Een paar maanden geleden bleek uit een opiniepeiling in Italië dat vier op 
de vijf Italianen geen enkel vertrouwen hebben in de politiek. En onlangs verscheen de herdruk van het vorig jaar uitgegeven zwartboek over de Italiaanse politiek: De Kaste. Hierin beschrijven de journalisten Sergio Rizzo en Gian Antonio Stella hoe de Italiaanse politieke klasse zich omgeven heeft met privileges en wat dat geheel kost: 4 miljard euro. Gevoegd bij de regelgeving en de ons-kent-ons mentaliteit is het geen wonder dat het land totaal tot stilstand is gekomen en in verval raakt.
Van La Casta (De kaste) zijn er inmiddels meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Het door Rizzo en Stella beschreven prinsjesgedrag begint al op nationaal niveau. De 315 gekozen senatoren en 630 parlementariërs beschikken ieder over een legertje secretarissen en tassendragers, maken royaal gebruik van luxe dienstwagens en staatsvliegtuigen (ook voor privédoeleinden) en eten vorstelijk in hun zwaar gesubsidieerde mensa’s voor nog geen tien euro per maaltijd.
Niet alleen was het vorige kabinet Prodi het grootste kabinet aller tijden met een totaal van 102 ministers en staatssecretarissen maar ook de salarissen van de Italiaanse Europarlementariers zijn de hoogste van de EU: bijna 150.000 euro bruto en die kennen maar 1 richting: omhoog ! Rizzo en Stella constateren dat de hofhouding van de Italiaanse president Napolitano vier keer zo veel kost als die van koningin Elisabeth II van Engeland. Ze beschrijven hoe op alle politieke niveaus, van nationaal tot gemeentelijk, politici familieleden en vrienden bevoordelen en van baantjes voorzien. Hoe fraaie posten van vader op zoon worden doorgegeven en hoe iedereen ervoor zorgt dat het systeem in stand gehouden wordt.
Het systeem van politieke gunsten in ruil voor geld of stemmen is sterker dan ooit. Zo strooien bedrijven met fiscaal aantrekkelijke donaties voor politieke partijen om op de beslissende momenten deel uit te maken van het juiste cliëntelistische netwerk.
Italië is een oud en vermoeid land, in de wurggreep van bureaucratie en verfijnde corruptie. Italië heeft een nul procent bevolkingsgroep, 1 op de 5 Italianen is ouder dan 65 jaar, er gaan 120 dagen per jaar verloren met stakingen en de staatsschuld is de op 6 na hoogste in de wereld.
‘Italië is een land waar de klunzen het beste af zijn’, zegt de Italiaanse jurist Jacopo Panizza. ‘In Italië heeft een universitaire opleiding nauwelijks waarde. Belangrijker is dat je de juiste contacten hebt. Als dat niet verandert, zal het land vanzelf door de grond zakken. En eerlijk gezegd hoop ik dat het gebeurt.’
Panizza verliet net als vele andere hoogopgeleiden zijn land. Bijvoorbeeld architect Fabrizio Cellini (36) die naar Londen ging. ‘Italië is verstikkend’, zegt hij. ‘Ik ga geregeld terug, maar het kost me steeds meer moeite. Het gaat er allemaal zo moeizaam. En je hebt telkens de hulp nodig van kennissen.
‘In Londen kende ik niemand, hier ben ik bij nul begonnen. En toch werk ik bij een architectenbureau. Dat was me in Italië niet zomaar gelukt.’
Heel herkenbaar. Ik heb jaren geleden in Italië gewoond en ben snel weer terug gegaan naar Nederland. Niet dat dit land nu ideaal is, maar vergeleken bij Italië kun je hier ten minste wat opzetten.
Het land hangt van de vriendjespolitiek aan elkaar en ik heb 10 jaar geleden al voorspeld dat dit land aan de rand van de afgrond staat, alleen kijken ze zelf de andere kant op, dus ze weten het nog niet.
Spanje is Italië qua koopkracht al voorbij, en Griekenland komt angstvallig dichtbij. Het duurt niet lang meer en dan is Italië het armste land van west-Europa, en dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.
.
Wat Panizza zegt is helemaal waar, als je in Italië een universitair diploma hebt, kun je het beste emigreren. In Italië is dat papiertje niets waard, je verdient minder (!!) dan mensen zonder enige opleiding maar met de juiste vriendjes.
Ik wou dat dat in Nederland het geval was. De snelste manier voor een staat om zichzelf in de afgrond te gooien zodat eindelijk anarchie als oplossing naar voren komt en mensen vrij kunnen zijn.
staat=geweld
Armin [4] reageerde op deze reactie.
Italië is een oud en vermoeid land, in de wurggreep van bureaucratie en verfijnde corruptie.
Je ziet echter dat elk land toch de regering krijgt die ze verdienen. Men stemt elke keer of op de socialistische collectivisten of nu weer op die rechts-populist die ook voorstander is van allerlei krachtoige maatregelen van de Italiaanse staat.
Zou je rondvragen wat er moet gebeuren, zouden al die boze mensen daar ongetwijfeld ook enkel pleiten voor ander en niet onwaarschijnlijk veel meer staatsingrijpen.
Italie is ook zoals het artikel stelt het land van de massale vakbondsstakingen en staatschuld.
Qua welvaart zal het land dus een flinke knal krijgen de komende jaren als de staatspensioenen en gezondheidzorgkosten van de babyboom afgewenteld zullen worden op de steeds kleiner wordende werkenden en anderszijnds omdat dat nu eenmaal beperkt kan, de voorzieningen zelf drastisch gereduceerd zullen worden.
Nu ze de euro hebben kunnen ze geen afwaardering van de munt gebruiken om dit te camoufleren. Ook de staatschuld verder laten oplopen om de zaak nog een generatie door te schuiven is nog los van EU regels al niet meer mogelijk vanwege de enorme omvang van hun schuld. Verwacht de komende jaren dus nog meer protesten over slechte economische structuren, gebrek aan banen terwijl men tegelijk klaagt dat staatsvoorzieningen afgebroken zullen worden.
@Jurgman [2]: De wens is de vader van de gedachte. Nog nooit is anarchie de uitkomst geweest van gezapige inzakkende staten. De uitkomst was altijd een nog meer collectivistisch systeem. De grote meute immers, wil niet meer anarchie, maar dat de staat hun ene gespreid bedje aanlevert.
Kijk om je heen 🙂 Je ziet overal de roep van de mensen om meer staatsingrijpen toenemen. Men is bang en rent naar de luidst roepende zelfbenoemde profeet toe.
Jurgman [8] reageerde op deze reactie.
Is het in NL in grote lijnen anders???
kleine vraag: Naast dat de ECB zich “onschuldig” houd van de inflatie van de euro, hoe zit het dan met de andere landen? Duitsland, Frankrijk, Nederland geven geld uit aan de banken. Italie word armer en we hebben Romenie + Polen naar binnen gesleept. Door deze factoren word de euro alleen maar minder waard en de landen die het wel goed doen lijden daar onder…..
Zucht, was de gulden er maar nog.
Italië, Griekenland, Spanje, Frankrijk en zo nog wat landen hebben straks gewoon de meerderheid hoor, dankzij het verraad van Lissabon.
De kans is enorm groot dat de geld-persen dan pas echt gaan draaien, al die landen houden wel van wat monetaire inflatie.
Klein detail is daarbij dat ‘onze’ pensioenen tegelijkertijd niets meer waard zullen zijn. Och ja, kleine prijs om te betalen voor de sterke schouders die Nederland blijkbaar heeft….
@Armin [4]:
Ik geloof ook heilig dat we het niet redden door alleen maar te roepen dat het huidige systeem slecht voor de economie en voor de privacy et cetera is. Die plaat is grijs gedraaid en mensen worden daar “moe van”.
Wat wel werkt, en bewezen,dat je mensen aanspreekt op hun morele gedrag. Zo is de slavernij ook afgeschaft. Je moet mensen duidelijk maken dat geweld en zeer zeker “staatsgeweld” amoreel is.
Voorbeeldgesprek:
Dus jij vindt het ok dat ik onder de dreiging van een wapen belasting moet betalen en dat als ik dat niet doe in een gevangenis wordt gegooid alwaar ik door anderen verder geterroriseerd wordt.
Armin [9] reageerde op deze reactie.
@Jurgman [8]: Dat noemt men ook wel de libertarische macho-flash (google er maar eens op) … zeer effectief … in het wegjagen van mensen.
Je moet altijd dichtbij de mensen blijven en redeneren vanuit het vertrouwde. De meeste mensen vinden de staat goed. Dat keihard bestrijden maakt je (in hun ogen) radicaal en extreem. Men luisterd dan niet meer. Drugsverslaving lukt ook zelden cold-turkey … 🙂
Jurgman [10] reageerde op deze reactie.
@Armin [9]:
exact!
Mensen denken alleen maar in links-rechts en zien niet de big picture. Als je dan ineens over libertarisme praat dan proberen mensen je in te delen in dat plaatje.
Als het niet overeenkomt met hun denkbeelden dan ben je automatisch rechts-links. Het komt niet over.
Tenzij je helemaal buiten dat spel gaat staan.
Ik ben er van overtuigd dat we eerst het scheiden van kerk en staat, ontzuiling, hebben gekregen en dat de volgende stap het scheiden van staat en burger moet zijn.
Geen minimale staat, maar GEEN staat. Elke minimale poging heeft zich uiteindelijk alleen maar vertaalt in nog meer staat. Hoe goed bedoeld ook. Staat is een gezwel dat verwijderd moet worden.
Weldaad [15] reageerde op deze reactie.
Standaard-vraag aan ‘normale’ statisten: noem nou gewoon één ding dat de staat goed doet. Dus niet te hoge kosten, goed geregeld en zonder geweld.
Gewoon één voorbeeldje. En als je dat al niet kunt geven, weet je dan heel zeker dat de staat echt zo’n goede instelling is?
Freek [12] reageerde op deze reactie.
@Kim Winkelaar [11]:
Die vraag is inderdaad goed, om alvast te helpen, hier wat voorbeelden waarbij het de staat niet is gelukt:
Onderwijs, Verkeer, Gezondheidszorg, Armoedebestrijding (er zijn nogsteeds voedselbanken), Ouderenzorg, etc.
Zijn allemaal veel te duur en presteren onder de maat (met de ironie dat voedselbanken een particulier initiatief zijn, waar we dus blijkbaar de staat niet voor nodig hebben).
De landen binnen de eu polariseren. Da’s mooi.
Dat staatsbemoeienis niet werkt weten de meesten wel, maar ze zien geen alternatief.Als je dan aan komt met het libertarische/ anarchistische alternatief dan sla je nog de plank mis bij die mensen. Waar het op aan komt is dat de staat per definitie amoreel is. Want staat=geweld. Dus moet er een geweldloze, vrijwillige samenleving voor in de plaats komen. Dat dit generaties gaat duren zal duidelijk zijn denk ik. Begin bij jezelf!
@Jurgman [10]: Eens dat je mensen alleen kunt overtuigen door dichtbij hun denkbeelden te zitten. Met feiten die op elkaar aansluiten en onderbouwd zijn. Niet met extreem/radicale uitspraken (ook al is het een feit) maar op een begeleidende manier die mensen bewust maakt van ‘het systeem’. Uiteindelijk is de keuze dan aan henzelf om de conclusies daaruit te trekken waarmee ze alsnog een extreem/radicale omslag kunnen maken.
Het is onrealistisch om geen besturend orgaan te hebben, anarchisme werkt niet. Er zal minimaal een stuurgroep moeten zijn die beslissing neemt in naam van de burgers. Dit kan vorm gegeven worden binnen het neo-socialisme.
Jurgman [17] reageerde op deze reactie.
Jurgman: de meeste mensen weten dat niet. Echt niet! Ze zien het gewoon niet, terwijl de voorbeelden van een falende staat overal te zien zijn. Hun oplossing? Een ander poppetje kiezen….of meer geld naar . Het inzicht dat zulke ‘oplossingen’ nooit zullen werken is al de helft.
Overigens probeer ik mensen niet meer te bekeren. Ik leef mijn eigen leven volgens mijn eigen principes, en probeer zo vrij mogelijk te zijn. Heerlijk.
@Weldaad [15]:
Jij bent toch zelf ook een “besturend lichaam” voor jezelf?
Waarom kan dat niet in groter verband? Als ik bescherming nodig heb dan koop ik dat wel in via een “beschermingsbedrijf”. Die bedrijven kunnen tezamen een verdedigingsbedrijf hebben die ons beschermt tegen buitengaatse inmenging. Die stuurlaag (staat) die u bedoeld moeten we juist niet willen.
Weldaad [19] reageerde op deze reactie.
Klopt. Bovendien, 99% van alles wat je doet doe je vrijwillig. Zonder enige staatsbemoeienis, en zonder geweld.
Overigens is een leuke dit oude artikeltje van me (tijd om eens te her-publiceren misschien :))
http://www.vrijspreker.nl/wp/2006/10/de-stelling/
@Jurgman [17]: En wie controleert en rectificeert die bedrijven dan? Er zullen altijd rotte appels blijven die uit zijn op meer macht en/of meer geld.
Geen bestuursorgaan is een stap te ver, tijdens een revolutie zal er zoiets nodig zijn in eerste instantie.
Kim: Mooi artikel!
Jurgman [20] reageerde op deze reactie.
@Weldaad [19]:
Eehm, hoe worden rotte bedrijven gecontroleerd in een vrije markteconomie?
Die gaan ten onder..
Ook hoef je niet bang te zijn dat ze grote privélegers gaan opbouwen. In dat geval moeten die bedrijven meer geld gaan vragen, dat valt op, dan gaan we naar de concurrent.
@Kim Winkelaar [18]:
Uitstekend artikel.
Herpubliceer!
Weldaad [22] reageerde op deze reactie.
Dit is dus de échte maffia.
@Jurgman [20]:
De verhoudingen tussen enerzijds grote (trans)nationale-concerns, overheden, instituties en anderzijds de ‘normale’ burgers zijn scheef op tal van punten. Tot hier eens… Maar het is kortzichtig om zonder overheid een maatschappij beter te laten functioneren, we zullen dan volledig moeten vertrouwen op de concerns en andere instituties wat de situatie voor de burgers alleen maar verergerd.
Beleid wordt opgevoerd door bedrijven waarna het opgedrongen wordt en de regering het presenteert.
Bij wie moeten grote concerns haar administratie (o.a. activiteiten) verantwoorden als er geen regelgever (staat) is die, zoals dat overigens nu niet gebeurt, de touwtjes in handen neemt? Bij een ander bedrijf.. Nee. Winstmaximalisatie ongeacht de sociale kosten en de schade aan het milieu, daar gaat het mis! Daarvoor zal en moet er een besturend lichaam zijn. Niet zo zeer voor ‘ons’ de burgers, maar voor het temmen van de elitaire personen die de maatschappij beheersen via mega corporaties.
Weldaad: winstmaximalisatie krijg je alleen met tevreden klanten.
En wanneer zijn klanten tevreden? Als je produkten aan een behoefte voldoen.
Bedrijven snappen dit echt wel hoor, dus die zullen juist hun best doen om goede produkten en diensten te verlenen. Kleine spelers kunnen zonder overheid namelijk véél makkelijker toetreden, dus de competitie wordt veel heftiger. En ben jij het niet eens met een bedrijf, dan wordt je geen klant van die club. Prima toch?
Controle zal gebeuren door onafhankelijke instanties, die daarvoor betaald worden door consumenten en/of bedrijven.
Weldaad [24] reageerde op deze reactie.
@Kim Winkelaar [23]:
– Hoe verklaar je dan de monopolie-posities van grote concerns die kleine lokale bedrijven verdringen en corrumperen.
– Waarom zijn er dan nog steeds vele grote concerns op de markt (ik zal geen namen noemen) die al vele sociale- en milieu schandalen achter hun naam hebben staan.
De meeste consumenten kijken inderdaad niet verder dan de producten en diensten in winkels. Nog minder letten we op de bovengenoemde punten. Vandaar dat deze praktijken streng gereguleerd moeten worden, ook als daarmee de beaamde winst achteruit loopt.
De ware vijanden van winstmaximalisatie zijn duurzaamheid (milieuvriendelijk produceren), efficiëntie (technologie op de markt brengen in grote stappen) en goede arbeidsvoorwaarden (de-flexibilisering, hogere lonen enz.) NIET de klanten want die kopen toch wel als het imago goed is.
Daarom ben ik ook voor controle door onafhankelijke instanties, mits dit leidt tot volledige transparantie van het bedrijfsleven waardoor de klanten met meer achtergrondinformatie kunnen consumeren. Maar toch zal dat in de praktijk niet genoeg zijn om het geheel te kunnen reguleren en het kwade te kunnen bestrijden.
“Alleen kleine geheimen hoeven beschermd te worden. Grote geheimen worden beschermd door publiek ongeloof. – Marshall McLuhan, media-goeroe”
Comments are closed.