Vandaag en morgen vergaderen de EU-opperhoofden weer in Brussel om hun snode plannen verder te ontwikkelen. Allemaal nog met de kater van de EP-verkiezingen waar zoveel burgers hebben laten merken dat ze geen vertrouwen in de EU hebben.
Op hun wensenlijst staat onder andere verdere druk op Ierland en de benoeming van Barroso tot President van de EU-commissie en er tussendoor proberen elkaar de bal toe te spelen voor de benoeming van de EU-President en van de EU-Minister van Buitenlandse Zaken, (ja de EU wordt door het Verraad van Lissabon een echte superstaat) en ook is er nog de potverdeling van de functies in de EU-Commissie.
De benoeming van Barroso tot Commissie-President kan in de war worden gebracht omdat het wel eens tegen de regels en tegen vroegere afspraken in is. Al kan het breken van afspraken voor deze mensen natuurlijk geen groot bezwaar zijn. Je moet alleen zorgen dat je er mee weg komt.
Maar er zijn ook kapers op de kust die door uitstel misschien een grotere kans maken. Zoals bvb Guy Verhofstadt die de vorige keer geweigerd is.
De Ieren kunnen nog roet in het eten gooien. Die moeten dus gelijmd worden. Dat is een taak van al die opperhoofden! BTW waar is Declan Ganley, die de vorige keer zoveel succes had met de Ieren soeverein te houden? Het begon zo goed met LIBERTAS, en toen stopte het. How can?
Jan Peter Balkenende gaat er naar toe met de opdracht zelf EU-President worden, en te zorgen dat Jaap de Hoop Scheffer de EU-minister van Buitenlandse Zaken wordt. En dan wordt Maxime Verhagen de Nederlandse Premier. Kun je je nog een mooier beeld voorstellen?
Los van deze reuzenritseltaak willen de opperhoofden ook nog verdere plannen maken om de financiële markten nog meer te reguleren.
Honor Mahony (Ediitor of the EUobserver in Brussels) heeft een leuk lijstje gemaakt van onderlinge gesprekken die onze “leiders” met elkaar vertrouwelijk in de wandelgangen kunnen hebben. Zie: EU summit chats
Het probleem met Libertas was dat ze te laat zijn begonnen, de financiering blijkt een struikelblok te zijn geweest, ze waren te onzichtbaar in de verkiezingen en ze zijn te EU-vriendelijk, dus zeker niet Eurosceptisch. Dat heeft ze opgebroken.
Klassiek-liberalen weten dat er nooit en te nimmer een vrij Europa kan bestaan, zolang er een enorm centrum van macht fungeert. Voorheen was dat Keulen en Aken (Keizer Karel de Grote), Wenen (de Oostenrijkse Habsburgers), Madrid (de Spaanse Habsburgers), Parijs (Napoleon) en Berlijn (Hitler). Vroeg of laat zal dit centrum laveren richting een dictatuur met een staatshoofd en een voltallige regering, alsmede politie, justitie en leger. Omdat er altijd landen en regio’s zullen zijn die het niet eens zijn met dit machtsblok, breken er ook immer opstanden en revoluties uit die dan moeten worden neergeslagen door de centrale macht.
Om deze macht verder uit te kunnen breiden moeten er dus restrictieve wetten en regels komen die de spaarzaam overgebleven vrijheden verder zullen vernietigen. Aan het einde van dit ‘Europees project’ zijn we dan beland in een Orwelliaanse samenleving van dwang, afpersing en vrijheidsberoving, waar geen ontsnapping meer uit mogelijk is. De politici die we hierop zouden kunnen afrekenen zijn dan met pensioen of reeds overleden, wanneer dit voor het gros van de bevolking duidelijk is geworden.
Europa delende est.
Comments are closed.