Het kan niet vaak genoeg worden benadrukt, dat Keynes een economische broddelaar was. Dat is door de Austrian School of Economics overtuigend aangetoond, in het bijzonder door Hazlitt in “Failure of the New Economics”. Dat weet Peter Schiff, die zelf Austrian Economics aanhangt, ook.Voor wie werkelijk is geinteresseerd om herhaling in de toekomst van de huidige gang van zaken te voorkomen, is het belangrijk om te beseffen (en dat besef ook te verspreiden), dat men verantwoording voor zijn eigen leven moet nemen, en niet van een overheid verlangt dat ze bij het minste of geringste ingrijpen, en al helemáál niet in de economie in de meest brede zin van het woord. Dat in tegenstelling tot de kwakzalverij van Keynes, waarvan het overgrote deel van de politici aanhangers zijn. Keynes z’n broddelwerk is in feite een vergoeilijking van de torenhoge overheidsuitgaven in aanloop van de Grote Depressie in de vorige eeuw.
Waar die kwakzalverij toe leidt, wordt nog eens haarfijn uit de doeken gedaan door Peter Schiff in de onderstaande video. Peter Schiff heeft jarenlang geroepen dat de huidige crisis er aan zat te komen, maar werd steevast onthaald met hoongelach, totdat bleek dat hij het bij het rechte eind had. Schiff betoogt nu dat er wéér een depressie aan zit te komen dank zij de ongehoord grote uitgaven van de Amerikaanse overheid.
Nu is het natuurlijk altijd zo, dat een kapotte klok twee keer per etmaal de juiste tijd aangeeft, maar daar is in dit geval geen sprake van, met dank aan de inzichten van Austrian Economics.
De tafelgasten van Schiff hebben wat dat betreft nog veel in te halen. Het lachen is ze echter ondertussen wel vergaan.
[HTML1]
“Dr Doom” heeft weer eens gelijk. De Haagsche Zeedenmeestersch zouden dit filmpje ook eens moeten bekijken, maar ik denk niet dat ze de boodschap willen horen.
In Nederland staat de huizenmarkt op springen. Prijzen zullen halveren. De Vrijspreker zal hier meer aandacht aan moeten besteden. Je moet nu zeker geen huis kopen. Als je je huis moet verkopen accepteer een lager bod en wacht niet.
Zie:http://www.huizenmarkt-zeepbel.nl/een-ding-is-zeker-woningprijzen-in-nederland-zullen-scherp-dalen/
Ook de andere artikelen van deze site zijn zeer informatief. Er staat ons nog heel wat te wachten.
Toch wel een beetje makkelijk dat voorspellen. Ik voorspel ook dat er een crisis komt. En daarna omt er nog één. Wedden dat ik gelijk krijg!
Wat wel correct is, is dat sommige mensen de opbouw van problemen goed voorzien hebben. In die zin alle kredits naar Peter Schiff, die overigens de zaak erg goed verwoord.
Overigens vindt ik dat achteraf gescheld op Keynes wat makkelijk. Het klassieke Keynes-spending beleid was gebaseerd op het feit dat er ontspaard moest worden om vraaguitval te voorkomen. Daar bleken enkele flinke hiaten in te zitten. Maar zoals ik eerder al schreef ga je Newton toch ook niet afzeiken omdat zjn theorie later toch niet overal bleek te kloppen en op bepaalde trreinen zelfs de plank geheel missloeg?
Keynes scheen een vrij arrogante en onuitstaanbare man te zijn, maar hij was wel de eerste die een kwantitatieve beschrijving probeerde te geven van de economie. Daarvoor was economie vrij vaag en kwalitatief. Zijn werk is de eerste stap naar vele opvolgende werken waaronder die van de Oostenrijkse school, maar ook de huidige moderne analyses. Zonder Keynes was er ook niet de werken van Rotherbard geweest. Mogelijk had ook het monetarisme niet bestaan. Etc.
Wat het filmpje mooi aangeeft is de gewone burger die de politiek dwingt tot uitgaven en reddingsacties. Of politici dit nu willen vergoeilijken op basis van (een dikwijls verdraaiing) Keynes of juist belastingverlaging (Reagan erfenis) maakt eigenlijk niet veel uit. Wij als kiezers stemen enkel op politici die ons ‘redden’. In die zin ben ik minder hoopvol dan Peter Schiff die denkt dat het uiteindelijk wel goed zal komen.
Andre [4] reageerde op deze reactie.
Albert S. [5] reageerde op deze reactie.
Andre NI [6] reageerde op deze reactie.
R. Hartman (NI) [10] reageerde op deze reactie.
@Armin [3]:
Kom kom, je kunt een genie als Newton niet vergelijken met een kwakzalver die het beleid van geld over de balk smijtende overheden goedpraat.
Heb je Hazlitt z’n verhaal gelezen trouwens ? Zo ja, wat vind je er van ?
Albert S. [5] reageerde op deze reactie.
Armin [7] reageerde op deze reactie.
@Andre [4]: @Armin [3]: Even een paar misverstanden uit de weg te ruimen, want Keynes is helemaal niet de eerste persoon geweest die de Kwantiteitstheorie beschreef. De eerste was Richard Cantillon in de 18e eeuw, gevolgd door Jean-Baptiste Say. De Oostenrijkse School is daar een uitloper van en deze is begonnen in de laat 19e eeuw, dus een halve eeuw voordat Keynes zijn sprookjes op papier zette. Rothbard schreef in de traditie van Ludwig von Mises, waar hij een leerling van was en heeft in zijn boek America’s Great Depression duidelijk aangetoond dat niet de goudstandaard, of het laisser-faire kapitalisme de oorzaak daarvan was, maar juist de overheidsinterventie in de jaren 30, volgens Keynesiaans recept, alsmede de enorme kredietexpansie in de jaren 20. Keynes behoort in het rijtje te staan van Hans-Christiaan Andersen en de gebroeders Grimm, in plaats van zich te kunnen meten met de werkelijke groten onder de economen van de 20e eeuw en daarvoor. Het heeft dan ook niets te maken met ‘achteraf gescheld’, maar meer met een analyse van zijn voorstellen, die stuk voor stuk waardeloos zijn geleken.
Andre NI [6] reageerde op deze reactie.
Armin [8] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [5]: @Armin [3]
“een analyse van zijn voorstellen, die stuk voor stuk waardeloos zijn geleken.” En da’s precies wat Hazlitt doet in “Failure of the New Economics”.
Dat ‘achteraf gescheld’ is door Hazlitt, die het boek had geschreven toen z’n slachtoffer al een zandwinkeltje had, op een uitstekende wijze verantwoord. Het lezen van de introductie van dit zeer lezenswaardige boek is wat dat betreft al voldoende.
Keynes nam in zijn Sprookjesboek zijn potentiële criticasters al pre-emptief onder vuur: “Attempting to anticipate another criticism, Keynes remarks: “Those, who are strongly wedded to what I shall call ’the classical theory’ will fluctuate, I expect, between a belief that I am quite wrong and a belief that I am saying nothing new” (p. v). This insinuates an argumentum ad hominum. It attempts to discredit critics in advance for not being converted to the new revelation. Actually, as we shall find, it is not necessary to “fluctuate” between these two beliefs. Keynes’s main “contributions” are demonstrably wrong, and in those cases in which he is saying something that is true he is indeed saying nothing new.”
Zeer aanbevelenswaardig, dat boek. Downloadlink staat in het artikel.
@Andre [4]: Ik zou niet weten waarom ik Keynes en newton iet mag vergelijken. Beide bleken nogal sterke persoonlijkheden te zijn en bovendien de grondleggers van een enorme ontwikkeling in hun vakgebied.
Het boek van Hazlitt is daar een mooi voorbeeld van. Het is een reactie op Keynes. Was er anders nooit gekomen. Het heeft op bepaalde punten overigens goede punten, daar niet van. Het geeft nadat de puinhopen van de WO2 neergedaald waren en de wereld in een ongekende opbouwgroei bezig was, een mooie analyse van de daarvoro dominante theorie.
Vandaag de dag is het echter wat gedateerd. Immers, de kritiek is inmiddels gemeengoed in de economische wereld. Keynes’ werk is nu een historisch document, maar niet langer de basis voor de huidige economische leer. Diverse mensen – waaronder dus ook Oostenrijkse school aanhangers, doch deze zijn zeker niet de enige of meest invloedrijke geweest – hebben ernstige hiaten laten zien in het werk van Keynes. Hierop zijn diverse alternatieven en correcties op ontwikkeld.
Hazlitt’s werk is dus vooral geschikt voor wie een economisch-historische studie wil maken, en zou dan idealerwijze samen met Keynes werk gelezen moeten worden.
Als analyse van economische vraagstukken van vandag de dag acht ik het minder geschikt. Net zoals ik Newtons oorspronkelijke verhandelingen niet zou aanraden voor aankomende natuurkunde geintereseerden. Daarvoor zijn makkelijker leesbare samenvattingen beschikbaar.
Andre [9] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [5]: Keynes is helemaal niet de eerste persoon geweest die de Kwantiteitstheorie beschreef.
Dat beweerde ik dan ook niet.
De Kwantiteitstheorie – zeker die van voor Fischer – is namelijk helemaal geen kwantitatieve, maar inherent kwalitatieve beschrijving … 🙂
@Armin [7]:
Ik heb een eenvoudige vraag, waarop je kunt antwoorden met “ja” of “nee”, als je wil uiteraard 🙂
De vraag: heb je Hazlitt’s “Failure of the New Economics” in zijn geheel gelezen ?
Armin [14] reageerde op deze reactie.
@Armin [3]: “In die zin ben ik minder hoopvol dan Peter Schiff die denkt dat het uiteindelijk wel goed zal komen.”
Heb je hetzelfde filmpje gezien als ik? Te weten het filmpje dat in dit artikel staat? Zo ja, dan snap ik deze opmerking niet. Als Schiff aangeeft iets NIET te denken is het dat het wel goed zal komen.
Schiff zegt wel dat men uiteindelijk wel ’the right thing’ zal doen, maar alleen omdat men niet anders meer kan, omdat de US dan inmiddels afgegleden is naar niveau Zimbabwe. Sprookjes verkopen werkt dan niet meer.
En dat is heel iets anders dan zeggen dat “het wel goed zal komen”.
Armin [13] reageerde op deze reactie.
En toch blijf ik er bij, dit is geen kredietcisis, dit is geen crisis door te veel geld uitlenen….Dit is een oorlogscrisis, een crisis door en van bankdieten…het spel van geld creëren en ZOGENAAMD uitlenen. De banken wisten uiteindelijk zelf niet eens waar het geld dat ze hebben belegd is gebleven?? De grote zwarte hoed van de tovenaar heeft schijnbaar een grotere aantrekkingskracht dan casino’s. Hadden de banken maar casinootje gespeeld dan hadden ze nog kunnen winnen. Of wisten de bankdieten toch waar ze mee bezig waren en kregen ze daarom een vette premie… Ze weten meer en wij mogen gissen.. http://tinyurl.com/dftltj _abn_amro_vertrekpremies_ ….hé kantoorklerk je neemt toch geen pennen van het werk mee naar huis!?..Tuig!..ze jatten als de raven, geef ze een vinger en ze pakken je hele hand.
BTW het is niet erg dat Keyns een kwakzalver was, erger is dat de papegaaien elkaar napraten. Moet je nagaan dat je zou moeten bezuinigen en een stap terug moet doen…the doing doing doing… Adviseerde Keyns en alle andere grootdenkers ook in de hoeveelheid lucht die men moest blazen in de bellen? http://www.southparkstudios.com/episodes/220760/
@R. Hartman (NI) [10]: Je hebt uiteraard gelijk, maar ik betwijfel dus expliciet of men uiteindelijk the right thing zal doen. Uiteindelijk zullen wel altijd weer diezelfde foute dingen doen vrees ik.
En – om weer ontopic te komen – we verzinnen er gewoon een rationale bij. Of we nu een verdraaing van Keynes doen, of belastingen massaal gaan verlagen (Bush en nu weer Obama) in de hoop banen te schepppen is enkel window-dressing. Het is stemmen kopen, want het stemvee wil dat ‘we’ ‘iets’ doen.
Andre NI [16] reageerde op deze reactie.
@Andre [9]: Het antwoord is uiteraard ‘ja’ (al is het wel enige tijd geleden).
is het zo moeilijk voor te stellen dat je het boek wel kent en toch het niet zo schokkend vindt? 😉
Zoals gezegd, het is een historisch boek. Maar niet veel meer dan dat. De werkelijke economische vraagstukken gaan inmiddels veel verder.
Om Robert Lucas te ‘citeren’, als er consensus in de economie is, is het veld dood. Er zullen dus altijd nieuwe controversiele onderwerpen onderzocht worden. Keynes, maar ook diens directe kritieken zijn in die zin interessant en wellicht leerzaam, maar ook niet meer dan dat.
De besproken onderwerpen in het boek zijn inmiddels redelijk gesetteled.
Andre NI [15] reageerde op deze reactie.
@Armin [14]:
Wij zijn het absoluut niet met elkaar eens in deze.
Jij doet het voorkomen als zou de mensch an sich veranderen door de tijd heen. Ik waag dat te betwijfelen; zou dat het geval zijn (geweest), dan zouden we nu niet midden in de rokende puinhopen veroorzaakt door centrale bankiers en politici staan. De basisproblematiek vanuit libertarische hoek (want daar hebben we het over) blijft identiek: het gebruik van geweld. De daaraan ten grondslag liggende ideeën die Hazlitt bespreekt, zijn niet veranderd; sterker nog, ze steken hun lelijke kop weer nadrukkelijk op.
Maar je mag best nog wel eens uitleggen hoe dat dan zit volgens jou, en op welk punt de “werkelijke eonomische vraagstukken” “veel verder” zouden gaan dan door de Austrians, in casu Hazlitt, aan de kaak gestelde misstanden (in libertarische zin). Ook ben ik benieuwd (jaja, ik weet het, ik vraag veel 🙂 )welke besproken onderwerpen precies redelijk gesettled zijn en waarom.
Om Herman Finkers te citeren: “niets zo charmant als een spreuk aan de wand”. Zo zie ik die uitspraak van monetarist Lucas, die beroepsmatig alle belang had bij continuering van controverse..
Andre NI [16] reageerde op deze reactie.
Armin [16] reageerde op deze reactie.
@Andre NI [15]: Jij doet het voorkomen als zou de mensch an sich veranderen door de tijd heen.
Integendeel, maar ik beweer wel dat de samenleving verandert. De economische realiteit is meer dan enkel de mensen die daar in leven.
Maar wat bijvoorbeeld gesettled is dat inflatie een monetaire oorsprong heeft. Dat recesssies qua banen enkel komen door een te hoog loon en niet door klassiek Keyniaanse vraaguitval. Dat inflatoir (of zoals de Britten graag doen via de wisselkoers) je uit die hoge lonen werken, geen structurele oplossing is, is ook redelijk gesettled.
Let wel, dat allerlei randfiguren als politici als een kip zonder kop kakelen klopt, maar mijn punt is dat ze dat altijd doen. In Nederland roepen ze dan dat de overheid moet ‘investeren’. In de USA roepen ze dat er ’tax breaks’ moeten komen. Locale window-dressing om stemmen te kopen, want het volk brult om actie. (In die zin is mensch an sich niet veranderd door de tijd heen 🙂 ) Als je als Britse politicus de export kunt laten aantrekken ten koste van binnenlandse inflatie, doe je dat want werkloosheid kost meer stemmen dan inflatie. Dat soort trucs zijn al eeuwen oud.
Maar in de economische discussies gaat het al lang niet meer daar om. Het gaat daar om veel meer detail vragen. Na de val van het Keyniaansisme – vooral veroorzaakt door monetaristen en klassieken, niet die randverschijnselen van de Oostenrijkse school – is het concept van autonome vraaguitval zo goed als verworpen. De oude klassieke benaderingen zijn zelfs deels weer in ere hersteld. Maar wat veroorzaakt recessies dan. Concencus is redelijk dat dit monetaire schokken zijn. Dat geklets over geldchspping van de Oostenrijkse school is dan ook helemaal niet zo uniek of opzienbarend. Daar is men het al lang over eens.
Er zijn wel nuance verschillen! En dat is waar de discussie sindsdien over gaat.
De Oostenrijkse school – een marginale speler in de hele discussie – wijst enkel en vooral naar de centrale bank. De oorspronkelijke monetaristen – o.a. Friedmann – zijn algemener, en sluiten andere monetaire schokken niet ook uit. Verschil tussen beide is, bijvoorbeeld ook dat de oorspronkelijke monetaristen een acylisch beleid van constante geldgroei willen. Maar wel groei, want anders krijg je deflatie. De opvatting dat deflatie ‘goed’ zou zijn, is er eentje die door extreem weinig economen buiten de Oostenrijkse school gedeeld wordt.
Probleem met de Oostenrijkse school is verder, dat zij niet kunnen bewijzen dat een te lage rentestand altijd misinvestering geeft. Wellicht vaak, soms of meestal, maar altijd? Dat kan enkel doordat Rotherbard aanneemt dat ondernemers wel externe factoren kunnen inschatten, maar monetaire invloeden niet. Zonder deze – evident zwakke – aanname, valt het woordje ‘altijd’ en gaat de weg open naar aanvullingen. De Oostenrijkse school heeft echter vrijwel geen aandacht naar zaken anders dan monetair beleid van de overheid. Dat is een duidelijk gemis van hen.
In de jaren 80 zijn er twee doorontwikkelingen gekomen van het monetarisme, want die keken wel verder dan de centrale bank. De eerste zijn de Nieuw Klassieken, welke stellen dat het empirisch bewijs voor uitsluiten andere factoren erg moeilijk is. Immers, je zou geldgroei ook als exogene factor kunnen zien! (Oorzaak gevolg andersom.)Productieschokken door technologie-innovatie of grondstoffen kunnen zijn dan verantwoordelijk voor recessies. Veranderlijk monetair beleid is dan nog steeds slecht (want tijdsinconsistent), maar enkel suboptimaal, en niet de oorzaak van recessies. Toch bepleiten ook zij daarom dus geen anti-cyclis Keynes beleid en kunnen zaken als staflatie en de correlatie tussen geldgroei en recessies verklaren.
Op zich hebben ze een punt, want de eenzijdige benadering van enkel geldgroei – door zowel de eerste monetaristen en Oostenrijkse school – laat potentieel andere oorzaken links liggen. En vooroorlogse recessies, kenden vaak relatief – tov nu – weinig geldschepping, dus zouden andere oorzaken (mede) een rol kunnen spelen. De olie-crisis (de aanstichter van de disucssie) maar ook de recente dot-com bubble geven aanleiding hun opvattingen in overweging te nemen.
O.a. Lucas is hier een bepleiter van met zijn befaamde central station analogie (Werkloosheid is een vrijwillige keuze, immers zolang je geen rozen op central station verkoopt, ben je in zekere zin vrijwillig werkloos. Prijsstarheid is dus relatief.). Geen sociaal vriendelijke theorie, maar wel eentje die steek houdt in een libertarische samenleving 😉
Wel hebben kriticasters weer een tegenpunt dat na-oorlogs empirisch bewijs voor dit soort non-monetaire schokken weer lastig is tov monetaristische oorzaken. Maar eerlijk is eerlijk, dat de oorspronkelijke monetaristen (en Oostenrijkse school) niet sluitend hebben kunnen vaststellen dat enkel monetaire zaken recessies geven. Andere oorzaken zouden dus best wel eens een aanvulling kunnen zijn.
De kriticasters komen overigens van een andere variant van het monetarisme, en wel de Nieuw keynisanen. En voor je gaat stijgeren om die naam, dit zijn dus gewoon monetaristen. In hun optiek is autonome vraaguitval wellicht mogelijk (door technologie of wellicht zelfs klassiek Keynes oorzaken), maar zijn monetaire schokken doorgaans de oorzaak. Gewoon geldgroei dus zoals ook de Oostenrijkse school bepleit. Echter, zij verwijzen naar Keynes omwille van de micro-economie. Punt is namelijk dat in de jaren 80 duidelijk werd, dat om macro-zaken te verklaren je op micro-niveau vaak verschijnselen zoals prijsstarheid moet begrijpen.
Je kunt het immers wel kwalitatief beschrijven en aannemen, maar je wilt het liefst ook exact weten waarom de ‘mensch’ prijstarheden ontwikkeld in de werkelijke wereld. Zij hebben baanbrekend werk verricht op het gebied van het verklaren van micro-economische prijsstarheid via locale monopolies. Hiermee werd na jaren een verklaring gegeven voor wat Oostenrijkse school en Monetaristen eigelijk altijd maar (moesten) aannemen. Belangrijk aanvullend werk dus.
En ook zij roepen dat inflatoir monetair beleid welliswaar de reele prijzen verlaagd, maar vanwege vanwege vertraging (eerbetoon aan de klassieker Fischer!) werkt het vaak effectief procyclisch. Ofwel, ook zij wijzen anti-cylisch af.
We zien dus 3 stromingen (Oostenrijkse schoo, en beid emonetaristische varianten) die allen stagflatie verklaren, allen monetaire aspecten van recessies behandelen/verklaren en allen aclyisch beleid voorstaand. De Oostensrijkse school doet vaak alsof zij de enige die het licht zien, maar in realiteit is het zo, dat dat gemekker over de centrale bank inmiddels wel bekend is. Hayek heeft het (mede) de nobelprijs opgelevert. Dat niet iedereen meteen staat te juichen bij de rest van hun verhaal is niet omdat men nog met Keynes bezig is, maar juist omdat men al 30 jaar niet meer met die oude meuk bezig is. Daar is men het of mee eens, of gefundamenteerd mee oneens (zoals de Nieuw Klassieken).
Wordt tijd dat er een nieuwe Rotherbard opstaat. Net zoals Rotherbard bepaalde aspecten van Mises verwierp, zou zo een kritische analyse van Rotherbard de Oostenrijkse school weer terug in de actieve discussie kunnen brengen.
Comments are closed.