In deze draad op vrijspreker.nl waarin gewag werd gemaakt van het feit dat Peter Schiff, libertariër, er zwaar over nadenkt om een gooi te doen naar een zetel in de Senaat, ontstond een discussie over de gooi van Ron Paul, libertariër en Congreslid voor de Republikeinen, naar het presidentschap van de VS, dat zoals genoegzaam bekend is, door een zekere Barack O. in de wacht is gesleept.
De discussie ging in feite, zeker in eerste instantie, over de vraag of het zinvol is om resources te spenderen ter ondersteuning van een politicus, in casu Ron Paul en wellicht ook Peter Schiff. De vraag die daarbij direkt opduikt, is of het moreel is om politicus te zijn, en in het verlengde daarvan, of het moreel is om te kiezen voor een politicus.
De klassiek-anarchistische opstelling is, dat men niet dient te gaan stemmen, omdat dat deelname aan het staatsapparaat inhoudt. Op zich kan een dergelijke aanpak succes hebben, mits de groep die zich onthoudt van stemmen groot genoeg is. Murray Rothbard was van mening, dat stemmen niet immoreel is, in tegenstelling tot de klassiek-anarchisten.
Hij baseerde dat op Lysander Spooner’s tegenargumenten. Als men er namelijk van uit gaat, dat stemmen goedkeuring van de staat inhoudt, dan stelt men zich op de positie van de vijand van de democratie. Daar waar de voorstanders van democratie uitgaan van het vrijwillige karakter om te gaan stemmen, maakt de klassiek-anarchist de keuze om vrijwillig níet te gaan stemmen. In feite zijn het twee handen op één buik.
Spooner argumenteerde echter, dat men zich in een onderdrukte positie bevindt. Men is omgeven door een onderdrukkend systeem: de staat. De staat echter, laat slechts een beperkte keuze toe qua kandidaten. Omdat men zich in die onderdrukte positie bevindt, is er geen reden waarom men daar geen gebruik van zou mogen maken als men denkt dat dat van voordeel is op de persoonlijke vrijheid en bezittingen. Stemmen houdt met andere woorden geen morele keuze op basis van volledige vrijwilligheid in. Het is een situatie waarin men helaas de staat niet weg kan stemmen. Dus waarom dan niet de stem gebruiken om te gaan kiezen voor de persoon die het meeste voordeel oplevert ?
Rothbard argumenteert ook, dat omdat de mensen die men kiest zoveel macht hebben over het dagelijks bestaan, het wel degelijk van belang is om de persoon die men als de minst slechte kwalificeert, te ondersteunen en anderen te verzwakken. Degenen die níet gaat stemmen, zeggen in feite ook dat anderen dat niet moeten doen en (daarmede) geen van de kandidaten ondersteunen, ondanks dat de keuzes van invloed zijn op het persoonlijke leven.
Waarop ik aangekomen ben op Ron Paul en de kritiek op zijn gooi naar het presidentschap. Op basis van de voorgaande argumentatie lijkt het me duidelijk dat het moreel is om zowel als politicus als als kiezer invloed op de persoonlijke vrijheid en bezittingen uit te oefenen. Er is dus ook niets op tegen om Ron Paul en anderen, zoals zijn zoon Rand Paul die voor een Senaatszetel voor Kentucky in de race is, en eventueel Peter Schiff (Senaatszetel voor Connecticut) te ondersteunen in welke vorm dan ook, inclusief donaties, ongeacht de kans die men/anderen een dergelijke kandidaat toedicht(en).
Verwijten aan het adres van degenen die dat doen komen neer op het verwijten dat mensen voor hun eigen persoonlijke vrijheid en bezittingen opkomen.
Als men zich realiseert, dat we leven in een wereld, waarin de lakens, in elk geval sinds 9/11, worden uitgedeeld door de dezelfde groep criminelen als die welke verantwoordelijk zijn voor die vreselijke aanslag, zijn we m.i. moreel verplicht mensen als Ron Paul, te steunen in zijn strijd om de Constitutie van de V.S. te herstellen.
Klik op de link en zie de documentaire over de Neo-cons, van wie het programma te lezen valt in het pamflet: “Project for a New American Century” oftewel PNAC, gemakkelijk te googlen.
http://www.documentarywire.com/the-new-american-century
Waarschuwing: de documentaire vertoont schokkende beelden.
Andre [7] reageerde op deze reactie.
Veel Libertariers zeggen niet te stemmen omdat ze hiermee het systeem van democratie valideren, of het vrijheidsbeginsel schenden (geen macht over anderen)
Wat ik me altijd afvraag is; “Als er nu een perfecte Libertarische kandidaat zou zijn, die de overheid wil afschaffen, en de vrijheid terug wilt brengen naar het individu.” Zou je dan wel op hem stemmen?
En zo niet: Hoe verwacht je dan dat er ooit iets kan en gaat veranderen?
Ik verwacht niet dat er een revolutie of een drastische wijziging zal komen in de mindset van de grote massa. Te veel mensen zijn afhankelijk van dit systeem en zullen niet de hand bijten die ze voedt.
Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.
@Granny [2]:
Dit is inderdaad de “64.000 dollar question”
MIJN antwoord is dat ik dan wel op hem/haar zou stemmen. Essentieel is het vertrouwen dat die persoon niet wordt opgeslokt door het systeem en daarin wordt verpest met compromissen en dergelijke.
Als het programma en het vertrouwen niet 100 % zijn, loop je grote kans dat je die dingen krijgt die je niet wil.
Als je in het verleden al eens gestemd hebt, kun je dan aantonen dat door jouw stem iets is veranderd?
Op dit moment besteed ik mijn tijd en energie liever aan het bekend maken van de de enige morele samenlevingsfilosofie: het libertarisme. De enige die als uitgangspunt heeft dat ieder mens het recht heeft op zijn eigen leven en dus het initieren van elk geweld en fraude verbiedt.
Als we zover komen dat voldoende mensen dat begrijpen, kunnen we toch druk zetten op alle politici.
Granny [4] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [3]:
Hub,
Ik kan niet onomstotelijk bewijzen dat juist mijn stem iets heeft veranderd. Echter, zoals Spooner aangeeft; “waarom dan niet de stem gebruiken om te gaan kiezen voor de persoon die het meeste voordeel oplevert”. In het slechtste geval bereik ik niets, maar wellicht vertraag ik wetgeving of wordt er zelfs wetgeving ongedaan gemaakt.
Als ik niet stem bereik ik in ieder geval zeker niets. Lage opkomsten zijn geen reden om uitslagen ongeldig te verklaren. Dus voor elke stem die ik niet uitbreng is de stem van iemand anders meer waard.
Iemand anders voor je laten kiezen is dus naar mijn mening minder goed dan zelf kiezen voor de “minst slechte keuze” of de politicus die het principe van vrijheid het beste uitdraagt.
Wellicht kunnen we een Libertarische Stemwijzer starten, waar de politici vergeleken worden, en kan op basis van punten de “meest libertarische polticus” worden bepaald.
Andre [5] reageerde op deze reactie.
@Granny [4]:
Dat zou dan eerder “de minst onlibertarische policitus” moeten zijn..
Granny [6] reageerde op deze reactie.
@Andre [5]:
Ja precies, maar zo’n check / advies zou op zich wel nuttig zijn.
Wellicht dat ik eens een lijst met 10 vragen kan samenstellen waarmee elk 1 punt kan worden verdient. En dan vervolgens kort een e-mail sturen naar de kandidaten met verzoek tot antwoorden.
Andre [8] reageerde op deze reactie.
@Spy-Nose [1]:
Net de video afgekeken, bedankt voor de link. Diep- en diep triest, ik ben er stil van.
@Granny [6]:
Dat lijkt me een prima idee. Voel je eventueel niet bezwaard om hulp in te roepen van De Vrijspreker, te bereiken op info@vrijspreker.nl !
Zeggen dat stemmen het “valideren” van het systeem zou zijn, is hetzelfde als zeggen dat zelfverdediging de initiatie van geweld valideert.
Iemand die met rust gelaten wil worden, maar ongeacht zijn houding toch lastig gevallen wordt, mag gebruik maken van de middelen van zijn opponent om zich zijn opponent van het lijf te houden, mits hij die middelen maar alleen in die hoedanigheid gebruikt.
Comments are closed.