De politiemacht heeft in Nederland diverse taken, maar de belangrijkste is toch wel het in de gaten houden en eventueel straffen van burgers. Ook komen burgers zelf met zaken naar de politie om de dader(s) te laten pakken. In hoeverre de politie hierin slaagt, zijn de meningen verdeeld. Velen beweren dat de politie niet veel zaken daadwerkelijk oplost en dat ook het toezicht niet voldoende is. Daarom is er in 1993 een initiatief gekomen van de politie: Burgernet. Even een korte beschrijving van het Burgernet.
Burgernet is een vrijwillig netwerk van burgers die vrijwillig de buren bespieden. Mensen kunnen zich via de site van politie aanmelden voor het Burgernet. Hierbij moeten ze de NAW-gegevens (Naam/Adres/Woonplaats) achterlaten en, vooral belangrijk, het (mobiele) telefoonnummer. In het geval dat de politie melding krijgt van een calamiteit, kunnen de burgers in de buurt ervan worden opgeroepen goed uit te kijken naar aanwijzingen of daders. Ook als de burgers zelf iets constateren, kunnen ze het direct doorgeven aan de politie. Zelfs bij verdenkingen. De telefoontjes van zowel burgers als de politie zelf kunnen ook middernacht geschieden.
In feite is de opzet van het Burgernet het bewijs dat de politie het niet aankan. De politie staat onder vuur (veel mensen klagen over oplossingspercentage en het algemene optreden) en er wordt bij de klagers zelf gevraagd om te helpen. Op zich belachelijk, als een aannemer niet goed bouwt, of het niet afkrijgt, gaat ‘ie ook niet aan de klant om te vragen of ‘ie kan helpen. Je betaalt immers om het te laten doen, niet om het zelf te doen. Zo ook bij de politie. We betalen belasting, dus verwachten we dat we naast allerlei onzinsubsidies ook iets terugkrijgen: een zo optimaal mogelijk werkende politiemacht. Dit jaar werd er €5.891.000.000,- begroot voor justitie, tegenover €5.739.100.000,- voor 2009. Met 54.658,2 FTE (Full Time Equivalent) aan het einde van 2007 blijkt de politie nog steeds niet in staat zelf ‘de misdaad te bestrijden’.
Het Burgernet: een belachelijk idee dat tussen de burgers een ‘Big-Brother’ maatschappij creëert en in feite laat zien dat de politie de zaken niet op orde heeft.
PS. Groenlinks had over dit project een verassende mening: Zij waren er fel op tegen omdat het ervoor zou zorgen dat mensen in wijken elkaar enorm in de gaten zouden gaan houden. Ook werd het netwerk door een ingezonden brief in een Utrechts dagblad vergeleken met NSB-praktijken.
Ingezonden door Michael Stender
Ach de calvinistische/collectivistische volksaard is al erg genoeg.
Als ik een kennis in Vlaanderen bezoek en ik neem afscheid, maak ik al jaren hetzelfde grapje “Zo, ik keer maar eens terug naar het land met 16 miljoen agenten”.
Niet zo zeer NSB als wel dit (Deutsch alert):
http://de.wikipedia.org/wiki/Inoffizieller_Mitarbeiter
Zit gluren en roddelen -wat dat netwerk in feite is- niet gewoon diep ver(k)ankert in de volksaard?
Sorry maar ik kan niet met je meegaan. Als burgers worden ingezet om kosten te drukken alleen maar goed. Er wordt in de gezondheidszorg al veel langer (en gestuurd op) vrijwilligers. Dat de staat iets losstaands is ‘die het maar moet oplossen’ is naar mijn idee een bron van veel problemen.
Over die aannemer: een goeie aannemer zal zeggen welke klusjes je gewoon zelf kan doen, zodat je de kosten kan drukken. Bijkomend voordeel dat je dichter op het proces staat, kan bijsturen e.d. Helemaal niet raar dus.
Je argumenten houden wat mij betreft dus geen stand.
Ik vind het eigenlijk ook niet gek dat het politieapparaat het niet redt. Het lijkt dat mensen zelf niet meer na willen denken over wat goed is, dus wordt er voor elk wissewasje een wet opgesteld. Op het moment dat je paddo’s verbiedt heb je er opeens weer een hoop criminelen bij.
Hub Jongen [4] reageerde op deze reactie.
Stender [5] reageerde op deze reactie.
HoerenSloep [6] reageerde op deze reactie.
@JW [3]:
“Als burgers worden ingezet om kosten te drukken alleen maar goed.”
Zolang dit om “echte misdade” (met slachtoffers), gaat ben ik dat met je eens. Het is dan ook in het belang van iedereen.
“Op het moment dat je paddo’s verbiedt heb je er opeens weer een hoop criminelen bij”
Je moet dan ook eerst dergelijke onzin afschaffen. Door drugs vrij te maken, halveer je al de helft van “misdaden.
@JW [3]:
Dat van de kosten drukken is opzich wel waar, maar ik ben bang dat we daarvan op termijn weinig van zullen merken. De begrote kosten dalen wel, maar het woord ‘begrote’ zegt immers genoeg
@JW [3]:
De kosten van de aannemer zullen wellicht dalen, de kosten van het politie apparaat niet. Ik heb nergens in de berichtgveing kunnen lezen dat door de invoering van het burgernet de belastingen zullen dalen.
JW wrote: “Het lijkt dat mensen zelf niet meer na willen denken over wat goed is, dus wordt er voor elk wissewasje een wet opgesteld.”
Dat is een cirkelredenering en een bekende truc van een totalitaire overheid. De wetjes zijn er meestal eerder dan hetgeen wat bestreden “moet” worden (wat sowieso al arbitrair is).
Een belangrijk aspect in deze discussie waar misschien niet iedereen zich bewust van is, is de verscheidenheid in de handhavingsmechanismen en de wisselwerking daartussen.
Er is niet 1 instantie die alle normen handhaaft. In tegendeel, er zijn veel verschillende sets aan normen, die elkaar aanvullen maar ook overlappen. Zo heb ik afspraken met mijn partner over hoe we de huishoudelijke taken verdelen, met een eigen sanctie mechanisme als we ons er niet aan houden (ik praat niet meer met je => mooi, lekker rustig 😉 ). Tegelijkertijd heb ik rekening te houden met mijn buren, los van wat er in het wetboek staat. Ook hier zijn er eigen handhavingsmechanismen. Op landelijk niveau ben ik gebonden aan het strafrecht, dat weer door de politie wordt gehandhaafd. Kortweg kunnen we deze normen en handhavingsmechanismen opdelen in formele en informele handhavingsmechanismen, waarbij het onderscheid rust op de vraag of de staat of de betrokkenen zelf de normen handhaven. Het is daarbij goed mogelijk dat formele regels door een informeel mechanisme worden gehandhaafd.
Het is belangrijk om te realiseren dat deze structuren volgen uit de transactiekosten: Een politiestaat is om meer dan 1 reden te kostbaar, terwijl de heterogeniteit van preferenties een heterogene normenset optimaal maken.
Mede als gevolg van de toegenomen individualisatie en sociale en geografische mobiliteit zijn bepaalde informele instituties onder druk komen te staan. Het burgernet is een hybride vorm van formele en informele handhavingsmechanismen die het wegvallen van de traditionele informele mechanismen voor de handhaving van formele instituties ondervangt. In die zin is het burgernet niet principieel onwenselijk daar het een positieve bijdrage aan het welzijn van de gemeenschap kan leveren. Echter, dat hangt, zoals bij ieder handhavingsmechanisme, af van de efficiëntie van de regels die gehandhaafd worden.
Ook op dat terrein heeft het burgernet een sterk voordeel ten opzichte van de door de auteur bepleite politiestaat: Meer dan politieagenten zijn burgers vrij om hun medewerking op te schorten. Dankzij de lage kosten van informatie zijn de leden van het burgernet in staat om misstanden met elkaar te delen, zodat, in tegenstelling tot de DDR waar medewerking veelal afgedwongen werd, het burgernet maar een vluchtig instrument is waar de overheid maar moeilijk misbruik van kan maken.
Verder deel ik het vermoeden van Stender en Hub dat begrotingen niet dalen door toegenomen efficientie. Het aantal “pet-projects” zal stijgen.
“het burgernet maar een vluchtig instrument is waar de overheid maar moeilijk misbruik van kan maken. ”
Gezien de psychologische hang van de mensen in het land naar de overheid als “Endlöser” vrees ik dat dat laatste een illusie is. De overheid hoeft helemaal geen misbruik te maken, de mensen vragen er zelf om. Dit “Burgernet” is dan ook niks anders dan een subordinate opvulling van gaten binnen overheidshandhaving.
“Endlöser”
Die houding gaat uit van de passiviteit van de mensen: Ik hoef niets te doen aan mijn collega die zijn vrouw slaat, want de politie lost dat wel op. Een slaapmutsje als het ware.
Waar ik op duidde is dat mensen alleen aan iets meewerken als ze het een goed doel vinden. Daar speelt het geloof in de overheid zeker wel een rol, net zo als christenen geloven in het altruisme van de kerk. Evenwel zijn er grenzen. Zeker bij een initiatief als het burgernet, waarvan participatie geen verdere structurele binding kent, i.t.t. de Stasi IM’s en gelovigen.
Het subordinante van de opvulling is mij niet duidelijk, zou je dat willen toelichten?
Andre [11] reageerde op deze reactie.
Ikzie echt geen enkel nadelig effect aan de vriwillige bereidheid van burgers om voor een kortere tij alert te zijn.
stel: als mijn meisje wordt aangerand door een man met één wenkbrouw en een gestreepte jas en blauwe gymschoenen en een binnenstad. ze belt de politie en geen een uidelijk signalement. dan zijn er op dat moment ong 14 agenten die uitkijken naar die persoon (één wenkbrouw, blauw schoenen, etc). met het burgernet-smsje kijken er veel meel ogen mee, en dus een grotere kans dat de aarander va mijn meisje gepakt wordt.
stel: je hebt een mooie motor, gaat naar de supermarkt, komt terug en je motor is weg. iedereen krijgt een smsje, een rooie ducati met kenteken XX-XX-XX is gestolen. ziet u hem rijden, volg hem en bel politie.
lijkt mij niet dat het gebeurt van :”dit is een SMS van de politie. waarschinlijk verbouwt uw buurman hennep. wij weten dit niet zeker, maar als u ook denkt van wel mogen wij binnenvallen. ”
echt helemaal niets mis mee. als ik een slachtoffer op die manier kan helpen, graag.
@NvdBeek [9]:
“Het subordinante van de opvulling is mij niet duidelijk, zou je dat willen toelichten?”
Zeker. Het subordinate aspect is er in gelegen dat
a) een dergelijke organisatie zich uitsluitend binnen de door de overheid geschapen (positieve) wetgeving kan bewegen,
b) het een dergelijke organisatie dientengevolge niet gegeven is om bijvoorbeeld zelfverdediging toe te passen waar nodig,
c) men dientengevolge afhankelijk is van de organisatie(s) wiens non-functioneren een dergelijk initiatief tracht op te vangen.
Het is kortom niks meer of minder dan een ordinaire versterking van de macht van een ware monopolist (d.w.z. onder staatsbescherming); een monopolist die zwaar onvoldoende functioneert én slechte cq. verkeerde “diensten” levert, zoals reeds vastgesteld.
Vergeet ook niet, en dat is nog een ander aspect, dat meehelpen met de politie in dit kader tot gevolg heeft dat deze organisatie zijn aandacht op andere, wellicht voor veel burgers onverteerbare zaken kan vergroten. Denk aan Spee en kornuiten.
Verder is het van belang om te constateren, dat aangezien (ook) deze overheidsorganisatie zwaar gecentraliseerd van karakter is, de resources binnen deze organisatie sowieso niet optimaal gealloceerd worden. Burgernet en dergelijke initiatieven veranderen niets aan dat principe.
Het ontstaan van een dergelijke organisatie is het rechtstreekse gevolg van de wetgeving, die het individuele mensen (tegennatuurlijk) verbiedt om maatregelen te nemen tegen schenders en dat over laat aan een monopool.
NvdBeek [12] reageerde op deze reactie.
@Andre [11]:
Hartelijk dank. Je toelichting maakt duidelijk dat je liever een soort militia had gehad, waarbij geen hiërarchische verhouding met de overheid bestaat. Een soort legalisatie van de knokploeg als het ware.
Persoonlijk denk ik de factoren die ten grondslag liggen aan het falen van de oude informele mechanismen de oprichting van een goed werkende militia in de weg staat. Zelf zou ik niet zo 1,2,3 een voldoende grote groep van buurtgenoten weten te noemen die ik voldoende vertrouw om een dergelijk militia te vormen.
Punt c zegt niets over de hiërarchische verhouding, maar heeft zeker wel relevantie daar het de effectiviteit van het initiatief bepaalt.
Zoals je wel met me eens zal zijn kan de overheid inderdaad niet alle normen efficient handhaven, en dat doet ze dus ook niet. Het probleem is juist dat in de kleinere sub-gemeenschappen de handhaving faalt. De reactie daarop is toegenomen formele handhaving, maar die werkt daar juist niet. Een hybride vorm zoals het burgernetwerk kan juist daarom in potentie voordelen brengen.
Je bent duidelijk een fel tegenstander van de beperking op het recht op zelfverdediging (ten onrechte vereenzelvigd met het geweldsmonopolie, daar de noodweer gewoon mag en tegelijkertijd overheidsgeweld sterk gereguleerd is.) Realiseer je wel dat een verruiming van de geweldsbevoegdheden van private personen geenszins een antwoord is op het wegvallen van informele handhavingsmechanismen. Of wil je een weggelopen kind doodschieten?
Overigens draag ik een verruiming van de geweldsbevoegdheden wel een warm hart toe. Zowel op privaat vlak in geval van inbraak, diefstal, overval en mishandeling, alsook op publiek vlak als het gaat om de handhaving van het recht. Wat dat laatste betreft is het niet te verteren dat een groep burgers even een verdachte bevrijden of dat krakers en andere activisten zich tegen de rechtsgang verzetten. In de VS weten ze er wel raad mee!
Andre NI [13] reageerde op deze reactie.
@NvdBeek [12]:
Graag gedaan.
Ik ben een anarcho-kapitalist. Er is wat mij betreft geen plaats voor een overheid. Handhaving van mijn persoonlijke vrijheid en alle daarvan afgeleide aspecten is een zaak die mij en mij alleen aan gaat, waarbij ik de vrijheid heb om samenwerking met anderen te zoeken en daar eventueel op vrijwillige basis compromissen wil sluiten die mij welgevallig zijn; dit alles binnen het kader van het non-geweldsprincipe.
De legalisatie van jouw “knokploeg”, “militia” of hoe je het ook maar noemen wilt, is uitsluitend gegeven op basis van datzelfde non-geweldsprincipe.
Voor de duidelijkheid pak ik even de woordenlijst er bij:
Dit geldt uiteraard ook voor jouw “knokploegen”.
Binnen de huidige collectivistische maatschappij is een dergelijk iets niet mogelijk, omdat ik namelijk wordt gedwongen om mij aan de regels van diezelfde maatschappij te houden; een opt-out is niet mogelijk helaas. Het al dan niet aanwezig zijn van deze of gene dappere buurman, die bij wijze van spreken niet verwacht dat oom agent zijn billen afveegt maar dat zelf wenst te doen, is dan ook niet relevant wat mij betreft; het verandert niets aan de kenmerken van de maatschappij an-sich.
Ik ben het met je eens, dat de overheid inderdaad niet alle normen efficient handhaaft. Sterker nog, ik stel dat dat met niet één norm het geval is, simpel door het ontbreken van tenminste één alternatief waaruit men kan kiezen in zowel de norm op zich, alsook in de uitvoering daarvan.
Een verschijnsel (ik zou het geen probleem willen noemen) is inderdaad dat in de kleinere sub-gemeenschappen handhaving faalt. De vraag is natuurlijk, of die sub-gemeenschappen op die handhaving zitten te wachten, en wat het belang van mensen buiten die gemeenschap is om zulks te verlangen van de centrale machthebbers. Voor zover men voldoet aan het non-agressie principe is er wat mij betreft helemaal geen noodzaak om sub-gemeenschappen aan de mores van de heersers te onderwerpen.
Ik kom helaas even wat tijd te kort nu; er zijn nog een aantal zaken waar ik even op door wil gaan. Wordt vervolgd.
Comments are closed.