Ogenschijnlijk kan met een creditcard vaak tegen dezelfde prijs gekocht worden als met contant geld.
Maar hier bedriegt de consument zichzelf. De winkelier en het restaurant calculeren terecht bij het bepalen van hun prijzen het percentage in dat zij kwijt zijn aan de creditkaartmaatschappij en ook een percentage voor de extra tijd die zij op hun geld moeten wachten. Die periode kan oplopen tot drie maanden.
Vele jaren geleden leerde de vader van een vriend mij, hoe mijn creditkaart te gebruiken:
“Winkelier, neem je de kaart aan ? Fijn! En welke korting geef je mij, als ik de kaart niet gebruik ?”
Inderdaad gelukte het mij, op deze wijze hier en daar zes procent korting in de wacht te slepen.
Maar tegenwoordig zijn veel verkopers wijzer: zodra de creditcard getrokken wordt, stijgt de prijs van de geleverde dienst met een aantal procenten.
Een extra reden waarom de creditkaart niet geliefd is , is dat artikelen die verkocht worden met de kaart, fiscaal verantwoord moeten worden. Ook dit is niet iets, dat de prijs van het artikel doet dalen.
Gebruikt men de kaart voor betaling in een andere valuta dan waarin de kaart gedenomineerd is, dan nemen de kosten nog toe. Deze extra kosten bestaan uit twee componenten : een omwisselingskoers die soms te hoog ligt, plus een percentage van drie of meer procent dat boven op de prijs gelegd wordt.
Tot voor een aantal jaren berekende Amex in dergelijke gevallen één procent extra. Dit werd verhoogd tot twee en later tot tweeëneenhalf procent. Onlangs steeg dit percentage tot drie. Dat is goed nieuws voor de aandeelhouders in American Express, maar niet voor de consument.
Door al deze zaken stijgen in vele gevallen de totale kosten van het gebruik van de kaart tot een percentage dat niet ver van de tien procent ligt: een aantasting van de koopkracht, die niet bij iedereen welkom is.
Ik heb hier nog niet gesproken over alle andere ellende verbonden met creditkaarten.
Bij voorbeeld doordat bedragen dubbel afgeboekt worden of gannuleerde transacties niet gecrediteerd worden. KLM presteerde het zelfs, om een ticket van meer dan 1500 euro drie keer te belasten.
Het kostte drie maanden om dit terug te draaien. Wee degene die een dergelijke extra belasting niet opmerkt.
Hugo van Reijen
Wat is het alternatief als je internationaal wil betalen (via internet)? Pay Pal bijvoorbeeld niet, die vragen ook veel provisie aan de ontvanger al kost het (nog) niets om klant/betaler te zijn.
flap [2] reageerde op deze reactie.
@Bon Vivant [1]: steeds meer bedrijven kun je online ook met ideal betalen. En anders ja dan hebben ze pech dan doe ik mijn bestedingen wel bij de ouderwetse winkelier. Ik laat mij niet een creditcard aansmeren voor het gemak van een ander.
Misschien een domme vraag maar geld dit ook voor debetkaarten?
flap [4] reageerde op deze reactie.
@ffi [3]: ja vaak wel. Het enige voordeel wat een debitcard heeft is dat er vaak geen negatief saldo op aangehouden kan worden wat dus alleen de rente scheelt.
Armin [16] reageerde op deze reactie.
Ik wilde eerst wijzen op het grootte voordeel van de card.
Auto verhuur, aankopen international, alles onder 1 dak mogelijk zonder de rompslomp van het tijdperk pre card.
Het stukje van de KLM en dubbel betalen gebeurde mij ook en ik dacht dat ik de enigste was.
De card [ master] werd gebruikt voor een ticket betaling.
En direct afgeschreven van een rekening met een positief resterende saldo.
Tot m,n stomme verbazing bleek een week later dat de KLM het weer had geprobeerd om opnieuw hetzelfde bedrag in handen te krijgen maar wat mislukte wegens een tekort aan saldo wat de kaart blokkeerde voor verder gebruik.
De KLM bleef de grootte zwijger tot nu toe.
Volgens mij is het een KLM opgezet scam wat soms of soms niet lukt.
hugo van reijen [12] reageerde op deze reactie.
Ook veel Nederlanders weten niet dat met bankpassen met het Maestro logo eigenlijk wereldwijd bij heel veel winkels en restaurants gewoon gepind kan worden.
Zelf doe ik online betalingen zoveel mogelijk met Paypal, of IDEAL. Helaas werken veelal Amerikaanse bedrijven alleen met CC en weigeren deze Paypal.
Een Creditcard heb ik alleen voor dergelijke “kleine” betalingen en als nood geld voor als ik op reis ben.
Hier thuis noemen we de creditcard overigens “De betaalkaart genaamd creditcard” En we staan en nooit een cent rood op. Zodra er een betaalbaarder alternatief is met hetzelfde gemak gaan ze direct eruit.
kansloze libertarier [10] reageerde op deze reactie.
Voor hotelreserveringen blijf je tot nu toe ook nog steeds een creditcard nodig hebben.
En dan te bedenken, dat contant geld volledig gaat verdwijnen.
Niet vandaag of morgen, maar het is onderweg.
Ach, het zijn commerciële bedrijven. Waar zeuren we over? Bevalt het je niet, kies je een andere maatschappij, of een andere betaalmethode.
In mijn webwinkel accepteer ik credit-cards niet meer, de kosten zijn te hoog, en het aantal frauduleuze transacties is schrikbarend.
Albert S. [14] reageerde op deze reactie.
In Nederland mogen winkels en restaurants geen toeslag vragen aan degenen die met een CC betalen. Iedereen betaalt voor dezelfde fles wijn in een restaurant dus hetzelfde bedrag. OK, kortingen mogen ze natuurlijk wel geven.
Als een ondernemer besluit om creditcards te accepteren, dan maakt die ondernemer een bewuste keuze om ook wat af te dragen aan de creditcardmaatschappij. Kennelijk heeft die ondernemer dus voordeel bij het accepteren van creditcards. Heeft hij dat niet, dan moet hij als hij slim is onmiddellijk die acceptatiestickers van zijn raam afkrabben.
@AAS [6]:
dan moet je American Express nemen. Hier kun je niet “rood” staan (ze incasseren elke maand al je uitgaven ineens) en je hebt geen betaallimiet. Je kunt dus rustig een nieuwe auto betalen met AE, iets wat met je pinpas of een andere creditcard niet kan.
Overheidsslaaf [11] reageerde op deze reactie.
Armin [17] reageerde op deze reactie.
@kansloze libertarier [10]:
Het maakt niets uit of een ondernemer de prijs doorberekent, of niet doorberekent, aan de gebruiker van de kaart.
Als ik bekijk hoeveel winst ik op een product wil maken, dan doe ik hier standaard 5% bovenop. Want dat is ongeveer wat alle paypal en creditcard ellende mij kost.
Dus ook contante betalers betalen voor een creditcard. Volgens mij doen alle bedrijven, die ´niets´ rekenen voor een creditcard, dat zo.
@Bas [5]:
Neen, dit is zeker geen scam van de KLM.
Het zijn administratieve fouten, waarvan ik hoop dat ze niet meer voor zullen komen.
Maar iemand die bij de KLM werkt, vetelde mij dat dit regelmatig gebeurt en dat mensen in moeilijkheden kunnen komen met andere te verrichten betalingen, omdat zij ten gevolge van een dubbele afboeking hun plafond bereiken.
Hugo van Reijen
Zelf heb ik wel een criedit card maar alleen als plan B, als backup. Stel dat ik in het buitenland ben en mijn pinpas wordt per ongeluk ingeslikt in een ATM … nou dan heb ik dus altijd nog een creditcard, voor het geval dat.
Maar in principe gebruik ik die nooit. Een enkele keer als ik een boek koop via het internet (1 keer per jaar of zo) en that’s it.
En om een reis online te boeken … laat ik iemand anders (een gepensioneerd familielid dat toch niets meer met de fiscus te maken heeft), mijn reis betalen. Ik vergoed dit dan contant terug. Wie aan de hand van mijn creditcardgegevens mijn reis en/of bestedingspatroon in kaart wil brengen, zal dus niets vinden.
@Kim Winkelaar [9]: Mee eens, zo werkt de vrije markt.
Ik vond een credit card altijd een zalig instrument. Allerlei verzekeringen, geen angst dat als er een hacker of dief kwam dat ik mijn geld kwijt zou raken, geen kans op verlies van geld, altijd gepast, etc. Bij verkeerde afschrijvingen of fraude geen ellende zoals met automatische incasso. Immers het voorbeeld van 2x afschrijven heb je juist veel erger met machtigingen. Dus die nadelen van credit cards zag ik als consument niet.
En bij online aankopen, zou ik niet anders willen. Misschien dat iDeal nog even gemakkelijk werkt, maar dan mis je weer de verzekeringen en – tenzij ik me vergis – ziet de ontvanger jouw rekeningnummer met kans op fraude.
Tja, het kost wat. Al die extra’s zijn niet gratis. En ja, uiteindelijk betaalt de consument dat. Maar waarom zou dat slecht nieuws zijn?
Het werkelijke ‘probleem’ is niet de kosten, maar de kostenverdeling. Hoe dat verdeeld wordt is landsafhankelijk. Maar allereerst onderschat de kosten van contant geld ook niet. Kluizen, verslepen, tellen, wisselen, storten, etc. Niet voor niets willen veel winkeliers dat je met ‘pin’ betaald.
Verder is Nederland een vrij appart land. Bankieren voor de particulier is zeer goedkoop. Dus alle kosten komen bij de banken en winkeliers. Dus die willen het zo goedkoop mogelijke systeem. Lees: het systeem met zo min mogelijk extraatjes voor de betaler, want die extraatjes betalen zij dus. Begrijpelijk voor de winkelier dus.
Die kan dan kiezen, of mij extra kosten rekenen credit cards geheel niet accepteren. Het risico is dan dat ik elders ga kopen. In Nederland zal dat nog wel loslopen bij gewone winkels, maar zakelijke winkels en online winkels bijvoorbeeld zullen zo goed als zeker klanten kwijt raken, want die willen de credit card en extra kosten worden niet zomaar geaccepteerd.
Kim geeft hierboven aan, de credit cards te weigeren. Ik heb daar begrip voor uiteraard, want inderdaad zo werkt de vrije markt. Maar ik zal daar dus niet kopen. Ik heb in het verleden daadwerkelijk bepaalde online winkels links laten liggen omdat credit card niet kon. Zo maakt iedereen zijn afwegingen. Voor Kim valt die positief uit in het weigeren van kaarten. Tot nu toe heb ik op mijn beurt weer geen last gehad van extra hoge kosten of het niet kunnen krijgen van producten.
Maar de kostenverdeling werkt ook anders. Voorbeeld: in Nederland is geld uit de muur halen gratis. Alle kosten zijn voor de bank (exclusief die verwerkingskosten). De winkelier vind contant dus een goede optie en de betaler zal wellicht contant niet erg vinden. Maar wat nu als geld uit de muur halen 2 euro kost? Dan zullen veel betalers minder snel contant willen betalen. In vrijwel alle landen ter wereld kost geld uit de muur halen geld. Ziehier een van de redenen van de zeer geringe populariteit van credit cards in Nederland tov veel buitenlanden.
In nederland is overboeken verder ook normaal en gratis. Ik woon nu in de VS, en hier leven ze nog in het stenen tijd perk (sorry Belgische lezers 😉 ) met checks. Dat kost mij als betaler én ontvanger klauwen vol geld, dus dan wordt het toch al snel een credit card trekken.
Etc.
@flap [4]: Andersom. een creditcard heeft vrijwel altijd een harde limiet. Een debitcard heeft juist meestal geen harde limiet. Immers je kunt meer gaan besteden dan op je betaalrekening staat.
In de VS wordt ironisch daarom eem creditcard daarom vaak gebruikt als ‘overdraft’ bescherming voor je bankrekening (checks en debitcard). Ik zeg ironisch, omdat je die creditcard weer betaalt vanaf je betaalrekening, dus het is enkel uitstel van maximaal een maand.
kansloze libertarier [19] reageerde op deze reactie.
@kansloze libertarier [10]: In Nederland mogen winkels en restaurants geen toeslag vragen aan degenen die met een CC betalen
Onjuist. Er is geen enkele beperking op toeslagen. Die bestaan dan ook bij veel bedrijven. Soms zelfs enkel op bepaalde merken creditcard. AE bijvoorbeeld is duur vgl met Visa en MC. Dat uit zich soms in een specifieke toeslag of weigering van/voor dat merk.
kansloze libertarier [19] reageerde op deze reactie.
Contractueel mag je geen toeslag vragen van de cc-maatschappij.
Het probleem met credit-crds online is dat je fraudeurs aantrekt, zeker in mijn business, electronica.
Die moet je er uit vissen, ook al krijg je je geld wel, ik weiger te leveren aan fraudeurs.
Dan krijg je een frauduleuze bestelling, en dan bel je de politie:
tuuuut ‘politie, waarmee kan ik u helpen?’
‘Nou, er is bij ons met een vervalste creditcard een aankoop gedaan, die we morgen gaan afleveren. Zouden jullie dan de boef willen oppakken?”
‘Ehh, nee, dat kunnen we niet doen mijnheer.’
‘Waarom niet?’
‘Geen prioriteit mijnheer, en we moeten er natuurlijk onderzoek naar doen, dus we kunnen niet morgen zomaar een boef oppakken.’
‘Ja, maar, we kunnen nota bene een tijd afspreken, en de locatie is ook bekend. Zo moeilijk is dat toch niet?’
‘Nee, mijnheer, zo makkelijk werkt dat niet. Bovendien, uw winkel zit in politiedistrict Flevoland, en het afleveradres in district Haaglanden, dat kan natuurlijk niet.’
‘Wat moet ik dan doen?’
‘U doet aangifte in uw bureau, die geven dat door aan de recherche, en die gaan dan kijken in hoeverre het prioriteit heet. Maar ik denk eerlijk gezegd niet dat we daar aan toekomen.’
Toen heb ik maar diep gezucht, opgehangen, en het accepteren van credit-cards gestopt.
Armin [20] reageerde op deze reactie.
@Armin [17]:
Ik ben het nog nergens tegengekomen, maar wellicht kom ik niet in de “goede” winkels. Het is eerder zoals ‘overheidsslaag zegt, die toeslagen wordt in de kostprijs verrekend en betaalt ieder klant uiteindelijk voor die toeslag.
@Armin [16]:
Andersom. een creditcard heeft vrijwel altijd een harde limiet. Een debitcard heeft juist meestal geen harde limiet. Immers je kunt meer gaan besteden dan op je betaalrekening staat.
AE heeft geen limiet, maar dat is geen “echte” creditcard. MC en Visa hebben wel een limiet. Meestal 500 Euro, maar deze eis te verhogen.
De debitcard (PINpas) heeft wel een limiet. Je kunt per dag/week voor een maximaal bedrag uit de muur halen of afrekenen. Dit maximum verschilt per bank.
Overigens betaal je in Nederland wel degelijk aan je bank. Meestal in de vorm van een vast bedrag voor je betaalpakket, je PINpas en je creditcard. Verder keert de bank in de regel geen rente uit op je saldo, is de rente op de standaardspaarrekeningen zeer laag en de rente voor rood staan weer erg hoog.
@Kim Winkelaar [18]: Contractueel mag je geen toeslag vragen van de cc-maatschappij.
Jouw contract met die specifieke maatschappij, bedoel je 🙂
Dit verklaart ook waarom soms de ene kaart wel en de andere geen toeslag heeft. Of enkel non-NL kaarten een toeslag, etc.
Feit is dat het zeer vaak gebeurt. Meestal vind ik het geen probleem overigens. Ikw eet dat het de winkelier geld kost, dus vind het niet erg extra te betalen. Mits het een redelijk bedrag is uiteraard.
En dat van die fraudeurs kan ik me goed voorstellen. De een zijn dood is de ander zijn brood ook. Als ik mijn creditcard kaart kwijtraak, is het risco voor de winkelier en bank. Voor mij geweldig, voor jou als winkelier niet. Bij pinpassen precies andersom, daar is de winkelier veilig en ik weer niet. Dit is een van de verklaringen van verschillen in voorkeur. In Nederland heeft de creditcard echter juist het imago van onveilig terwijl d erealiteit exact omgekeerd is.
In de VS is er om die reden geen verschil met veiligheid tussen debit en credit qua kwijtraken. Beide worden vergoed, want anders zou men de debitcard niet gebruiken. Alleen bij verlies van de debit is het wel reeds daadwerkelijk van mijn bankrekening af en bij creditcards komt het nooit zover. Mijn bank – Bank of America – geeft mij dus extra incentives om toch maar die debitcard te gebruiken.
Betreft de limieten loop je echt achter. Standaard krijg je tegenwoordig al 2000 a 2500 limiet op vrijwel alle creditcards zonder inkomenscheck (zoals die van de ANWB VISA) en je kunt tegenwoordig hele auto’s afrekenen met je pinpas. (Heb ik ook wel eens gedaan ipv overboeken.) Vaak is het verstandig om even de bank te bellen, maar je hele bankrekening kan moeiteloos overgemaakt worden.
Wél is er vaak een limiet aan geld opnemen uit de muur. Enerzijds om de bankkosten te beperken (zodat een aantal klanten niet een hele ATM leegtrekken) en anderzijds als ik een pistool tegen mijn hoofd krijg. Maar gezellig een dagje pinnen en voor duizenden euro’s pinnen is geen probleem.
Maar mijn punt was meer, dat met een debitcard/pinpas je moeiteloos het rood in kunt pinnen. Met een creditcard kun je nooit meer dan je limiet heen. Vandaar ook dat je hier een creditcard als opvangnet voor je debitcard kunt gebruiken. Rood staan is iets wat hier niet zo vanzelfsprekend is als in Nederland. (Schulden maken kunnen Amerikanen uiteraard wel als de beste 😉 )
Dat je verder uiteindelijk betaalt aan je bank is uiteraard waar. Niets is gratis. Mijn punt was meer dan een ATM-transactie geen geld kost in Nederland. Nederland is daar heel uniek in. Als iemand echter 2 euro moet betalen om geld te pinnen, trekt een deel liever plastic … In het buitenland is zo’n kosten extra de gewoonste zaak van de wereld.
In de VS krijg je bij veel creditcards bovendien geld (of andere kortingen en zaken) terug. De winkelier betaalt 4% provisie, waarvan de Visa weer 1% aan de klant teruggeeft in cash of natura. Veel creditcards zijn hier dan ook echt gratis. Nihil kosten per jaar (tezij je uiteraard je creditcard niet gaat afbetalen). Ook dat trekt klanten over de brug om plastic te trekken. Ik voorspel dat dat bij ons ook gaat komen. Nu al maken veel maatschappijen reclame dat je reizen en geld kunt winnen als je hun kaart in die maand gebruikt etc.
Plus tenslotte dat Nederland een zeer efficient debitcard systeem heeft, namelijk PIN. Meeste landen hebben gewoon of de Visa of de MasterCard een nationaal systeem laten maken op basis van hun bestaande infrastructuren. Bankieren is bij ons dus goedkoper en dus is de creditcard op achterstand.
Maar goed, dit alles gaat dankzij die geweldige EU verdwijnen. We moeten over op het nieuwe EU-systeem en om individuele landen geen voordeel te geven, moet ook het Nederlandse PIN verdwijnen. Waarschijnlijk blijven dan enkel Maestro en een nieuwe EU Visa debitcard variant over. Dan zal ‘pinnen’ mogelijk wel ook bij ons geld gaan kosten…
Comments are closed.