aaa_person_cheneyBij het wisselen van de wacht in de Verenigde Staten geeft onderstaand verslag een aardig inzicht in de Amerikaanse politiek.  Ook blijkt er uit hoe groot de invloed van één enkel persoon op de hele wereld kan zijn. 
 


‘Cheney is een anti-politicus’ .
Door buitenlandredacteur Lambert Teuwissen

“Stel je een groep vrienden voor die aan het overleggen is over wat ze gaan eten. De helft weet het nog niet en er wordt gedubd: ‘Wordt het een pizza of toch Chinees?’ Cheney weet altijd precies wat hij wil. Hij staat al in de gang de pizzakoerier te bellen voordat de discussie is afgerond.”

De Amerikaanse journalist Barton Gellman beschreef in Angler hoe Dick Cheney kon uitgroeien tot de machtigste vice-president ooit.

“Hij combineerde zijn kennis over de gang van zaken in Washington met een ideologische vastberadenheid. Er is geen enkeling in Washington die meer kennis heeft van en ervaring heeft in de wetgevende en uitvoerende tak van de overheid”, stelt Gellman, die wijst op Cheney’s ruime ervaring als chef-staf van het Witte Huis onder Ford, minister van Defensie onder Bush sr. en congreslid in de jaren tachtig.

“Hij kent de wandelgangen van Washington. Hij kent de scharnierpunten waar de beslissingen gemaakt worden.”

PoppenspelerVanwege die enorme ervaring van Cheney en de ruimte die Bush hem gaf, werd de vice-president in het begin van Bush’ ambtstermijn wel eens als een poppenspeler gezien die de marionet Bush naar zijn pijpen kon laten dansen.

Gellman wil dat beeld iets bijstellen. “Bush nam echt de beslissingen als hij dat wilde en als hij wist waar het over ging. Maar Bush is ook iemand die de koers van het schip der staat uitzet en dan het varen aan anderen overlaat. Cheney begreep dat er veel macht te winnen valt op het punt waar de doelen en de middelen samenkomen.”

Hij wist gelijkgestemden en oude bekenden als Donald Rumsfeld of Paul Wolfowitz aangesteld te krijgen, niet alleen op ministersposten maar ook op de vitale onderliggende posten.

Pokkenvirus Dat betekende overigens niet dat de vice-president ook altijd zijn zin kreeg. “Cheney was het niet altijd eens met Bush. Hij zag niets in het onderwijsprogramma van Bush en ook niet in diens uitbreiding van het ziekenfonds.”

Ook een controversieel plan van Cheney om iedereen in de VS in te enten tegen het pokkenvirus, haalde het niet bij Bush. “Cheney was bang dat het virus als terreurwapen zou worden gebruikt. Maar als je gaat inenten, zullen 200, 300 mensen doodgaan aan de complicaties daarvan.”

“Cheney zei: ‘Ik begrijp dat dat jammer is en onpopulair, maar denk je eens in hoe je je zult voelen als duizenden mensen sterven omdat je het niet gedaan hebt.’ Bush antwoordde: ‘Het kan gewoon niet, ik kan het niet rechtvaardigen’.”

“Ik sprak Dan Bartlett, het hoofd communicatie bij het Witte Huis. Tijdens die vergadering zat hij zich af te vragen: ‘Hoe gaan we aan de kiezers uitleggen dat we iets doen wat honderden Amerikanen zal doden’.”

Chirurg Cheney zelf heeft dat soort bedenkingen nooit gehad. “Hij ziet de publieke opinie als tegenstrijdig, geëmotioneerd en wispelturig. Een eervol leider dient dat te negeren.”

“Hij is van mening dat het publiek geen moeilijke keuze kan maken. Hij ziet de democratie als het kiezen van een chirurg: je kiest de arts, maar je moet hem vervolgens niet gaan vertellen waar hij moet snijden.”  

Cheney mag dan zijn negatieve publiciteitscijfers als een ereteken zien, Bush kan zich dat niet veroorloven. “Cheney is een anti-politicus. Hij geeft niks om de reactie van het publiek, geeft niks om de reactie van het Congres. De president moet zich daar wel zorgen om maken, anders zal hij niks bereiken. Sterker nog, hij zal niet eens aan kunnen blijven.”

“Bush realiseerde zich op een gegeven moment dat Cheney hem bijna in een afgrond had geloodst.”

Zelfmoord Gellman heeft het dan over een incident in 2004, toen een langslepende oneindigheid over de legaliteit van binnenlandse afluisterpraktijken bijna leidde tot een implosie van het kabinet-Bush.

John Ashcroft, toch niet echt het meest linkse lid van de regering, weigerde zijn goedkeuring te geven aan het afluisterprogramma, Dick Cheney wilde geen nee horen. Slikken of stikken.

De ruzie liep zo hoog op dat Ashcroft, zijn onderminister, de directeur van de FBI en nog een handvol topmensen van Justitie al hun ontslagbrief klaar hadden liggen.

En dat in een verkiezingsjaar.
“Bush begreep dat dat het einde van zijn presidentsschap had betekend:

je wint geen herverkiezing als de top van Justitie opstapt omdat je iets illegaals doet. Dat was zelfmoord geweest.”

Bush haalde bakzeil. Het afluisterprogramma werd ingeperkt. “Bush werd wat voorzichtiger met het advies van Cheney. Hij realiseerde zich dat hij zijn advies met een politieke blik moest bekijken. Hoe het hun persoonlijke relatie beïnvloedde, weet ik niet.”

Obama Duidelijk is dat Cheney’s macht begon af te nemen, een ontwikkeling die nog eens werd versterkt door het wegvallen van medestanders als Donald Rumsfeld en zijn chef-staf Scooter Libby.

Ook de impopulariteit van Bush en een steeds opstandiger congres zorgden ervoor dat Cheney’s belangrijkste doelstelling, het terugwinnen van de macht van de president, niet volledig uit de verf kwamen.

Desalniettemin zegt Cheney zelf tevreden terug te kijken op zijn carrière. In een interview zei hij dat Obama en Biden hem dankbaar moeten zijn dat hij de macht van het Witte Huis weer heeft doen gelden. Obama zal daar de vruchten van plukken, is zijn overtuiging.

Toch zal Joe Biden ongetwijfeld een ander soort speler zijn in Washington. “Veel van de kenmerken die Cheney machtig maakten, gelden niet voor Biden”, speculeert Gellman. “Biden heeft, ook al is hij lange tijd senator geweest, niet de grondige kennis van de bureaucratie zoals Cheney die had.”

“Bovendien had Cheney een president die een afkeer had van details, die hij saai vond. Obama lijkt me niet zo iemand.”
NOS
De facto was Cheney de baas en niet Bush

Ingezonden door Anno Zijlstra

3 REACTIES

  1. Dick Cheney (the dark lord) waar hij een bezoekje bracht werd het oorlog.
    Alle oorlog ondersteunende bedrijven waren van hem.
    Hij heeft miljarden verdiend aan Irak en Afghanistan.

  2. Beide waren niet de baas. Cheney was een machtig man, en over het algemeen volgens enkele insiders machtiger als Bush, maar de echte baas heet Wall Street en de Federal Reserve. Degene met de meeste poen krijgt het meeste gedaan. En dit zal niet veranderen onder Obama en Biden.

  3. Dat is juist, Cheney was de machtigste binnen het kabinet, Bush was de luiaard en de anti-intellectueel. Cheney was ook degene die in de ochtend van 9/11 het bevel gaf dat de militaire vliegtuigen niet mochten opstijgen om de vliegtuigen neer te schieten, bljkens de getuigenis van Minetta. Cheney was direct medeplichtig aan het ‘welslagen’ van 9/11.

    http://www.youtube.com/watch?v=GO-9LQDFE2Y

Comments are closed.