Brussel wil meer concurrentie in de voedingsmiddelenbranche.
Dat moet helpen voorkomen dat de voedselprijzen opnieuw zo pieken als afgelopen voorjaar.
Lagere prijzen door meer concurrentie moeten ook de koopkracht steunen in de recessie in eurolanden.
De Europese commissie zei gisteren te merken dat de prijzen voor voedingsmiddelen in de EU-landen sterk verschillen. Boeren klagen al langer dat de supermarkten enorme marges boeken op hun producten.
Volgens de Europese commissie kan de keten van voedselvoorziening best efficiënter. Het idee is onder meer om permanent de prijzen te gaan monitoren.
Ook moeten de nationale karteldiensten krachtig controleren.
Begin volgend jaar moet een adviesgroep meer aanbevelingen doen.
Tot zover de media.
En zoals gebruikelijk is de oplossing van politici een krachtiger controle en het oprichten van een adviesgroep om meer aanbevelingen te doen.
Dit is ook weer een duidelijk voorbeeld van hoe politici hun eigen falen op iets of iemand anders willen afwentelen.
Het pieken van de voedselprijzen van het afgelopen voorjaar werd veroorzaakt door onder andere de EU in verband met haar doelstelling dat binnen 5 jaar minimaal 20 procent van de brandstof uit biobrandstof moest bestaan. Nadat de oorzaak van de stijging van de voedselprijzen was onderkend heeft de EU deze doelstelling verlaagd naar 10 procent.
De slimme jongens en meisjes in Brussel hebben dus ontdekt dat de prijzen voor voedingsmiddelen in de EU sterk verschillen.
Alleen voedingsmiddelen?
Ik weet dat prijzen van auto’s, elektronica, witgoed en eigenlijk elke branche in de EU sterk verschillen.
De voornaamste oorzaken hiervan zijn de regelgeving vanuit Brussel en de nationale overheden, hogere of lagere transportkosten, verschillende BTW tarieven, loonkosten en nationale belastingmaatregelen. (Bijvoorbeeld in Nederland de verpakkingsbelasting, of de BPM op auto’s.)
De enige oplossing voor meer concurrentie is een “echte” vrije markt en niet de planeconomie die de EU schijnbaar voor ogen heeft. Ze willen zich echt overal mee bemoeien, waardoor dus steeds meer geld in de vorm van subsidies rondgepompt wordt, waardoor de prijzen niet zullen dalen, zoals zij willen, maar eerder zullen stijgen.
Vorige week nog liet de Europese commissie weten dat het landbouwbeleid binnen de EU gefaald heeft, door onduidelijke doelstellingen en slechte controle. Om dit op te lossen heeft de EU een nieuwe commissie benoemd die volgend jaar aanbevelingen moet doen.
Vandaar waarschijnlijk de zinsnede: Boeren klagen al langer dat de supermarkten enorme marges boeken op hun producten. Ik zou zeggen, dan moeten de boeren maar beter onderhandelen en zich niet wenden naar de EU voor inkomsten subsidie, zoals nu het geval is.
Op nationaal niveau las ik ook een aardige opmerking over het afwentelen van het falen van de overheid. Wouter Bos vindt dat de burger ook schuldig is aan de kredietcrisis. Waarom?
Omdat de burger consumeert.
Ik denk vooral dat Brussel zich probeert in te dekken tegen de komende golf monetaire inflatie die onder meer zijn weg gaat vinden in voedingsmiddelen.
Als er honderden miljarden uit het niets in de markt worden gepompt gaat dit vroeg of laat zijn weg vinden in prijzen. Dat weten ze in Brussel maar al te goed maar men zalt nooit het eigen falen gaan toegeven. Die biobrandstof heeft er volgens mij slechts ten dele mee te maken.
Het heeft meer met teveel (fiat)geld dan met te weinig beschikbare voedingsmiddelen te maken volgens mij.
Die onderlinge prijsverschillen zullen er altijd blijven en hebben zoals boven gemeld vooral met transportkosten, regionale concurrentie en nationale belastingheffingen te maken. Een potje olijven of een fles wijn zullen altijd duurder zijn in een supermarkt in Noord Finland dan in een supermarkt in Spanje.
Een voordeel; als het een beetje meezit zijn we vrij snel van de EUSSR verlost nu links krakersvolk Griekenland op de rand van de afgrond gebracht heeft.
http://blogs.telegraph.co.uk/ambrose_evans-pritchard/blog/2008/12/10/greek_fighting_the_eurozones_weakest_link_starts_to_crack
Comments are closed.