PERSBERICHT: t.a.v. het falen van de jeugdzorg in het zo ‘goed geregelde Nederland’.
Opm. : Wat in het getoonde interview niet geheel tot uiting komt is het feit dat het betrokken slachtoffer in het jeugdzorgcircuit terecht kwam door o.m. grote gedragsstoornissen, waardoor zij thuis op geen enkele manier meer te handhaven was ondanks 200% inzet van de ouders.
Begrijpelijk dat de ouders dit in het interview afdeden als dat zij ‘ziek’ is, de situatie is en was dus van dien aard dat de ouders niet anders meer konden!
( red. Silvia Videler )
Problemen met de jeugdzorg eist veel slachtoffers en is oorzaak van veel leed
Dhr. en mevr. E. M. zoeken vergeefs naar hulp voor hun dochter i.v.m. het gevaar van loverboys. Hun adoptieve dochter XXXXX van nu 15 jaar heeft gedragsproblemen en is door haar ouders via jeugdzorg in een gesloten instelling geplaatst. Maar financiële perikelen vanwege het ministerie van Justitie verhinderde dat een volledige opvang tot het eind van de behandeling werd afgemaakt. Daardoor kan zij niet van haar verslaving in het loverboys circuit afkomen. De politie reageert niet meer op hulpverzoeken van ouders wanneer het kind drie keer is ontsnapt uit een instelling. De loverboys azen op dit soort meisjes waartegen politie en Justitie nauwelijks optreden. De slachtoffers worden ingesloten en de loverboys lopen vrij rond.
T.a.v. de Redactie van de Rotterdamse afdeling van de Telegraaf: Huib Boogaard
Beste Redactie, Beste Huib Boogaard,
Enkele weken geleden schreef ik bijgevoegd artikel (zie bijlage). Dit artikel heb ik verstuurd naar verschillende kranten en ook naar verschillende politieke partijen, maar niemand vond mijn artikel interessant genoeg. Het werd afgedaan als ‘oud nieuws’. We weten allemaal al lang dat jongeren opgesloten worden in JJI’s en ‘het is de gewoonste zaak van de wereld’… Toch???
Als ‘redelijk alternatief’ heeft onze minister van Jeugd en Gezin bedacht om instellingen in te richten voor Gesloten Jeugdzorg. Voormalige JJI’s worden omgebouwd tot zo’n instelling en de doelstelling van onze minister is om per 1 januari 2010 geen jongeren meer in JJI’s te stoppen. Ja, dan heeft hij zijn prachtige doelstelling bereikt… Maar, hebben de jongeren waar het om gáát dan ook hun doel bereikt?
Mag ik u een korte schets geven van een deel van het hulpverleningstraject van mijn dochter.
Onze dochter is een geadopteerd meisje van 15 jaar met veel problemen, die ik hier verder niet uit de doeken zal doen, want het gaat mij om het schetsen van het falende hulpverleningssyteem in Nederland.
Toen onze dochter naar het VO moest, begonnen de problemen: spijbelen, stelen, wegblijven, enz.enz. De situatie thuis werd onhoudbaar (zoals ik de hulpverlening al voorspeld had, maar ja wie gelooft een ‘overbezorgde moeder’…) en onze dochter moest naar crisisopvang. Ik zal u de toestanden binnen crisisopvang besparen, die zijn ten hemel schreiend.
Na veel getouwtrek en dreigen met een advocaat, kreeg onze dochter uiteindelijk een plaatsje op een orthopsychiatrische afdeling van De Jutters in Den Haag, waar zij het na een wenperiode goed ging doen. Onze dochter ging zich hechten aan bepaalde therapeuten waar zij een band mee kreeg.
Wie schetst onze verbazing toen we na driekwart jaar de mededeling kregen dat onze dochter toch écht binnen een jaar (met uitloop van drie maanden) weg moest zijn?
Dit was ons niet gezegd bij de intake, sterker nog, wij wisten dat er jongeren op de groep van onze dochter veel langer dan een jaar verbleven! Maar onze dochter móest weg, er werd gedreigd met uitzetten.
Na veel doorvragen tot op directieniveau bleek het een geldkwestie te zijn, onze dochter komt uit Rotterdam en De Jutters kreeg na een jaar verblijf in hun instelling nog maar half geld voor haar behandeling. Dus: moest ze weg.
We hebben gepleit voor de optie dat zij binnen De Jutters naar een andere afdeling mocht, maar dit werd met kracht door haar behandelaars van de hand gewezen.
Uiteindelijk werd er een tussenoplossing gevonden waar wij als ouders niet gelukkig mee waren: onze dochter mocht in dagbehandeling blijven bij De Jutters maar moest in een Leefgroep elders gaan wonen. Wij waren als ouders bang dat onze dochter de vrijheid van een Leefgroep (nog) niet aan zou kunnen, maar we hadden geen keus, onze dochter was nergens anders welkom.
Binnen twee maanden ging het fout, goed fout. Ze liep weg, eerst een avond, toen een nacht, toen twee nachten, en uiteindelijk bleef ze zes nachten weg. Gevolg, een VOTS, opgepakt door de politie, afgevoerd naar een JJI.
Een nachtmerrie die geen enkele ouder, maar ook geen enkele jongere mee wil maken.
Door tussenkomst van een lieve psychiater hoefde onze dochter ‘maar’ vijf weken in deze JJI te verblijven. Vijf weken te lang, een JJI is een broeinest van kwaad, onze dochter ging daar zienderogen achteruit en deed verkeerde contacten op. Onderhield daar ook verkeerde contacten met buiten terwijl ze een contactverbod had!
We waren opgelucht dat onze dochter weg kon. Blij dat ze naar een gesloten behándelplek kon, Stichting JJC in Den Haag. Maar, na vijf weken was er nog geen behandeling gestart… het personeel bleek onder de maat. En, de eerste weglooppoging van onze dochter was meteen raak. Zie bijgevoegde mail.
Dit alles had NIET hoeven gebeuren als er continuïteit van zorg was geweest voor onze dochter, als zij bij De Jutters had mogen blijven. Als we het dan toch over geld hebben, waar de politiek zich zo druk over maakt dan rijst bij ons de vraag: wat zou méér geld kosten? Onze dochter rustig een paar jaar in dezelfde behandelsetting laten of haar van de ene setting naar de andere slepen met alle gevolgen van dien???
Bovendien doet zich nu het zeer ernstige feit voor dat de politie zeer geïrriteerd is over de vele jongeren die weglopen bij JJC en daarom vindt dat ‘zij niet meer zo hard hun best hoeven te doen om onze dochter terug te vinden’, terwijl alles erop wijst dat zij zich in het loverboycircuit bevindt!
Onze angst als ouders is groot dat onze dochter verdwijnt… werkelijk onvindbaar wordt. En, wij wéten dat deze angst niet ongegrond is.
Maar, als wij dan aan de politie vragen om haar op hun site voor vermiste personen te zetten, dan doen zij dat niet! Net zomin als zij géén politiebericht willen laten uitgaan over onze dochter.
Na zoveel maanden van zorg en spanning wend ik mij nu tot u, in de hoop dat u iets wilt doen met het verhaal over mijn dochter.
Iemand móet een keer luisteren.
Met vriendelijke groet, Drs. A. M
Vervolg op dit verhaal op maandag 8 juni ’09
Onze dochter is vorige week woensdag dankzij een tipgever opgepakt door de politie.
Onze zorgen zijn heel groot. Zij heeft op kosten van één van de jongens/mannen waar zij bij verbleef haar haren laten verven. Had een mobiel telefoontje gekregen en gaf aan dat haar plan was om voorgoed te verdwijnen. Zij noemde verschillende namen, waarschijnlijk schuilnamen waar wij verder niets mee kunnen.
Waar wij wél wat mee kunnen: het feit dat de politie haar opgepakt heeft in een huis van één van deze jongens (die al bekend is bij de politie) en vervolgens niets doet met dit gegeven.
Want, zo zegt de politie: ‘uw dochter is vrijwillig meegegaan…’.
Onze dochter van net 15 jaar, minderjarig, met een OTS en verblijvend in een gesloten instelling!
Wij moeten als ouders eens proberen om haar voor een paar dagen achter te houden!! Dán staat wel direct de rechterlijke macht op onze stoep, maar loverboys of liever gezegd, pooiers, die mogen alles en worden beschérmd door de politie. Het is onvoorstelbaar en ongehoord.
Temeer daar zich nu het volgende voordoet: onze dochter heeft opnieuw een uitbraakpoging gedaan, op dezelfde manier als vorige week – via de nooddeur in JJC, die opnieuw openstond omdat er zonodig gerookt moet worden… een deur die niet open mág, het is een deur naar een brandtrap. Maar pleziertjes van het personeel gaan boven de veiligheid van de jongeren.
Nu krijgen wij als ouders de boodschap: jullie dochter is niet meer houdbaar binnen onze instelling. Er wordt gekeken naar een andere instelling in Amsterdam, ook gesloten… maar als daar nog geen plaats is dan moet ze terug naar een JJI, een Jeugdgevangenis dus!
Wij als ouders willen dat niet.
Onze dochter opsluiten terwijl de politie en de politiek niets doet om het grote probleem van de loverboypraktijken in ons land op te lossen? Onze dochter opsluiten in een Jeugdgevangenis omdat JJC haar zaken als GESLOTEN instelling niet op orde heeft?
Met de grote kans dat niemand meer wat doet! JJC is onze dochter dan mooi kwijt en wie geeft ons de garantie dat zij niet weer weken in de gevangenis moet zitten, waar loverboys rondlopen en hun contacten hebben???
Waar zij opnieuw geen behandeling krijgt, die ze overigens óók in de zeven weken dat ze nu in JJC zit niet gekregen heeft! Onze dochter krijgt al maandenlang geen behandeling meer…
En, dan krijgen wij als ‘redelijk alternatief aangereikt’ dat als wij het er niet mee eens zijn, met deze beslissing, wij haar maar naar huis moeten halen…
Terwijl ze in een GESLOTEN instelling zit en wegloopgevaarlijk is, de loverboys haar staan op te wachten… en dan moeten wij haar in huis nemen?
Met het risico dat als ze dan bij ons wegloopt, wij ‘het gedaan hebben’.
Want, ook dat kregen wij van de politie te horen: ‘bij de eerste keer weglopen, dan zoeken we actief naar uw dochter, bij de tweede keer zoeken we al minder actief en bij de derde keer, dan hebben we andere prioriteiten’.
Onze dochter is weggelopen uit een GESLOTEN instelling, Stichting JJC is verantwoordelijk voor haar falende beleid, maar dát weegt blijkbaar ook bij de politie niet mee.
We hebben als ouders een fax gestuurd naar het ministerie van Justitie t.a.v. minister Hirsch Ballin, we hebben een mail gestuurd naar het ministerie voor Jeugd en Gezin, naar de burgemeester van Den Haag, deze laatste om hem aan te spreken over het falende optreden van de politie in zijn stad; niemand van bovenstaande heeft het fatsoen om ons te woord te staan of even een berichtje terug te sturen!
Wie luistert er nog en komt er met ons op voor de veiligheid en de rechten van onze dochter?
Ingezonden door Silvia Videler
Frappant dat net vandaag RTL meldt over falen jeugdzorg:
Jeugdzorg is niet goed geregeld
Jongeren met ernstige problemen krijgen geen goede zorg. Dat blijkt uit een onderzoek dat minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin heeft laten uitvoeren.
Instantie
Jongeren met ernstige problemen hebben meerdere vormen van zorg nodig, maar die zijn niet goed op elkaar afgestemd. Daardoor moeten ze vaak wachten op hulp als ze naar een andere instantie willen of moeten overstappen.
Tussen wal en schip
CNV-voorzitter René Paas wil dat de gemeenten gaan voorkomen dat jongeren tussen wal en schip vallen. Ook moet er meer hulp komen voor jongeren met beginnende problemen.
Combinatie
De zorg is wel goed geregeld voor jongeren die één vorm van zorg nodig hebben en voor jongeren die een vaste combinatie van hulp nodig hebben.
© RTL Nieuws.nl
Michel [2] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]:
Hieruit blijkt eens te meer dat de overheid ver weg zou moeten blijven van gezondheidszorg, maar zeker ook van onderwijs.
Ik herken de halsstarrigheid van de overheid inzake zorg, maar zeker ook de zeer beperkte visie die het heeft m.b.t. het opleiden van jongeren tot kritisch denkende zelfstandige, emotioneel stabiele mensen. Ik heb in een relatief ver verleden zelf ook mijn ervaringen met instanties binnen het onderwijsstelsel en jeugdzorg gehad die weliswaar anders van oorsprong waren, maar zeker vergelijkbaar zijn.
Als je niet binnen bepaalde categorieën valt, dan snappen ze het niet. De overheid doet aan statistiekenzorg, niet aan mensenzorg. Mensen zijn niet meer dan hun burgerservicenummer voor onze overheid. Mensen zijn per individu uniek. Geen enkele gestandaardiseerde methode zal ooit succes hebben.
Ik wens de ouders veel succes en ik hoop dat zij tot andere oplossingen weten te komen.
Ik heb al meerdere verhalen over loverboys gehoord waaruit blijkt dat de staat NIETS geeft om het leven van naïeve / probleem meisjes. Ik kan me niet voorstellen wat die ouders doormaken.
Maar niet te min geeft dit voorbeeld weer aan waarom zorg niet in handen van de staat hoort te liggen, ze behandelen je als een sofinummer en zijn niet eens voorzichtig met jonge onderdanen, laat staan bejaarde…
Kinderen zijn tegenwoordig handelswaar en houdt de wetgever zelf niet aan de wet…B.v: De raad voor de kinderbescherming is onderdeel van Justitie en openlijk word gezegt door deze instantie dat ze niet aan waarheidsvinding doen..Collusie in de rechtsspraak is ook geen uitzondering dus zijn hiervast aantal basis basisstoffen voor een hoop problemen.
Wellicht zijn er (private) instellingen ver van de grote steden? Misschien over de grens in België of Duitsland?
Comments are closed.