Armen zijn gemakkelijke cliënten: je kunt er gemakkelijk geld, bijdragen, goederen en diensten van diverse 
soorten ingieten en de ontvangers zijn je nog dankbaar ook. Vaak zo dankbaar,dat zij op jou of je partij gaan stemmen.
Het geld neem je af van anderen, aan wie je vertelt dat hun sociaal gevoel geappreciëerd wordt. Deze personen worden uiteraard vervolgd en opgesloten, indien zij hun bijdrage niet storten.
Dat armen hun arme toestand wat verlengen , overdrijven en zo lang mogelijk continueren , zal je als politicus een zorg zijn: hoe meer armen, hulpelozen en zieken, hoe meer stemmen je krijgt.
Het arm zijn is door de arme zelf meestal binnen een periode van vijf jaar op te heffen, maar ten gevolge van accommodatie en aanmoediging weten vele armen hun behoeftige staat generaties lang vol te houden.
Voor politici vergemakkelijkt dit hun werk. Continuering van hun marktaandeel met een aantal vaste cliënten is gemakkelijker dan steeds nieuwe klanten te zoeken.
Hugo van Reijen
“de ontvangers zijn je nog dankbaar ook”
Men is dat gratis geld allang als een recht gaan zien. Dat ze stemmen op de ‘gulle gevers’ is dan ook uitsluitend om dat ‘recht’ te continueren.
Met dankbaarheid heeft dat allemaal niets te maken. Met opportunisme des te meer.
Dit is de logica die links hanteert: als de autochtonen weigeren om op ons te stemmen dan kiezen wij toch gewoon voor een ander volk dat geheid wel op ons stemt.
Libertarier en tegelijkertijd voor open grenzen zijn is de vlotste manier om het bereiken van je idealen voorgoed ommogelijk te maken. Die import heeft maar een doel en dat is jouw portemonnee die dmv linkse politici geleegd gaat worden tbv de nieuwe clientele.
In de huidige constellatie via de stembus een libertarische samenleving bereiken is een volstrekte illusie, dat hebben we wel weer gezien tijdens de laatste verkiezingen voor het EU-parlement. De enige manier om die libertarische samenleving wel te bereiken is na een systemcrash en die is vooral in Amerika helemaal niet denkbeeldig.
Comments are closed.