dat een aantal firma’s in Indonesie zich bezighoudt met het verzorgen van al die lastige papieren!

    Begin er zlef niet aan, maar laat een ander dit doen.

    Mocht je geen firma kunnen vinden, dan wil ik wel iemand in Indonesie vragen het telefoonboek open te slaan en je de adressen door te geven.

    hugo van reijen

    Gregorius [11] reageerde op deze reactie.

  6. Interessant, Hugo.
    U reist veel in de regio, zo komt me voor.
    Wellicht kan u ook andere landen/gebieden beknopt bespreken zodat de VS-bezoeker kan vergelijken?
    Ik zou zulks zeer op prijs stellen.

  7. @hugo van reijen [3]:

    Ik twijfel ook niet aan de gastvrijheid van de meeste mensen in Indonesië. Ik ben er slechts één maal geweest dus ik weet mijn plaats als het gaat over kennis van het land en zijn bewoners.
    De eilanden die je noemt zeggen me eerlijk gezegd niks maar ik ga er maar even vanuit dat de invloed vanuit Jakarta op deze eilanden nihil is.
    Zou dit ook van invloed zijn op de instelling van de mensen aldaar??
    Die ene keer is me vooral Java niet geweldig bevallen. Dit in tegenstelling tot vooral Sumatra en in mindere mate Bali.
    Ik persoonlijk zou me nooit in een land willen vestigen waar de Islam de hoofdgodsdienst is en dus onlosmakelijk ook de grootste politieke factor is.

    hugo van reijen [9] reageerde op deze reactie.

  8. @GB [8]:
    Ja, die Islam!
    Je merkt er eigenlijk niet veel van in het dagelijks leven in Indonesie, behalve in de vastenmaand.
    Ik heb nooit iemand ontmoet die de Islam in Indonesie als iets hinderlijks heeft ervaren.
    De regering bestaat ook niet alleen uit moslims. Er zitten altijd buiten verhouding veel niet -moslims in. De vrouw van het staatshoofd was katholiek. Alleen de laatste jaren van haar leven werd zij moslim. Dat was om politieke redenen.
    hugo van reijen

  9. @hugo van reijen [4]:
    Betreft visa papieren enzo: zou je een link kunnen geven?
    is het zo simpel dat ik gewoon het vliegtuig naar Bali kan pakken, daar iemand een pak(je) geld geef, en alles wordt geregeld? Of moet ik dan weer terug naar nederland etc… of zou een single ticket bali volstaan?

    En betreft geld verdienen: als je ondernemend bent, is overal ter wereld wel geld op te rapen…echter ik zie het me niet zo doen in indonesie…ik loop al tijden te denken naar azie te verkassen…ik kan het ook financieel wel trekken, heb inkomsten uit europees bedrijf die doorlopen waar ik ook ben, ben alleen bang dat ik me ga vervelen..angst is nooit een goede raadgever… maar moet toch wat te doen hebben… iets te doen wat ook knaken oplevert…kun je een paar voorbeelden noemen? (business met niet al te veel kapitaalbenodigdheden, en engelsleraar en al dat slaan we natuurlijk over…)

    Gregorius [11] reageerde op deze reactie.

  10. @hugo van reijen [6]:
    “Mocht je geen firma kunnen vinden, dan wil ik wel iemand in Indonesie vragen het telefoonboek open te slaan.”

    Da’s erg vriendelijk van je en ik zou best een betrouwbaar adres (dus liefst geverifieerd door een ‘expat’) willen hebben. Ik heb gisteren weer contact met Indonesie gehad en mijn frustratie geuit over mijn onkunde omtrent emigratie naar Indonesie. Mijn reisdoel zou West-Java zijn, in het bijzonder Bandung. Ik heb hele goede contacten in Indonesie, doch slechts lokalen, die geen kaas hebben gegeten van immigratie. Ik heb iemand nodig, die exact weet, hoe alles in goede banen te leiden en die “voor mij denkt”, althans die de juiste wegen kan aandragen en niet de hele opzet aan mij overlaat. Ik ben niet achterlijk, maar een verkeerde aanvang ten aanzien van de immigratie, betekent ook direct “einde oefening”. Het aanvangsdossier moet waterdicht zijn en niet aan te tornen. Je hebt geen idee, hoe graag ik hier weg wil.

    @Sjonnie [10]:
    “Ben alleen bang dat ik me ga vervelen, kun je een paar voorbeelden (voor business op kunnen) noemen?”

    Ik heb een businesspartner in Indonesie. We hebben twee beautysalons en een eetcafe, maar die laatste hebben we overigens pas gesloten, wegens gebrek aan omzet. Ook hebben we een stichting die micro-kredieten verschaft, hoewel ik daar niet persoonlijk actief in ben. In het verleden, hebben we een insectenhandel opgezet (ja, een grote kever of schorpioen kan wel E.3,50 of meer per stuk opleveren); helaas zal ik daar persoonlijk aanwezig moeten zijn om de zendingen te verzorgen, omdat de lokalen aldaar geen idee hebben, hoe ze met insecten om moeten gaan; ze meenden zelfs dat schorpioenen gras eten. Van de duizenden insecten, die we hebben verzonden, kwam slechts een klein percentage levend aan. Houtsnijwerk is er natuurlijk ook volop. Meesters daarin zijn echter niet wijdverspreid, maar ze zijn er wel en een beeld van uitmuntende kwaliteit en een meter hoog, kost “weinig”. Ook is er nog “volop” antiek te vinden, maar de prijzen weten ze daar ondertussen wel. Echter , een kleine duizend dollar voor een (‘zwaar’) antiek beeld van twee meter, lijkt me toch nog redelijk. Ikzelf zit/zat in de software ontwikkeling en ook daar is uiteraard een goede markt voor.

    Om een business op te starten in Indonesie, heb je ten eerste een betrouwbare lokale inwoner nodig en die zijn zeer moeilijk te vinden. Hiermee zeg ik niet, dat alle Indonezen onbetrouwbaar zijn, maar als Westerling, wordt je al snel aangezien als “geldbuidel”, in plaats van een partner. Ik heb gelukkig zo’n partner gevonden. Het is een vrouw en een ‘strikte’ Muslima. Vrouwen zijn echter, in beginsel en over het algemeen, de meest onbetrouwbare partners die je kunt zoeken in Indonesie. Ik ken teveel mislukkingen ten aanzien daarvan …

    Je kunt als Expat niet zomaar elke business beginnen en meestal verplicht de overheid je ook nog eens een deel aan Indonesische partners aan te trekken. Zaak is dus, om, indien je iets wilt beginnen, zeer betrouwbare mensen om je heen te zoeken. Als er iets fout gaat, sta je namelijk als Belanda niet voor, maar achteraan de rij ten aanzien van “recht”. Dat zijn zomaar een paar valkuilen die ik aanmerk.

    Het opzetten van een bedrijf, kost in principe een schijntje; huisvesting, personeelskosten en dergelijke zijn marginaal. Doe je echter niet in export, zijn de winsten daarna ook uiteraard “marginaal”. Je kunt niet verwachten vijfduizend dollar per maand te verdienen, als het maandinkomen van de gemiddelde man zo’n honderd dollar is. Ik verdien [meen ik] zo’n vier- a vijfhonderd dollar schoon per maand met alles. Da’s toch een zeer goed maandloon aldaar. Ik doe daar niets voor. Ik adviseer slechts op afstand en ben zelfs nog nooit in Indonesie geweest ! Ik heb ook nog nooit een bedrag ontvangen, want ik laat het geld daar. Investeringsgeld is daar minstens tien keer zoveel waard; hier is die dollar niets, dus laat ik ‘m daar. Ik ben ook al trouwens miljonair, maar dat ben je al snel met Indonesische ruppia’s. Kortweg is een miljoen, honderd dollar/euro. Miljardair zijn is dus niet zeldzaam.

    Ik ben heel wat zakelijke contacten gewoon domweg opgelopen via internet en ook mijn partner[s] in Indonesie zijn hierbij te rekenen. Een partner van de micro-kredieten in Indonesie zit in Australie. Een aankomend partner voor verdere ontwikkelingen in Indonesie woont in Canada. @Sjonnie. Zaken doen, is risico’s nemen, dat moet jij weten. Het is een soort poker, waarbij je zorgt, met steken eventueel, dat jij de beste kaarten in handen hebt, zodat je de tafel kunt bespelen. Als je bereid bent om te investeren in ‘bedrijfsmatigheden’ in Indonesie, dan wil ik je daarbij wel assisteren. Sterker nog; je mag je inkopen in onze salons. Je krijgt mijn expertise daar gratis bij. En dan hebben we het niet over ‘bedragen’, maar partnerschap. Ik ben namelijk op zoek naar een solide, Westerse partner, die mij kan ondersteunen, terwijl ik “in de jungle vertoef”. ‘Ken je dan niemand ?’ Hoor ik een vraag. Ja, ik ken er enorm zat. Ook miljonairs, die poen zat hebben om “zoiets op te zetten”. ‘Gosh …. Islamitisch land … vrouwen zijn niet te vertrouwen in Azie … maak je maar zo weinig winst daar ?’ Dat zijn de antwoorden die ik krijg. De filantropen waar ik mee werk (Australie en Canada) zijn niet geinteresseerd in winst; sterker nog, we lenen tegen NUL-tarief.

    Dus, @Sjonnie. Ik heb er een lang verhaal van gemaakt, maar dat moet ook wel, gezien de inhoud. Dat ik niet achterlijk ben, is hopelijk ook uit te maken, uit mijn relaas. Eigenlijk ben ik wel achterlijk, door zulke ambities na te streven, maar goed … ‘elke gek, heb z’n gebrek’ …

    Geintje tussendoor. Weer serieus. Iedereen die zich aangesproken voelt en direct in business wil in Indonesie. Ik heb daar al wat. Ik heb daar meer dan twee voeten in de Aarde. Sterker nog, ik heb 88 tumbak aan land [geen idee hoe groot dat is] in een vallei. Uiteraard niet op mijn naam, want dat mag niet. Alleen Indonezen mogen dat, maar met een betrouwbare parter, is dat geen probleem. Het land wordt bewerkt door een pachter. Alleen innen wij geen pacht, dus die boer is de gelukkigste boer van de vallei. ‘Some idiot Belanda bought this land … and never collects any rent …’. Wat hij niet weet, is dat ik daar later mijn eigen plannen mee heb. Ik moet daar echter zelf zijn, om de plannen ten uitvoer te kunnen brengen. Ik zoek daarvoor een “vreemde” partner; iemand die ik niet ken, iemand met visie en met lef. Het gaat hier niet om tonnen, maar om [toch wel] luttele tienduizenden [verspreid over een lange periode en met actieve investeringen]. Ik meen te kunnen garanderen, dat de investering minimaal terugkomt, maar dan ben ik erg voorzichtig. De winsten zullen lokaal marinaal zijn, maar met het groeien van de economie aldaar, zullen deze ook stijgen in loop der tijd. Vergeet de crisis hier, daar is amper crisis. Daar is het klimaat om te investeren. En wel zo snel mogelijk !

    Ik ben erg Frank en Vrij geweest op deze post en hoop, dat de boodschap “goed” overkomt. Ik garandeer iedereen 90% mislukking als diegeen zomaar iets gaat beginnen in Indonesie. Ik garandeer iedereen 100% succes, als diegeen zich “inkoopt” in mijn onderneming [bestaande uit twee schoonheidsalons, land en ‘het nodige’]. ‘Waarom doe je het zo ? Hen je geen andere wegen ?’ Ik ken internet als uitermate vruchtbaar medium en ben niet bang om “het ruime sop” te kiezen. “Nee heb je en ja kun je krijgen”, nietwaar ? Mijn directe ”vrienden” hebben geen zin in ”een avontuur”, de bank is uitgesloten [die potloodventers, daar klop ik niet eens bij aan] en ik zit hier maar. ‘Heb je zelf geen middelen dan ?’ Nee, niet echt … ik was vierentwintig en toen was ik op papier miljonair; ik ben nu ouder en heb wat compagnons gekend met minder idealen. Ik heb ook geen zin meer om langer te wachten, totdat zaken hier beter gaan, dus ik zoek een serieuze partner. http://www.youtube.com/watch?v=KdW4RIzftw4 En dat is een video van de opbouw van een salon, dus ik “praat geen poep”. Serieuze reacties kun je sturen naar vrije >atdot< com.

  11. Correctie op post 11.

    Het is vrije .at mail .com [iets ging fout met de stuurcodes en .at is natuurlijk @. Ik wil niet het volledige adres typen vanwege spambots, die posten inlezen op emailadressen].

  12. @Han [14]:
    Ja ik wil misschien ook wel mee…bijvoorbeeld Colombia…1 jaar business visum is zo geregeld…lijkt me ook makkelijker om daar wat te beginnen, mede vanwege wat je zegt de taal…spaans spreken doe ik ook…

  13. @hugo van reijen [13]: Een “bedrijf” met een gmail-adres? Lekker betrouwbaar…

    Wat betreft de Amerikaanse visa loterij wordt er echter stevig gewaarschuwd tegen “bedijven” die zeggen te bemiddelen bij visa aanvragen. Ze hebben geen enkele invloed op het succes van de aanvraag maar vragen wel geld voor bemiddeling.

    Het kan natuurlijk best zijn dat sommige procedures errug ingewikkeld zijn en dat zo’n club dan handig is omdat ze alles op een rijtje hebben staan, maar er is dus veel zwendel in die handel. En een gewaarschuwd mens…

    hugo van reijen [22] reageerde op deze reactie.

  14. Hi, even voorstellen, Hans is de naam en sedert 2001 bedrijfs leider in Vietnam.
    1/ het gevaar is niet wat je ziet, maar wat verscholen zit ik de cultuur van dat land. De bevolking van de meeste landen waar onheil uitbrak waren, en zijn, vredelievend.
    2/ De grootste vergissing investeerders kunnen maken in het buitenland is het negeren en het niet kennen van de cultuur. 1 van mijn bezigheden is het redden van buitenlandse projecten omdat ze naar hier zijn gekomen met een totaal verkeerde attitude.
    3/ Geloof niet dat je een Europees inkomen kan verwerven door in het buitenland te doen wat de locale bevolking doet. Ik heb geen weet van landen buiten de EU en N-Amerika waar een buitenlander kan doen wat een local doet. (tenzij je alles doet onder de naam van een local, maar dan kan je naar het casino gaan ook)
    Mvg, Hans.

  15. Hallo hugo
    zag allemaal your postings en lees ze met plezier,
    Als het goed is ga ik volgend jaar in Indonesie settlen,
    eigen bedrijf met compagnon met indonesische nationaliteit, en zolas jij schreef, ja daar valt veel te verdienen als je maar slim aanpakt, en met goede netwerken kom je er wel,
    Ik verheug me al op en kan niet meer lang wachten

    groetjes

Comments are closed.