Om er op filosofisch vlak maar alvast vanaf te zijn: De mens zal nooit weten wat de waarheid is. Natuurlijk kunnen we met onze instrumenten steeds verder, kleiner, langer geleden kijken, maar buiten het feit dat we onder iedere fundamentele hoeksteen van onze kennis een onbekend universum vinden, kunnen we eigenlijk niet eens zeker weten of hetgeen wat we zien wel echt is.
De enige logische reactie daarop is om nihilist te worden. Nadat je een jaar lang alle conversaties op verjaardagsfeestjes hebt doodgeslagen en geen nieuwe vrienden hebt gemaakt, besluit je om je toch maar weer druk te gaan maken om alledaagse beslommeringen. Je wordt niet-praktiserend nihilist. Echter, je wilt het eenvoudig houden en je beperken tot de zaken die binnen ons beperkt menselijk kader eenvoudig te verifiëren zijn. Gelukkig ligt een wereld vol menselijke informatie aan je voeten: Het Internet!
Gewapend met het internet kun je in discussies over futiliteiten beslagen ten ijs komen. Zoals bijvoorbeeld een discussie over het rookverbod in kroegen. Dat is ingesteld omdat passief roken schadelijk is voor horecapersoneel. Een makkelijk te verifiëren feit: Je Googlet op “passief roken” en vindt een lijst met sites van overheidsinstanties en ideële organisaties die bevestigen dat het schadelijk is voor de gezondheid. Maar je vindt ook een documentaire waarin wordt beweerd dat die organisaties zich beroepen op een studie uit 1993 die door een rechtbank in 1998 is gediskwalificeerd vanwege bevooroordeeld gebruik van data. Op Wikipedia lees je vervolgens dat die veroordeling in 2002 succesvol is aangevochten en dat vele andere studies ook aantonen dat passief roken schadelijk is. In de discussiepagina van Wikipedia wordt echter beweerd dat de Wiki-pagina is gekaapt door antirook-fanatici die geen tegengeluid dulden. Je zou 15 dollar kunnen betalen voor een van de originele studies, maar je werkt op een ander vakgebied en je zou een dag bezig zijn met het uitpluizen van een paper. Als nihilist.
Dan maar een ander onderwerp: Klimaatverandering! AIDS! De Holocaust! De aanslagen op het WTC! Koude Kernfusie!….
Je begint een patroon te herkennen: Over al deze onderwerpen zijn mensen in twee exact tegenovergestelde kampen verdeeld, die elkaar met gelijke furie bestrijden op inhoudelijk en persoonlijk gebied. Als leek is er geen eenvoudige manier om boven tafel te krijgen wat er echt aan de hand is.
Natuurlijk zou je kunnen kiezen voor de kant van de “mainstream” media, en de geleerden die, volgens diezelfde media, met elkaar hun consensus vieren. Maar hoe voor de hand liggend ook, dat blijft een arbitraire keuze. Bovendien heb je wél zelf kunnen vaststellen dat de traditionele media 90% van de tijd onzin verkondigen, al dan niet bewust.
Als je nog geen nihilist was dan zou je het wel worden…
Een aantal subjectieve observaties die deze toestand kunnen verklaren:
- Als een wetenschapper iets zegt, schrijft een journalist het verkeerd op. Ofwel omdat hij zelf niet begrijpt wat er gezegd wordt, ofwel omdat hij denkt dat hij het begrijpelijk moet maken voor zijn lezers. Het grote publiek wordt op die manier in feite altijd voorgelogen, ook al gaat het maar om een simplificatie.
- Wanneer iemand voor het eerst wordt geconfronteerd met kritiek op hetgeen hij altijd als de waarheid heeft beschouwd, reageert hij emotioneel en ad hominem. Dat levert de criticus punten op die wellicht onverdiend zijn. Bovendien zet het vaak de toon voor het verloop van een discussie.
- Mensen zijn bijna onmogelijk te overtuigen van iets wanneer ze eenmaal het tegenovergestelde standpunt hebben gekozen (meestal het standpunt wat ze als eerste gelezen hebben).
- In het verlengde van 3.: Het Dunning-Kruger effect: Hoe minder mensen van een onderwerp afweten, hoe moeilijker ze te overtuigen zijn dat ze ongelijk hebben. Laat dat maar eens bezinken zonder aan jezelf te gaan twijfelen!
- Het is oneindig veel moeilijker om iets overtuigend aan te tonen dan om twijfel te zaaien. Het kleinste beetje twijfel kan de beste theorie aan het wankelen brengen. Dat zou verklaren waarom een enkele dissidente wetenschapper net zoveel lawaai kan maken als de rest van zijn gemeenschap bij elkaar. En dat is maar goed ook.
Ondanks het nihilisme toch maar een moraal van het verhaal: Als je iets zeker wilt weten dan kun je niet vertrouwen op derden en zul je het zelf moeten uitpluizen. Als je daar geen mogelijkheid toe hebt dan kun je beter geen standpunt innemen en je beperken tot abstracte discussies.
Uitstekend artikel, waar uiteraard nog ruim over te discussieren valt.
Om te beginnen:
“Om er op filosofisch vlak maar alvast vanaf te zijn: De mens zal nooit weten wat de waarheid is.”
Vraag: Hoe weet je zo zeker dat dat waar is?
Er zijn heel wat dingen waarvan ik weet dat ze waar zijn.
Ik weet zeker dat als ik uit een vliegtuig spring, ik dood ga.
Zelfs als ik iets uit mijn hand los laat, dat het “naar beneden” valt; al weet ik niet eens wat de zwaartekracht is!
De stelling zou kunnen zijn:
De mens is niet alwetend of onfeilbaar. De mens kan wel dingen weten of kennen.
Ron Paul Fan [2] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]:
““Om er op filosofisch vlak maar alvast vanaf te zijn: De mens zal nooit weten wat de waarheid is.”
Vraag: Hoe weet je zo zeker dat dat waar is?”
Omdat alle ‘kennis’ antropomorf is. Wat wij voor kennis houden zijn slechts onze modellen die wij op de werkelijkheid projecteren. De geschiedenis leert dat elk model slechts een beperkte houdbaarheid heeft waarna het wordt vervangen door een ander dat de verschijnselen efficienter verklaart. Het klassieke voorbeeld hiervan is natuurlijk de evolutie van ons begrip van het zonnestelsel. En er is geen enkele reden om te veronderstellen dat ons huidige model nooit vervangen gaat worden door iets met wormholes oid. Of dat een materieele wereld helemaal niet bestaat en dat wij mensen spirituele lichtpuntjes zijn, figurantjes in de droom van een langzaam ontwakende godheid… die maar liever weer gaat slapen nadat die helemaal wakker is geworden.
“Ik weet zeker dat als ik uit een vliegtuig spring, ik dood ga.”
Er zijn anders heel wat mensen die een val uit een vliegtuig hebben overleefd. Je kunt beginnen met een parachute aan te trekken. OK, een beetje flauw. Maar een mens die uit een vliegtuig springt bereikt hooguit een snelheid van 100-150 kmh, zeker met een jas aan. Aangezien 2/3 van de planeet uit wateroppervlak bestaat en pakweg 10% (?) uit oerwoud (takken breken de val) is de kans tamelijk groot dat hij die val (aanvankelijk) overleeft.
http://www.esato.com/archive/t.php/t-141700,1.html
http://www.freerepublic.com/focus/fr/1071076/posts
http://www.youtube.com/watch?v=5N9t5qOSzCU&feature=related
Hub Jongen [5] reageerde op deze reactie.
Wanneer je de mechanistische methode blijft volgen kom je idd nergens.
Maar ja, dat is dan ook de methode van kinderachtige arrogantie, dogma en flapdrollerij. Alleen al het claimende “De mens zal nooit …” gedoe is erg kinderachtig arrogant en lachwekkend, mislukt dictatoriaal.
Levende wezens in de menselijke vorm kunnen de Absolute Waarheid leren kennen. Maar ja, dat vergt oa bescheidenheid, verlangen en aktieve interesse in die richting.
Michel [4] reageerde op deze reactie.
@YaHozna [3]:
Kunnen. Maar waar ligt de grens tussen waarheid en interpretatie van die waarheid? En hoe definieer je die grens?
Voor mij heeft alles een bepaalde waarschijnlijkheid. Ik had het hier gisteren nog met iemand over. Je kan nooit zeker weten dat gebeurtenissen een bepaalde consequentie of oorzaak hebben. Je kan de feiten analyseren en een beredenering maken, je kan de feiten vergelijken met andere gebeurtenissen en de parallellen analyseren of je kan op die mooie spreekwoordelijke blauwe ogen afgaan en het allemaal wel geloven. Alles is waarschijnlijkheid, maar je moet om die waarschijnlijkheid goed in te kunnen schatten wel naar alle kanten van het probleem kijken.
YaHozna [7] reageerde op deze reactie.
@Ron Paul Fan [2]:
Ja inderdaad een beetje flauw en onjuist.
In beide voorbeelden komen er bijkomende omstandigheden. Een slepende parachute en een dicht braambos, in het tweede een brekende glasplaat.
Overigens wist ik niet dat:”Maar een mens die uit een vliegtuig springt bereikt hooguit een snelheid van 100-150 kmh”
Ik dacht dat de “springer” constant onderhevig is aan de versnelling van de zwaartekracht en dus steeds sneller gaat.
Maar ik kan natuurlijk 100 andere voorbeelden noemen:
bvb :
2+2=4 ?
Ik heb niet gestemd voor EP
Als ik geen voedsel tot mij neem, ga ik dood.
Als ik wel voedsel neem, ga ik ook dood, maar waarscijnlijk wel later.
Enz
Ratio [10] reageerde op deze reactie.
Ron Paul Fan [11] reageerde op deze reactie.
Peter de Jong [22] reageerde op deze reactie.
Als iets vanuit de ervaring, gevoel en rede steeds weer wordt bevestigd dan heeft het empirisch gezien meer waarde dan iets dat, vanuit de ervaring, voor het gevoel en de rede niet klopt.
@Michel [4]:
“Je kan nooit zeker weten …”
Welnu, dat kan wel. Maar ook hier weer lijkt het grote probleem; jij vindt dat het niet mogelijk is, voor jou is het niet mogelijk en gemakshalve projecteer je dat maar op de rest van de wereld …
Zeer populaire claim, maar natuurlijk zeer onzinnig.
Of kun jij bv in het bewustzijn van momenteel ongeveer 6,5 miljard mensen kijken?
Hoe dan ook: men zal tot waarden dienen te komen.
Spy-Nose [16] reageerde op deze reactie.
Het probleem is dat de menselijke hersenen helemaal geen waarheisorgaan zijn. Ze zijn een overlevingsorgaan.
Informatie wordt beoordeeld met “hoeveel overlevingskans biedt deze informatie mij?” en niet “hoe waar is deze informatie?”
Ratio [10] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [5]:
Een springer gaat in de lagere atmosfeer zo’n 200km/h. De luchtweerstand zorgt ervoor dat de springer niet sneller gaat.
@Bud. [9]:
Onware informatie vergroot je overlevingskansen niet, integendeel. Dus eerst “is deze informatie waar of onwaar?”. Als deze informatie onwaar blijkt te zijn wordt hij verworpen. Als deze informatie half-waar of waar blijkt te zijn wordt het ware deel behouden voor gebruik. Daarna pas “hoe kan ik deze informatie gebruiken?”
BTW, Informatie geeft je geen overlevingskans. Het vergroot je overlevingskans voor de betreffende situatie.
Bud. [12] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [5]:
“Overigens wist ik niet dat:”Maar een mens die uit een vliegtuig springt bereikt hooguit een snelheid van 100-150 kmh”
Ik dacht dat de “springer” constant onderhevig is aan de versnelling van de zwaartekracht en dus steeds sneller gaat.”
Met het groter worden van de snelheid neemt de wrijvingsweerstand steeds verder toe, totdat die gelijk is aan de zwaartekracht. Op dat moment is de versnelling nul en de snelheid constant. Dat punt ligt ongeveer bij 100-150 kmh.
P.S.: naschrift, moet zijn 120 mph ipv kmh
http://wiki.answers.com/Q/What_is_the_maximum_speed_of_a_human_being
@Ratio [10]: Ja Ratio10, over mijn tweede alinea kan een boom opgezet worden, maar het ging me vooral om het eerste: hersenen zijn geen orgaan waar een groen lichtje in aangaat als iets waar is, en een rood als iets onwaar is: ons brein is geen waarheidsorgaan, het is een overlevingsorgaan. Ze zijn in staat om om het even wat voor waarheid aan te nemen. Dat is aanpassing. Overleven is aanpassen.
Dàt is volgens mij de reden dat de mens en “De Waarheid” zo moeizaam samen gaan.
Het zal dus nooit stoppen.
Ratio [13] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [15] reageerde op deze reactie.
Spy-Nose [17] reageerde op deze reactie.
@Bud. [12]:
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt. Bedoel je dat men geen onderscheid kan maken tussen ware en onware informatie? Of dat men een afkeer heeft tegen ware informatie en een voorliefde voor onware informatie? En wat zal nooit stoppen volgens jou?
Het komt bij mij over als uit je duim gezogen.
maar goed dat ik je niet tegenkwam op zo’n verjaardagsfeestje. Ik heb een broertje dood aan mensen die mij proberen te overtuigen dat zij als nihilist de waarheid in pacht hebben en ik als niet nihilist de waarheid verkeerd begrepen heb, terwijl de inhoud van hun ideologie is dat er geen waarheid bestaat.
Het is zo tegenstrijdig als de pest. Nihilisten moeten ook geen artikelen schrijven om anderen te overtuigen, want misschien hebben die anderen wel gelijk, wie zal het zeggen? Misschien bestaat het internet wel niet en wordt dit bericht in je hoofd gefantaseerd.
Je gaat nu eenmaal bij een discussie van een aantal dingen uit (taal, web-sites, dat jij en ik bestaan). Je kunt niet discussieeren zonder het over die basis eens te zijn.
Gelukkig ben je niet praktiserend geworden, alleen jammer dat je dan weer praktieseert met dit artikel. Misschien moet je proberen ook dat nog even af te leren.
Geert – NI [18] reageerde op deze reactie.
@Bud. [12]:
Natuurlijk kan ik vanalles “aannemen”. Bvb dat de zwaartekracht veroorzaakt wordt door miljarden zwevende engeltjes die alles naar beneden drukken. Maar daarom IS het nog niet zo.
Inderdaad zijn hersenen ons overlevingsorgaan. In om te overleven moeten we wel de waarheid weten. Bvb onderscheid maken tussen voedsel en vergif.
Ik bind dat de mensheid daar aardig goed in slaagt.
Zie ook vragen van Ratio
@Oscar [8]:
http://www.aynrand.org/site/PageServer?pagename=objectivism_intro
Daar komt bij het logisch-wetenschappelijke probleem, hoe je bepaalde phenomenen precies definieert en hoe je hun definities afbakent.
Vaak verschuiven begrippen van betekenis. Dan hangt de betekenis van de term bijvoorbeeld af van de vraag, wie hem gebruikt en/of in welke context hij wordt gebruikt.
Dat is bijvoorbeeld het geval bij “samenwerking” en “solidariteit”.
Ook medische terminologie wisselt van betekenis. De definitie van “HIV/AIDS” verschilt zelfs per locatie, en is ook afhankelijk van de methodologie van de toegepaste diagnostiek.
@Bud. [12]:
“…hersenen zijn geen orgaan waar een groen lichtje in aangaat als iets waar is, en een rood als iets onwaar is: ons brein is geen waarheidsorgaan, het is een overlevingsorgaan.”
Een “waarheidsorgaan” veronderstelt, dat het begrip “waarheid” al gedefinieerd is. Dus mijn vraag aan jou is: “Wat is waarheid?”.
Maar dat is nou juist de vraag waar het hier om gaat. Die heb jij -netzomin als Geert- ook nog niet beantwoord.
Of je wilt hem niet beantwoorden. Maar dat is een andere discussie.
Laten we dit afspreken:
Iets is i.i.g. “waar” als je het er als verstandige (“reasonable”) mensen over eens bent, dat het “waar” is. En dan kom je met de “ratio” (“verstand”=”reason”) een heel end.
Probleem voorlopig opgelost, nietwaar?
Zie verder mijn antwoord aan Oscar.
Spy-Nose [17] reageerde op deze reactie.
Geert – NI [18] reageerde op deze reactie.
Oscar [19] reageerde op deze reactie.
@Bud. [12]:
Zie @Spy-Nose [16]
@pcrs [14]: Een nihilist zal niet beweren dat hij de waarheid in pacht heeft, tenzij hij wil zeggen dat hij niet weet wat hij in pacht heeft :).
Dat de waarheid niet kenbaar is, lijkt mij geen schokkende mededeling, het is nogal triviaal. Maar je schiet er verder ook niets mee op om het te onderkennen.
Daarom discussieer ik liever binnen een “praktische” waarheid, de subjectieve waarheid waar mensen het over eens zijn. De waarheid zoals ook SpyNose die definieert @Spy-Nose [16].
Het probleem is dat die waarheid voortdurend aan verandering onderhevig is. Een eenvoudig voorbeeld: Ooit was iedereen in Europa het erover eens dat alle zwanen wit waren, omdat alleen witte zwanen werden waargenomen.
Daarnaast ben je afhankelijk van anderen om tot een definitie van waarheid te komen en, zoals ik in mijn stukje schrijf, is het niet altijd voor de hand liggend met wie je daarvoor in zee moet gaan.
Spy-Nose [23] reageerde op deze reactie.
pcrs [26] reageerde op deze reactie.
@Spy-Nose [16]:
Inderdaad. En daarom zal een filosoof er goed aan doen om uitleg te geven wanneer hij begrippen gebruikt. Maar woorden als samenwerking en solidariteit zijn volkomen helder. Dat er door neo-marxisten er heel iets anders mee wordt bedoelt doet daar niets aan af.
Spy-Nose [21] reageerde op deze reactie.
Waarheden bestaan natuurlijk. Anders hield de mens zich er niet mee bezig.
Maar er bestaan reeksen waarheden: vanaf het puur feitelijk vaststellen tot de subjectieve beleving van een persoon, voor wie iets waarheid is, terwijl diezelfde waarheid voor een ander niet opgaat.
Feitelijke waarheden werden hier al genoemd.
Je verdrinkt als je te lang zonder hulpmiddelen voor de ademhaling onder water blijft. B.v. Of, de mens moet adem halen om te kunnen leven.
Dan zijn er waarheden die een globale omschrijving geven, zonder op specifieke gevallen in te gaan.
B.v., ook dit jaar zullen mensen ziek worden.
Zeker tot december zullen er ongelukken gebeuren.
Veel mensen zijn regelmatig ongelukkig of gelukkig.
Het is zeer waarschijnlijk dat een voorwerp binnen de dampkring omlaag valt.
Maar subjectieve waarheden bestaan ook.
De jager die beweert dat een bepaald bos een goed jachtgebied is, kan gelijk hebben, hoewel iemand die er vooral bevers wil vangen, hem ongelijk zal geven.
Voor die waarheden dient men proposities van degene die ze uitspreekt vast te stellen.
Die laatste waarheden zorgen voor veel verwarring.
Dan zijn er waarheden tot welke men slechts indirect, via aanwijzingen, kan komen. Rechercheurs weten daar alles van.
Die moeten een reeks verklaringen en aanwijzingen zodanig toetsen, dat onwaarheid ontdekt (want, niet mogelijk b.v.) wordt, en waarheid (want, er spreekt te veel voor die waarheid) boven komt drijven.
Al met al is ‘waarheid’ dus een begrip dat veel situaties omvat.
De conclusie dat waarheid niet kan bestaan, omdat het zo verwarrend is, is een conclusie die waarschijnlijk uit ontmoediging voortkomt.
Maar de conclusie is onjuist, want veel te algemeen en te globaal.
Er zijn waarheden en waarheden, elk in eigen context.
Vergeet ik nog te melden dat er ook eeuwige waarheden zijn.
@Oscar [19]:
“Maar woorden als samenwerking en solidariteit zijn volkomen helder.”
Dat dacht ik vroeger ook. Totdat ik de term “publiek-private samenwerking” tegenkwam. Toen bleek, dat die in de eerste plaats bepaald wordt door smeergelden uit de belastingen en de soepsidiepotten.
En mensen en bedrijven zijn dat instituut heel gewoon gaan vinden.
“Samenwerking” heeft dus een andere -maatschappelijk inhoudelijke- betekenis gekregen.
De bailout/nationalisering van banken als ABN-Amro en Fortis is weer een ander voorbeeld.
Maar alle geledingen van de samenleving zijn doordrenkt van dit soort “zaken”. Of je nu neemt Volksgezondheid, Zorgverzekering, Volkshuisvesting, Onderwijs, Justitie maakt niets uit. Het is allemaal één grote staatsbagger.
De verplichte zorgverzekering bijv. wordt voor 5% medegefinancierd uit de belastingpot, maar de overheid bepaalt via de NZa tot op microniveau, hoe de centjes verdeeld worden, terwijl we hier te maken hebben met een “particuliere verzekering”.
En weet je hoe dat systeem wettelijk heet? “Gereguleerde marktwerking”…
Waar of niet? 😉
Over “samenwerking” gesproken…
@Hub Jongen [5]:
“2+2=4”
Niet perse Hub. 2 plus 2 is 11 in het drietallige stelsel. 😉
De definities mogen verschillen, het object is zoals het is en verandert niet, hoe je het ook definieert.
Of je het als zodanig kan waarnemen is een tweede, want observeren betekent interactie met het object. En interactie betekent per definitie beïnvloeding en verandering.
Voor de dagelijkse praktijk maakt dit geen *** uit. De wetenschappelijke methode heeft zijn waarde inmiddels bewezen.
Het is de basis van de menselijke vooruitgang. Er zijn nog maar weinig boeren die bij droogte teruggrijpen op een regendans.
===
http://nl.wikipedia.org/wiki/Waarheid
http://en.wikipedia.org/wiki/Truth
@Geert – NI [18]:
“Daarnaast ben je afhankelijk van anderen om tot een definitie van waarheid te komen en, zoals ik in mijn stukje schrijf, is het niet altijd voor de hand liggend met wie je daarvoor in zee moet gaan.”
Precies. Maar dat maakt de rol van de media in het algemeen zo cruciaal.
“Natuurlijk zou je kunnen kiezen voor de kant van de “mainstream” media, en de geleerden die, volgens diezelfde media, met elkaar hun consensus vieren. Maar hoe voor de hand liggend ook, dat blijft een arbitraire keuze. Bovendien heb je wél zelf kunnen vaststellen dat de traditionele media 90% van de tijd onzin verkondigen, al dan niet bewust.
Als je nog geen nihilist was dan zou je het wel worden”
Dat laatste is niet rationeel, zoals je laat blijken uit het vervolg van je betoog, waarvan de conclusie wel rationeel is.
Ik zou er dan ook aan willen toevoegen, dat het tot de taak van de media behoort om kritisch-rationele commentaren van lezers zoveel mogelijk te publiceren.
beek [24] reageerde op deze reactie.
@Spy-Nose [23]:
‘De taak’…, van.. ‘de media’.
Weer zo’n typische dominee-uitspraak van libertarier Spynose.
De brieven-rubrieken behoren tot het meest interessante deel van kranten of tijdschriften (zeker als deskundigen hun steentje bijdragen). Daar kan zo’n medium wellicht wat mee.
Sinds de klassieke tijden in Mediterraanse cultuur, werd de Europese beschaving in het bijzonder gedomineerd door de invloed van subtiele misleidende argumentatie, zoals “Euclid’s Elements”, in de vorm van zogenoemde a-priori aannamen vanuit “vanzelfsprekende” definities, grondstellingen en postulaten.
De essentiële eigenschap van dit soort giftige aannamen was de gedachte dat zintuiglijke waarneming met inachtname van tijd, ruimte en materie het ware Universum definieert. Door de tijd heen sinds de oppositie tegenover Pythagoras en Plato door personen als Aristoteles en Euclid, tot aan het werk van kardinaal Nicholas van Cusa, waren er relatief maar een paar waardige klassieke opponenten tegenover Aristoteliaans en gerelateerde a-prioristische (logica die bestaat zonder argumentatie vanuit het resultaat) vormen van reductionistische methodiek. Waaronder Eratosthenes (Cyrenaic) en met zekere limitaties de beroemde Archimedes van Syracuse een werkelijk lichaam van fysieke wetenschap typeren. Hoewel de opleving van fysieke wetenschap in moderne tijden hoofdzakelijk was bereikt door initiatieven van Filippo Brunelleschi en Cusa, werd de werkelijke fundering van een praktiserend moderne wetenschap gelegd door de originele ontdekking van een grote aanhanger van Brunelleschi en Leonardo da Vinci, door de vondst van Johannes Kepler m.b.t Universele gravitatie beschreven in “The Harmonies of the World”.
Dit was de toegepaste voorwaarde, zoals door Gottfried Leibniz, voor het nog steeds gaande proces om de fysieke wetenschap te bevrijden van het modern a-prioristisch, reductionisch liberalisme van Paolo Sarpi aanhanger Rene Descartes en Descarte’s empirische aanhangers van Europa’s achttiende eeuw. Tijdens de eigen presentatie van zijn The Harmonies of the World, ook vandaag de dag nog het enige competente, werkelijk algemene principe van gravitatie (de kracht die de wederzijdse aantrekking van massa veroorzaakt) circulerend in wetenschappelijke kringen, heeft Johannes Kepler de aandacht proberen te focussen op de cruciale ironie van inspanningen om een correlatie te vinden tussen het reductionistisch quasi-visuele plaatje van ruimte-tijd en harmonische conceptie, welke meermaals is bevestigd, als sleutel om de definitie van één principe van zelf-organisatie in het Zonne-stelsel als geheel te bewijzen.
Het is belangrijk te onderstrepen dat Kepler, geïnspireerd door Cusa’s fundering van de methode van een moderne fysieke wetenschap, zonder twijfel heeft ingezien dat in tegenstelling tot a-priori aannamen van sophisten zoals Euclid en/of de moderne Rene Descartes en empiristen in het algemeen, louter zintuiglijk bewijs niet direct geldt, in elke instantie als relevant principe van organisatie in het Universum wat wij bewonen. Zintuiglijke waarneming zoals de menselijke faculteit van “zicht, gehoor, gevoel, smaak en reuk” moeten worden gezien alszijnde geen grotere autoriteiten dan hun dienstbaarheid als bronnen voor belangrijke “instrumentele registratie”. Aflezingen welke niet als zodanig het principe van aktie bevatten waaronder de werkelijk waargenomen fysieke effecten gekend als zintuiglijke waarneming worden georganiseerd.
Spy-Nose [27] reageerde op deze reactie.
@Geert – NI [18]:
Ik ben nog nooit een nihilist tegengekomen die mij niet van de waarheid probeert te overtuigen. De waarheid dat er geen waarheid bestaat. Ik ben ook nog nooit een nihilist tegengekomen die daar niet de tegenstrijdigheid van inziet. Ze hebben er een blinde vlek voor.
Niemand discussieert over een subjectieve waarheid. Als je het hebt over juist of onjuist is dat altijd in referentie naar een objectieve waarheid. Als 2 mensen tegenstrijdige opvattingen hebben, kunnen ze niet beiden waar zijn.
Maar ik heb het gevoel dat je me gaat vertellen dat wat ik zeg niet waar is (objectief) en dat je vervolgens niet gaat door hebben hoe onlogisch dat is. Het zij zo.
Geert [28] reageerde op deze reactie.
@Ramses de Ranzige Rammelaar [25]:
“Aflezingen welke niet als zodanig het principe van aktie bevatten waaronder de werkelijk waargenomen fysieke effecten gekend als zintuiglijke waarneming worden georganiseerd.”
Hoe bedoel je?
@pcrs [26]: Wees toch niet zo pessimistisch, man! Ik sta altijd open voor een andere kijk op de zaken. 😉
Ik zeg niet dat de waarheid niet bestaat. Integendeel, ik denk, dus ik ben, dus er is een waarheid. Ik denk alleen dat we (ik) nooit voor 100% zeker kunnen zijn wat die waarheid is. Ben jij ervan overtuigd dat alles wat je waarneemt ook daadwerkelijk waar is? Hoe kun je dat weten?
Als 2 mensen tegenstrijdige opvattingen hebben, kunnen ze inderdaad niet beiden gelijk hebben. Dat betekent dat er maar één gelijk heeft, of dat ze er allebei naast zitten.
Met andere woorden: De waarheid ligt niet in het midden, de waarheid ligt ergens op een oneindig lange lijn. Het is mogelijk dat twee verschillende opvattingen op diezelfde lijn samen ver van de waarheid af liggen.
pcrs [29] reageerde op deze reactie.
@Geert [28]:
Dan ben je geen nihilist zoals ik die wel eens tegenkom (die hebben een allergische reaktie op het woord waarheid, tenzij ze hem zelf verkondigen) Vanzelfsprekend blij het te horen.
Het is inderdaad moeilijk die waarheid te vinden, dat zal ik niet ontkennen en je zintuigen kunnen je hier en daar ook wel eens een loer draaien. Gelukkig zijn er hulpmiddelen en heb je meerdere zintuigen en kun je ook nog met anderen communiceren die ook weer zintuigen hebben, wat de kans op fouten aanzienlijk reduceert.
Peter de Jong [30] reageerde op deze reactie.
Geert [32] reageerde op deze reactie.
@pcrs [29]:
Precies, pcrs. Daarbij gebruiken de meeste wetenschappers tegenwoordig geautomatiseerde instrumenten. Daar komt bij de metingen en de verwerking van de data geen zintuig meer aan te pas.
===
“The must incomprehensible thing about the universe is that it is comprehensible.”
– Albert Einstein
Geert [32] reageerde op deze reactie.
Comments are closed.