,,Om de waarheid te spreken is de goudstandaard reeds een barbaarse relikwie”
– John Maynard Keynes

,,Wanneer wij de overwinnaars zijn, dan denk ik dat we goud moeten gebruiken om daarmee de openbare latrines te betegelen in de straten van de grootste steden ter wereld” – Vladimir Iljits Uljanovlenin

Kapitalisme

De uitspraken van zowel John Maynard Keynes als Vladimir Iljitsj Uljanov, alias Lenin ten aanzien van goud verraadden hun socialistische vooroordelen die ze hadden over de functie van het kapitalisme. Keynes werd in 1903 lid van de Fabian Society en schreef periodiek artikelen voor de New Statesman en The Nation. De Fabian Society geloofde in een geleidelijke overgang richting een socialistische samenleving en was en is nog steeds gelieerd aan de Britse Labour Party. Lenin was een communistische revolutionair en pleegde een staatsgreep in Rusland in november 1917, waarna er een totalitair systeem voor 70 jaar werd opgelegd door een socialistische elite.

Kapitalisme is een systeem, waarin kapitaal wordt aangewend voor de productie van goederen en diensten. Het kan in de vorm zijn van monetair kapitaal, productiekapitaal oftewel kapitaalgoederen, of menselijk kapitaal, dat wil zeggen opgebouwde kennis en expertise. Deze kapitaalmiddelen worden gebruikt voor de vervaardiging van producten en het leveren van diensten, fysiek of mentaal. Alle productie is hiervan een afgeleide. Het kapitalisme heeft daarom bestaan sinds het begin van de menselijke beschaving. Dus om tegen het kapitalisme te zijn is eigenlijk vertellen dat men tegen de menselijke beschaving is van de laatste 6000 jaar en de verworvenheden die we tot en met de 20e eeuw hebben bereikt. Vanaf de primitieve landbouw tot aan de industriële en technologische revoluties over de voorbijgaande twee eeuwen.

Het moderne kapitalisme kwam pas op sinds het einde van de Middeleeuwen. In Italië tijdens de Renaissance kwam een wiskundige, genaamd Luca Pacioli, op het idee om een systeem van dubbel boekhouden in te voeren. Voor het eerst had men een manier gevonden om winsten en verliezen uit te rekenen op dagelijks niveau. Men hoefde niet eerst alle middelen te verkopen alvorens men wist wat de opbrengst of verlies daarvan zouden zijn. De winstberekening zorgde er ook voor dat andere manieren van zakelijke samenwerking mogelijk waren. De beurzen werden sindsdien opgericht, zodat grote zakelijke projecten met kapitaal konden worden gefinancierd vanuit diverse bronnen. Deze revolutie zou men ook de revolutie kunnen noemen van het moderne kapitalisme.

Goudstandaard

aaa_goud_bundesbank.jpgDe goudstandaard was al een feit, voordat het moderne kapitalisme haar intrede deed, maar deze zorgde ervoor dat er altijd een vermogensmiddel was waar tegenover geen enkele schuld stond. Het was een monetair bezitsmiddel dat kon worden gebruikt als ultieme schuldliquidateur of als activa op de balans. Waarom papiergeld, obligaties, aandelen of andere papieren middelen niet als ultieme schuldliquidateur kunnen dienen is omdat deze middelen geen bezitsmiddelen zijn, maar een vorm van vordering op andere personen, bedrijven of overheidsinstituten. Als deze laatste niet of nauwelijks zijn gedekt, dan blijken deze ook schuldmiddelen te zijn en in het geval van bankroet moeten deze middelen door de crediteuren, dat wil zeggen, degenen die het papiergeld, obligaties of andere papieren vorderingen in handen hebben, worden afgeschreven. Zodoende kan men zien dat de goudstandaard essentieel is om een bezitseconomie op te bouwen. Zonder een goudstandaard is dit onmogelijk en vervalt de eocnomie in een zogenoemd consumptiepatroon. Dit houdt in dat de middelen die men in het verleden heeft opgebouwd langzaam maar zeker worden opgesoupeerd, zodat uiteindelijk er een lege façade achterblijft.

Fundamenten

Wat we hebben kunnen meemaken over de afgelopen 100 jaar is dat dit feitelijk gebeurd is. De economische crisis is daarvan een direct gevolg. De overheden in de wereld  hebben het goudraam langzaam maar zeker gesloten, waardoor de goudstandaard geleidelijk verdween uit het financieel-economisch systeem. Daarmee heeft men tevens de mogelijkheid uitgesloten opdat schulden konden worden geliquideerd en deze mettertijd steeds groter werden. Zoals de fysiocraten reeds wisten in de 18e eeuw is dat men een economie behoorde te hebben die gebaseerd was op drie fundamenten. Het eerste en allerbelangrijkste was de primaire sector van voedselvoorziening. De tweede was de industriële sector en de derde, minst belangrijke, was de dienstverlening. Deze laatste bestaat bij de gratie van de eerste twee.

Over de laatste 40 jaar hebben we kunnen aanschouwen hoe de eerste twee sectoren zijn verwaterd tot een schim van hun vorige zelf. De landbouw is gecollectiviseerd door de overheden via subsidies, quota, boetes, alsmede strenge wet- en regelgeving vanuit centrale commissies in landen of conglommeraten van landen. Dit alles om te voldoen aan de lange arm van het centraal bestuur en haar politiemacht.

Kanibalisering

De industrie kreeg het zo’n 30 jaar geleden te verduren via de rentestructuur van de centrale banken in de westerse wereld. In 1982 werd voor het laatst de rente verhoogd door Paul Volcker van de Federal Reserve om de hyperinflatie die toen woedde te beteugelen. Sindsdien zijn de rentestanden alleen maar gedaald. Nu zal men zeggen dat dit een goede zaak is, maar niets is minder waar. Het heeft ervoor zorg gedragen, dat het kapitaal geleidelijk wegstroomde van de industriële sector richting de financiële markt. De obligatiespeculanten sponnen hier enorm garen bij, want zij wisten dat de centrale bank telkens de promesse disconto zou verlagen, waardoor de overheidstarieven ook zouden verlagen. De investeringen en winsten kwamen grotendeels terecht bij de financiële sector, zodat de industrie monetair  kapitaal ontbeerde om uit te kunnen breiden of te investeren in efficiëntere productiemethoden, opdat men de concurrentie vanuit de opkomende landen zoals in eerste instantie Japan, maar later andere landen in Oost-Azië, met name China het hoofd kon bieden. Deze landen hadden het gemakkelijk, omdat via de lagere lonen en het achterblijven van investeringen in de westerse industrielanden zij een groter aandeel kregen op de wereldmarkt. De financiële sector in het westen heeft als het ware het kapitaal kunnen kanibaliseren ten koste van de industrie en met actieve hulp van de overheden en centrale banken.

Molensteen

molensteenNu zijn we drie decennia verder en is ook de financiële sector aan de beurt om te worden gedecimeerd, evenals in het verleden de primaire en de secundaire sector. Dat is logisch, omdat het bestaansrecht ontbreekt. Zoals eerder gezegd is de tertiare sector geheel afhankelijk van de eerste twee sectoren. Bij gebrek van dit gegeven is het voor de dienstverlening een eindig verhaal. De bancaire wereld plukte hier al de laatste twee jaar de wrange vruchten van, omdat deze sector afhankelijk is van het leencircuit konden zij steeds meer uitlenen, wanneer de marktrente omlaag zou gaan. Bij € 10.000 per jaar en bij 10% rente kan een gemiddeld persoon maar ten hoogste € 100.000 lenen. Bij € 10.000 per jaar en bij 1% rente kan een gemiddeld persoon € 1.000.000 lenen. Het probleem echter is dat de € 100.000 wel valt af te lossen, maar € 1.000.000 niet door een gemiddeld persoon. Men kan weliswaar de rente betalen op basis van een grotendeels aflossingsvrij krediet, maar de hoofdsom is een molensteen om de nek geworden.

Vermenigvuldig dit probleem miljoenen maal en men ziet duidelijk de misère, waarin de banken zich bevinden. De subprime in 2007 was daarvan het begin, de banken konden zoveel uitlenen dat ze nog maar 3-5% van het kapitaal als onderliggende waarde in kas hadden. De rest was uitgeleend. Bij een faillissement van 3-5% van hun klanten hadden deze banken geen eigen vermogen meer en vielen om. Veel van deze banken zouden daarom ook zijn omgevallen als de overheid deze niet hadden voorzien van een kapitaalinfuus, of hadden overgenomen. Dit schept weer nieuwe problemen, want het kapitaal wat hiermee gemoeid is moet weer via de belastingbetaler in de toekomst worden opgehoest, we hebben het hier over biljoenen euro’s en er is geen einde in zicht.

Liquidatiewaarde

Deze problemen worden natuurlijk alleen maar groter, want zoals Japan al sinds begin jaren 90 meemaakt is het een openeindeverhaal geworden. De banken zijn nog steeds insolvabel, dat wil zeggen hun schulden zijn groter dan hun vermogen en de centrale bank blijft maar geld pompen in een failliet systeem. Zo ook met deze economische crisis van wereldformaat en het ziet er naar uit dat men niets heeft willen leren uit de Japanse ervaring of die van de jaren 30 van de vorige eeuw.

Het heeft geen enkele zin om banken te redden, die zijn gemarkeerd op fictieve waarde, want zoals Professor Antal Fekete al stelt is dat de waarde dient te worden gemarkeerd op de acquisitieprijs of op de huidige waarde, en daarvan de laagste prijs te nemen. De huidige manier om de waarde te markeren op de fictieve marktprijs (in het Engels genaamd mark to market vaulue) is daarbij een onjuiste en frauduleuze methode. Men dient altijd uit te gaan van een liquidatieprijs, dat wil zeggen wat is de prijs die men zou geven als het direct op de markt wordt gebracht.

Deze crisis blijft voortgaan, zolang deze methode wordt gebruikt en men niet bereid is om de werkelijke liquidatiewaarde te erkennen. Hierbij zouden alle insolvabele bankinstellingen direct bankroet moeten worden verklaard, de grote incluis, waardoor er geen kapitaal meer vloeit richting een niet-levensvatbare sector en de economische kanibalisering eindelijk wordt gestaakt. Dit kapitaal wordt derhalve bespaard en zodoende geeft het de primaire en vooral secundaire sector de mogelijkheid om zich te herstellen via zelf-liquiderend krediet. Daarbij is het eveneens noodzakelijk om de goudstandaard te herstellen, zodat de vermogenswaarde niet meer onderhevig is aan erosie dankzij de inbreuken die de centrale banken en overheden uitoefenen op de natuurlijke rentestanden en de vrije kapitaalmarkten.

Met andere woorden goud wordt opnieuw een vast en onvervreemdbaar onderdeel van ons financieel-economisch systeem en kan haar rol weer opvatten als ultieme liquidateur van uitstaande schulden.

Tantum bona valent quantum vendi possunt – (De goederen zijn alleen dat waard, waar ze voor kunnen worden verkocht) – Keizer Justinianus (AD 483-565)

Essays:

The Revisionist Theory and History of Depressions: Antal E. Fekete, San Francisco School of Economics; 6 april 2009
John Maynard Keynes; Encyclopedia Britannica Ltd, Londen, UK 2009
A Man for All Seasons; John B. Judis, The New Republic, Washington, USA, 4 februari 2009

Literatuur:

Venice Reconsidered: The History and Civilization of an Italian City-State, 1297-1797; John Jeffries Martin,  John Martin, Dennis Romano,  John Hopkins University Press, 2003
The Power of Gold; Peter L. Bernstein, John Wiley & Sons, New York, USA, ed. 2004 (orig. 2000).
A Companion to the History of Economic Thought; Warren J. Samuels, Jeff E. Biddle, John B. Davis, Blackwell Publishing, John Wiley & Sons, Malden, MA, USA,30 januari 2006

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

12 REACTIES

  1. Weer een uitstekend artikel.
    De reacties die ik mondeling gehoord heb tot nu toe komen neer op:
    –Goed, Mee eens en wat geleerd ook nog.
    –Maar wat moet/kan ik er nu mee?
    Mijn voorlopig antwoord:
    –Pas die meerdere kennis toe in je eigen situatie
    –verbreid die kennis onder zoveel mogelijk mensen; je weet nooit waar het terecht komt (ook in je eigen voordeel.

  2. Klopt Hubert. De eerste fase van de oplossing van het probleem is de onderkenning van het probleem zelf. Wat ik zie in de media is dat men niet eens het probleem onderkent, maar zich alleen maar bezighoudt met de gevolgen. Men probeert de symptomen te bestrijden, maar laat de ziekte ongemoeid. De tv-economen vertellen de rest van het volk waarom de ECB moet ‘ingrijpen’, of de regering moet ‘maatregelen’ nemen. Terwijl ze zelf niet eens in staat zijn het probleem te benoemen en te zien waar het in de geschiedenis fout is gegaan. De kennis was er al lang, maar willens en misschien zelfs onwetend heeft men dit decennialang genegeerd. Nu komt boontje om zijn loontje en luidt het einde in van het malafide economisch onderwijs. Als men de kennis weer heeft terug verkregen dan liggen de oplossingen voor de hand.

    Spy-Nose [5] reageerde op deze reactie.

  3. Uitstekende analyse. Dit is uitstekend verwoord en onderbouwd van wat ik vooral vooral al jaren “voel” aankomen
    De financiële sector kan gewoonweg geen aanjager van de economie zijn voor de langere termijn.
    We zitten nu in het Westen met een economie die voornamelijk nog met lege dozen schuift en veel te weinig produceert.
    Daarom werd er vroeger in de economielessen ook gesproken over diensten of tertaire sector. Zonder een gezonde primaire en secundaire sector ontstaat vroeg of laat een zeepbeleconomie. Zeker met het huidige fiatgeldsysteem waarbij de hoeveelheid geld totaal niet meer in overeenstemming is met onderliggende waardes.

    Maar nu de oplossing! Terug naar de goudstandaard lijkt me zeer wenselijk alhoewel ik denk dat dit niet gemakkelijk is in de huidige globale economieën. Goud gaat wel een zeer hoge waarde vertegenwoordigen en ik voorspel na oorlogen om het zwarte goud ook oorlogen om dit metaal.
    Een mandje van commodities is misschien beter?
    Voor de rest zal het bankroet laten gaan van alle insolvabele banken ook het grootste deel van de particulieren en bedrijven aan de bedelstaf brengen omdat we nou eenmaal op een schuldenbubbel leven.
    Dit geldt ook voor in potentie gezonde ondernemingen.
    Deze schuldenliquidatie zal er moeten komen maar hoe kunnen we deze het best laten verlopen waardoor de ECHTE economie weer kan doorstarten?

    Albert S. [4] reageerde op deze reactie.

  4. @GB [3]: Bedankt GB. De oplossingen liggen voor de hand en dat betekent een scheiding tussen fiatgeld en goud.

    Ten eerste houdt dit het einde in van het wettig-betaalmiddelensysteem dat kunstmatig door de overheid wordt gesanctioneerd. De euro is fiatgeld, maar heeft nauwelijks waarde en toch moeten alle verplichtingen, denk maar aan pensioenen, in euro’s worden gedaan. Wat betekent het voor de gepensioneerden als hun euro’s worden weggeinflateerd. Precies, een hongerloon, evenals met de Rijksmark in de jaren 20 en 40 (Weimar en de sigaretteneconomie). De scheiding maakt het mogelijk voor mensen, bedrijven en instituten om het vermogen eindelijk veilig te stellen, denk maar aan de Rijksmunt, van oudsher in Utrecht, die goud slaat. Deze kan het vermogen van bovengenoemde personen en bedrijven gaan opslaan en daardoor niet kan worden geërodeerd door de Eurocraten of de ECB.

    Ten tweede moet men een scheiding aanbrengen in de fondsen en deposito van banken. De fondsen worden geherwaardeerd op hun echte waarde en zodoende moeten de beleggers genoegen nemen met verliezen. De depositohouders kunnen worden gered door middel van het volstorten met bijvoorbeeld papieren guldens of euro’s, zodat het vertrouwen in het financieel systeem behouden blijft. De depositogarantie kan dan worden opgeheven.

    Ten derde kunnen leningen en hypotheken alleen op basis van 20% eigen vermogen. Dat wil zeggen de bank kan maar voor 80% uitlenen, de rest moet worden meegebracht door personen of bedrijven.

    Wat veel mensen nog niet begrijpen met de goudstandaard is dat deze niet door de overheid wordt bepaald of gesanctioneerd, maar dat dit een marktmechanisme is. Het ging mis in 1913, omdat er een wettig-betaalmiddelenregime werd ingesteld, waardoor het verplicht werd om bepaalde valuta aan te nemen op straffe van. Een goudstandaard is per definitie een vrijemarktsysteem en werkt alleen zonder wettige betaalmiddelen. Door de overheid erkende betaalmiddelen kunnen wel blijven bestaan, alleen om dan de (lage) belastingen te kunnen heffen. Dit kunnen euro’s zijn, of papieren guldens, of goud danwel zilver. Panama gebruikt bijvoorbeeld de US dollar hiervoor.

    Het betekent natuurlijk wel het aan banden leggen van de centrale bank en het vrij geven van de rentestanden, die dan door de markt worden bepaald.

    GB [6] reageerde op deze reactie.

  5. @Albert S. [2]:

    Dank voor het zeer heldere artikel, Albert.
    “De tv-economen vertellen de rest van het volk waarom de ECB moet ‘ingrijpen’, of de regering moet ‘maatregelen’ nemen. Terwijl ze zelf niet eens in staat zijn het probleem te benoemen en te zien waar het in de geschiedenis fout is gegaan. De kennis was er al lang, maar willens en misschien zelfs onwetend heeft men dit decennialang genegeerd.

    Precies. Ik heb nog nooit een radio- of TV-econoom de economische term “liquidatiewaarde” in de mond horen nemen.
    De z.g. steunmaatregelen dwingen de economische trein a.h.w. niet tot een sanitaire noodstop om de smerige loo’s een keer te reinigen, integendeel.
    Met het nemen van die steunmaatregelen springt men op een voortrazende trein vol mest die richting ravijn dendert, zonder mogelijkheid tot afremmen of bijsturen.

    “Door de overheid erkende betaalmiddelen kunnen wel blijven bestaan, alleen om dan de (lage) belastingen te kunnen heffen. Dit kunnen euro’s zijn, of papieren guldens, of goud danwel zilver. Panama gebruikt bijvoorbeeld de US dollar hiervoor.”

    Hoe moet ik dat zien? Hoe verhoudt zich het “erkende betaalmiddel” (dat wat ik “het grijze circuit” zou willen noemen) tot de goudstandaard – het anker van de economie?

    Spy-Nose
    GB [6] reageerde op deze reactie.
    Albert S. [7] reageerde op deze reactie.

  6. @Albert S. [4]:

    *De depositohouders kunnen worden gered door middel van het volstorten met bijvoorbeeld papieren guldens of euro’s, zodat het vertrouwen in het financieel systeem behouden blijft.*

    Dit snap ik niet helemaal.
    Dit gaat nl volgens mij wel een forse inflatie tot gevolg hebben.
    Het gevolg daarvan is dat het vertrouwen in het financieel systeem aan gort gaat.
    Maar veel smaken zijn er in deze inderdaad niet… Het kwaad is al geschied.

    *Ten derde kunnen leningen en hypotheken alleen op basis van 20% eigen vermogen. *

    Prima. Nog scherpere verhoudingen tussen eigen vermogen/geleend geld zouden volgens mij ook nog wel kunnen om de economie stabieler te maken.

    *Wat veel mensen nog niet begrijpen met de goudstandaard is dat deze niet door de overheid wordt bepaald of gesanctioneerd, maar dat dit een marktmechanisme is. *

    Hij kan momenteel wel zwaar worden gemanipuleerd door de bankensector. Vandaar dat alle handel in papieren goud direct verboden moet worden omdat het leidt tot regelrecht bedrog. Ik wacht op de dag dat alle paieren eigenaars van goud en zilver fysieke levering gaan vragen en de Crimex daarmee totaal opblazen.

    @Spy-Nose [5]:

    *Hoe moet ik dat zien? Hoe verhoudt zich het “erkende betaalmiddel” (dat wat ik “het grijze circuit” zou willen noemen) tot de goudstandaard – het anker van de economie?*

    De wereldwijde markt van vraag en aanbod?
    Het lijkt mij toe dat als je de monopoliepositie op geld bij de overheid hebt weggehaald door er een wereldwijd erkende goudstandaard tegenover te stellen je een normaal spel van vraag en aanbod krijgt. Er is concurrentie zodat de machthebbers niet te veel kunnen fucken met hun (fiat)betaalmiddel. Het moet bv een werknemer of een leverancier wettelijk vrijstaan om te kunnen bepalen in welk betaalmiddel hij uitbetaald wil worden voor een geleverde prestatie.
    Heeft hij geen vertrouwen meer in de overheid dan switched ie gewoon naar goud of zilver. Er is voor de overheid een disiplinaire rem die er nu niet is.

    Albert S. [8] reageerde op deze reactie.

  7. @Spy-Nose [5]: We zitten nu met een overheid die nog geld kost. Dit moet natuurlijk worden afgebouwd, maar tot die tijd moet de belasting worden opgehaald. Erkende betaalmiddelen zijn betaalmiddelen die je in belasting aan de overheid kan betalen. Je bent zelf vrij om te handelen in wat voor een valuta ook met je handelspartners, daar komt de overheid niet meer aan te pas.

  8. @GB [6]: Dat klopt dat het in eerste instantie een behoorlijke inflatie tot gevolg heeft, maar na het volstorten stopt de inflatie abrupt en kan het monetair systeem zich herstellen. Het vertrouwen in de banken is dan gered en er zitten voorwaarden aan de bancaire zaken om dit te berwerkstelligen. Dit betekent een solvabiliteitseis en de eis van eigen vermogen door de lener. In papiergoud kan alleen worden gehandeld als daar fysiek goud tegenover staat. Hier moet dus een periodieke audit van komen. In het geval van overwaardering kan de bank of handelaar in kwestie voor het gerecht worden gedaagd m.b.t. frauduleuze handelingen.

  10. @hugo uit Utrecht [9]: Ik heb het artikel gelezen en het is een hosannaverhaal. In feite zijn de grote banken in de VS technisch failliet. De Bank of America, JP Morgan Chase en Citigroup zijn reeds jaren insolvabel en er hangt nog iets vreselijkers boven hun hoofd en dat is de derivatentijdbom van $600 biljoen. JP Morgan Chase heeft bijvoorbeeld al $80 biljoen aan derivaten uitstaan, de bulk dus aan Credit Default Swaps, die nooit kunnen worden gehonereerd, omdat de wereldeconomie alleen maar $60 biljoen is. Dat betekent dat JP Morgan Chase de hele wereld moet vragen om aan hun verplichtingen te voldoen. De Amerikaanse belastingbetaler is reeds behoorlijk snel en sluw van hun geld afgeholpen door het kartel van Wall Street-Washington onder leiding van een nieuwe economische ignoramus Obama genaamd, evenals destijds Richard Nixon begrijpt deze stakker niets van de ellende, waar het westen zich in bevindt en moeten we daar met zijn allen duur voor betalen.

    Het beste is gewoon voor de Amerikaanse overheid deze banken failliet te laten gaan en een nieuwe overheidsbank op te richten om in ieder geval de kredietmarkt van zelf-liquiderend kapitaal te redden en de macht tot het drukken van geld terughaalt van de Federal Reserve. North Dakota en de oorspronkelijke stichters van de VS hebben dit systeem geintroduceerd. De rente werd door de overheid gebruikt om de infrastructuur te bekostigen. De Federal Reserve als Wall Street kartelbank bank kan men dan voorgoed opdoeken en Ben Bernanke en Alan Greenspan kunnen dan hun dagen slijten in Alcatraz.

    De treasury department kan dan gewoon dollars drukken aan de hand van wat nog in Fort Knox ligt. De Federal Reserve Note wordt daarbij afgewaardeerd tot de originele waarde en kan worden omgewisseld voor Treasury dollars.

    Spy-Nose [11] reageerde op deze reactie.

  11. @Albert S. [10]:
    “De Federal Reserve Note wordt daarbij afgewaardeerd tot de originele waarde en kan worden omgewisseld voor Treasury dollars.”

    Originele = nominale ?

    Wat NL betreft: De parlementaire onderzoekscommissie onder voorzitterschap van de SP-er de Wit, gaat o.a. mijn ex-huisgenoot Noud Wellink aan de tand voelen.

    In een NOVA-interview gaf de Wit aan te hopen, dat uit het onderzoek een Parlementaire Enquete voortvloeit. Daarbij staan de getuigen onder ede.

    Het enige middel om de verantwoordelijken te straffen is natuurlijk ze aan te spreken voor de schade en hun te plukken tot de laatste cent is betaald, dan wel hun eigendommen te veilen.

    Daarnaast zou -eventueel levenslange- dwangarbeid kunnen worden overwogen, in overeenstemming met de verwijtbaarheid van hun schuld.
    Albert S. [12] reageerde op deze reactie.

  12. @Spy-Nose [11]: Deze commissie kan altijd contact met ons opnemen, daar zijn ze vrij in. Ik denk dat Noud Wellink geen enkele toegevoegde waarde heeft als jurist en dient eigenlijk de laan uit te worden gestuurd, evenals Bernanke, Greenspan en Trichet. Zij hebben gefaald op het allerhoogste niveau en deze lieden aanhouden betekent een voortzetting van het wanbeleid van de afgelopen 35 jaar.

Comments are closed.