Een vergelijking van drie berichten: de Rijksbegroting 2009 (uitgebracht op de derde dinsdag in september 2008), het enkele weken geleden door CBS officieel becijferde aantal van 16,5 miljoen inwoners in dit landje en het bericht van 30 maart 2009 over de pensioenpremies voor ambtenaren. In dit laatste bericht ging het over de dekkingsgraad van het ABP pensioenfonds en de dreigende premieverhoging. Maar mij viel eigenlijk maar één ding op in dit bericht: er zijn 2,6 miljoen ambtenaren die van het ABP pensioen gebruik moeten maken.
Van deze drie berichten wil ik eens wat cijfertjes vergelijken en met u doornemen. Ten eerste de cijfers van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW), waarin het volgende wordt weergegeven en ik de gegevens van
http://rijksbegroting.minfin.nl/2009/begrotingsvoorstel_behandeling/begroting,kst119611b_8.html
voor uw gemak even samenvat:
In 2006 waren er 4.814.000 werkenden in Nederland,
in 2007 waren er 5.808.000 werkenden in Nederland, en
in 2008 maar liefst 5.863.500 werkenden in Nederland.
Laten we het begrip “werkenden” eerst definiëren. Dat zijn alle mensen die, als zelfstandige of als werknemer “voor een baas”, minstens 12 uren per week werkzaam zijn, dus parttime en fulltime door elkaar.
Als ik (heel naïef) de gevolgen van de kredietcrisis niet meeneem, mag ik het aantal werkenden in begin 2009 dan afronden naar 6 miljoen? Dank u.
En als ik vervolgens (niet naïef, maar wel “gevaarlijk”) de ambtenaren als niet-productief beschouw, omdat zij geen economische meerwaarde aan dit land geven, eerder contra-productief zijn door de remmende effecten voor de economie als resultaat van hun arbeid, kom ik op de volgende rekensom:
6 miljoen werkenden minus 2,6 miljoen ambtenaren = 3,4 miljoen productief werkenden. Met productief werkenden bedoel ik alle mensen die voor meerwaarde van de economie zorgen, of om het gemakkelijker te definiëren: de werkenden in de private sectoren.
Mijn conclusie is dan, dat 3,4 miljoen productieven het geld moeten verdienen voor 16,5 miljoen mensen. Er zijn dus 13,1 (= 16,5 – 3,4) miljoen mensen afhankelijk van die 3,4 miljoen productief werkenden. En daar schrik ik wel eventjes van, wetend dat er tussen die niet-productieven uiteraard kinderen en scholieren zijn, bejaarden, mensen die om allerlei logische en legale redenen verzorging nodig hebben (gehandicapten, terechte uitkeringstrekkers), mensen die niet meer hoeven te werken en hun schaapjes op het droge hebben en mensen die geen zin hebben om te werken of om bepaalde redenen niet kunnen werken (bijstandmoeders, werklozen en onterechte uitkeringstrekkers) en mensen die kiezen om binnenshuis te werken, zoals het eervolle beroep van huisvrouw of -man.
Oh ja: en ambtenaren… enne… we doen ook gezelig mee om vooraan te staan nog heel veel mensen in arme landen een bestaan te geven.
Maak ik een rekenfout of is de situatie in Nederland écht zo zorgwekkend?
Het is nog veel dramatischer. U vergeet al die mensen die in de verzorging werken. Iedereen die betaald wordt uit overheidsgeld is in beginsel ‘niet productief’, immers worden betaald door de mensen die ‘echt’ werken.
Hoe komt het dat er in 2007 1 miljoen meer werkenden zijn dan in 2006?
Het Nederlandse sociale ‘zekerheids’ stelsel (ik reken werken in de ambtenarij daar ook onder) is niet anders dan een pyramidespel. Een soort van Madoff systeem, maar nu is de staat de oplichter van enkelen en de ‘weldoener’ van velen.
Nog 3,4 miljoen mensen afhankelijk te maken van de staat en de missie van de collectivisten is ‘geslaagd’. Of barst de boel dan?
P.S. Kan iemand de klok van de webserver op zomertijd (GMT +2) zetten? Dank u.
Je maakt een rekenfout. Jouw definitie van werkenden stemt niet overeen met de cijfers die je hebt gebruikt. Het aantal werkenden heb je zo te zien uit tabel 43.4, maar dat getal slaat op werknemers die onder een CAO vallen. Volgens het CBS waren er in 2007 8.613.000 werkzame personen.
Of het aantal werkenden nou 6 of 8 miljoen is maakt niet zoveel uit. Het gaat om de productiviteit en efficiency per werknemer. Als ik op mijn werkplek kijk wordt dezelfde omzet in pakweg 20 jaar tijd door minder dan de helft van het personeel verwezenlijkt. Dat is de private sector.
Bij de overheid wordt de efficiency steeds minder en de kwaliteit die men naar de burger toe levert steeds lager. Het monster wordt steeds groter, logger en creeërt steeds meer nieuw “werk”.
Kijk bv naar het onderwijs, zorg en de politie.
Dit komt vooral door de monopoliepositie van deze instellingen die het systeem en de mensen daarin lui, corrupt en inefficient maken.
Ik ben er van overtuigd dat we een maatschappij kunnen creeëren waarin niemand langer dan zijn 55e HOEFT te werken om daarna te genieten van een degelijk welvaartsvast pensioen. Of bv 25 uur tot je 65e.
Dit ondanks de naderende vergrijzing.
Het is een kwestie van goed management plus afschaffen van de meeste overheidsmonopolies en een groot deel van barrieres opwerpende regelgeving.
En alle subsidies natuurlijk.
Armin [14] reageerde op deze reactie.
In het artikel zitten mijns inziens twee denkfouten:
– De 2,6 mln. ambtenaren betreffen de deelnemers aan het abp, dat zijn dus werkenden en gepensioneerden. Als je de ambtenaren uit het aantal werkenden wilt halen moet je dus alleen de werkende ambtenaren nemen en niet ook de gepensioneerden, want die zitten er al niet in.
– Sommige banen in de collectieve sector zijn wel degelijk productief. Denk bijvoorbeeld aan de zorg: als je een blindedarmontsteking hebt zorgt het ziekenhuis ervoor dat je weer snel aan de gang kunt, net zoals een garagehouder zorgt dat je auto het weer doet als er iets aan is. Voor onderwijs en sommige overheidstaken geldt ook dat zij de private sector ondersteunen. Het probleem met deze sectoren is dan ook niet dat zij bestaan maar dat zij niet meer onder controle zijn.
Luc [7] reageerde op deze reactie.
@Paul [6]:
punt 2:
Een chirurg of verpleegkundige zorgt er wellicht voor dat iemand weer sneller kan gaan werken, maar deze mensen worden ondersteund door de mensen die ze “repareren”. Zij doen zelf geen directe bijdrage aan de economie, en kunnen niet de niet-productieven ondersteunen.
Paul [10] reageerde op deze reactie.
Armin [13] reageerde op deze reactie.
Niet iedere ambtenaar is niet productief. Een voorbeeld daarvan is een energienetwerk bedrijf. Je wil niet dat een Enron (om maar wat te noemen) dit in handen krijgt. Deze instellingen zijn pak m beet 10 jaar geleden in een marktwerking model gegoten en zijn in staat gebleken om honderden miljoenen per jaar aan bezuinigingen door te voeren. Het vervelende is dat deze natuurlijke monopolies deze winsten in de vorm van dividenten weer uitkeren aan de (gemeentelijke en provinciale) aandeelhouders. Oftewel iedereen betaald veel te veel voor netwerkkosten omdat de tarieven niet verlaagd (mogen) worden. Echter deze instellingen generen wel meerwaarde aangezien ze het mogelijk maken om energie te transporteren (gas en elekra)
Ehm, als je in de zorg werkt is je pensioenfonds het PGGM en niet het ABP… Opnieuw rekenen dan maar 🙂 Dan heb je ook nog een compleet leger aan ‘overheid’-consultans, feitelijk zelfstandige ambtenaren.
Volgens deze site http://www.inoverheid.nl/artikel/artikelen/1172711/hoeveel-ambtenaren-telt-ons-land.html is 13% van de werkenden in ons land ambtenaar, ongeveer 1 miljoen. Dit is natuurlijk een overheidssite, dus de betrouwbaarheid laat ik maar even in het midden.
Dit zou betekenen dat er 1,6 miljoen ambtenaren met pensioen zijn..? In 2007 hadden we totaal 2,6 miljoen mensen die met pensioen waren (CBS.nl), dus voor het gemak.. 1 miljoen niet ambtenaren (ABP), de ambtenaren vertegenwoordigen dus 60%! van de pensionadoos.
Dit kost ons ……
@Luc [7]:
Jouw redenering klopt niet, want anders zijn de garagehouder en de fietsenmaker ook niet productief.
Afgezien van de precieze getallen blijft dit begrip over….
Je zei dit “….En als ik vervolgens (niet naïef, maar wel “gevaarlijk”) de ambtenaren als niet-productief beschouw…”
Het gaat mij aan economisch groei. Zonder een jurisprudentie en de handhaving van de wet kan groei niet plaats vinden.
Er is eens berekend ‘hoe veel’ overheid wij nodig hebben: The Armey Curve, Government Size and Economic Growth (google maar, wel de moeite waarde). Deze meneer kwam uit op 17,45% van ’t BNP.
Dus een deel van de overheid is wel de moeite waarde en staat niet op nul productief zoals uw beweerde, naar mijn inziens.
Maak ik een rekenfout of is de situatie in Nederland écht zo zorgwekkend?
Los van eventuele kwantitatieve aanpassingen aan de getallen, is het kwalitatief een goede beschrijving. Maar er schuilt een nog groter gevaar. Inmiddels bestaat onze staatschuld uit een bedrag gelijk aan 45% van ons BNP.
Ik heb niet de illusie dat deze ooit afgelost gaat worden. Pogingen om de omvang percentage-gewijs constant te houden slagen met moeite. Als we nu aannemen dat ons dat lukt, zien we dus dat structureel ook nog eens structureel zo’n 2% van onze welvaart jaarlijks opgeslokt wordt. Dat lijkt weinig, maar is vooral storend omdat het grotendeels naar het buitenland gaat én een structurele onttrekking aan het investeringskapitaal. Immers, die 45% van ons BNP wordt elke paar jaar herfinancieerd via nieuwe obligaties. Die miljarden worden dan niet geinvesteerd in het productieve deel van de economie.
@Luc [7]: Dat is in weze een ouderwetse socialistische definite van productiviteit. Enkel het echte maakwerk is productie …
In realiteit is alles productie, wat toegevoegde waarde heeft.
Daarmee wordt ook duidelijk, dat bepaalde staatsonderdelen ook productie zijn. Immers, nationaliseer bijvoorbeeld een metaalproductiebedrijf en het zijn niet opeens inproductieven. Ook de overheid, en zelfs een groot deel van die ambtenaren, zijn dus productie.
Dat doet dus overigens niets af aan het verhaal, want het verhaal gaat – los van de termen productief en inproductief – op het beslag dat de staat legt op de private sector. En dat is bizar hoog.
Beter is dan niet te spreken over productief, maar beslag leggen. (Dat roept ook minder emotie op, dan iemand of iets inproductief noemen 😉 )
@GB [5]: Het gaat om de productiviteit en efficiency per werknemer.
Enerzijds ja, maar anderzijds is het veel grotere vraagstuk de verdeling van die productiviteit. Vrijwel elke discussie in de politiek gaat daar namelijk direct of indirect over. Of werknemers en werkgevers onderling die productiviteit mogen verdelen, cq hoe, of dat een deel afgestaan moet worden aan het ‘algemeen’ nut, cq hoeveel.
Jouw verhaal dat iedereen met 55 met pensioen kan klopt, maar dan moet men wel gedurende zijn werkzame leven veel meer sparen voor dat pensioen OF gedurende het werkzame leven veel meer afdragen aan staatregelingen die voor anderen die 55 jaar in beeld brengen (en dan hopen dat er niet nogmaals zo’n demografische golf komt zoals nu met de babyboom). Inessentie, moet de verdeling van de productieopbrengst geheel anders dan nu. Nu immers kiezen we voor minder toewijzen aan de oude dag en meer aan andere (staats) activiteiten.
GB [15] reageerde op deze reactie.
@Armin [14]:
Maar je zult het met mij eens zijn dat dit wel individueel geregeld moet worden neem ik aan.
Ik kan redelijk goed tellen wat ik na mijn 55e nodig zou moeten hebben om met pensioen te gaan. En als ik het kan kan 75% van de werkende massa dat ook. Zelfs met de huidige loodzware belastingtarieven!
De keuze is dan aan mij; iets soberder leven, meer sparen en vroeger met pensioen of dit niet doen en langer doorwerken.
Twee opties waarbij de keuze en verantwoordelijkheid bij mij moet liggen en waar de overheid zich niet moet bemoeien.
Dat de overheid pensioengeld bewust uitholt door dit (direct) nóg zwaarder te belasten of (indirect) de inflatie aan te jagen geeft aan dat we te maken met onbetrouwbare leiders die beslissingen die wij zelf goed kunnen maken frustreren. Dit wordt inderdaad gedaan omdat de overheid andere belangen nastreeft.
Het heeft eigenlijk niets met onbetrouwbaarheid maar alles met bewust crimineel gedrag van de overheid te maken.
Onbetrouwbaar zou kunnen impliceren dat men het onbewust doet.
Die v2,6 miljoen ‘ambtenaren’ zijn niet allemaal werkende ambtenaren. Dat zijn ook de vele gepensioneerden die ooit in overheidsdienst hebben gewerkt. Verder lijkt het mij waarschijnlijk dat een deel daarvan zowel een pensioen van het ABP als pensioenen van andere pensioenfondsen, omdat ze slechts een deel van hun werkende leven ambtenaar waren, maar ook in het bedrijfsleven hebben gewerkt.
Comments are closed.