teacherStaatssecretaris Dijksma gaat scholen te lijf die niet voldoen aan de normen van de overheid. In een artikel van www.refdag.nl geeft hoogleraar Zoontjes hier een kritische blik op. Dat aanpakken van Dijksma betekent het korten op de rijksbijdrage aan deze scholen. Een school zou tekort schieten in de zogenaamde vorming tot actief burgerschap. Een andere school geeft leerlingen zoveel vrijheid dat de staatssecretaris zich afvraagt of er wel onderwijs wordt gegeven.

Wat Dijksma bedoelt met actief burgerschap is niet duidelijk, maar ik vermoed dat dit gaat om het vermogen om een baan te vinden. Dat klinkt wellicht redelijk maar de vraag is waar de overheid zich mee bemoeit en of dit nog wel strookt met de hard bevochten vrijheid van onderwijs in Nederland.

Door exorbitante belastingen te heffen en vervolgens scholen te subsidiëren, hebben ouders financieel geen mogelijkheid meer om echt eigen onderwijs te vormen en te bekostigen. Hierdoor heeft de staat een verschrikkelijke macht over het onderwijs en Dijksma laat goed zien hoe zij met deze macht omgaat.

Van alle ouders die schoolgaande kinderen hebben, is slechts een klein deel actief om bewust inhoud te geven aan het onderwijs en nadenkt over betere lesmethoden. Juist deze ouders geven blijk de vrijheid van onderwijs bewust te benutten. En juist deze ouders wordt verweten dat zij niet goed hebben nagedacht over wat goed onderwijs is. Waarschijnlijk bedoelt de staatssecretaris dat deze ouders teveel hebben nagedacht en zij het niet eens is met hun conclusies en keuzen.

Welke ouders wensen niet dat hun kinderen goed terecht komen? Dat hun kinderen geen eigen plekje in de maatschappij vinden en inhoud geven? In een vrije samenleving kan elke ouder bewust kiezen voor het onderwijs dat als passend wordt ervaren voor de kinderen. Indien dat onderwijs niet goed is, worden de ouders zelf geraakt in wellicht hun grootste wens: een goede toekomst voor de kinderen. Zij en hun kinderen zullen zelf de wrange vruchten plukken van hun falende onderwijssysteem en nieuwe keuzes maken. Vrijheid is letterlijk de beste leerschool.

De staat toont een enorm disrespect voor de vrijheid van de ouders alsook voor hun motieven en competentie om goede keuzes te maken voor hun kinderen zolang deze nog begeleiding nodig hebben. Met financiële macht worden de ouders gedwongen hun kinderen te sturen naar door de staat goedgekeurde scholen.

Het belang van de ouders bij goed onderwijs voor hun kinderen, is universeel en evident. Wat is echter het belang van de overheid dat kinderen worden opgeleid tot dat zogenaamde actieve burgerschap? Wat is actief burgerschap? Gaat het hier om gehoorzame loonarbeiders die regels en orders volgen en kritiekloos belasting betalen voor dezelfde scholen waar hun kinderen ook naar toe moeten?

Hoogleraar Zoontjes vermoedt dat de overheid zich op glad ijs bevindt. Ik meen dat de overheid hiermee door het ijs van fundamentele vrijheden breekt.

Sen Huwa

4 REACTIES

  1. Een school is een school als er ook ECHT geleerd wordt, niet dat slappe gedoe van tegenwoordig. Kinderen kunnen amper rekenen, alleen met een gokkast, lezen en schrijven is ook dubieus. De wiskunde voor het MBO deed ik vroeger op het LBO op mijn sloffen. De algemene kennis van de jeugd is ook om te janken; de meest elemetaire dingen weten ze niet eens! Een allochtoon op/met een inburgeringscursus weet meer!
    Wil de overheid een school die kinderen dom houdt of 1 die kinderen iets bijbrengt ipv het leren werken op een gokkast en een lesje ‘gelukkunde’?
    Brood en spelen….

    Sen Huwa [3] reageerde op deze reactie.

  2. Is Nijlpaard Dijksma niet die figuur die zelf geen school afmaakte om in de politiek te stappen, alwaar zij anderen verwijt te veel te eten, en liever niet in de spiegel kijkt (die zou namelijk barsten). Gevalletje pot verwijt de ketel.

    Wat mij de laatste jaren opvalt is dat de staat steeds meer de rol van kerk speelt. Zich steeds meer bemoeit met de morele (en persoonlijke) kant van alles. En bepaald niet opvalt door intelligente en integere standpunten daarover. De lusteloze smoelen in “vak K” en het arrogante geblaat, in de afgelopen dagen, waren veelzeggend.

  3. School zegt ook niet alles. Heb na de lagere school mavo gedaan, ging moeilijk. Een paar jaar later VWO (LOI-thuisstudie) gedaan. Ging vrij gemakkelijk. Lag duidelijk aan de manier van lesgeven, maar ook welke informatie je tot je beschikking kreeg. Ben toen ook vaker naar de bibliotheek geweest, om verschillende boeken over hetzelfde onderwerp te lezen.

Comments are closed.