Bedrijven zijn nog niet klaar voor de nieuwe regel die voorschrijft dat ze expliciet toestemming moeten hebben voor het ongevraagd versturen van zakelijke e-mails en sms- berichten.
Dit blijkt uit een peiling onder 452 bedrijven van Yes2web, een adviesbureau op gebied van internettechnologie.
Ruim de helft van de bedrijven heeft zakenrelaties nog niet op toestemming gevraagd voor het versturen van digitale nieuwsbrieven.
Een op de vijf weet niet of toestemming is verleend. Bijna de helft (47 procent) was niet op de hoogte van de nieuwe regel.
“Veel bedrijven zijn ze niet bewust van de risico’s”, zegt een woordvoerder van Yes2web.
Berichten die na oktober zonder toestemming worden verzonden, kunnen worden aangemerkt als spam en daarvoor kan een boete worden opgelegd.
Tot zover de media.
De Opta is bevoegd boetes op te leggen met een maximum van 450.000 euro.
Wat is eigenlijk spam?
Volgens de Wikipedia is spam een verzamelnaam voor ongewenste berichten.
Meestal wordt met de term ongewenste e-mail bedoeld, maar ook ongewenste reclameboodschappen op websites (oa. Fora) vallen onder spam.
Spam is moeilijk te definiëren. Niet ieder initiatief van mensen of organisaties om contact te leggen is spam. Spam onderscheidt zich van andere vormen van commerciële communicatie doordat een bericht wordt gestuurd aan een groep die zeer veel groter is dan de potentiële doelgroep. Omdat deze afbakening te maken heeft met de proporties, zou je verwachten dat het moeilijk is om te bepalen of een bericht spam is of niet. Vanwege de enorme schaal waarop spammers opereren is het in de meeste gevallen echter zeer duidelijk.
Kenmerken van spamberichten:
- berichten worden in grote hoeveelheden verstuurd, naar duizenden mensen tegelijkertijd.
- Het spammen heeft een commercieel doel. Meestal bevatten de berichten daarom een verwijzing naar een product of website.
- De berichten worden verstuurd of geplaatst zonder toestemming of medeweten van de website of de ontvanger.
De economische bestaansreden van spam is gelegen in de zeer lage kosten van het versturen van e-mail of het plaatsen van een ongewenste reactie op een website. Een spammer kan rendabel miljoenen spamberichten versturen om slechts een product te verkopen.
Tot zover Wikipedia.
Natuurlijk is het vreselijke irritant en tijdrovend om deze vorm van “reclame-uitingen” telkens uit je mailbox te moeten verwijderen.
De markt heeft hierop gereageerd door vrij goede spamfilters uit te brengen.
Mijn eigen ervaring is, dat door het gebruik van de spamfilters mijn mailbox schoner is dan mijn brievenbus.
Mijn brievenbus wordt ook volgestopt met ongewenste berichten, in de vorm van reclamefolders, bedelbrieven, in de tijd van de verkiezingen allerlei folders van politieke partijen, en alle andere post die een commerciële inslag hebben.
Ik persoonlijk zie het verschil niet tussen mijn mailbox en mijn brievenbus als het gaat om ongewenste berichten. In beide gevallen hebben zij een adres nodig en verdwijnen ze in de prullenbak. (Hoewel soms zit er iets tussen wat mijn interesse opwekt.) En dat is volgens mij de bedoeling van het maken van reclame.
Ik zie daarom geen enkele logische verklaring waarom het versturen van e-mails zonder toestemming van de ontvanger strafbaar is ten opzichte van het versturen van post via de brievenbus. Ook in het laatste geval (via de post) is er geen toestemming van de ontvanger verkregen.
Het lijkt er dus op dat de overheid een goudmijn voor zichzelf aan het creëren is.
Of moet de goedkopere methode om reclame te maken om zeep worden geholpen ten gunste van de “orthodoxe” manier?
Om te voorkomen dat u van de Opta een boete krijgt, kunt u natuurlijk ook een advertentie plaatsen op Vrijspreker.nl. (Of is dit nu spam?)
Ik stuur zo vaak ongevraagd email. Doorgaans wordt het gewaardeerd. De markt heeft het probleem van “spam” al lang opgelost. Deze nieuwe wet lijkt inderdaad een excuus om een nieuwe afdeling op de bonnenfabriek te openen. Het nut van de OPTA is zowiezo twijfelachtig.
Persoonlijk zie ik al die nutteloze wetten, regels, verordeningen en formulieren die ik ongevraagd krijg opgedrongen ook als spam.
Maar ja, Nederlanders zijn overheids-junkies, en bij alles wat ze ook maar even niet bevalt, “moet” de overheid er iets aan doen. Hetgeen graag wordt gedaan.
Spy-Nose [2] reageerde op deze reactie.
@Bon Vivant [1]:
“Persoonlijk zie ik al die nutteloze wetten, regels, verordeningen en formulieren die ik ongevraagd krijg opgedrongen ook als spam.”
Weer zo’n libertarische bescheidenheid, Bon Vivant. Dat ben ik, in alle bescheidenheid, helemaal met je eens.
Het ergste zijn die blauwe enveloppen.
De overheid heeft hier een mooi systeem voor bedacht: opt-in en opt-out.
Ofwel: je moet zelf aangeven dat je mail wilt ontvangen en je kunt jezelf weer afmelden.
Geweldig, dit respect voor de vrijheid van de burger.
Indien u – overheid – dit principe weet te bedenken voor spamoverlast, denk dan ook eens aan het volgende:
– meer dan 60% van de burgers drukten op de opt-out knop voor de EU;
– ik heb nooit op de opt-in knop gedrukt voor sluwe energiemeters, waar is de opt-out knop?
– minister Eurlings wil in alle auto’s een privacy-schendend kastje inbouwen…waar is nu in hemelsnaam de opt-out knop?
Als u – overheid – dezelfde moraal zou toepassen die u op spammende bedrijven legt, zou u de burgers vragen of zij een bepaalde maatregel willen (opt-in). U zou de burger bij elke stap die u zet en maatregel die u bedenkt, een opt-out knop moeten geven als de burger er weer vanaf wil.
Spy-Nose [4] reageerde op deze reactie.
@Sen Huwa [3]:
“Quod licet Iovi non licet bovi”, ofwel “Wat aan Jupiter is toegestaan is niet aan het vee toegestaan.”
Sen Huwa [5] reageerde op deze reactie.
@Spy-Nose [4]:
Ik wordt altijd een beetje kriegel wanneer de overheid bepaalde mooie principes zo vol bravoure toepast als het haar uitkomt,
en in andere situaties deze principes grof en brutaal naast zich neerlegt.
@Sen Huwa [5]:
Heel begrijpelijk, want als drie-in-één wetgever/uitvoerder/handhaver is er van de machtenscheiding van de overheid weinig meer over, vooral omdat ze ook nog de moraalridder uithangt.
Tegelijk is er bij de overheid sprake van een ernstige vorm van Münchhausen-by-proxy, waar de samenleving het alsmaar ziekere slachtoffer van is.
Comments are closed.