Wat kan een mens eigenlijk doen voor een ander? Hij kan uit zijn eigen vermogen en zijn eigen tijd geven wat hij kan missen. Maar hij kan geen zaken die in de natuur niet bestaan weggeven, noch zijn eigen bestaansmiddelen, zonder zelf afhankelijk te worden. Als hij verdient wat hij weggeeft moet hij het eerst verdienen. Natuurlijk heeft hij recht op een gezinsleven, wanneer hij een vrouw en kinderen kan onderhouden. Hij moet dus genoeg voor zichzelf en zijn gezin reserveren om dat leven in stand te houden. Niemand, al is zijn inkomen tien miljoen dollar per jaar, kan de zorg voor elk geval van nood in de wereld op zich nemen. Maar als hij zelf geen middelen heeft en nog steeds het “helpen van anderen” als zijn primaire doel en de normale manier van leven ziet, en dat is de centrale doctrine van het humanitaire credo, hoe moet hij dat dan realiseren?
Seculiere charitatieve stichtingen die hun eigen managers riant betalen hebben gecertificeerde lijsten gepubliceerd met daarop de Meest Nooddruftige Gevallen. De behoeftigen zijn onderzocht, maar niet geholpen. Uit de ontvangen donaties betalen de managers eerst zichzelf. Dit is pijnlijk, zelfs voor de olifantenhuid van de professionele filantroop. Maar hoe is dit feit te omzeilen? Als de filantroop de zeggenschap zou hebben over de middelen van de producent, in plaats van te moeten vragen om een donatie, kon hij claimen zelf productief te zijn, in een positie om orders te geven aan die producent. Vervolgens kan hij de producent verwijten niet nog veel meer te produceren.
Als de primaire doelstelling van de filantroop, zijn levensdoel, is om anderen te helpen, vereist zijn uiteindelijke goedheid dat anderen in nood zijn. Zijn geluk is het resultaat van hun ellende. Als hij “de mensheid” wenst te helpen moet de hele mensheid in nood verkeren. De humanitair wil een drijvende kracht zijn in het leven van anderen. Hij kan niet toegeven aan ofwel de goddelijke ofwel de natuurlijke orde, waarbij mensen in staat zijn om zichzelf te helpen. De humanitair plaatst zichzelf in de plaats van God.
Maar hij wordt geconfronteerd met twee lastige feiten; in de eerste plaats, dat de zelfstandigen zijn bijstand niet nodig hebben, en ten tweede, dat de meerderheid van de mensen, indien niet geperverteerd, absoluut niet “goed gedaan” willen worden door de weldoener. Wanneer men stelt dat iedereen voornamelijk voor anderen moet leven, wat is dan het specifieke doel dat moet worden nagestreefd? Moet elke persoon precies doen wat een andere persoon wil dat hij doet, zonder beperkingen of reserves? En alleen wat anderen willen dat hij doet? Wat als verschillende personen tegenstrijdige eisen stellen? Zo’n regeling is niet haalbaar.
Misschien moet hij alleen maar doen wat “goed” is voor anderen. Maar weten die anderen wel wat goed voor hen is? Nee, dat is om dezelfde redenen onmogelijk. Moet A dan doen wat hij denkt dat goed is voor B en B wat hij denkt dat goed is voor A? Of mag A alleen accepteren wat hij denkt dat goed is voor B, en vice versa? Maar dat is absurd. Natuurlijk is wat de weldoener werkelijk wil dat hij doet wat hij denkt dat goed is voor iedereen. Het is op dit punt dat de humanitair de guillotine klaar zet.
Wat voor soort wereld zal de humanitair overwegen als hem alle ruimte biedend? Het kan alleen maar een wereld zijn, gevuld met broodbakkerijen en ziekenhuizen, waarin niemand nog de natuurlijke kracht van een mens heeft behouden om zichzelf te helpen of om weerstand te bieden tegen dingen die hem aangedaan worden. En dat is precies de wereld die de weldoener instelt wanneer hij de kans krijgt.
Wanneer een humanitair erop wenst toe te zien dat iedereen een liter melk heeft is het duidelijk dat hij die melk niet heeft en niet zelf kan produceren. Verder, als hij wel over voldoende melk zou beschikken om iedereen een liter te geven zouden zijn voorgestelde begunstigden daar vriendelijk voor bedanken, zolang zij zelf in staat zijn die melk te produceren. Dus hoe moet de weldoener het voor elkaar krijgen dat hij over alle melk beschikt om te verdelen, en dat ieder ander die melk nodig heeft?
Er is maar één manier, en dat is door het gebruik van de politieke macht in de breedste zin. Vandaar dat de humanitair de grootste bevrediging voelt wanneer hij hoort van een land (of zo’n land bezoekt) waarin iedereen is veroordeeld tot rantsoen kaarten. Waar het bestaan uitgedeeld wordt en het ideaalbeeld is breikt van de algemene nood en een superieure macht om die te “verlichten”. De weldoener in theorie is de terrorist in actie.
De goede mensen geven hem de macht die hij verlangt omdat zij zijn valse beloften hebben aanvaard. De vooruitgang van de wetenschap verleende hem de schone schijn van plausibiliteit, vanwege de erdoor mogelijk gemaakte toename van de productie. Aangezien er genoeg is voor iedereen, waarom zou niet eerst de “behoeftige” kunnen worden geholpen?
—-
Dit artikel is een gedeeltelijke vertaling van The Humanitarian with the Guillotine van Isabel Patersen, uit The Libertarian Reader, samengesteld door David Boaz (ISBN 0-684-84767-1, o.a. verkrijgbaar bij Bol.com)
Het hele artikel is ook online te lezen.
—-
Naschrift:
Het probleem is uiteraard dat de weldoener er geen belang bij heeft de nood op te heffen. Dan zou hij zichzelf overbodig maken. Hoe behoeftiger de “geholpene” hoe meer de weldoener “goed kan doen”. Ziehier de rationale achter ‘ontwikkelingshulp’ en ‘goede doelen’ organisaties als Oxfam Novib. Ziehier ook de fascistische drijfveren van politici als Ab Klink. Eigenlijk van de hele politiek en haar verwante instellingen. Het kost wat maar dan heb je ook niks. Welbeschouwd zijn deze activiteiten enkel als crimineel aan te duiden, waarbij door de staat verstrekte “hulp” dubbel crimineel is, daar het ermee gemoeide kapitaal middels gelegaliseerde afpersing is verkregen. Het uiteindelijke doel is totale hulpeloosheid van de bevolking.
Who is John Galt?
Uitstekend verhaal.
Jammer, dat het dilemma van “de Weldoener” de meeste mensen ontgaat.
Dat libertarisme schiet weer eens in eigen voet.
In een libertarische samenleving is er geen overheid die hulp biedt.
Derhalve zullen er allerlei verenigingen en stichtingen ontstaan die hulp gaan bieden: want dat blijft nodig en is gewoon een zaak van medemenselijkheid.
Maar de hulpverleners zitten hierboven bij Hartman dus ook al in de verdachtenbank, als fascist.
Wat een kortzichtigheid.
“Weldoener”. Dat is iemand die vrijwillig “wel” (=goed) doet vanuit zijn eigen overtuiging.
Het is zelfs het eigenbelang van iedereen om mensen die echt in nood zitten, vrijwillig te helpen. Al is het alleen maar om ook zelf geholpen te worden als je zelf in nood komt. Het is ook de enige morele, waardevolle, methode.
Gedwongen geld afgeven waarmee anderen mooi weer spelen, heeft met moraliteit niets te maken.
Zie ook het artikel: “Bent u een egoist of een altruist”
http://www.vrijspreker.nl/wp/2008/09/bent-u-een-egoist-of-een-altruist/
Liberty 5-3000 [4] reageerde op deze reactie.
beek [7] reageerde op deze reactie.
Liberty 5-3000 [11] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [3]:
Helemaal correct.
Je kan dus de huidige politiek gekleurde instellingen niet verwarren met instellingen die zouden gaan ontstaan in een vrije samenleving.
Overheden zien particuliere voedselbanken als concurrenten van de sociale dienst en proberen ze te boycotten.
Dat noem ik pas echt cynisch.
Goed artikel. Waar ik meteen aan moest denken is de radioreclame dat wij hier 1 dokter hebben op 350 mensen en in Afrika 1 op de 50.000 mensen. Maar ze vergeten erbij te zeggen dat elke stam van 15 of 20 mensen in Afrika een medicijnman/vrouw heeft. Dat is hún cultuur en die luxe hebben wij nog niet eens. Wij hebben maar 1 “medicijnman/vrouw” per 350 mensen.
Dat wij pillen en drankjes hebben (en zogenaamd “verder” zijn in onze medische ontwikkeling) en zij wortels en kruiden doet niet ter zake. Het aantal geboortes in die derde-wereld landen is van oudsher gebaseerd op een bepaald sterftecijfer. Nu plempen wij onze westerse pillen en hulpmiddelen in die landen en het gevolg is een gigantische overbevolking (bewijs is het promoten van geboortebeperkende middelen) en nóg meer ziektes in die streken.
En wij, burgers, moeten ons daar schuldig over voelen? Echt niet!
Het komt er dus op neer dat wij, arrogante westerlingen, onze maatstaven opleggen aan volkeren die voorheen niet eens van ons bestaan wisten. Die onze maatstaven niet kenden, laat staan erop zaten te wachten.
De politiek pakt die arrogantie natuurlijk aan om geld af te dwingen voor haar buitenlandse hobbies. En alles wat de politiek aanpakt mislukt jammerlijk of is uitermate inefficiënt, zoals we weten.
Daarom kies ik er al jaren voor om kleinere doelen in mijn omgeving te steunen en, egoïstisch als ik ben, van het geld dat ik over heb na mijn eigen leven volgens mijn maatstaven in te richten. Is iemand hier in Nederland begaan met het lot van Afrikanen en welke volkeren dan ook, is hij/zij vrij om daar ter paatse hulp te bieden. Maar a.u.b. niet gedwongen over de rug van anderen.
Dat zou er op neerkomen dat ik dus niet alleen het vermeende “sociaal contract” met Nederland zou moeten hebben, maar dus met elk land in de wereld? Met elk volk? Kom op zeg, het wordt tijd dat het woordje egoïsme zijn negatieve klank (opgelegd door de linkse lobby) verliest en altruïsme weer een vies woord wordt.
Als u in een neerstortend vliegtuig de enige levensreddende parachute moet delen met de rest van de (voor u onbekende) passagiers, bent u dan ook zo altruïstisch om te zeggen: “Neemt u hem maar, ik offer mij graag op voor u, onbekende?”
Ik zal hier wel de bekende kritiek over krijgen (hoe voorspelbaar zijn sommigen op deze site) maar ik zie het niet als een recht om zelf te overleven: ik zie dat als een plicht. Het wegcijferen van jezelf zie ik als een belediging aan het aan jou geschonken leven. Heeft te maken met eigenwaarde en ik stel mijn eigenwaarde boven die van een ander. Die ander heeft alle recht (plicht!) om zijn/haar eigenwaarde te bepalen en te verdedigen.
beek [8] reageerde op deze reactie.
Liberty 5-3000 [9] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [3]:
Dit artikel gaat echter een stapje verder: het zet zelfs de seculiere charitatieve instellingen in een kwaad daglicht (instellingen die een libertarische samenleving ook zal kennen), en doet alsof het een soort levensbehoefte van de filantroop is anderen te helpen. Dat zijn geluk is gebaseerd op het ongeluk en de nood van anderen.
En dat is zwaar karikaturaal.
Dat is net zoiets als zeggen dat artsen hun geluk ontlenen aan het lijden van anderen.
Dit soort ‘gefilosofeer’ leidt nergens toe, maar zet mensen die goede dingen doen in de verdachtenbank.
En Hartman schijnt dat geweldig te vinden.
@Paul Martens [6]:
Waarom moet altruistisch handelen als ‘vies’ worden beschouwd?
Laat Martens de egoist uithangen, maar laat hij mensen die altruistisch handelen respecteren.
In dat vliegtuig van hem kan er een persoon zijn die Martens de parachute geeft.
Vindt Martens dat dan ‘vies’? Of waardeert hij met diepe waardering die geste?
@Paul Martens [6]:
Precies.
Je moet wel een erg groot bord voor de kop hebben als je loopt met het idee dat een karrenvracht geld daar neer kwakken iets oplost.
Het heeft het probleem juist gemaakt.
beek [10] reageerde op deze reactie.
@Liberty 5-3000 [9]:
Liberty en Martens promoten de medicijnman in Afrika als ‘eigen’.
Als anti-biotica daar een mens kan redden, vinden die 2 dat ‘wij’ ‘onze’ cultuur daar aan het opdringen zijn.
Waar een Afrikaan net zo graag een bacterie-dodend middel krijgt toegediend als een Nederlander.
En een Afrikaan niet minder dan een Zeeuw net zo graag een ingreep krijgt die hem van zijn staar kan verlossen.
Aangezien westerse bedrijven westerse kosten maken, zouden deze medicijnen voor een gemiddelde Afrikaan onbetaalbaar zijn.
Derhalve is het een zegen dat westerlingen bereid zijn mede dergelijke kosten te dragen.
@Hub Jongen [3]:
“Gedwongen geld afgeven waarmee anderen mooi weer spelen, heeft met moraliteit niets te maken.”
En dat is precies waar het allemaal om draait.
Het is prima geld te geven aan anderen, alhoewel dat moreel ook erg slecht kan zijn.
Misschien zijn de betrokkenen wel door eigen schuld in zo’n situatie gemanoeuvreerd.
De rode draad zien is dan veel belangrijker om levensreddende keuzes te maken.
Het is het gedwongene waar de schoen wringt.
Het is het afschuiven van verantwoordelijkheden.
Daar wordt niemand beter van behalve de mensen die het geld rondschuiven en daarop parasiteren.
Paul Martens [12] reageerde op deze reactie.
@Liberty 5-3000 [11]: Juist Liberty. Je bevestigt mijn punt, ook al omschrijf je het anders en vanuit een andere hoek.
Je kunt (als overheid) wel de weldoener uit gaan zitten hangen, maar je doet dit wél door dwang en agressie op te leggen aan anderen (overheidsmoraal door de strot duwen, belastinggelden roven, enz.)
Als iemand, zoals in mijn voorbeeld van de enige levensreddende parachute in het vliegtuig, mij die parachute uit eigen beweging geeft, zal ik die geste dankbaar (en met diepe waardering) aanvaarden, iedereen geluk wensen en met de parachute het vliegtuig verlaten en mijn eigen hachje redden. Maar als er een “autoriteit” in het vliegtuig zit die voor iedereen gaat beslissen wie zijn/haar leven met die parachute mag redden is het altruïsme ten koste van anderen en dus opgelegd en dus dwang. Niemand heeft het recht om mijn plicht tot zelfbehoud opzij te zetten! Alleen ikzelf mag dat bepalen, zoals een ieder dat voor zichzelf zou mogen bepalen.
Ofwel: dat iemand anders zijn leven minder waard vindt dan dat ik het mijne waard vind, is die persoon zijn eigen (stomme?) beslissing. Als de “autoriteit” in het vliegtuig voor iedereen gaat beslissen wiens leven het belangrijkst is, is het dwang: weldoener voor die ene, agressor voor alle anderen.
Hoe hard het ook moge klinken, we kunnen niet de weldoener uithangen voor de rest van de wereld. Andere individuen, gemeenschappen, volkeren, landen hebben daarin ook hun eigen verantwoordelijkheid. Gelukkig zie ik hier ook af en toe goede (lokale) projecten, zoals de eigen inheemse bevolking opleiden om stropers op te sporen en de daardoor beschermde dieren voor toeristen aanschouwelijk te maken. Drie vliegen in één klap: natuurbescherming, werk creëeren voor de lokale bevolking én het toerisme brengt voor de omgeving wat geld in het laatje.
En dat vind ik beter dan, zoals je schrijft in reactie 9, bakken geld sturen. Sterker nog, in al dat soort dingen zie ik dat lokale projecten veel beter werken dan die vanuit globale, Europese of nationale collectivistische initiatieven. Kleinschaligheid werkt veel beter, want de belanghebbenden hebben directe betrokkenheid. Vanuit hier geld neerkwakken lijkt meer op het eigen geweten vrijkopen. Dat merk je ook aan de reclames voor al die “goede doelen”; ze spelen op je gemoed en dwingen je hún moraal door de strot. En terwijl jij de tranen uit je ogen wrijft, trekken zij de portemonnee uit je broekzak.
k ben van RK huize, mijn kerk doet van oudsher aan armenzorg en gratis onderwijs voor kinderen wiens ouders dat niet kunnen betalen.
Kloosters verstrekken aan iedereen die daar om vraagt voedsel en een bed,men moet we meedraaien met het dag en avond /ochtend programma.
Geestelijke zorg is gratis, mensen die eenzaam zijn wordt naar omgekeken etc.
Mijn vader had een vriend die was missionaris in Angola en kreeg weer steun van de kerk en o.a. mijn vader.(dat ging ver soms)
Het was keizer Augustus die tegen zijn verbaasde senatoren zei toen de eerste Christenen zich aandienden:” ziet hoe zij elkander beminnen”, dat was iets nieuws in het Romeinse leven
Ik denk dat je niet moet vragen wat anderen doen, jij doet wat omdat jij dat nuttig vindt,of niet.
De RK kerk stopt niet met dat wat ze doet in de sloppenwijken van Rio omdat President Lula van Brazilie daar ook aandacht aan geeft nu.
De staat is er om de lopende zaken te regelen, daar kan bijstand bij horen etc.,meer moet ze niet doen,kinderbijslag,AOW etc.acht ik of niet nodig of iets dat mensen zelf moeten organiseren.
Ik hoor altijd veel kritiekop de RK kerk, een Paus zou 6 miljoen Joden hebben laten vergassen omdat hij wist dat dit aan de hand was ,de orde van Paters Jezuïeten zouden een derde kolonne zijn binnen de samenleving met een ‘eigen agenda’ ,de RK onderdrukt mensen en zit aan kinderen (wat waar is/was en waar deze Paus alles aan doet om dat tegen te gaan), maar ik hoor nooit eens iemand iets positiefs over de missie en die kloosters zeggen,die al 2000 jaar mensen voeden,aan armenzorg doen en les geven.
De kerk zegt ook dat je net zo veel van anderen moet houden als van jezelf, kom daar maar eens om,mij lukt dat niet.
MBG
R. Hartman (NI) [14] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [13]: Ik zie niet helemaal wat voor punt je probeert te maken, maar tussen de regels door lees ik toch een beetje dat je denkt dat ik met dit artikel liefdadigheid aan de kaak wil stellen. Niets is minder waar, zolang die liefdadigheid aan twee zeer belangrijke eisen voldoet: ze moet belangeloos zijn, en op vrijwillige basis gegeven worden.
Wie dat niet begrepen heeft raad ik aan het artikel nog eens zorgvuldig door te lezen; ik heb bewust niet het hele essay vertaald omdat dat (veel) te lang en te complex zou worden.
De sleutel tot de inhoud is tweeledig:
en
De eerste slaat op clubs als Oxfam Novib, die niet alleen op vrijwillig gegeven geld draaien, maar ook op gestolen geld van de belastingbetaler (ON: 129,4 mio in 2008). Dit soort clubs is er in de allereerste plaats voor zichzelf, de directrice alleen al verdient een euroton per jaar en da’s niet slecht als je je dan als filantroop mag afficheren.
De tweede slaat natuurlijk op de staat; ik had het voorbeeld van Klink al genoemd die werkelijk alles uit de kast haalt en het geweldsmonopolie van de staat inschakelt om zijn weldaden (zoals tegen hun zin ‘beschermen’ van mensen tegen zichzelf) maar af te dwingen.
Professionele liefdadigheid is geen liefdadigheid. Actie voeren voor een ‘betere wereld’ doe je in je eigen tijd, met je eigen geld, en eventueel met dat van medestanders die vrijwillig met je samenwerken. In je levensonderhoud voorzie je met een echte baan. Zodra je je (riante) inkomen verdient met liefdadigheid is je eerste prioriteit dat inkomen in stand te houden. Dat staat haaks op het helpen van ‘behoeftigen’, omdat dat helpen erop gericht dient te zijn de hulp zo snel mogelijk overbodig te maken. Maar daarmee hef je dus je baan op.
En zoals Isabel ook schrijft is het nogal megalomaan om te denken dat je het leed van de hele wereld zou kunnen oplossen, of dat zelfs maar te willen. Alleen al dat willen getuigt van een drang zich met anderen te bemoeien die minimaal ongezond genoemd kan worden.
Op 29 april 2007 schreef ik op HVV al over de desastreuze effecten van linkse ‘weldoeners’ op hun
slachtoffersbehoeftigen in De Illegalenhoedster.Hub Jongen [17] reageerde op deze reactie.
Als verenigingen of stichtingen geheel op donaties draaien en zich met allerlei hulpprojecten wensen bezig te houden, is dat geheel hun zaak.
De gulle gevers zullen weten dat een deel van hun donaties bestemd is voor (loon)kosten.
De vereniging of stichting zal het financiele handelen richting de donateurs moeten verantwoorden.
En geen enkele donateur gelooft dat de hele wereld ermee gered wordt: men doet op kleine schaal wat men kan.
Weeskinderen helpen in Roemenie b.v., is voor die donateurs een schone zaak.
Dat daarmee niet alle weeskinderen van de wereld worden geholpen, is een slechte reden zulke hulp dan maar te staken.
Kennelijk keert Hartman zich alleen tegen de overheidssubsidies voor de goede-doelen-projecten.
Dan is dit artikel wel een zeer omslachtige methode om een bezwaar tegen overheids-steun m.b.t. goede doelen aan de man te brengen.
beek [16] reageerde op deze reactie.
@beek [15]:
Het artikel spreekt steeds over ‘de’ filantroop en ‘de’ humanitair, om die in een kwaad daglicht te stellen.
Daarmee zie ik geen onderscheid tussen subsidie voor goede doelen, of op particuliere donaties gestoelde verenigingen of stichtingen voor hulpprojecten.
@Professionele liefdadigheid is geen liefdadigheidR. Hartman (NI) [14]:
“Professionele liefdadigheid is geen liefdadigheid”
Zoals de situatie nu is, klopt dit.
En toch zou ik daar nog wel eens over willen filosoferen.
Stel we leven in een libertarische maatschappij.
Ook daar is er een kans dat mensen buiten hun schuld in een hulpbehoevende situatie komen.
Veel libertariers zijn “benevolent” en bereid te helpen.
Eén van de libertariers die heel erg begaan is met die hulpbehoevenden, wil zijn volle dagtaak aan hulp besteden.
Hij richt een bedrijf op dat tot doel heeft:
1, te helpen
2, het mogelijk te maken voor anderen om (vrijwillige) bijdragen te leveren om pumt 1 uit te voeren, en tevens aan hen de verzekering (bewijs) geeft dat ze inderdaad iets goeds gedaan hebben.
Beter dan als ze het zelf op eigen houtje hadden moeten doen.
3, daarbij tevens (met volledige openheid) vertelt van welk deel hij zelf voorziet in zijn eigen voedsel etc.
Dan wordt er professionel hulp verleend. Ik weet wel niet of je dit (professionele) liefdadigheid zou noemen.
Nu ik er over zit te schrijven, zie ik iets van een parallel met een dokter. Die verleent ook hulp tegen betaling.
Paul Martens [20] reageerde op deze reactie.
R. Hartman (NI) [26] reageerde op deze reactie.
er is een goede daden maffia waarvan de bazen in villa’s wonen en dure reizen maken,dat zie je ook in de politiek, ze doen het om er zelf beter van te worden, een oud verhaal.
Welke dat zijn die nep-organisaties is niet zo moeilijk uit te vinden,ik denk dat daar bekende namen bij zitten.
Een goede doelen organisatie heeft medewerkers die het voor niets doen anders deugd er iets niet.
(RK priesters /kloosterlingen leggen een gelofte van armoede af,ze beloven niets te zullen bezitten om zich zo vrij op God en hun werken te kunnen richten,waar overigens bier brouwen bij kan horen)
beek [19] reageerde op deze reactie.
Paul Martens [21] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [18]:
Van mj, en van de vrijwillige donateurs, mogen de medewerkers er best hun broodwinning aan ontlenen: immers, zonder hun inzet gebeurde er helemaal niks.
Maar inderdaad, hulde voor al die inzet van die Christenen.
@Hub Jongen [17]: Is het niet zo, dat wanneer je een bedrijf opricht (met welk doel dan ook) je dit doet om winst te maken? Of werkgelegenheid te creëeren, dus voorzien in een aantal mensen hun levensopnderhoud?
En dat dit eigenlijk bij grotere stichtingen e.d., waar functies dik betaald worden, ook zo is?
Dus in beide gevallen: in hoeverre ben je een weldoener als je er dik voor betaald wordt? Heeft mijns inziens met (gezond?) egoïsme te maken. Heb ik verder geen problemen mee, maar wees hier transparant in en verberg je (als organisatie) niet achter valse moraal of boodschap met een roeping. Zeg dan gewoon dat je mensen wilt helpen en daar gewoon voor betaald wilt worden. De marktwerking zorgt dan wel voor een selectie naar integriteit en goede resultaten.
Vraag trouwens eens aan de gemiddelde arts, specialist, tandarts waarom hij zijn/haar beroep gekozen heeft. 10 tegen 1 dat het antwoord is: “Omdat het lekker verdient”. Niets mis mee hoor, en goed dat ze er zijn, maar a.u.b. geen “missie” of roeping verkondigen.
Hub Jongen [32] reageerde op deze reactie.
Roger Braun [44] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [18]: Anno, even zonder oordeel over het nut en de integriteit van de RK kerk, maar als het Vaticaan en de rest van de RK “assets” (gebouwen, kunstvoorwerpen, landerijen) eens verkocht zouden worden, zou de RK kerk heel Afrika in weelde kunnen laten baden, denk ik.
Wat ik hiermee aan wil geven is, dat het “gepeupel” in de RK kerk wel een gelofte van armoede kan doen, maar het “management” (of de overheid) zich in zijde, brokaat en goud kan hullen. Ik hoef je de voorbeelden niet op te noemen, denk ik.
Dit valt bij mij dus onder de noemer valse moraal: het een prediken en het ander doen.
beek [24] reageerde op deze reactie.
Anno Zijlstra [25] reageerde op deze reactie.
Ik moet er eerlijkheidshalve wel bijzeggen dat ‘de beloning’voor de RK geestelijken in het hiernamaals ligt,een zekere plek in de buurt van God eeuwig.
Maar ‘voor die prijs’mogen we op aarde niet mopperen.
Een ander treffend voorbeeld vind ik Dr Albert Sweitzer die in Afrika (Lambarene) een ziekenhuis oprichtte,en regelmatig bedeltochten hield in europa waarbij hij op een kerkorgel speelde.(concerten gaf)
“I don’t know what your destiny will be, but one thing I do know: the only ones among you who will be really happy are those who have sought and found how to serve.”
A.Sweitzer(Nobelprijs winnaar)
Paul Martens [23] reageerde op deze reactie.
beek [24] reageerde op deze reactie.
@Anno Zijlstra [22]: Zullen we de discussie op rationele en bewijsbare punten blijven houden? Niet iedereen is overtuigd van de achtergronden van religies.
@Paul Martens [21]:
En Martens denkt dat die fraaie dienstkleding het eigendom is van die prelaten?
Of al die kunstschatten.
Wat een kleinzielig gezever van zo’n Zeeuw.
Overigens deden protestanten ook aan goede werken, en dan zonder die praal: waardeloos argument dus, die praal die verdacht zou zijn bij de goede werken.
Het ene prediken en dat ene doen: dat is wat Anno hier duidelijk maakt.
@Anno Zijlstra [22]:
Goed gezien. Ook al wacht hen een hemelse beloning: de aardebewoners zijn intussen geholpen. Die Roemeense weeskinderen b.v. hebben zo kunnen ervaren dat medemenselijkheid ook nog bestaat, i.p.v. constante verwaarlozing en minachting.
@Paul Martens [21]:
Ik had het verwacht,de Paus reist ook per vliegtuig.
De rijkdommen zijn een erfenis,ik vind niet dat deze verkocht moeten worden,het hoort bij de cultuur/erfgoed van het instituut,wel moet de leiding er op toezien in grote soberheid te leven, wat men geloof ik redelijk doet.
De missie is een missie omdat men daar in geloofd, niet omdat dat moet,.zou het ‘een moeten worden’is het geen missie.
Paul Martens [28] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [17]: Tja. Die contradictie, hè?
Artiesten zien ook kans om belangeloos, met gebruikmaking van hun bekendheid, acties te organiseren die wereldwijd aanslaan (ik ga op de doelstellingen daarvan inhoudelijk maar even niet in), in hun eigen tijd, dus daarmee is aangetoond dat het wel kan werken. Ik weet even niet hoe het zit met onkostenvergoedingen en of er dan business-class gevlogen wordt, maar voor de optredens wordt niet betaald.
Natuurlijk bestaat 100% belangeloos niet; die artiesten staan daar ook reclame te maken voor zichzelf, maar ze doen het toch maar.
Vergelijk het ook met deze website. De mensen achter de Vrijspreker stoppen grote hoeveelheden van hun vrije tijd in hun pogingen het morele besef in dit kikkerlandje enigszins op te krikken. Geheel belangeloos is dat niet: wij willen meer vrijheid bereiken. Maar mijn gezin kan ik er niet van onderhouden. Daarvoor moet ik gewoon werken.
Hub Jongen [33] reageerde op deze reactie.
Er is geen contra-dictie.
Als je het nuchter bekijkt, stelt een stichting zich een doel.
Mensen doneren vrijwillig omdat zij dat doel waardevol vinden.
Aangezien de hulpverlening een dagtaak kan zijn, kunnen de medewerkers uit de donaties betaald worden: donateurs die het daar niet mee eens zijn, doneren eenvoudig niet.
@Anno Zijlstra [25]: En dat is het punt met “geloff”, of dat nu in religie of in collectivisme/overheid is. Men gelooft dat men het wel redelijk doet.
Vandaar dat alle feiten er ook zo beroerd uitzien, door het geloven in religies of overheden.
Dus nogmaals, graag feiten en “weten” en niet geloven. Verder heb ik geen zin om hier weer een hele discussie over geloof te gaan zitten houden. Er is geen bewijs van, dus fantasie. En heeft voor erg veel dwang gezorgd in de wereld. Punt uit.
beek [29] reageerde op deze reactie.
@Paul Martens [28]:
Even flink generaliseren en afzeiken. en dan.. punt uit.
Moet ik eens proberen.
er wordt en werd heel veel belangeloos gedaan.
Het Philips de Jong fonds is opgericht om alle kinderen van Philips medewerkers gratis te laten studeren.
Anton Philips en zijn echtgenote schonken Eindhoven hele parken.
Philips ligt in de Eindhovense wijk Woensel midden in een gewone woonwijk begraven bij een voormalige oude dorpskerk,ik heb dat graf een bezocht,een en al eenvoud.
Die man bracht wat tot stand, daar werd zelfs Henry Ford I stil van.(Philips was een van de rijkste Nederlanders van zijn tijd )
(ik heb prive niets met Philips te maken er bestaat geen enkele verbintenis tussen mij of mijn familie met dat bedrijf,vroeger en nu,ik weet wel vrij veel doordat mijn vader bevriend was met zijn (A.Philips) meest naaste medewerker Charles van Wijnbergen)
Comments are closed.