Met het weigeren van een uitkering aan boerka-dragende vrouwen, worden meer problemen geschapen dan opgelost.
De meeste politici geven aan dat de boerka als afkeurenswaardig kan worden beschouwd omdat deze de vrouw onderdrukt. Voorts stelt men dat de boerka niet (altijd) vrijwillig wordt gedragen. Dat eerste lijkt evident. De vrouw dient zich te verbergen. Waar Islamitische mannen zich kunnen kleden en tonen zoals zij willen, dienen de vrouwen zich te hullen in voorgeschreven doeken zodat zij niet gezien worden.
Mogelijk zullen veel boerka-dragers aangeven dat zij dit vrijwillig doen maar hierbij dient wel in ogenschouw genomen te worden dat alleen al het uiten van een andere mening hierover tot straffen zou kunnen leiden. Voor bepaalde vrouwen zal er dus sprake zijn van dwang om de boerka te dragen en zal voor hen een andere keuze kunnen leiden tot geweld. Het is echter ook zeer goed denkbaar dat een bepaalde groep Islamitische vrouwen bewust en vrijwillig kiest voor de boerka. Het lijkt er op dat de politiek dit onderscheid niet wil maken en regelgeving voorstelt die alle vrouwen aangaat ongeacht hun eigen vrije keuze.
De politiek gebruikt zelf ook graag dwang om gedrag te bewerkstelligen. Het weigeren van een uitkering voor het dragen van een boerka is een uiting van macht en dwang. Uitkeringen zijn a priori een symbool van macht en dwang. Het geld wordt onder dwang van anderen afgenomen en onder dwingende voorwaarden toegekend. Een boerka kan de kans op een baan ernstig verminderen en dat is in strijd met de wettelijke plicht om de eigen kansen op werk zo groot mogelijk maken.
De Islamitische vrouw die niet oprecht en vrijwillig kiest voor de boerka, is nu dubbel het slachtoffer van macht en dwang. Haar familie die haar dwingt de boerka te dragen en de overheid die haar dwingt de boerka weer af te doen.
Hoe meer dwang, van wie dan ook, hoe meer ellende.
Een soevereine vrouw kiest voor de kleding die zij wenst. Dat kan om persoonlijke of religieuze redenen zijn. Zij accepteert en is zelf verantwoordelijk voor de consequenties van haar kledingkeuze.
Als er al een rol voor de overheid bestaat in dit verhaal, zou deze niet het toevoegen nog meer macht en dwang mogen betekenen.
Sen Huwa
Dit alles is inderdaad niet zo eenvoudig als het lijkt.
Dat komt doordat het oplossen van een probleem IN EEN SITUATIE VAN ONRECHT, altijd moeilik of onoplosbaar is.
Hier is de situatie dat er een “Uitdeler” is van gestolen geld, die een aantal voorwaarden stelt om dat geld te krijgen.
Zo kan de eis “niet in boerka” net zo goed omgezet worden in “Alleen in boerka krijg je het”. Geen principieel verschil, alleen pragmatisch waar je op de wereld bent.
Het ontvangen van gestolen geld kan nooit een Recht zijn. Het is een soort “privilege” (entitlement) dat machthebbers geven of intrekken.
In deze onrechtsituatie kan ik me overigens voorstellen dat de uitdeler wil kunnen constateren aan wie hij de buit uitdeelt.
Net zo als ik me niet kan voorstellen ooit iemand voor een baan aan te nemen die in boerka komt solliciteren.
Beetje raar betoog.
Sen zou zich moeten afvragen: “Wat zou een libertarische belastingbetaler ervan vinden als er een uitkering wordt gegeven aan een vrouw die door het dragen van een boerka zelf kans op de arbeidsmarkt saboteert?”
Ik denk dan toch dat ze zeggen: UIT die boerka en solliciteren, en aan het werk, en anders niet je handje ophouden bij de overheid.
Misschien dat zo’n vrouw gedwongen wordt dat ding te dragen, maar dan zeg ik, zoek maar een andere manier om uit te zoeken of er sprake is van dwang en neem dan ook maar eens ECHTE maatregelen tegen zo’n volk.
Lijkt mij in ieder geval dat de rest van de bevolking niet hoeft op te draaien voor de onwil, of ineffectiviteit, van de overheid om vrouwen te beschermen tegen dwang vanuit dezelfde gemeenschap die diezelfde overheid zonodig binnen moest halen.
Sen Huwa [3] reageerde op deze reactie.
@Tony [2]:
Een Libertarische belastingbetaler klinkt erg tegenstrijdig.
Het probleem begint er al mee dat de staat uitkeringen uitdeelt op basis van afgedwongen bijdragen van anderen. Indien dit systeem niet zou bestaan, zou het velen niet uitmaken of iemand een boerka wil dragen.
Het een vicieuze cirkel van dwang. Het lijkt er op dat jij ook pleit voor meer dwang.
R. Hartman [5] reageerde op deze reactie.
Tony [7] reageerde op deze reactie.
Ratio [12] reageerde op deze reactie.
Iedereen dient zelf uit te maken hoe hij of zij zich wenst te kleden en of hij/zij wel of niet tot associatie over wil gaan met iemand, maar de verzorgingsstaat dient natuurlijk (net zoals andere diensten van de overheid) geheel te worden geprivatiseerd.
@Sen Huwa [3]: “Een Libertarische belastingbetaler klinkt erg tegenstrijdig.”
Waarom? Niet alle libertariërs zijn anarcho-kapitalisten, en in het minarchisme zal er toch één of andere vorm van belasting zijn om die minimale staat te bekostigen. Weliswaar een percentage dat in het niet valt bij de huidige grootschalige roof, maar toch.
“Het probleem begint er al mee dat de staat uitkeringen uitdeelt op basis van afgedwongen bijdragen van anderen.”
Inderdaad. Het probleem begint ermee dat we niet in een libertarische samenleving verkeren, waar het principe is dat iedereen welkom is mits bereid zijn of haar eigen broek op te houden en de libertarische vrijheid van anderen niet te schenden.
Een dergelijke samenleving zou voor het soort immigranten waar het hier over gaat dermate onaantrekkelijk zijn dat die om te beginnen hier helemaal niet naar toe zouden komen, en het ‘probleem’ derhalve niet eens zou optreden. Dan hoef je er dus ook geen ‘oplossing’ voor te bedenken.
Maar aangezien we niet in een dergelijke samenleving verkeren, zie ik niet hoe je Tony’s bijdrage als pro-dwang kunt zien. Het is louter zelfverdediging. Opheffen van de verzorgingsstaat is de enige weg. Maar ook dat zal niet zonder dwang verlopen: het dwingen van de ‘do-gooders’ om hun bemoeienis met andermans leven te staken.
Sen Huwa [6] reageerde op deze reactie.
Ratio [12] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [15] reageerde op deze reactie.
@R. Hartman [5]:
Belastingen om een minimale staat te bekostigen zijn wat anders dan het uitkeringssysteem zoals wij dat thans hebben.
Het ging mij om de steling van Tony: en neem dan ook maar eens ECHTE maatregelen tegen zo’n volk.
Wat wil je doen? ECHTE maatregelen klinkt niet als een vriendelijke verzoek. Waarom moet de staat maatregelen nemen tegen een volk? Wanneer we van de staat gaan verwachten dat deze maatregelen neemt tegen volkeren, dan geven de staat veel te veel autoriteit.
Tony [8] reageerde op deze reactie.
R. Hartman (NI) [14] reageerde op deze reactie.
@Sen Huwa [3]:
Jij denkt dat er libertariers in Nederland zijn die GEEN belasting betalen?
Kun je me even naar ze dirigeren, kan ik aan ze vragen hoe ze ermee weg komen.
@Sen Huwa [6]:
Beste Sen,
Je moet geen sinistere dingen achter mijn woorden zoeken.
Als ik zeg “echte maatregelen tegen zo’n volk”, dan bedoel ik:
A) Strafrechtelijke maatregelen tegen mensen waarvan wordt geconstateerd dat ze dwang toepassen. Ook hoort hier per definitie bij, het openlijk zonder enig voorbehoud afkeuren van elk geluid die dergelijke dwang zou goedkeuren.
Dit betekent sowieso een einde van het multiculturalisme, en het gedogen van de Islamtische cultuur als zijnde “gelijkwaardig”. Al is het alleen al omdat je zoiets nooit van tevoren kunt zeggen, en al helemaal niet achteraf als je kijkt naar de dingen die in naam van Islam worden gepropageerd en uitgevoerd.
B) Met “zo’n volk” bedoel ik niet “volk”. Ik refereer hier duidelijk naar die mensen die vrouwen willen dwingen of pressen dergelijke kleding te dragen, of zij die het goedkeuren als dat in naam van hun geloof wordt gepropageerd.
Hoe dan ook, als je als overheid in Nederland, zoals duidelijk gebeurd, aan de ene kant de Islam ziet als “verrijking van de Nederlandse cultuur” en weigert openlijk bedenkingen duidelijk te maken, maar tegelijkertijd stelt dat er vrouwen zijn die in naam van Islam worden gedwongen, en dat ZIJ om die reden geholpen moeten worden door ze financiele steun te geven, ben je uiterst hypocriet bezig.
Hier moet de belastingbetaler opdraaien voor het feit dat Islamitische vrouwen ofwel VRIJWILLIG dat onding dragen en dus VRIJWILLIG kansen op werk solliciteren.
Ofwel moet de belastingbetaler opdraaien voor het feit dat sommige vrouwen gedwongen worden dat onding te dragen, daardoor geen kans maken op een baan en daarom maar een uitkering moeten krijgen. Dat terwijl diezelfde overheid die uitkeringen verstrekt niet of nauwelijks wil erkennen dat dat onding onder dwang of druk gedragen wordt, en wel DANKZIJ het geloof in die zogenaamde “verrijking” van de cultuur die door diezelfde overheid niet alleen is binnen gehaald, maar bovendien vrij spel heeft gekregen (behoud van eigen cultuur).
Ik hoop dat ik hiermee duidelijk ben.
Tony [9] reageerde op deze reactie.
@Tony [8]:
Bovenstaande moet zijn:
“…en dus VRIJWILLIG kansen op werk SABOTEREN.”
Gisteren nog gesolliciteerd met een jute zak over mijn hoofd. Een NL-variant van de burka. Dat is zo fijn, je kunt er nog net alles doorheen zien. Ik wacht met spanning de uitslag af. Wat is het toch mooi als een mens een kans krijgt om zelf de broek omhoog te houden. Als het me nu niet lukt, dan krijg ik een baan in het familiebedrijf. Wij maken burka’s met een eigen gezicht.
Verder is het een nogal rare gedachtenkonkel dat het een uiting is van macht en dwang door de staat als de staat geen uitkering geeft aan “gedwongen moslima’s”
Wil Sen hiermee zeggen dat “we” collectief verantwoordelijkheid dragen/moeten nemen voor het feit dat er moslima’s zijn die door hun mannenvolk worden gedwongen een boerka te dragen?
Waarom zegt hij anders dat het onthouden van uitkering (geld van jou en mij) aan vrouwen die zelf hun kansen saboteren door druk vanuit eigen gemeenschap, een uiting is van macht en dwang?
Het klinkt mij allemaal een beetje als collectivistisch en “solidair” in de oren als een zogenaamd libertarier stelt dat het onthouden van andermans geld aan boerka’s een uiting van macht/dwang zou zijn.
Wil Sen hiermee zeggen dat “we” collectief verantwoordelijkheid moeten nemen voor de geestelijke dwang die islamitische vrouwen ondergaan door ze financieel bij te staan?
Dus, nogmaals, raar verhaal.
@Sen Huwa [3]:
Hoezo tegenstrijdig? Iemand met libertarische principes die belasting betaald is toch een libertarische belastingbetaler?
@R. Hartman [5]:
“Waarom? Niet alle libertariërs zijn anarcho-kapitalisten, en in het minarchisme zal er toch één of andere vorm van belasting zijn om die minimale staat te bekostigen.”
Dat mensen met zekere principes niet af wilt tikken begrijp ik wel, maar wees nou eens eerlijk tegen jezelf. Een libertarische wereld met belasting? Bestaan er in die libertarische wereld ook vierkante cirkels?
Een overheid behoud ofwel zijn monopolie met geweld(belasting is niet de enige vorm van overheidsgeweld)(wat tegen de grondslag van het libertarisme -het non-agressie principe- ingaat) of het is geen overheid
R. Hartman (NI) [13] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [15] reageerde op deze reactie.
@Ratio [12]: “maar wees nou eens eerlijk tegen jezelf. Een libertarische wereld met belasting?”
Hoe zou jij een minarchie willen bekostigen, dan?
“Een overheid behoud ofwel zijn monopolie met geweld(belasting is niet de enige vorm van overheidsgeweld)(wat tegen de grondslag van het libertarisme -het non-agressie principe- ingaat) of het is geen overheid”
Daarom is een minarchie ook geen stabiele entiteit. Zie ook Roy Childs vs. Ayn Rand.
Ik pleitte dan ook niet voor een minarchie, ik gaf slechts aan dat er libertariërs (objectivisten?) zijn die een minarchie als oplossing zien. Dat betekent een (minimale) staat, en die zal ergens van betaald moeten worden. Niet alle libertariërs zijn dus mordicus tegen belasting, tenzij ze inconsequent zijn. Maar goed, dat is het minarchisme dus ook…
@Sen Huwa [6]: Overigens zullen ook in een libertarische samenleving ECHTE maatregelen genomen worden tegen parasieten die die samenleving hun gedachtegoed willen opdringen. Dat heet zelfverdediging. Tolerantie jegens intolerantie maakt de tolerante partij ondergeschikt.
@R. Hartman [5]:
“……en in het minarchisme zal er toch één of andere vorm van belasting zijn om die minimale staat te bekostigen….”
Dat is nog een vraag. Ik kan me een minimale staat voorstellen, waarin de minimale overheid minimale taken heeft die op een andere manier (en vrijwillig) gefinancierd worden.
Bvb je “kunt” een abonnement (verzekering) afsluiten bij de politie. Als je geen abonnee bent, helpt de politie je niet gratis.
Ook mogelijk een vrijwillig zegel plakken op alle soorten overeenkomsten, afspraken, die je het recht geven op rechterlijke arbitrage.
Ook is wel “loterij” genoemd. Te zien aan de Postcodeloterij kan die meer opbrengen dan ik vroeger dacht.
Zie ook: @Ratio [12]:
De creativiteit van minarchisten kan beslist nog meer mogelijkheden opleveren.
Ik
R. Hartman (NI) [16] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [15]: Tja, Hub, dat veronderstelt minimaal dat de politie in een minarchie wel zou functioneren. Aangezien ik bij gebrek aan concurrentie geen reden heb om aan te nemen dat de minarchistische politie beter zou functioneren dan de huidige zou ik dat abonnement dus maar laten zitten…
Loterij zou een optie kunnen zijn. Vormt dan een soort vrijwillige belasting, in de hoop ooit door de bliksem getroffen te worden. De kans daarop is namelijk groter dan de kans op (substantiële) winst in loterijen…
Hub Jongen [19] reageerde op deze reactie.
RIP Pamela Hemelrijk.
www.spitsnieuws.nl
R. Hartman (NI) [18] reageerde op deze reactie.
@Tony [17]: Had de link bij HVV’s buren gezien en even snel op de voorpagina geplaatst. Evengoed bedankt.
@R. Hartman (NI) [16]:
“……… Aangezien ik bij gebrek aan concurrentie geen reden heb om aan te nemen dat de minarchistische politie beter zou functioneren dan de huidige……..”
Je hoeft in die minarchie de concurrentie tussen politie A en B nog niet uit te schakelen. Ik weet ook nog niet hoe je dit oplost, maar uitgesloten lijkt het me niet.
Oscar [20] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [19]:
Je hebt minarchie en minarchie. Bij een ruime minarchie zijn rechtspraak, politie, leger en soms ook ruimtelijke ordening en wegen in handen van een agressiemonopolist en bij de meest ‘enge variant’ van minarchie gaat het enkel om een arbitragerechtbank, een soort Hoge Raad, van ultieme jurisdictie. Bij die laatste vorm van minarchie is er gewoon concurrentie tussen veiligheidsagentschappen en lagere rechtbanken. Bij de ‘ruime minarchie’ is er in wezen geen eerlijke concurrentie tussen veiligheidsagentschappen.
Waar minarchisten niet bij stil staan is dat voor een goed georganiseerde, vreedzame, samenleving er geen geweldsmonopolist nodig is, maar genoeg individuen met ethische normen die hoog genoeg zijn om diefstal en geweld achterwege te laten én criminaliteit te voorkomen en passend af te straffen.
Een minarchie in een staat met hardwerkende, gelukkige, godvruchtige, verantwoordelijke Zwisterse gezinnen – ik noem maar een voorbeeld – is natuurlijk te prefereren boven het volledig ontbreken van een overheid in een gebied waar Hutus – ik noem maar een voorbeeld – alle anderen met kapmessen te lijf gaan, lippen afsnijden, handen afhakken, castreren, dorpen platbranden, zuigelingen uit buiken snijden, zoons dwingen seks te hebben met het lijk van hun moeder, en wat dies meer zij. En toch ben ik een voorstander van anarchisme en zie ik het niet als een tegenstrijdigheid om in dit geval een minarchie te verkiezen boven anarchie. Dit heeft er mee te maken dat ik agressief geweld onwenselijk, onethisch en afkeurenswaardig vind.