Willy De Wit
Relanceplannen zullen depressie nog verergeren.
Door
Zal de aangekondigde New Deal met een voorziene geldinjectie in de economie van 1.000 miljard dollar een nieuwe zeepbel creëren, met als bijkomend probleem het ontstaan van enorme begrotingstekorten, die we gaan doorschuiven naar onze kinderen en kleinkinderen? Is die geldcreatie, gebaseerd op Keynesiaanse inzichten, trouwens wel nodig en is stimulering van de consumptie wel de juiste aanpak? Het lijkt ons nuttig om even te rade te gaan bij een beroemd Frans econoom.
De Franse econoom en zakenman Jean-Baptiste Say (1767-1832) werd wereldberoemd met de formulering van een economische wet, die bekend werd als “Wet van Say”. Die wet kwam er op neer dat consumptie geenszins de motor is van de economie. Die motor is integendeel de productie. Consumptie is pas het gevolg van de productie en niet de veroorzaker ervan. Er kon volgens Say geen vraag (dus geen consumptie) zijn, zonder voorafgaande productie (aanbod). Hij kon die wet zeer eenvoudig verklaren als volgt : door te produceren verdienen de werknemers, die ingeschakeld zijn in het productieproces, hun loon. Dit loon is de koopkracht, die toelaat geld uit te geven voor consumptie. Zonder voorafgaande productie is er geen geld en zijn er geen producten beschikbaar voor consumptie. Volgens Say was het dan ook zinloos, de economie te willen stimuleren via de consumptie, dit kan gewoon niet werken. Er moet eerst geproduceerd worden.
Meer dan een eeuw later werd de Engelse econoom John Maynard Keynes (1883-1946) eveneens beroemd, met krek het omgekeerde te beweren. Volgens Keynes was het aangewezen om een economische inzinking te bestrijden door de consumptie aan te zwengelen. Dit kon volgens Keynes met veel goedkoop geld in de economie te pompen. De productie zou wel volgen en de recessie en werkloosheid zouden verdwijnen. Dus twee beroemde economen met twee totaal tegenovergestelde stellingen.
Plots was het economisch establishment de Franse econoom volledig vergeten en Keynes’ theorieën veroverden stormerderhand de universiteiten. Say kreeg alleen nog een kleine vermelding in de handboeken van economie, maar dat was ook alles. Maar het succes van Keynes kwam er voornamelijk vanwege het entousiasme van de politici. Nu hadden zij een vrijgeleide van een bekend academicus om haast onbeperkt geld in de economie te pompen, een activiteit, die hun populariteit doorgaans zeer ten goede komt. Say had afgedaan. Maar, was dit wel terecht?
Tests
Een eerste test voor Keynes kwam er tijdens de grote depressie van de jaren ’30 toen President Herbert Hoover (tot 1933) en President Franklin D. Rooseveldt (vanaf 1933) hun New Deal lanceerden met een intensief stimuleringsbeleid, o.a. met openbare werken, helemaal volgens de Keynesiaanse voorschriften. De historici, die de New Deal hebben geprezen, hebben dit beleid nooit daadwerkelijk onderzocht. Uitgebreide analyses (o.m. door Murray Rothbard in zijn boek : “America’s Great Depression“) hebben aangetoond dat de New Deal niet alleen een totale mislukking was, maar erger nog, dat zij de depressie nog verergerd heeft en ook verlengd.
Een volgende test voor Keynes kwam er in de jaren ’70. Toen kwam de Keynesiaanse leer in de problemen, door het optreden van een ernstige “stagflatie“, d.i. het tegelijk optreden van inflatie (stijgende prijzen) en een recessie (werkloosheid). De Keynesiaanse leer kon dit niet verklaren. Ook de eerder na-oorlogse recessies waren al inflatoir, waardoor het Keynesianisme steeds minder geloofwaardig werd.
Ook de menigvuldige Keynesiaanse stimuleringspakketten, die Japan heeft gelanceerd sedert de crisis daar begon in 1989 zijn alle op een mislukking uitgedraaid en Japan zit nog steeds diep in de problemen. En dan willen wij het nog niet hebben over Alan Greenspan, die jarenlang de geldvoorraad liet groeien aan méér dan 10 % per jaar, met als gevolg een gigantische zeepbel, die vorig jaar is uiteengespat.
Als consumptie stimuleren de economie er bovenop zou helpen, hoe is het dan te verklaren, dat de huidige depressie is ontstaan in de VS, waar men zich de laatste decennia te pletter heeft geconsumeerd? Het lijkt wel een raadsel, dat mainstream-economen nog steeds de leer van Keynes met liefde omarmen.
De “Nieuwe” New Deal
De nieuwe, vooral door President Obama geïnspireerde New Deal, met een voorziene bijkomende geldinjectie in de economie van 1.000 miljard dollar voorspelt dan ook weinig goeds. Zoals Say heeft aangetoond kan een recessie onmogelijk bestreden worden met geld bij te drukken. Say heeft altijd geargumenteerd, dat de mogelijkheid om dingen aan te schaffen alleen kan verhoogd worden door een hogere productie.
Consumptie vernietigt rijkdom, in tegenstelling tot productie, die de bron is van economische groei. Geld in de economie pompen leidt via consumptie tot vernietiging van welvaart en tot verkeerde en onrendabele investeringen, zoals men in de VS duidelijk heeft vastgesteld de voorbije jaren, tijdens het tijdperk van Greenspan. Sedert Keynes zijn de economen blijkbaar vergeten, dat er ook kan geïnvesteerd worden met spaargeld ipv met bijgedrukt geld.
Ook lijken zij te hebben vergeten, dat het spaargeld volledig in de economische kringloop komt via het bankwezen. De bank zal het gespaarde geld uitlenen aan investeerders. Elk handboek economie leert ons dan ook dat sparen = investeren. Het zijn die spaargelden, die via investeringen de sleutel bieden tot het beëindigen van de grote depressie, die ons nu teistert. Consumptie kan dit niet. Die spaargelden zullen er komen, zodra de centrale banken ophouden met de intrest naar omlaag te manipuleren. Trichet lijkt dit beter te hebben begrepen dan Bernanke.
De tweede sleutel tot herstel is de deflatie, die ongehinderd haar werk moeten kunnen doen. Deflatie is de pijn, die we moeten doorstaan, opdat de depressie kan genezen. De opgeblazen prijzen van de zeepbel-investeringen, moeten drastisch omlaag, omdat deze investeringen anders nooit zullen afgebouwd worden en aan die hoge prijzen nooit zullen opgenomen worden door de spaargelden. De overheden kunnen er dan ook beter voor zorgen om alle relanceplannen onmiddellijk te stoppen en het prijsmechanisme en het intrestmechanisme van de vrije markt zijn werk te laten doen. De depressie zou dan wel eens zeer snel tot het verleden kunnen behoren.
De New Deal van 1.000 miljard dollar, die gebaseerd is op voorbijgestreefde Keynesiaanse inzichten, kan niet lukken en opent de weg naar een nog diepere depressie, met extreem hoge werkloosheid en uiteindelijk het gevaar voor hyperinflatie. Laat daarom Say verrijzen uit zijn as en geef aan Keynes een definitieve begrafenis.
Willy De Wit, Medewerker bij de onafhankelijke economische denktank “Workforall”. Dit Artikel verscheen eerder in DeStandaard
Ingezonden door Paul Vreymans
Ik denk dat productie zonder consumptie alleen maar zal leiden tot dood kapitaal aan onverkochte goederen in magazijnen, of vliegvelden volgeparkeerd met onverkochte auto’s. Economie lijkt meer op een soort van ecosysteem; als de balans eenmaal verstoord is kan herstel lang duren, of kort al naar gelang de vitaliteit van het systeem. Nu denk ik wel dat die magazijnen zo zijn leegverkocht als de prijs fors voldoende wordt aangepast, maar of daarmee winst is gemaakt door de producent?
Waarop de onfeilbaarheid van Keynes gebaseerd is is mij ook een raadsel. Keynes was socialist, of sympatiseerde op zijn minst met socialisme. Dat zal het wel verklaren.
P.S. Het artikel staat 2x onder elkaar geplakt. 1x lijkt mij wel voldoende…
Hub Jongen [2] reageerde op deze reactie.
@Bon Vivant [1]:
“…1x lijkt mij wel voldoende…”
Dank je wel voor waarschuwing.
Ik vond het zeker zo belangrijk dat het er twee keer op moest!!!!! Nee hoor, gewoon een fout van me. Waarschijnlijk twee klikken ipv 1. Sorry.
Wat Bon Vivant hierboven schrijft klinkt logisch, de economie is een ecosysteem dat organisch zijn eigen balans zoekt.
Politici zijn altijd op zoek naar knopjes om op te drukken om de economie naar hun hand te zetten. Dat consumer-driven knopjes niet werken, wil nog niet zeggen dat production-driven knopjes dat wel doen. Ik begrijp dan ook niet waarom Say wordt aangehaald; zeker niet als de conclusie is, doe niets, lekker laten uitzieken.
Bij welk van de twee moet ik die autobahnprojecten in jaren dertig Duitsland eigenlijk indelen?
wat een rare snijboon die Fransman, ik produceer omdat er vraag is ,niet 100 % want ik ontwerp binnen een productgroep nieuwe modellen,maar de facto is er een markt.
Wat ik moet doen is zorgen dat mijn klanten of in potentie klanten weten dat het er is.
Persoonlijk heb ik nooit iets anders dan last gehad van welke ‘opleiding’ dan ook,wat ik moest weten leerde de praktijk me , nooit de schoolmeesters.
Neem Engels, pas toen ik echt buiten NL ging werken kwam ik er achter dat ik een Engelse krant nog niet kom lezen,dus snel het woordenboek er bij gepakt.
Niets dan onzin heb ik van 6 tot 18 aangehoord, schaf de leerplicht wet maar beter af, leer ze taal en rekenen, beetje aardrijkskunde zodat men de autokaart kan lezen, geschiedenis liever niet want ook die info bestond voor 99% uit leugens bleek achteraf.
(we waren een criminele natie die slaven hielden, nog eigenlijk)
Tja dat keynes welles-nietes gedoe, is natuurlijk een economentheorie en niet op de eerste plaats poltiek-ideologisch van aard. Zie maar wat de Freedommers van de regering Bush er van bakten toen de overheid op een grote afstand ging staan. Het grote jatten begon toen pas echt. En de economische vrijheid van heel wat spaarders en beleggers werd op misdadige wijze geblokkeerd.
En Japan, waar een DEMOGRAFISCH probleem HET grote huidige probleem is,( een sluimerende bejaardeneconomie dus), als voorbeeld aanvoeren is gewoon niet erg juist.
Pas maar op, als europa niet wat meer samen een vuistje maakt zal straks onze mooie vrijheid geen fluit meer voorstellen. Want in vrijheid arm zijn en geen dokter/verzorger meer kunnen betalen, dat weten ze in de VS hoe dat voelt.
Dus mensen besef dat vrijheid niet er vanzelf blijft; er zijn nu eenmaal geopolitieke krachten die je vrijkheid enkel respecteren als je spierballen hebt en ook wat pief-paf-poef. Zie de eind dertiger jaren, toen nederland Hitler neutraal behandelde. Tot hij ons voor de raap schoot op de Grebbeberg. Weg vrijheid..
Europeanen let op uwe zaak!
Spy-Nose [7] reageerde op deze reactie.
@speetjens [6]:
“Want in vrijheid arm zijn en geen dokter/verzorger meer kunnen betalen, dat weten ze in de VS hoe dat voelt.”
De VS zijn al sinds 1913 door Wilson gegijzeld door het FED-kartel, dat -grofweg- niet alleen de regering, maar ook het leger, de intelligence, de media en de ICT controleert.
Sindsdien kennen ze alleen schijnvrijheid, die gebaseerd is op schuld en oorlog(sdreiging).
M.a.w. als wij zeggen, dat wij onze vrijheid aan de Amerikanen danken, houden we onszelf voor de gek.
Comments are closed.