barkrukMet het risico dat dit al eens gepubliceerd is op Vrijspreker, dan wellicht leuk voor nieuwere bezoekers. Humor met een kern van waarheid.

Stelt u zich eens voor. Een groep van 10 vrienden gaat elke dag in hetzelfde café een paar biertjes drinken en elke dag bedraagt de rekening voor de groep precies € 100,-. Als ze deze rekening zouden betalen volgens de principes van de belasting, zou dat er als volgt uitzien:

  • De vier armste vrienden zouden niets betalen.
  • De vijfde zou € 1,- betalen.
  • De zesde zou € 3,- betalen.
  • De zevende zou € 7,- betalen.
  • De achtste zou € 12,- betalen.
  • De negende zou € 18,- betalen.
  • De tiende (en de rijkste) zou € 59 betalen.

Dit dus geheel in de verhoudingen van de belastingbetalers in Nederland en ze besloten de rekening elke dag op deze wijze te vereffenen.

De dagen en weken gingen voorbij en elke dag dronken de tien vrienden enkele biertjes in het café, tot op een goede dag de cafébaas hun een grafiek liet zien met hoe goede klanten ze wel waren en dat hij had besloten hun groepje een vaste korting van 20% te geven. Dus vanaf die dag kostte het gezelig samenzijn nog maar € 80,- voor z’n tienen.

De vriendengroep hield vast aan het systeem om de rekening te betalen volgens het belastingsysteem, zoals ze altijd al deden. De armste vier mannen bleven onaangetast en hoefden niets te betalen. Maar hoe zat het met de andere zes vrienden; de betalende klanten? Hoe zouden zij elk hun deel moeten krijgen?

De € 20,- korting konden ze delen door 6, wat per betalende vriend een korting van € 3,33 zou opleveren. Maar dit kon niet gaan werken, want het zou betekenen dat de vijfde en de zesde vriend geld toe zouden krijgen om hun biertjes te drinken.

De cafébaas schoot de vrienden te hulp en stelde voor om de korting een beetje te verdelen, zodat iedereen een klein beetje van de korting kon profiteren, maar de vijfde en zesde vriend toch nog meebetaalden voor hun biertjes. Naar beste gevoel en inzicht verdeelde hij de € 20,- korting naar ieders draagkracht, teneinde iedereen mee te laten profiteren van een deel van de korting. Dat zag er als volgt uit:

De vijfde vriend hoefde, net als de armste vier, niets meer te betalen (€ 1,- minder, 100% korting).

De zesde vriend ging € 2,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 3,- (€ 1,- minder, 33% korting).

De zevende vriend ging € 5,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 7,- (€ 2,- minder, 28% korting).

De achtste vriend ging € 9,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 12,- (€ 3,- minder, 25% korting).

De negende vriend ging € 14,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 18,- (€ 4,- minder, 22% korting).

De tiende vriend ging € 50,- betalen in plaats van de oorspronkelijke € 59,- (€ 9,- minder, 15% korting).

Zo waren alle zes de betalende vrienden er beter van geworden én bovendien konden de armste vier vrienden nog steeds gratis drinken. Die avond dronken ze gezellig en met een goed gevoel hun biertjes.

Maar ’s avonds, op weg naar huis, begonnen ze te denken en zich een en ander af te vragen:

  • De zesde vriend zei: “Hee, ik heb eigenlijk maar € 1,- voordeel uit die korting, terwijl hij € 9,- voordeel heeft”, wijzend naar de tiende (de rijkste) vriend.
  • “Ja precies,” zei de vijfde vriend, “Ik heb ook maar € 1,- korting en hij heeft inderdaad 9 keer zoveel korting. Dat is niet eerlijk.”
  • “Dat is waar,” riep de zevende vriend, “waarom krijgt hij € 9,- voordeel, terwijl ik maar € 2,- bespaar? De rijken hebben altijd geluk in dit soort zaken.”
  • “Jaaa, maar ho eens eventjes,” riepen de vier armste vrienden, “Wij hebben helemaal niets gekregen, geen enkel voordeeltje. Het systeem is altijd gebaseerd op de uitbuiting van de armsten.”

De negen vrienden verzamelden zich rond de tiende (rijkste) vriend en sloegen hem in elkaar.

Logischerwijs kwam de tiende vriend de volgende dag niet meer opdagen bij het traditionele drinkgelag. De andere negen zaten zwijgend bij elkaar en dronken, zoals altijd, hun vaste aantal biertjes. Maar toen het tijd was om af te rekenen deden ze een interessante ontdekking: ze hadden nauwelijks genoeg geld bij zich om de helft van de rekening te betalen, laat staan de gehele rekening.

En zo, jongens en meisjes, journalisten en universiteitsprofessoren, is hoe ons belastingsysteem werkt. De mensen in de hoogste belastingschalen profiteren het meest van een belastingverlaging. Maar belast hen teveel, of val hen aan omdat ze rijk zijn, en ze zouden weleens in staking kunnen gaan, niet meer op komen dagen of zelfs weggaan naar landen, waar het belastingklimaat wat vriendelijker is.

En wie betaalt dan het gelag? Of, om Hartman’s veelgestelde vraag te herhalen: “Who is John Galt?”

20 REACTIES

  1. De idioten van de PvdA zouden je stukje nog eens goed moeten lezen Paul;

    http://www.telegraaf.nl/overgeld/4753009/___Terugkeer_toptarief___.html?p=8,1

    Ze begrijpen nog steeds niet dat het oude sovjetmodel ons niet uit de problemen gaat halen.
    Mensen die de durf, het talent en de drive hebben om iets groots op te zetten moet je geen strobreed in de weg leggen.
    Balkenende praat over de VOC mentaliteit en draait de mensen die dit ten toon willen spreiden vakkundig de nek om.
    Ik verdien het van geen kanten maar gun het mensen die het in de ECHTE (dus niet in die dozenschuivende financiële nepwereld of bij de overheid) economie waarmaken van harte.

    Geen toptarief maar flattax is er nodig om die biertjes voor iedereen betaalbaar te houden.

    Paul Martens [4] reageerde op deze reactie.
    Ratio [13] reageerde op deze reactie.

  2. @Polity [2]: Precies, vandaar de toepasselijke “Who is John Galt?”

    @Scepticus [1]: Ja, kende ik. Heel erg goed verwoord. Dat zou nu eens verplicht leesvoer voor elke Nederlander moeten worden, inclusief uittreksel, bespreking en vergelijking met de praktijk.

    @GB [3]: Klopt. Vooral de “dankbaarheid” van de armste 4 vrienden in het mopje is tekenend voor de dankbaarheid van de profiteurs van “onze geweldige natie” (onterechte uitkeringstrekkers, ambtenaren en ander niet-productief gespuis dat wél gezond genoeg is om volwaardige arbeid te verrichten).

    Scrutinizer [5] reageerde op deze reactie.

  3. In welke kroeg vind je een groep waarbij de rijksten sowieso bereid zijn ook maar iets te betalen voor de armsten?
    En dus zie je in de kroeg geen armelui meer. Niet zo gek als een biertje ten minste € 2,20 kost. De rijksten hoeven zich geen zorgen te maken. De armsten hebben al zo weinig te besteden dat al die leuke plekjes waar ze zich vermaken alleen nog maar bezocht kunnen worden door de rijken en hun vrienden.

    Daar zouden ze zich ook wel eens over achter de oren kunnen krabben. Hoe kan het dat de rijkeren ondanks die vreselijke belastingdruk rond kunnen rijden in raletief nieuwe auto’s, een restaurantje kunnen pikken en voor het slapen tevreden een rokertje kunnen nemen, terwijl al die mensen die door de belastingen worden gespaard bij de aldi boodschappen halen en nog niets overhouden voor één borrel?

    R. Hartman (NI) [9] reageerde op deze reactie.
    Paul Martens [12] reageerde op deze reactie.

  4. “…terwijl al die mensen die door de belastingen worden gespaard bij de aldi boodschappen halen en nog niets overhouden voor één borrel?”

    Veel gedebiteerde misvatting, maar niettemin een misvatting. De middengroepen betalen het meeste, simpelweg omdat er te weinig ‘rijken’ zijn om al die socialistische hobbies te bekostigen.

    Daarbij wordt door de staat veel meer geld opgehaald met BTW dan met inkomstenbelasting. En BTW betaalt iedereen. Jouw ‘armeren’ hebben nooit geld, maar (even kort door de bocht) wel altijd de nieuwste gadgets, zoals de spelconsoles en GSMs. Kwestie van prioriteiten stellen. Maar juist die jacht op ‘spiegeltjes en kraaltjes’ zorgt dat ze erg veel geld aan de staat geven, en nog vrijwillig ook.

    Dat de horeca ‘uitbuit’ zal hier en daar wel kloppen; in zijn algemeenheid echter zijn de prijzen zo enorm gestegen door toedoen van de staat, met al haar eisen, vergunningen, ge- en verboden en verplichtingen richting personeel, die niet alleen directe kosten meebrengen, maar ook grote financiele risico’s, die niet verzekerd kunnen worden. Dat geld moet ergens vandaan komen…

    R. Hartman (NI) [9] reageerde op deze reactie.

  5. @Scrutinizer [5]: Op zich een goede vraag.

    Ten eerste sluit ik me aan bij Hartman’s reactie. Daarnaast vind ik dat er mensen door omstandigheden in posities zijn gemanouvreerd, waarbij zij recht hebben op hulp. Liever zag ik daar een particulier (verzekering?) alternatief voor, wat ik dan ook gaarne zou steunen, maar zo ver zijn we in NL nog niet.
    Ik denk in eerste instantie aan mensen die (gedeeltelijk) gehandicapt of beperkt zijn. Maar er zijn meer groepen te bedenken.

    Een voorbeeld hoe ik dit liever opgelost zou zien: stel dat we geen of nauwelijks overheid zouden hebben, dan houden we met zijn allen per persoon meer geld over. Dus kunnen we ons verzekeren. Daarnaast zouden particuliere bedrijven bepaalde initiatieven kunnen steunen of in het leven roepen. Zoals ze nu ook doen, maar in beperkte mate. Als ik (een stom voorbeeld) bijvoorbeeld een auto zou gaan kopen, of boodschappen ga doen, zou ik een keuze hebben om dat te doen bij een firma die gehandicapten-initiatieven steunt, of onderwijs, of sport, of kunst. Wat je dan ook aanstaat om als individu mede te steunen.
    Het voordeel is, dat veel lokale bedrijven (ook nu al) lokale initiatieven steunen. Dus het geld van JOUW keuze komt ook ten goede aan iets in JOUW omgeving.
    Zo steun je gericht bijvoorbeeld de sportclub in jouw dorp/stad, in plaats van vanit een grijze massa een museum aan de andere kant van het land.

    Dit voorbeeld geeft louter mijn idee aan, dus niet te letterlijk nemen.

  6. @R. Hartman (NI) [7]: De nuance die je aanbrengt is terecht. Ik ken bijvoorbeeld iemand die minstens van zijn 50e tot zijn 65e niet meer gewerkt heeft (WAO’er, rugklachten), maar wel alles kan doen: verbouwen, nieuw bouwen, dagenlang in zijn camper kan reizen, gigantische tuin onderhouden, drank stoken, sjouwen, anderen helpen, enz.
    Zo iemand kan in de eerste 20-25 arbeidsjaren van zijn leven nooit genoeg premie betaald hebben voor zijn 15 jaar uitkering. Door wat je al opmerkt: het omslagstelsel.
    Zo iemand had dus gemakkelijk een omscholing kunnen doen en productief kunnen blijven en zijn “eigen broek op kunnen houden”. Ik denk dat iedereen zulke mensen wel kent.
    Enerzijds doen ze niets anders dan gebruik maken van het verotte systeem, anderzijds ontbreekt het bij zulke mensen schijnbaar aan de wil of het verantwoordelijkheidsgevoel om niet lekker gemakkelijk van anderen te profiteren.

  7. @Jeroen [6]: Twee opmerkingen:
    1. Die kroeg waar jij om vraagt zou “Café Nederland” kunnen zijn. Dat is namelijk de beeldspraak in het artikeltje.
    2. En het “bereid zijn” om voor de armen te betalen? Waarom niet? Iedereen is toch begaan met armen en gehandicapten en zo? Alleen nu is het zo, dat er niet naar de bereidheid gevraagd wordt, maar dat het geld onder dwang afgepakt wordt. Om die armen in “Café Nederland” te helpen.
    Met als nadeel dat dat afgedwongen geld in een grote grijze pot komt, waaruit ook klinkklare onzin betaald en gefinancierd wordt, zoals oorlogen, multikul samenleving, kunst die schijnbaar niet rendabel genoeg is, milieucommissies die met het gekregen geld gaan protesteren tegen degene van wie ze het geld krijgen, en nog honderden voorbeelden te noemen.

  8. @GB [3]:
    Met flat tax geldt nog steeds het principe van de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Hoe meer geld je verdient, hoe meer geld je moet afstaan. De eerlijkste (dwz de minst oneerlijke) vorm van taxatie is de poll tax. Ieder individu betaald dan een vast bedrag.

    GB [16] reageerde op deze reactie.

  9. @Ratio [13]:

    Zou kunnen Ratio. Maar zo lang je geen echt vrije markt hebt waarin bv bankiers en ambtenaren zich onbeschoft kunnen verrijken zonder daadwerkelijk iets aan de ECHTE economie toe te voegen ben ik toch meer voor een vlaktax.
    Liever zou ik dit soort tuig die 60% door hun strot duwen maar ik weet dat je de goede met de kwade pakt en het dus funest voor de economie is. Daarom is het ook een idioot voorstel van de PvdA.

    Ik denk dat ALS er ooit een vrij systeem komt met een veel kleinere overheid er niemand in die hogere loongroepen moeite mee heeft om pakweg 10-15% belasting te betalen.
    Ik persoonlijk zou er tenminste geen moeite mee hebben als ik wist dat het geld voor -laten we zeggen- 80% goed besteed zou worden door die veel kleinere overheid.
    Een ideaalsituatie is er nooit.

  10. Mensen zijn nou eenmaal kuddedieren, die blindelings achter een leider aanlopen. En bij gebrek aan een leider is er wel één of andere diffuse groep die zich als leidinggevend opwerpt. In ons armetierige geval dus een groep die in veel te veel geldverslindende overlegstructuren compromis op compromis sluiten en het volk opzadelen met de kosten ervan. Helaas is de bereidheid om in opstand te komen onder het volk te verwaarlozen. Er moet dus echt iets gebeurden wil de massa in beweging komen. Marx’ theorie over de “verelendung” gaat dus niet op, want de mensheid is bereid veel meer ellende te dragen voor ze opstaat. Maar ook de radicale vrijheidsdenkers die dit forum bezoeken kunnen naar hun idealen fluiten, want de menigte is wel tevreden (kijk maar eens naar de onderzoeken over hoe gelukkig Nederlanders zijn).
    Daar word je wel eens moe van, of je nou links of rechts bent. Ik geloof in individuele vrijheid en non-agressie, maar ook in solidariteit en respect voor de denkwijze van ieder ander. Of dat me links maakt of rechts of welke zijde van het spectrum maakt me niet zoveel uit. Ik begin me er zo langzamerhand echter wel bij neer te leggen dat mensen het blijkbaar wel oké vinden dat er macht over ze wordt uitgeoefend. Of dat nou gaat over belasting, kiesrecht, vrij ondernemerschap, bescherming van het ontslagrecht, werken tot je 67e of noem maar op.
    Overigens @Paul Martens: Dat het café een beeldspraak was had ik natuurlijk wel begrepen. Het gaat mij erom dat solidariteit veel te vaak wordt begraven onder argumenten dat een deel van de ontvangers van steun profiteurs zijn. De mens is nou eenmaal egoïstisch, rijk of arm. En het zijn niet “mijn” armen. Die zijn van ons allemaal.
    Maar ik stop met bijdragen op deze site. Er staan regelmatig bijdragen die ik erg interessant vind. Maar veel mensen schreeuwen hier alleen maar om het schreeuwen. Dat is jammer, maar wel veel voorkomend op opinie-sites.

  11. En het zijn niet “mijn” armen. Die zijn van ons allemaal.

    Een echte libertarier (voor zover je jezelf als zodanig omschrijft) weet dat hij alleen voor zichzelf moet spreken. Tenzij het gaat om het non-agressie principe want daar zijn we het allemaal wel over eens.

    “We moeten solidair zijn met “onze” armen,” klinkt in ieder geval als iets dat ik van Jan Pronk kan verwachten, niet van een libertarier.

    “Ik ben solidair met de armen die er zijn,” kan daarentegen nog wel libertarisch worden genoemd.

    Maar veel mensen schreeuwen hier alleen maar om het schreeuwen.

    Dat is een nogal subjectief en onbewijsbaar feit aangezien op een internet-log niemand kan “schreeuwen”, dus ook niet “schreeuwen om het schreeuwen”. En zelfs als het wel zou kunnen ben ik benieuwd hoe je zou bewijzen dat men schreeuwt om het schreeuwen, en niet omdat men gewoon een punt probeert te maken. Het klinkt een beetje als een politiek trucje als praten over de toon in plaats van de inhoud om van de inhoud af te leiden.

    Kun je een voorbeeld noemen van een reactie waar iemand “schreeuwt om het schreeuwen” ?
    Ik ben benieuwd hoe zoiets er uitziet.

    Tony [19] reageerde op deze reactie.

  12. @Tony [18]:

    Dat is een nogal subjectief en onbewijsbaar feit aangezien op een internet-log niemand kan “schreeuwen”, dus ook niet “schreeuwen om het schreeuwen”.

    Subjectief en onbewijsbare aanklacht natuurlijk, en niet een feit. Het moet nog bewezen worden dat het een feit is.

  13. @Bon vivant [15]:

    Tim Hawkins is een Christelijke comedian.

    Zeker weten doe ik het niet, maar ik vermoed dat hij meer problemen heeft met Obama dan hij heeft met de neoconservatieve agenda.
    Ik zie bijvoorbeeld helemaal niets in zijn muziek-video over oorlogen of de Patriot Act.

    Zoveel Christenen zijn er volgens mij niet te vinden die het libertarisme verkiezen boven de Republikeinse mainstream.

    Maar misschien heb ik het mis.

Comments are closed.