Wanneer een deur sluit en een andere opent, kijken we echter vaak en helaas zo lang naar de gesloten deur, dat we niet zien dat er andere deuren zijn geopend voor ons – Alexander Graham Bell, Britse wetenschapper en uitvinder, 1847-1922.

Wat we hebben gezien in het afgelopen jaar is dat de economie nu de klappen heeft ontvangen van de jarenlange expansie van de geld- en krediethoeveelheid. Deze expansie heeft enorme vormen aangenomen sinds 1971, toen president Richard Mulhouse Nixon het goudraam sloot, wat betekende dat niemand meer goud kon opeisen van de Amerikaanse overheid. Alles werd in papieren dollars voldaan vanaf dit jaar.

Dit bracht tevens het einde van het Bretton-Woodssysteem mee, dat sinds 1944 gangbaar was. Het betekende dat er een valuta werd gekozen als wereldreservemunt. Voordien was het Britse pond sterling belangrijk voor de wereldhandel, maar was nooit een reservemunt, want die rol werd aan het goud toebedeeld. Tot 1914 waren nagenoeg alle landen op de goudstandaard, dus een reservemunt was niet nodig. Tussen 1918 en 1931 was er een goudwisselstandaard actief, zodat andere valuta zich konden koppelen aan het Britse pond en hoefde men zelf geen grote voorraden goud toe te eigenen. Het pond zorgde er namelijk voor dat deze volledig inwisselbaar was voor goud of zilver. Een pond sterling betekende altijd een pond sterling zilver en een Engelse pond is 450 gram.

Omdat er een enorme schuld bestond vanwege de Eerste Wereldoorlog moest Groot-Brittannië dit aflossen en ontstond er een negatieve begroting. Dit werd opgelost door middel van papieren ponden bij te drukken, zodat de rente op deze schuld kon worden betaald, zonder dat dit een aanslag hoefde te betekenen op de goudvoorraad van de Bank of England. Groot-Brittannië ging uiteindelijk weer terug naar de goudstandaard in 1925, maar vanwege de enorme toename van papieren ponden stegen de prijzen enorm en werd er een aanslag gedaan op de goudvoorraad.

De directeur van de Bank of England Montegu Norman vroeg aan zijn collega van de Federal Reserve Benjamin Strong, of hij niet mee kon gaan in het verhogen van de krediethoeveelheid, zodat het de Britse geldhoeveelheid kon evenaren, waardoor er geen vraag meer ontstond naar het Engelse goud door de Amerikanen. Benjamin Strong had hier een gevoelig oor naar en verhoogde de krediethoeveelheid

Bovendien werd er een vergadering belegd met andere centrale bankiers uit Duitsland (Hjalmar Schacht), Frankrijk (Charles Rist) en natuurlijk Benjamin Strong alsmede  Montagu Norman om de promesse disconto te verlagen. Dit had als oorzaak om te voorkomen dat de Engelse rente omhoog zou moeten gaan om hun tekorten te kunnen financieren. Hierdoor werden deze landen meegezogen in de kredietcreatie van de Bank of England. Doordat de rente onnatuurlijk laag was konden bedrijven en particulieren een groter bedrag lenen dan anders mogelijk was geweest en begonnen de consumptiedrift en waninvesteringen toe te nemen.

De krach van 1929 was een onvermijdelijke gebeurtenis, want de excessen binnen de goudstandaard waren zo hoog opgelopen dat er een grote correctie nodig was. Vanwege de krach in de Verenigde Staten besloot de Federal Reserve de nauwe geldhoeveelheid in te dammen, waardoor dit een effect had op de consumentenprijzen die allengs daalden, waardoor veel bedrijven in moeilijkheden kwamen en hun afzet moesten inperken. Dit had weer tot gevolg dat men mensen moest ontslaan, omdat de salarissen hoog bleven of minder snel daalden dan er aan productie mogelijk was. Groot-Brittannië, Australië en Nieuw-Zeeland gingen in 1931 van de goudstandaard af en konden dus naar believen weer geld drukken, zodat er voldoende liquiditeit in het systeem werd gepompt, wat natuurlijk ten koste ging van andere landen. De Verenigde Staten en Duitsland waren hiervan het grootste slachtoffer, want zij zaten nog op de goudstandaard en zagen hun exporten verdampen. De Engelsen brachten de wereldhandel hiermee een grote slag toe, want het was in feite een protectionistische maatregel in de vorm van een valutaoorlog.

Duitsland ging na de verkiezing van Adolf Hitler van de goudstandaard af en de centrale bankdirecteur Hjalmar Schacht werd bevolen om de kredietkraan open te zetten voor de opbouw van de Duitse wapenindustrie en grote publieke werken. Hetzelfde deed Roosevelt ook en verbood het Amerikaanse volk om het monetaire goud in bezit te hebben. Dit decreet duurde tot 1975. Na de inbeslagname van het goud werd het opgewaardeerd van ca. $20 naar $35.

Zoals gezegd bleek het Bretton-Woodssysteem een complete breuk met het verleden. Weliswaar was goud weer teruggekeerd als onderpinning van het financieel-economisch systeem, maar werd de dollar verheven tot de reservemuntstatus. De grote fout die werd gemaakt door J.M. Keynes, was dat hij dacht dat er een systeem kon bestaan van een reservemunt. Hetzelfde foutieve denken kunnen we bijvoorbeeld tegenwoordig zien bij de aanhangers van de euro. De kwestie is niet het creëren van een reservemunt, maar de terugkeer van het vertrouwen in het economisch systeem.

Dit vertrouwen was en is nog steeds het zoeken naar een middel waar geen schuld of claim tegenover staat. Met papieren dollars en later papieren euro’s is dat wel het geval. Op elke dollar, euro, yen, yuan, zloty, roebel etc. heerst namelijk zo’n claim. Dit houdt in dat de respectievelijke overheden deze claim moeten kunnen honoreren met een voorraad goud of zilver, de monetaire middelen bij uitstek. Is dat niet het geval dan bouwt men een economie op drijfzand en is het vertrouwen volkomen afhankelijk van de stabiliteit en kredietwaardigheid van de overheid en het systeem. Als deze goud- en zilverketenen zijn weggeslagen stelt het alle overheden in staat om zoveel mogelijk krediet en geld te (laten) creëren om zodoende aan hun wensen van verdere overheidsexpansie en economische groei te kunnen voldoen. Alle politieke ficties en illusies kunnen worden uitgevoerd, van verzorgingstaat, sociaal beleid,  culturele planning tot aan het interveniëren van natuurlijk persoonlijk gedrag van de bevolking aan toe, al of niet met pseudo-onderzoeken gestaafd. In de Sovjet-Unie kende men dit fenomeen ook en men noemde dit ‘de ‘nieuwe Sovjetmens’, die voldeed aan het beeld van de ideale communistische maatschappij. Iedereen die hiervan afweek werd uiteraard verketterd, afgevoerd naar kampen, opgesloten of zelfs geëxecuteerd.

In de geschiedenis van fiatgeld oftewel geld dat niet wordt gedekt door goud of zilver, is de langste periode altijd zo’n 35 jaar geweest. Telkens na 35 jaar stort het fiatgeldsysteem in elkaar. Het Bretton-Woodssysteem van goudwisselstandaard heeft zo’n 27 jaar in beslag genomen en het volledige fiatgeldsysteem heeft nu zo’n 36 jaar geduurd van 1971 tot 2007.

Dit laatstgenoemde jaar is zeer belangrijk, want toen begonnen de kredietsystemen te stagneren en daarna in elkaar te zakken. We zien nu de naweeën van deze inzakking die zich langzaam maar zeker binnen alle sectoren van de economie gaan manifesteren. Allereerst hadden we de kredietcrisis, die alleen de hedgefondsen en zakenbanken bedreigden, later werden de commerciële banken en andere financiële instituten besmet en tegenwoordig zien we dat alle segmenten binnen de economie worden aangetast.

Op dit moment ervaren we iets dat we nooit hebben meegemaakt met goud en dat is dat er een zogenoemde backwardation is ontstaan. Backwardation is de term die in de goederentermijnmarkt wordt gebruikt, wanneer een toekomstige prijs goedkoper is dan de huidige. Contango is de term die wordt gebruikt voor de duurdere toekomstige prijs. Nu dat goud een lagere prijs hanteert voor toekomstige claims heeft niets te maken met het feit dat men verwacht dat goud goedkoper wordt, maar juist dat men niet zeker weet of het goud nog wel fysiek leverbaar is op die bepaalde datum. Er bestaan namelijk twee soorten markten in de edelmetalenbranche. Dit is een papieren goederenmarkt die voornamelijk wordt beheerst door de COMEX in New York en de LME in Londen. Voorheen waren de prijzen die werden genoteerd ook bepalend voor de fysieke handel. De fysieke markt is namelijk geheel anders en wordt bepaald door vraag en aanbod van fysiek edelmetaal. Als het fysieke metaal moeilijk of niet meer te verkrijgen is dan stijgt de fysieke prijs onafhankelijk van de papieren goederentermijnhandel. De COMEX en LME zijn papieren markten en kunnen derhalve gemakkelijk worden gemanipuleerd door grote partijen, waaronder grote banken, centrale banken of zelfs overheden via bijvoorbeeld het Plunge Protection Team, welke laatste was opgezet door Alan Greenspan in 1987 om te verhinderen dat er grote krachs konden ontstaan op de financiële markten. Dit gebeurt dus regelmatig en heeft als gevolg dat de papieren prijs kunstmatig omlaag wordt gedrukt, terwijl er een enorm tekort is aan edelmetaal bijvoorbeeld.

Wat nu feitelijk gebeurt is dat vanwege de backwardation in goud er een behoorlijke vertrouwenscrisis aan het ontstaan is in het financiële systeem, welke zijn weerslag heeft en zal hebben op de rest van de economie. Het financiële systeem is het smeermiddel van de economie en zodra dit smeermiddel niet meer aanwezig is dan stokt de handel en productie. Men heeft de tot nu toe in de reguliere media de schuld gegeven aan de banken en het tekort aan het aanwezige krediet, maar dit is echter een klein deel van het verhaal. Het grote probleem schuilt in de afwezigheid van vertrouwen in het geldsysteem en om dit vertrouwen te herstellen is het noodzakelijk om goud en zilver weer als monetaire metalen te gaan erkennen. Deze twee edelmetalen zijn altijd monetaire metalen geweest, nu is het zaak om dit eindelijk eens te onderkennen, voordat deze metalen voor eens en altijd uit het systeem verdwijnen, waardoor er geen middel meer is om het vertrouwen terug te winnen.

Als conclusie wordt er daarom gesteld dat het geen kredietcrisis betreft, maar een goudcrisis.  In het bovenstaande voorbeeld kan het gebeuren dat het onderlinge vertrouwen, niet alleen van banken en financiële instellingen, maar ook van burgers richting overheid, bevolkingsgroepen onderling en landen die normaal met elkaar handel dreven compleet verdwijnt. Het leed is dan niet meer te overzien en zal zich onvermijdelijk openbaren als een apocalyptisch gebeuren.

Aan iedereen is dit komende jaar een behouden vaart toegewenst.

Bronnen:

Essays:

Almost a century of central bank cooperation; Richard N. Cooper, Harvard University, Mass. USA, juni 2005
Yes, Greenspan did it; Ludwig von Mises Institute, Auburn, Al, USA, 31 december 2008
When and why the credit crisis began; Jeffrey Tucker, Ludwig von Mises Institute, Auburn Al. USA, 1 augustus 2008
The unfolding credit crisis; Robert Blumen, Ludwig von Mises Institute, Auburn Al. USA, 14 augustus 2007
Red alert, gold backwardation; Antal Fekete, Financial Sense, PFS Group, San Diego, Ca, USA, 5 december 2008
The mechanism of capital destruction; Antal Fekete, Financial Sense, PFS Group, San Diego, Ca, USA, 20 oktober 2008
“New Soviet Man”, Inside Machine; Slava Gerovitch, Massachussetts Institute of Technology, Cambridge Mass. USA, 2 augustus 2007

Literatuur:

What has government done to our money: Murray Rothbard, Ludwig von Mises Institute, Auburn Al. USA, 1980
Human action, Ludwig von Mises, Ludwig von Mises Institute, Auburn Al. USA, ed. 1996 (orig. 1948)
Economics in one lesson; Henry Hazlitt, Crown Trade Paperbacks, New York, NY USA, 1979

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

25 REACTIES

  1. Goed artikel.
    In feite is het voor het huidige monetaire systeem verkeerd gegaan in 1971 toen de VS eenzijdig de goudstandaard opzegde.
    Telkens als dit gebeurt loopt het vroeg of laat fout af omdat dit het startsein is voor een ongebreidelde fiatgeld- en kredietexpansie.
    Historisch gezien worden telkens weer dezelfde fouten gemaakt.
    Je kunt de gekte voor 1929 in de VS bijna 100% doortrekken naar de gekte die voorafging aan de crisis nu.
    Op dit moment het boek deflatie in aantocht aan het lezen dat uitgaat van de Kondratief cyclus en veel in historisch perspectief plaatst.
    Conclusie mijnerzijds; de mens is een kortzichtige sukkel waarbij fouten uit het verleden hooguit één generatie verder worden doorgegeven. En dan begint het foutencircus met zijn hebzucht en misstanden opnieuw.

  2. Ik bouw liever een economie op basis van zaken die mij eten, gezondheid, energie, en een leuk leven brengen. En wel zodanig dat het in mijn samenleving afspeelt, niet in verweggiestan. Misschien is het uitgangspunt van waarde uitdrukken in iets zeldzaams, of een controleerbaar symbool van waarde achterhaald. Het quantitatief denken is achterhaald. Het gaat om qualiteit, wat is de qualiteit van goud? Het is zeldzaam, en daarom quantitatief minder aanwezig, en daarom willen mensen het hebben. Vreemd.

    Qualiteit in het leven, in voldoende hoeveelheden. In plaats van meer en meer van dingen, zoals men in de USA ooit probeerde. Goed voedsel, geluk en gezondheid. Dat is meer waard dan goud ooit zal kunnen uitdrukken.

    Laten wij daar onze samenleving op bouwen. Dat systeem van hebberigheid heeft zijn langste tijd gehad, dat is duidelijk

  3. *Dat systeem van hebberigheid heeft zijn langste tijd gehad, dat is duidelijk*

    Goud heeft in alle beschavingen (los van elkaar) in alle tijden all over the world een magische waarde gehad.
    De rest van je verhaal kan ik nog wel een deel in meegaan maar in bovengaande zin ga je m.i. volkomen mank.
    Da’s nl linksidealistisch maakbaarheidsdenken.
    Of heb je die analyse uit zeitgeist addendum??

    Hebzucht was er, hebzucht is er en hebzucht zal NOOIT verdwijnen.
    Goede uitspraak die ik eens gelezen heb; de mens evolueert niet maar past zich hooguit aan nieuwe omstandigheden aan.
    De menselijke aard ontkennen heeft geen zin.

    TerrierBram [4] reageerde op deze reactie.

  4. @GB [3]:
    Dit systeem van hebberigheid. Niet de hebberigheid van mensen. Althans, USA heeft nou een 50 triljoen Dollar aan slechte hypotheken, opgedroogde pensioenfondsen, staatsschuld. Dat is toch echt veroorzaakt door allerlei mensen die de meest onverantwoorde producten verkochten, en maar leenden en leenden. 23 jarigen met een inkomen van 20 miljoen per jaar … etc.. Het kon niet op … en toen barstte de bom. … dat systeem van hebberigheid.

    Peter [5] reageerde op deze reactie.
    GB [6] reageerde op deze reactie.
    GB [6] reageerde op deze reactie.

  5. @TerrierBram [4]:

    Ja inderdaad.

    En wel eens afgevraagd hoe kon dat, al dat geleen?

    Juist.

    Door het onbeperkt creëeren van krediet/geld uit het niks, mogelijk gemaakt door de ontkoppeling van het goed ‘geld’ van z’n oorspronkelijke dekking, – goud/zilver -, remember?

  6. @TerrierBram [4]:

    Die onverantwoorde produkten zijn verkocht omdat er vraag naar was.
    Ook de gewone man heeft er net zo hard aan meegedaan. Torenhoge hypotheken, papieren overwaardes verzilveren, car loans, minimaal 10 creditcards in de kontzak etc etc. Het is een zichzelf versterkende hebzuchtspiraal van particulieren-banken-particulieren-banken etc geweest.
    Als gezond boerenverstand plaatsmaakt voor hebzucht dan weet je het wel. De particulieren zijn daarin een onmisbare schakel geweest.
    Fiatgeld maakt dit mogelijk.

    Alleen maar blijven wijzen naar de Madoff’s en Lehmans van deze wereld is voor een gedeelte wel terecht maar voor een ander gedeelte ook erg flauw. De gemiddelde burger had op diezelfde plaats precies hetzelfde gedaan.
    Bijna iedereen is corrumpeerbaar als de gelegenheid zich voordoet tot snel geldelijk gewin. Zelf in de praktijk maar al te vaak gezien.

    Terug naar een goudstandaard waarbij geld weer gekoppeld en schaars wordt, de beurs weer saai en kredietverlening weer zeer kritisch onder de loep wordt genomen is de enigste oplossing.
    Maar ik kan je nu al voorspellen dat er zich over 40 a 50 jaar weer eenzelfde scenario gaat ontvouwen.
    Economie is vooral het menselijk handelen en de menselijke natuur blootleggen. De beste economen zijn dan ook niet de cum laude afgestudeerde (maar wereldvreemde) cijferneukers.

  7. Het is weer een lezenswaardig stukje… jammer dat je na een goed historisch perspectief en pittige stelling van 35 jaar voordat een fiatgeld systeem kantelt de gevaren van en implicaties van een backwardation van het goud niet beter uit diept. Ik bedoel, je kan wel eenvoudig in je normale stokpaardje schieten en zeggen dat het een goudcrisis is maar ik denk dat het belangrijke aanwijzing is dat het fiat systeem zijn langste tijd heeft gehad. of het nu om goud, fiat geld of huizen gaat, de waarde wordt door een markt bepaald en deze heeft een afnemend vertrouwen in de waarde van toekomstige leveringen. dit is spectaculair.
    Afgelopen dagen wat gelezen en bestudeerd van Chris Cook, http://www.feasta.org/events/general/2008_lecture.htm
    Deze probeert een alternatief systeem van bezit te introduceren. Albert heb jij hier een menig over?

    Andre [8] reageerde op deze reactie.
    Albert S. [9] reageerde op deze reactie.
    Albert S. [9] reageerde op deze reactie.

  9. @Andre [8]:
    Het blijft een moment opname en er zijn argumenten te vinden om te pleiten voor een “niks aan de hand”. Ik zie een beeld dat verontrustend is en dit soort signalen ondersteunen mijn beeld. Vandaag ook weer een verhaal dat obligaties zijn overgewaardeerd, een mooi spreekwoord in deze context is; beter een vogel in de hand dan tien in de lucht.

    Ik vind het ook niet leuk om zien dat het feestje over is en er een zware tijd zal aanbreken. Maar ik ben bereid om hier me om te gaan en mij voor te bereiden op een moeilijke tijd. Goud, zilver, echt geld kan je helpen in moeilijke tijden. Als je het niet nodig blijkt te hebben des te beter. Ik ben geen econoom en wil dit ook niet worden, ben alleen op zoek naar een wereldbeeld wat kan helpen om op duurzame wijze met respect voor anderen beschaving te handhaven.

    Het consumisme van de huidige tijd wil ik zo verruilen voor een meer evenwichtige manier van samenleven. Zit dus vol met vragen en zoek naar antwoorden.

    TerrierBram [10] reageerde op deze reactie.

  10. @Niels [9]:
    Ik denk dat het antwoord in qualiteit ligt. De reden voor het uit de hand gelopen consumptisme is dat men geprogrammeerd is op de regel “meer en meer is goed”, dus meer leven, meer qualiteit. Het natuurlijk systeem reguleert dat. Ons systeem stimuleert het.

    In 1991 was in de staat New-York, en toen zag ik bij de Wal-Mart een mevrouw achter de kassa zitten. In een hokje. Ze name heel het hokje in beslag. Volgens mij geeft zwaarlijvigheid niet meer qualiteit. En zo geldt het met meer zaken in het quantitatieve denken. Als alles op de Aarde opgebruikt is, blijven wij met een berg vuilnis achter. Is dat een hogere qualiteit in het leven?

    Het gaat niet om goud, zilver, diamanten. Vroeger kon je daarmee meer qualiteit kopen, in magere tijden. Tegenwoordig hebben wij alles. Zelfs nu het zogenaamd slecht gaat heb ik nog steeds vervoer, gezondheid, helder water, lekker eten, entertainment. Ik hoef maar een knopje te bedienen, of in mijn auto te gaan zitten, alles is beschikbaar.

    Het antwoord ligt in qualiteit voor jezelf, waarbij respect naar alles op de Aarde naar een hoger niveau wordt getild.
    Dat impliceert meer werk, dat impliceert anders denken over producten en afval.
    Producten leveren qualiteit, aan qualiteit zit een grens. Als je gezond bent is dat zo, er is geen overtreffende trap. Als je gelukkig bent geldt hetzelfde.
    Door het aan het persoon te hangen wordt het persoonlijk. Dus dan wordt het eenheidsworst denken ook meteen afgekapt. Door in respect te denken krijg je een communiteit van personen die een qualitatief denken hebben met elkaar.
    Met elkaar te leven betekent aanpassing aan de omstandigheden. Leven is namelijk aanpassing. Geld is een regel uit het verleden, de waarde van goud ook.
    In de nieuwe tijd zal de waarde van informatie, en de waarheid van informatie bepalen hoe de waarde van de gemeenschap is. Goud is ook een soort informatieopslag, net zoals geld. Door voortschrijdende technologie zullen ze steeds minder belangrijk worden.

    Gegevens kan je niet zien, maar als je de gedachte loslaat van goud als iets van waarde is het niet meer dan een metaal. En wordt gebruikt als symbool voor waarde, even abstract als informatie. En informatie wordt op een eendere manier gebruikt. Kijk maar naar de huidige geldtransacties. Veel waarde is uitgedrukt in informatie. De vorm van de gegevens is bijvoorbeeld een getal van het type Euro geld.
    Met informatie kan echter veel meer, je kan feiten vastleggen. Feiten die qualiteit uitdrukken. Qualiteit van levensaspecten.

    Symbolen voor de waarde van voorspoed kunnen veranderen.
    De waarde van het leven is hetzelfde gebleven, nu het nog ontdekken.
    Peter [11] reageerde op deze reactie.
    TerrierBram [13] reageerde op deze reactie.

  14. Geld is onvermijdelijk in een ontwikkelde economie, omdat het een prijssysteem mogelijk maakt waarbij de waarde van elk goed in een enkel referentiegoed (geld) wordt uitgedrukt. Dit vergemakkelijkt ruil en handel ontzettend.

    Als geld kunnen twee dingen dienen:

    1) een goed dat circuleert in de economie, dat voldoet aan de volgende voorwaarden:
    -duurzaam, dus niet bederfelijk
    -deelbaar (bepalen juiste hoeveelheden)
    -transporteerbaar (kleine hoeveelheid moet al enige waarde hebben)
    -omdat een kleine hoeveelheid al enige waarden moet hebben, moet het relatief schaars zijn.
    Goud en zilver voldoen perfect aan deze eisen en zijn daarom door de tijd heen vaak als geld gebruikt. Het voordeel van het gebruik van goud en zilver is dat de waarde van een gram goud of zilver gewoon door de markt bepaald wordt. Als mensen willen sparen, stijgt de waarde van de edelmetalen, waardoor je meer kunt kopen voor dezelfde gram. Hierdoor wordt consumptie gestimuleerd, wordt er weer minder gespaard en daalt de waarde weer naar zijn oorspronkelijke niveau. Een duurzame daling in prijs voor een product kan alleen door duurzame verhoging van het aanbod door efficientere productie methoden. Economische groei is dus enkel mogelijk door verbeteringen in de productie in dit systeem.

    2)Papiergeld uitgegeven door een centrale bank/overheid. In dit systeem bepaalt de overheid direct de waarde van het geld, doordat de overheid het aanbod bepaalt. De overheid kan de markt en de economie dus oneindig manipuleren. Ook kan de overheid deze macht gebruiken voor indirecte belastingheffing, door geld bij te drukken, er dingen voor te kopen tegen dan geldende prijzen, waarna de prijzen omhoog gaan omdat er meer geld is. De mensen die dat extra geld (in de vorm van loonsverhoging ofzo) het laatst krijgen, betalen voor het feit dat de overheid zichzelf kunstmatig verrijkt met valsemunterij. Ook is het door het bijdrukken van geld mogelijk om zowel de omvang van de overheid als de winsten van het bedrijfsleven te vergroten en de lonen te verhogen. Het is echter kunstmatige groei, en zodra hierdoor prijzen van grondstoffen en producten stijgen, houden mensen en bedrijven hun hand op de knip en knapt de bubble.
    Dit zou je dus niet hebben in een economie die op goud is gebaseerd.

    Nu heeft de overheid het goud van de mensen (dat ze op banken hadden gezet) in bezit, zogenaamd als dekking voor bankbiljetten. Die koppeling heeft tussen een bankbiljet en een gewicht aan goud (of zilver) is daarna losgelaten. Zo heeft de overheid ons echte waardevolle stabiele geld in beslag genomen en ons papier en giro’s teruggegeven, waarvan ze zelf de waarde bepaalt. Dit geeft de overheid de macht over de hele economie. Elke crisis en elke bubble is dan ook de schuld van de overheid. Om dit te veranderen is denk ik een revolutie nodig. Maar het is de enige manier om het geld (goud) en daarmee de hele economie en het land terug te geven aan de mensen zelf.

    TerrierBram [15] reageerde op deze reactie.

  15. @amdh [14]:
    Oorzaaken en gevolg moeten niet omgedraaid worden.

    Een prijssysteem is noodzakelijk, anders is er geen centrale referentie voor waarde. En dat doen wij nu met geld. Door ontwikkelingen op maatschappelijk gebied wordt het echter steeds duidelijker dat quantitatieve prijzing, in een wereld waar er van alles teveel is t.o.v. de mogelijkheden van deze planeet, aan zijn eindje is gekomen.

    Wat heeft de mens dan wel echt nodig? Welbevinden.
    Vroeger gaf een voorraad goud een waarschijnlijkheid op de continuatie van welbevinden. Nu is geld, en meer geld, en meer goud, en meer van alles een symbool geworden voor ongezonde hebzucht, verval, corruptie en vernietiging. Het is onmogelijk dat iedereen evenveel dingen kan hebben als Bill Gates. Dat is met de huidige stand van technologie, en hoe mensen die tot stand brengen, een vrijbrief voor uitholling en vernietiging van ons ruimteschip, de Aarde.

    Meer geld, heeft de laatste tijd ons niet meer levensqualiteit gebracht. Levensqualiteit blijft wel een gewild artikel.

    Goud als symbool voor waarde heeft afgedaan. Economische groei als teken voor vooruitgang ook. Het brengt alleen concentratie van voorspoed voor enkelen. Door de bank genomen brengt het ellende voor de mensheid als geheel.

    Goud is niet meer dan een symbool voor waarde dat t.o.v. geld zeldzaamheid blijft garanderen. Verder is geld eender.

    Het verzekert helemaal geen economische gezondheid.

    Het werk van mensen, hoe zij samenwerken, hun visie voor de toekomst, de duurzaamheid van voorspoed, het in combinatie brengen van persoonlijke qualiteiten met als resultaat een gezonde gemeenschap. Dat is voorspoed.

    Goud was daar ooit een symbool voor, en dat is geweest.

    Qualiteiten houden ons in leven, brengen gezondheid, brengt geluk. Niet een koelkast, een brood goud, of een stapel obligaties.

    De tijd dat goud hogere waarschijnlijkheid gaf op meer qualiteit in het leven ligt achter ons. We hebben alles al, en eigenlijk veels te veel.

    Goud heeft alleen nog waarde voor mensen die in de veronderstelling leven dat nog meer van dingen goed is, meer qualiteit van leven brengt. Dat is een leugen, en een schadelijke ook.
    Peter [16] reageerde op deze reactie.

  16. @TerrierBram [15]:

    Jij begrijpt er ook echt helemaal niks van hè?

    In het kort;

    Door een gouddekking beperk je juist de mogelijkheid om ongebreideld waardeloos papier te scheppen om makkelijk uit te geven/lenen door overheden en jan en alleman waardoor alles ( dat ‘méér’ ) gebaseerd is op schuld.

    Steek nog maar een joint op en zweef lekker door.

    TerrierBram [18] reageerde op deze reactie.

  17. @Elmer [12]: Bedankt Elmer, als het sinds de 16e eeuw zo’n 39 jaar is geweest dan moeten we rekening houden met een financiële systeeminzinking in 2010.

  18. @Peter [16]:
    Natuurlijk snap ik wel het waardeafdeksysteem met een schaars gegeven als onderpand. Alleen het geldt niet meer, volgens mij.

    En gezien de echte staat en waarde van onze samenleving, hoeveel waarde er überhaupt is, trek ik dus die goudgedachte in twijfel.
    Het is gewoon een hoop goud, en voor mij heeft het geen waarde. De qualiteit van de lucht, de gezondheid van mijn lijf, of ik eten heb zonder gif, etc.. is een schaars goed, en van heel veel waarde voor mij.
    Goud als waarde is een overblijfsel uit het verleden. Door ontwikkeling in wetenschap en technologie zijn wij in staat om de waarde van onze samenleving veel nauwkeuriger vast te stellen. In plaats van een gewicht aan zeldzaam metaal op de balans te gooien.

    Nog niet zo lang geleden werd er betaald met schelpjes, in Burkina Faso. Werkte prima. Wat voor jou schelpjes zijn, is voor mij goud. Het is een afspraak, en uit een heel ver verleden.
    Het afdekken van je waardepapieren is niet meer genoeg. Het gaat tegenwoordig om het afdekken van waarden direct in je samenleving. Dat is de schaarste geworden. En ook niet direct voor geld of goud te koop. Kijk maar naar de USA. De triljoenen vliegen je tegenwoordig om de oren, en ze weten niet eens hoe je moet eten, en doet de farmaceutische- en de wapen-industrie daar ontzettend goeie zaken. Dus iedereen bewapend zichzelf en zit onder de pillen. Wat een geweldige samenleving, en wat acht ik dat hoog in waarde. NOT. Dus die berg goud van hen zegt mij ook niks. De waarde van de Dollar nog minder. Het vertegenwoordigt een opbouw die ik veracht, en die in de praktijk schadelijk, corrupt is gebleken. En al helemaal niks met vrijheid te maken heeft.

    Ruimte om te leven, vroeger geen probleem. Je nam je goudberg onder je arm, en je begon ergens anders opnieuw. Qualiteit van omgeving, idem dito.
    Het gewilde edelmetaal gaf een onderpand om handelen met waardepapieren mogelijk te maken.

    Maar nu kan het mij niks schelen dat de DNB een berg goud in de kluis heeft liggen. Mijn toekomst op het hebben van ruimte, frisse lucht, goed eten zijn er niet mee afgedekt. Je hebt niks aan die berg goud, als in de praktijk blijkt dat de echte schaarste niet direct met geld gekocht kan worden. Of denk je 4 miljard medebewoners van deze planeet weg te kunnen toveren omdat de DNB toevallig een berg broodjes heeft? Nee, dus. Gebrek aan ruimte op de aarde is een feit. Economie is nog steeds de leer van de schaarste, en met al het geld in de wereld is die totale vrije keuze op ruimte er nog steeds niet.

    Met andere woorden, het gaat om de qualiteit van de samenleving. Niet afspraken uit het verleden die ontstaan zijn in de situatie van toen. Die situatie is er niet meer, die is totaal anders geworden. De mens heeft de hele Aarde veranderd, en is met de oude afspraken over het quantificeren van zaken blijven zitten.

    Jij zegt dat ik zweef, maar je kan oorzaak en gevolg niet eens onderscheiden.
    amdh [19] reageerde op deze reactie.

  19. @TerrierBram [18]:

    Het maakt niet uit of je waarde uitdrukt in goud, zilver of schelpen, als het maar in iets tastbaars is, wat niet onbegrensd bijgedrukt kan worden door overheden of vanuit het niets op een bankrekening gezet kan worden. Goud en zilver hebben in het verleden deze functie gedurende de lange tijd in een groot deel van de wereld vervuld en zouden dat nog doen als de overheid goud en zilver niet stap voor stap uit de handel genomen hadden.

    Waarom moeten prijzen in iets tastbaars uitgedrukt worden wat niet zomaar bijgemaakt kan worden? Omdat dat dan er alleen geleend kan worden nadat er is geinvesteerd, er kan alleen iets uitgegeven worden nadat er is eerst iets verdiend is. De enige economische groei die dan mogelijk is, is dmv verbetering in productiemethoden, ipv door het kunstmatig aanjagen van uitgaven.

    Door het bijdrukken van geld uit het niets, daalt dit geld in waarde. Hierdoor wordt sparen ontmoedigd (want over een jaar is je spaargeld minder waard dan nu) en uitgeven aangemoedigd. Schulden maken wordt gestimuleerd. Investeringen worden gedaan met geld dat er eerst nog niet was ipv met geld dat anderen in de vorm van spaargeld voor investering te beschikking stellen. Heel veel van de dingen waar jij zo op tegen bent, komen door het bijdrukken van geld door de overheid, dat mensen dwingt tot meer uitgeven, meer verdienen, meer schulden maken en dat bedrijven en banken dwingt om investeringen te doen zonder dekking dmv het spaargeld van anderen. De oorzaak van de ellende die jij noemt is dus het kunstmatig opblazen van de economie door overheden, wat alleen mogelijk is door overheids-papieren geld te gebruiken ipv een duurzaam tastbaar goed als goud.

    Als prijzen dus uitgedrukt worden in goud, zilver of iets anders tastbaars dat voldoet aan de voorwaarden die ik in mijn vorige reactie noemde, dan is enkel duurzame economische groei mogelijk door efficiente productiemethoden die minder grondstoffen gebruiken om goederen van dezelfde kwaliteit te maken. Deze economische groei zal langzaam, maar gestaag zijn en een crisis op dezelfde schaal als nu zal niet meer mogelijk zijn. Ook het maken van extra schulden en de rekening bij de volgende generatie leggen zal minder makkelijk zijn. Ik haal oorzaak en gevolg dus niet door elkaar. Geld moet een tastbaar goed zijn, waarvan de koopkracht door vraag en aanbod wordt bepaald en niet een papiertje dat door de overheid gemanipuleerd en bijgedrukt kan worden om de economie kunstmatig te stimuleren.

    TerrierBram [21] reageerde op deze reactie.

  20. Dat de economische groei van de laatste decennia niet meer is dan een kunstmatig aangejaagde consumptiebubbel wordt ook duidelijk uit het volgende.
    Economische groei wordt berekend in %BNP, wat op zijn beurt weer in euro’s wordt uitgedrukt. Er wordt gecorrigeerd voor inflatie. Het inflatiepercentage dat men daarvoor gebruikt is niet het percentage geld dat de overheid bijgedrukt heeft, maar de daling in vraag naar geld (bepaald aan de hand van prijsstijgingen van bepaalde producten). Meestal wordt per jaar door de overheid zo’n 7-10% van de bestaande geldhoeveelheid bijgedrukt. Als men dit percentage als inflatiecorrectie neemt, ziet men dat dit al jaren hoger is dan het percentage economische groei (dat na verkeerde inflatiecorrectie meestal maximaal op 3% ligt, na een nep-inflatie correctie van max. 4%). Wat er dus gebeurt is dat de economie al jaren alleen maar groeit op papier door het bijdrukken van geld. Onze bezittingen zijn de afgelopen decennia nauwelijks in waarde gestegen, alleen onze schulden wel en de hoeveelheid geld ook. Als we in goud (iets tastbaars met nog steeds een eigen waarde) rekenen zien we dat de waarde van geld tov goud de laatste decennia keihard gekelderd is. Daarom is het zo belangrijk dat we voortaan weer in goud en zilver rekenen, zodat de overheid ons niet meer dit soort onzin wijs kan maken, en weer eerst moeten verdienen voor we uitgeven, eerst moeten sparen voor we investeren..

  21. @amdh [19]:
    Hoezo iets tastbaars? Meer iets eerlijks, en eigenlijk een eerlijke afspraak. Trouwens, kan jij dat goud aanraken?

  22. Hi Albert,

    Dank je voor je artikelen. Ik ben een beetje laat met het lezen van deze maar hoop dat je me misschien nog wat meer kunt uitleggen over het systeem van backwarding, zodat ik het iets beter begrijp.

    Als iets zeer schaars wordt, dan wordt de prijs normaal gesproken steeds hoger.

    Wat zijn dan de mechanismes die ervoor zorgen dat de prijs nu naar beneden gaan (op papier)?

    Is dat een verbod op de goudhandel?

    Psychologie? want goud wordt wel gebruikt inde industrie, maar zilver wordt bijv mer gebruikt. Dus ik kan me voorstellen dat het de zelfde psychologische effecten gaat krijgen als de tulpenhandel omdat de eigenlijk waarde en opgedreven waarde zo uit elkaar gaan liggen dat als die bubble ploft de waarde van goud voor ons verdwijnt.

    Of is de prijs zo hoog dat dat niet meer in te schatten is.

    politiek spel?

    Alle scenario’s geven mij het gevoel dat ook goud dus geen veilige haven is?

  23. @janine. Goud is m.i. wel degelijke een veilige haven. Lees mijn column op: http://www.beleggen.com/nummer0905.pdf. Ik heb in het artikel (Goud en zilver: een gouden toekomst?) gekeken naar de historie én naar de patronen. Voor zilver ben ik niet heel positief, voor goud echter wel, echter weer niet op de korte termijn (eerst een flinke correctie, daarna door de 1000 dollar). De mechanismes die jij beschrijft, noem ik patronen. Je ziet dat veel nu onderuit gaat, zoals de grondstoffenindex, de olieprijs. Dat is het gevolg van pure deflatie: de krimp van de geldvoorraad en een complete vraaguitval.

    janine [24] reageerde op deze reactie.

  24. @Elmer [23]: Hi Elmer,

    ok dus even wachten met goud kopen is jouw advies(aangezien de koers eerst zakt). en geen zilver.

    Ik heb me nooit met dit soort dingen bezig gehouden, dus vergeef mij gebrek aan inzicht.

    ondertussen wat gegoogled en gezien dat backwarding dus te maken kan hebben met dat, heel simpel gezegd, men de voorraden voor zich zelf willen houden omdat men geen vertrouwen heeft in de waarde van de dollar ( en wellicht niet van de euro).

    Het lijkt mij als de dollar daalt ten opzichte vande euro dat de aankoop voor ons in goud goedkoper wordt.

    Maar men spreekt van een uitzonderlijke situatie,een meltdown van het systeem en misschien wel dat onze munt eerder onderuit gaat dan de dollar. Met misschien als gevolg hyperinflatie.

    de hypotheek is afbetaald en de tegoeden wil je niet zien verdampen…maar ja als die meltdown er is dan heb je je momentum gemist…

Comments are closed.