Wie   meent dat  het  nadeel ondervonden  door  de heffing van  inkomstenbelasting en dwangverzekeringspremies beperkt blijft  tot de betaalde bedragen, isimages het   slachtoffer  van een illusie.

Doordat  een deel van de geheven bedragen misbruikt wordt voor het verrichten van inkomstenoverdrachten,   vinden  zowel op het economische als het morele vlak ontwrichtingsverschijnselen plaats van  niet te onderschatten  omvang.

Deze garanderen niet alleen  verdere aanslagen  op de portemonnee van de belastingbetaler tot in de verre toekomst ,maar helpen ook mee aan het creëren van grote aantallen niets   producerende lanterfanters  en minimumlijders, welke  bijdragen aan  moreel verval.

Enkele  voorbeelden uit een mer  à boire:

01.

Een groot aantal personen zit thuis met een uitkering. Hierdoor worden zij  aan de arbeidsmarkt onttrokken met alle ongewenste verschijnselen van dien.

Het  vinden   van mensen om  een bepaalde klus uit te voeren wordt hierdoor duurder.

02.

Doordat  een groot aantal personen   voorzien werd van een uitkering, is de woningmarkt voor studenten die een kamer zoeken  totaal ontwricht.

De hospita’s die het geld vroeger nodig hadden, krijgen het nu  van de overheid, zodat zij niet meer geïnteressseerd zijn in de verhuur van kamers. Dit  verschijnsel veroorzaakt een opwaartse druk  op de prijs van studentenhuisvesting.

03.

Een groot aantal personen wordt gebracht in een staat van gewenning aan een uitkering.  Nadat deze personen  in deze  staat zijn gebracht,  zullen zij in de toekomst moeilijk te motiveren zijn aan het arbeidsproces deel te nemen.

Dit verschijnsel  tendeert   zich voort te zetten van vader op zoon, van moeder op dochter. De kosten voor zowel de huidige als de toekomstige belastingbetaler zijn  gigantisch.

Het  hierboven opgemerkte   pretendeert geenszins  een   opsomming te zijn van alle aangerichte schade. Deze is  namelijk onnoemelijk groot.

Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

2 REACTIES

  1. Als ik per ongeluk gestraft word en dit leven over moet doen in Nederland dan word ik een uitkering trekker.
    Het is wat koninklijk bloed al eeuwen met succes doet.
    Werken voor een salaris is de tegenpool en is de laagste vorm van vrijheid.
    Maar als het een land word waar het recht van de sterkste, niet in wapen maar in geest telt, dan gaat ik met met frisse spoed op weg om te overleven tot het klokje weer tingelt.

  2. Ik vraag me af voor hoeverre u verhaal klopt. En dan met name punt 01 en 03.
    Wat betreft de Amerikaanse verzorgingsstaat:
    The conservative story says that the U.S. welfare state has “created” a “dependent class” by allowing poor people to stay on the rolls too long. Nothing could be further from the truth (Table 1). In fact, the recent research shows that the average length of time an immigrant stayed on welfare in the 1980s and 1990s was a little less than the average experienced by able-bodied men and women of the 1820s, 1850s, 1880s, and 1910s.
    En verderop:
    If the American welfare state created a class of dependents, then so did its free-market sisters in the 1880s. If the 19th century was an era of self-reliance, then so too was the 20th century.
    ( bron: http://www.cato.org/pubs/journal/cj21n3/cj21n3-10.pdf )
    Nu weet ik wel dat je de VS en NL niet zomaar kan vergelijken. Maar blijkbaar gaat u verhaal in de VS niet op.
    Vandaar mijn vraag: Kunt u empirisch bewijs voor u stellingen leveren?

Comments are closed.