Luxemburg, Oostenrijk, Cyprus en België zullen zich niet langer kunnen beroepen op hun bankgeheim/discretie wanneer een andere lidstaat van de EU informatie vraagt over een van zijn burgers. Dat staat in een voorstel van de Europese Commissie opgesteld door commissaris voor Fiscaliteit Laszlo Kovacs. Diverse media verwachten dat hiermee een einde is gekomen aan het bankgeheim binnen de EU. Maar is dat wel zo?
Afgelopen jaar bewezen de grote lidstaten, in het bijzonder Duitsland, dat ze niet sympathiek staan tegenover het begrip privacy. Niemand kan het beter illustreren dan commissaris Kovacs zelf: “Een (lid)staat kan een verzoek om informatie niet afwijzen met het bankgeheim als een soort van argument. Het moet die informatie geven. Ik verwacht steun van een absolute meerderheid en wanneer je dat hebt zullen vroeg of laat de twee of drie lidstaten die zich verzetten vanzelf opgeven.”
In andere woorden: de strijd om het bankgeheim is de strijd van een principeloze Goliath (de EU) tegenover de Davids: Luxemburg, Oostenrijk, België en Cyprus. Wat Kovacs vergeet is dat er om de wil van de Europese Commissie door te drijven, twee grondbeginselen overboord moeten worden gezet.
Allereerst zijn er de wetten van de EU zelf. Fiscale wetten kunnen alleen worden goedgekeurd bij unanimiteit. De strijd om de Europese grondwet heeft uitgewezen dat de EU geen moeite heeft om haar eigen regels te overtreden; de keerzijde daarvan is wel dat de weerstand tegen deze organisatie gegroeid is, en toekomstige oplichtingspraktijken kunnen rekenen op groter verzet.
Een tweede struikelblok is dat zelfs als de regeringen van lidstaten bereid zijn de rechten van hun onderdanen overboord te gooien, dat niet hetzelfde betekent als bevoegd zijn. Commissaris Kovacs zal het geen argument vinden, maar in een land als Oostenrijk nemen ze hun grondwet serieus. En in die grondwet neemt het recht op privacy een belangrijke plaats in, waarbij het bankgeheim specifiek genoemd wordt: “Een bank mag onder geen beding informatie uitwisselen met derden.” Tot een grondswetwijziging kan alleen per referendum worden besloten. Politici zullen trachten de grondwet ter zijde te stellen met het argument dat de EU een hogere autoriteit vertegenwoordigt. Maar dat zal in een land met een historie van vijandige overnames geen gemakkelijke opgave zijn.
Luxemburg en Cyprus kennen minder beperkingen, maar hebben als belangrijke financiële centra meer op het spel staan. De strijd is nog lang niet gestreden, of om in de woorden van de Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker te spreken: ,,Ik voorzie een fascinerend debat van vele jaren”.
—————-
Interessant in dit verband is ook om te weten dat meer mensen dan je denkt van deze legale vluchtroutes gebruik maken om hun vermogen uit handen van van de tax-maffia te houden:
Prinses Christina gebruikt de Guernsey route.
Vanuit het werkpaleis van koningin Beatrix wordt een brievenbusfirma in het belastingparadijs Guernsey bestuurd. In deze vennootschap, de Daffodil Trust, zit het vermogen van prinses Christina, die in Londen woont. Als gevolg van deze fiscale route betaalt de prinses in Groot-Brittanië geen vermogensbelasting.
————–
Ingezonden door Marnix van Suylekom
Prinses Christina geeft het goede voorbeeld aan de natie en heeft groot gelijk.
Haar centjes zouden wegsmelten als sneeuw voor de zon, als zij deze niet buitengaats zou houden!
hugo van reijen
Als het bankgeheim wordt opgeheven en de belastingontwijkers hun geld er af trekken zijn Luxemburg en Cyprus binnen een week net zo failliet als IJsland.
Over een iets langere periode geldt dit ook voor België en Oostenrijk.
Dit gaat voorlopig niet gebeuren omdat het een financieel doodvonnis in deze moeilijke tijden is.
die Prinses heeft de slaap uit -:)
Het bankgeheim in Belgie is eigenlijk al enige tijd niet meer. Bij overlijden wordt bijvoorbeeld de bankrekening, inclusief een eventuele overlevende partner, meteen geblokeerd en alles doorgegeven aan de fiscus.
Wat hiermee mooi duidelijk wordt, is dat in deze discussies men altijd een onderscheid moet maken naar ingezetenen en niet-ingezetenen. Bankgeheim bestaat in Belgie voor eigen inwoners op crusiale punten al reeds niet meer. Voor buitenlanders echter wel. Een land als Belgie zal echter weinig moeite hebben met het weggeven van bankgegevens aan het buitenland. Het belang van buitenlands kapitaal is niet zo heel groot tov het totale BNP. Bij een land als Luxemburg zal dat best wel eens anders kunnen liggen. Zwisterland – geen EU, maar eveneens al jaren onder EU druk – ook. Die zullen buitenlanders beschermen omdat zij er zelf belang bij hebben.
In de USA, waar officieel geen bankgeheim is maar praktisch wel, heeft er belang bij om gelden aan te trekken. Zo is bijvoorbeeld een gift van een niet ingezetenen/staatsburger aan een niet-staatsburger zo goed als altijd belastingvrij moeglijk en hoeft pas bij meer dan een ton aangegeven te worden. Men wil graag instromend kapitaal. Zo ook, heeft men er geen belang bij buitenlanders fiscaal uit te leveren. Andersom, is de USA een van de grootste drukkers om gegevens te krijgen. Belgie heeft bijvoorbeeld haar bankgeheim richting de USA volledig opgegeven omdat men het in de broek deed voor potentiele sancties. Sancties die er zeker gekomen zouden zijn. Nederland geeft ook alle gegevens aan de USA indien zij navraag doet, maar andersom kan onze fiscus fluiten naar info.
En omdat de EU ook zware (verborgen) sancties zal opleggen aan niet meerwerkende lidstaten en buurlanden zal ook ons bankgeheim verdwijnen. Niet ineens, maar zo zal in de EU er waarschijnlijk een compromis volgen, waarin onderscheid zal bestaan tussen ingezetenen en niet-ingezetenen. Over een paar jaar dan weer en zo za het steeds verder verdwijnen.
Dit moet men dan wel strak langs de randen van de wet laveren, want het Europese hof heeft al vaker dit soort onderscheid teruggefloten. Maar bij de nu reeds bestaande spaarrichtlijn bestaat ook zo’n onderscheid. Een Nederlandse spaarder wordt automatisch voor een klein deel van zijn rendement/vermogen belast in bijvoorbeeld Oostenrijk, door Oostenrik, omgeacht of men het hier aangeeft. De Oostenrijkse ontduiker, wordt echter niet belast door haar eigen staat.
Scrutinizer [5] reageerde op deze reactie.
@Armin [4]: Klopt. Kleine aanvulling: zelfs Zwitserland is voor de Amerikaanse druk gezwicht. En dit is jammer omdat het de EU toont hoe ze door zware chantage dit kunnen bereiken: niet t.o.v. het land, doch t.o.v. de banken. Gewoon dreigen de toegang tot de Amerikaanse beurzen te ontzeggen. Dat zou niet slechts de US klanten doch ook de eigen Zwitserse en overige niet-US klanten frustreren en daar zwichtten de banken wel voor. De EU hoeft slechts deze methode te copieren en voila, de Zwitserse banken gaan door de knieen.
Comments are closed.