JIJ, DE OVERHEID EN DE FISCUS

Gedurende de twintigste eeuw heeft de Nederlandse overheid geleidelijk  een situatie weten te bereiken,  waarin  het voor iedereburger  aanbevelenswaardig  en rationeel  is,  zijn  leven  VOLLEDIG  in te richten  met het oog gericht op de fiscale gevolgen.

Hier volgt een geenszins volledige   opsomming van  zaken welke vaak voor een groot  deel of geheel beïnvloed en   bepaald worden door de fiscale consequenties:

01.
Keuze voor hier blijven of emigratie.

De overheid heeft  bereikt, dat   grote aantallen   staatsburgers , onder wie zeer  vooraanstaande, intelligente en welvarende, op grond van  de geheven  belastingen en dwangverzekereringpremies hun (kara)biezen gepakt  en  elders hun heil gezocht hebben. Deze burgers zijn vervangen door MINIMUMLIJDERS  uit andere landen, die vaak belasting  ontvangen in plaats  van betalen.

Alleen   puissant    rijke personen  zoals  Freddie Heineken, waren rijk  genoeg om in Nederland te blijven.

02.
Burgerlijke  staat  en aantal  kinderen.

Verschillende heffingspercentages met tal van uitzonderingsclausules voor verschillende  gezinsvormen,  met welke de  overheid zich bemoeit  en   welke de overheid  overeenkomstig  gecompliceerde  en ondoorzichtige  schalen  evalueert en belast.

03.
Grond kopen  of pachten ;  onroerend goed kopen of   huren;  grootte en indeling van het huis;
al of niet afsluiten van een hypotheek en de  hoogte hiervan.

De overheid oefent een wurgende greep uit op het onroerend goed:  onder meer ten gevolge van :
-het hoge percentage grond  in handen  van de overheid  ( dit   zou   beter in étappes geveild kunnen worden)

-door de overheid uitgevoerde UITHOLLING van het grondbezit   door middel van beperkende  wetten, regels en bepalingen, welke het genot van  de juridische eigendom   verminderen  en door het  toepassen van dwangheffingen  en belastingen.

04.
Aan te schaffen vervoersmiddelen en af  te leggen afstanden.

Onder meer zijn op dit stuk relevant h et heffen van invoerrechten en bijzondere verbruiksbelastingen op vervoermiddelen  en belasting  op brandstof en andere   zaken  voor de burger   die vervoer behoeft.

05.
Consumptiepatroon, aan te schaffen levensmiddelen  en gebruiksvoorwerpen.

Door   zeer   discrimerende  maatregelen , heffingen en belastingen op de markten  voor verschillende soorten goederen en diensten,  is het rationeel voor de consument  om af te wijken van het consumptiepatroon waarvan sprake zou zijn  bij afwezigheid van   deze   heffingen en belastingen.

06.
Doen van  investeringen.

07.
Wijze waarop vrije  tijd wordt doorgebracht.

Kortom, er is gedurende   een gehele dag  nauwelijks een minuut meer ,dat wij niet aan de fiscale consequenties van ons  gedrag herinnerd worden en dat wij ons gedrag aanpassen aan  de overheidswensen , – grillen    en –aberraties  op fiscaal  gebied.

De overheid heeft  met haar fiscale stelsel weten te bereiken, dat  het menselijk leven een volledige distortie vertoont ten opzichte van de toestand welke zou bestaan, indien  het overheidsingrijpen minder ingrijpend zou zijn.

De perceptiekosten van het stelsel heeft de overheid voor een groot deel op de burger weten  af  te wentelen door de consument  te dwingen  op eigen kosten  administraties bij te houden voor uitsluitend het genoegen van de overheid.

De  burger is door dit alles  zeer grote hoeveelheden   tijd en/of  geld  kwijt aan het uitrekenen of laten uitrekenen van het voor hem of haar optimale  gedrag  met  het oog op de hieraan verbonden  fiscale consequenties.

Het  hierboven aangestipte is  slechts een miniem  kleine fractie van de   gehele problematiek op dit gebied.

Hugo van Reijen