Deze vraag wordt weleens gesteld als mensen geen argumenten meer hebben tegen de goed onderbouwde kritiek op de huidige maatschappij, het “systeem” en de politiek. We zien dat ook hier, op de Vrijspreker. Mensen (vaak aanhangers van de huidige status en/of ambtenaren) gaan een eindje mee in de discussie, proberen nog wat idealistische tegenwerpingen te posten en eindigen dan laf met de vraag: “waarom vertrek je dan niet gewoon, als het je hier niet bevalt?” Of in iets andere bewoordingen, natuurlijk.
Onlangs kreeg ik weer eens commentaar in de reacties op twee artikelen om maar op te hoepelen uit dit land als ik dan niet tevreden ben met hoe het hier allemaal gaat. Een reageerder die, op te maken uit zijn nickname, bij de overheid werkt als serveerder van koffie en thee. Of zo. Maar goed, een commentaar als “dan vertrek je toch?” is een dooddoener van jewelste. Ik zal, bij uitzondering en om hier in de toekomst naar te verwijzen, uitleggen waarom.
Ten eerste is er de zaak van moraal.
Vanuit een libertarisch standpunt: universeel moraal. Ofwel, wat voor de één geldt, moet ook voor de ander gelden. Als ik steel of moord, wordt ik als respectievelijk dief dan wel moordenaar gezien. Waarom geldt dit wel voor een burger en niet voor een belastingambtenaar of soldaat in dienst van dit land? Waarom wordt er met twee maten gemeten? Dit onderwerp is dermate fundamenteel, dat het mij hier aan ruimte ontbreekt om het helemaal uit de doeken te doen. Ik verwijs geïnteresseerden dan ook naar het filmpje “filosofie van de vrijheid” op de startpagina van Vrijspreker, de podcasts en teksten van Stefan Molyneux (www.freedomainradio.com) en de vele boeken die onder andere op Vrijspreker aan de orde zijn geweest. En ongetwijfeld nog veel andere bronnen.
De basis ligt in ieder geval in het feit dat iedereen als mens geboren wordt. Sommigen worden ambtenaar of militair en die schijnen dan opeens andere morele rechten te hebben?
Als tweede: hoe vergaat iemands leven?
Je wordt geboren, “geniet” onderwijs en wordt volwassen. Dat geldt tenminste voor de meesten. Het punt is: wanneer merk je dat er iets niet in de haak is in het land waar je geboren bent? Geboren worden is al geen vrije keuze en het land waar je ter wereld komt nog minder. Dat is de schuld van je ouders, maar je kunt het hen ook niet kwalijk nemen, dus geen ruzie gaan maken, hoor.
Feit is wel, dat je (in Nederland) als pasgeborene aangegeven moet worden door je ouders. Alleen het woord zegt al genoeg. Men geeft je aan, waardoor jouw status van “mens” verandert in “persoon”, ofwel een natuurlijk rechtspersoon gezien vanuit de overheid van het land waar je bent geboren. In Nederland zit aan dat moment meteen de fijne bijkomstigheid dat je met circa 18.000 euro staatsschuld opgezadeld zit en je een toekomstige melkkoe wordt. Maar als baby besef je dat absoluut niet.
Nee, pas wanneer je zelfstandig leert denken (als dat überhaupt al gebeurt), ga je nadenken over hoe jouw land en de rest van de wereld in elkaar zit. Maar dan is het voor velen te laat. Vertrekken uit het land waar je gevestigd bent is niet zo gemakkelijk dan je denkt. Je hebt namelijk de taal en de gewoontes van jouw land (plus opvoeding) geleerd, wat ook al niet jouw vrije keuzes waren. Beroep, maatschappelijke status, vrienden/familie/bekenden: alles speelt zich af in het land waarin je woont. Maar goed, dat kun je allemaal nog opgeven. Als je dat vrijwillig doet tenminste, niet als je aangespoord wordt omdat je heel terecht de misstanden aan kunt tonen.
Het ergste is, dat alle omstandigheden steeds maar blijven veranderen. Als je geboren bent in bijvoorbeeld 1960, waarom moet je dan automatisch meedoen aan alle wijzigingen die sinds die tijd geheel eenzijdig over jou uitgestrooid worden door de overheid? Het zogenaamde “sociale contract” dat je schijnt te moeten hebben, verandert voortdurend. Is het niet zo, dat bij een normale contractverandering beide partijen de overeenkomst mogen herzien en eventueel tegen de veranderingen kunnen ageren of de overeenkomst nietig kunnen verklaren? Zo niet voor wat betreft de “contractveranderingen” door de overheid. Is het dan niet eerlijker om te stellen: “jullie (de overheid) veranderen de omstandigheden, jullie veranderen steeds de wetten, dus vertrekken jullie maar lekker naar Verweggistan en laat mij (ons) met rust?”
Ten derde:
Wat is het alternatief? Een ander land? Met een andere overheid? Nee! Libertariërs hebben niet alleen moeite met wat hier in Nederland gebeurt, zij zien deze problematiek overal. Noem mij een land waar je absoluut vrij van overheidsdwang kunt leven. Dat is er niet. Daarom is die universele moraal zo belangrijk om te begrijpen: het kan elders wel een beetje anders zijn, maar elke overheid oefent dwang uit. Vluchten heeft dus hooguit een economisch belang, dus elders meer kunnen verdienen of meer over kunnen houden van het verdiende. Maar op het gebied van persoonlijke morele afwegingen is elk land dat geregeerd wordt door een overheid (dus simpelweg elk land ter wereld) vergeven van de valse moraal van ambtenaren. Als voorbeeld: ik wordt door de onder dwang afgenomen belastinggelden, mede verantwoordelijk voor de moorden die “onze jongens” elders in de wereld plegen. Onder het mom van de valse moraal: “we kunnen die Afghanen toch niet in de steek laten?” Jawel, want “onze jongens” (lekkere propaganda term) veranderen niets aan die situatie; na zoveel jaren is die Talban daar nog net zo sterk als in het begin. Overal wordt men verplicht te voldoen aan de veranderende en steeds strenger wordende regels en wetten die er gelden: moreel, menselijk, financieel. Voorbeelden te over, kijk om u heen.
En hoever trek je dat “vertrek dan maar” door? Bevalt je gezin niet: hoepel maar op. Bevalt de straat, de wijk of de provincie niet: verhuis maar. Bevalt het land niet: doei doei. Bevalt de overheid op wereldschaal niet? Ja, wat dan? Vertrek maar van deze planeet? Niet echt realistisch, toch?
Dit argument slaat nergens op. Mensen (gedwongen) laten vertrekken is niet de oplossing. De afgenomen vrijheden moeten herwonnen worden. De denkwijze en conditionering van de overheden moeten veranderen. Mensen moeten weer zelfbeschikking terugkrijgen. Zelf verantwoording nemen voor hun daden en niet zwelgen in de overvloed van overheidsbescherming. Zeker niet als deze gedwongen gefinancierd wordt door anderen met de overheden als “inner der gelden” en “bepaler van moraal”.
Mensen die wel in vrijheid willen leven moeten die mogelijkheid krijgen, zonder inmenging van welke overheid dan ook. Laat die mensen die mogelijkheid aanpakken, zij die sterk genoeg zijn om vrij te leven zullen ook sterk genoeg zijn om daar de verantwoordelijkheid voor te dragen, zonder allerlei gedwongen gefinancierde vangnetten van overheden.
@Paul Martens [29]:
“Friedman is mij tot nu toe alleen bekend van zijn boek “Aan ons de keus”, waarin best economisch interessante standpunten te vinden zijn, maar ik ten zeerste betwijfel of dit geheel en al libertarisch is. Sterker nog: er zijn juist niet-libertarische standpunten in zijn boek te vinden. Maar dit kan ook aan mij liggen: misschien moet ik meer van Friedman lezen dan alleen dit boek.”
Vergeleken met de economen van de Oostenrijkse School is Milton Friedman zeker niet libertarisch te noemen. Zoals na het in aanraking te zijn gekomen met hele mooie muziek, de muziek waar je voorheen naar luisterde tegen valt zo zijn ook economen als Milton Friedman ongenietbaar geworden nadat je Ludwig von Mises, Murray Rothbard, Hans-Hermann Hoppe en Jörg Guido Hülsmann gelezen hebt. Dan is Friedman slappe hap. Vergeleken met Keynes, Tinbergen en Heertje is Friedman natuurlijk een groot licht, maar ja, vergeleken met boom-boom-boom-boom-i-want-you-in-my-room is de popgroep Queen geweldig, maar Queen verbleekt natuurlijk als je het met Beethoven gaat vergelijken.
In de Verenigde Staten schijnt ‘libertarian’ een verzamelnaam te zijn voor alles en iedereen die in sociaal-economisch opzicht niet ‘conservative’ en niet ‘liberal’ is en voorstander is voor meer vrijheid. Ik heb de indruk dat de Europese libertariers kleiner in aantal, maar veel radicaler(Oostenrijkse School) zijn.
Andre [35] reageerde op deze reactie.
@Job [24]: Stel: er was een overheid, maar niemand ging er werken….
Uiteraard valt de ambtenaar wat te verwijten. Dan heb ik het niet over de verpleegster of machinist, maar wel over de schaaltjes 12 en hoger. Die kiezen er bewust voor om bij de monopolistische en geweldadige organisatie te gaan werken. Dat is een bewuste keuze geweest. Men had ook een echte baan kunnen zoeken.
Eichmann was ook een uitvoerder van beleid. Om maar iemand te noemen.
Oscar [33] reageerde op deze reactie.
@Kim Winkelaar [32]:
Ja, dat was Eichmann. Ik gebruik hem graag als voorbeeld als men zegt dat niet elke ambtenaar corrupt is. En dat klopt. Adolf Eichmann hield zich netjes aan de regeltjes en keurig aan de wet. En tóch was hij corrupt. Niet in juridisch opzicht, hij deed immers niets dat niet legaal was, maar in moreel opzicht.
Het steeds veranderende sociaal contract vind ik een mooie vondst. Verder volstaat volgens mij het wijzen op de grote exit kosten, zowel financieel, psychologisch als sociaal. Kijk maar naar de blanke boeren in Zimbabwe, als er in ons wereldje een groep hardwerkenden is die totaal wordt uitgezogen en vervolgd zijn zij het wel. Maar toch hebben velen van hen moeite te vertrekken. Daarnaast zijn we in naam een democratie, en wordt het vertrek argument nooit van stal gehaald in discussies met bijvoorbeeld homo’s, religieuze fanaten of buitenlanders. Alleen bij libertariers, en dat geeft te denken. We leggen hier dus duidelijk de vinger op een heel zere plek, anders zou men niet zo geprikkeld reageren met een argument dat men normaal gesproken nooit zou overwegen te gebruiken.
Bovendien is er inderdaad geen helder schijnend licht meer aan een verre westerse kust die een gids is voor alle landen / vervolgden.
@Oscar [31]:
“In de Verenigde Staten schijnt ‘libertarian’ een verzamelnaam te zijn..”
In dat opzicht is met name de controverse tussen de zogenaamde Beltway-“libertarians” ((t)Reason etc.) en de Rothbardians/voluntarists die je kunt vinden op LewRockwell.com interessant. Logica m.b.t. tot het non-geweldsprincipe dicteert de uitkomst m.b.t. wie het bij het “rechte” (als in “moreel juist”) eind heeft: Beltway sucks.
Ik ken die dooddoener. Ik reageer steeds met een verhelderende analogie.
“Als je wijk door inbrekers geteisterd wordt, en je klaagt hier terecht over, vraag ik jou toch ook niet waarom je alsmaar klaagt en niet gewoon wegverhuist? Ze hebben het recht niet, ook niet al zouden ze een meerderheid vormen. Net zomin heeft een zich tot overheid gegroepeerde bende moreel het recht om mij zomaar te beroven en eenzijdig regeltjes op te dringen, dus waarom zou ik moet verhuizen? Dat ze me met rust laten. Ik wil helemaal niet verhuizen, net zomin als jij wil verhuizen. Je wil gewoon niet dat je wijk door inbraken geteisterd wordt. Ik zie niet in waarom ik wel zou moeten toegeven aan de aggressie van mijn belagers. Laat mij gewoon hier blijven en laat me met rust, net zoals ik anderen met rust laat”.
Meestal begrijpen ze dit punt. Dat blijkt dan niet uit een uitdrukkelijke instemming want daarvoor ontbreekt het collectivisten aan de benodigde mentale eerlijkheid, maar ineens veraderen ze dan bij gebrek aan argumenten van onderwerp (en liefst iets wat er totaal niet aanverwant is, zoals het weer of zo). Nou, dat zegt doorgaans genoeg.
Stel je de volgende klimaatfanaticus voor: “Maar er moet wat gedaan worden, als we zo door gaan loopt het gewoon niet goed af, maar ik dring maar niet tot de mensen door. Er zijn al zoveel regels (nooit genoeg uiteraard), maar nog luisteren ze niet en gaan ze maar door met het opbranden en verbruiken van moeder aarde.”
Reactie: “Als je het niet met het milieubeleid van Nederland eens bent, verhuis je toch naar een ander land!”
Als je het niet eens bent met Wilders, verhuis je toch naar een ander land.
Als je zo van multi-culturaliteit houdt, ga je toch in een ander land wonen
etc etc etc
Waar het om gaat is dat vooruitgang geboekt wordt door mensen die onvrede voelen met hun huidige omgeving, als deze mensen besluiten eigenhandig de situatie te verbeteren. Als iedereen zou weglopen voor zaken waar men onvrede mee voelt, zou bijna ieder mens wel jaarlijks kunnen verhuizen naar een andere uithoek van de aarde, zonder dat daarmee de problemen die de onvrede veroorzaken opgelost worden. Struisvogelpolitiek.
Als je ergens op de aarde een stukje je weet te vinden, waar je vrij kunt zijn, dan weet de mafia je heus wel te vinden. De mafia wil zijn macht steeds uitbreiden en geef je heus niet de kans om vrij rond te lopen.
“Ik zal, bij uitzondering en om hier in de toekomst naar te verwijzen, uitleggen waarom.”
Een beetje zoals Willem-Alexander, die talloze malen verwees naar ‘het interview’ dat Paul Witteman hem midden jaren negentig afnam?
“Ten eerste is er de zaak van moraal. (…) Dit onderwerp is dermate fundamenteel, dat het mij hier aan ruimte ontbreekt om het helemaal uit de doeken te doen.”
Dan gaan we het er hier verder NIET over hebben.
“Geboren worden is al geen vrije keuze en het land waar je ter wereld komt nog minder. Dat is de schuld van je ouders, maar je kunt het hen ook niet kwalijk nemen, dus geen ruzie gaan maken, hoor.”
eitelijk onjuist. Zie de wrongful birth/wrongful life rechtszaken. Het was de vrije keus van je ouders om jou op de wereld te zetten.
“Nee, pas wanneer je zelfstandig leert denken (als dat überhaupt al gebeurt), ga je nadenken over hoe jouw land en de rest van de wereld in elkaar zit. Maar dan is het voor velen te laat. Vertrekken uit het land waar je gevestigd bent is niet zo gemakkelijk dan je denkt. Je hebt namelijk de taal en de gewoontes van jouw land (plus opvoeding) geleerd, wat ook al niet jouw vrije keuzes waren. Beroep, maatschappelijke status, vrienden/familie/bekenden: alles speelt zich af in het land waarin je woont. Maar goed, dat kun je allemaal nog opgeven.”
Exact. Het kost best wat moeite. Maar het is raar dat dat nu juist op een libertarische site als bezwaar wordt aangedragen. Want libertarisme is toch voor krachtige individuen, die sterk zijn, voor zichzelf opkomen en voor wie geen zee te hoog gaat?
“Het ergste is, dat alle omstandigheden steeds maar blijven veranderen.”
Verandering is de enige constante. Phanta rei.
“het niet zo, dat bij een normale contractverandering beide partijen de overeenkomst mogen herzien en eventueel tegen de veranderingen kunnen ageren of de overeenkomst nietig kunnen verklaren? Zo niet voor wat betreft de “contractveranderingen” door de overheid.”
Dat klopt! Bij de overheid kan je zelfs ZELF het contract veranderen. Door op partijen te stemmen die zich daarvoor inzetten. Of door zelf een politieke partij op te richten.
“Wat is het alternatief? Een ander land? Met een andere overheid? Nee! Libertariërs hebben niet alleen moeite met wat hier in Nederland gebeurt, zij zien deze problematiek overal.”
De voor libertariers perfecte situatie is dus niet voorhanden. Die wordt niet geleverd. Ze klagen dus dat de door henzelf zo aanbeden markt geen perfecte oplossingen biedt.
“En hoever trek je dat “vertrek dan maar” door? Bevalt je gezin niet: hoepel maar op. Bevalt de straat, de wijk of de provincie niet: verhuis maar. Bevalt het land niet: doei doei.”
Als je niet van Marsen houdt, kan je een Snickers nemen.
Je kunt ook je hele eetpatroon veranderen.
“Bevalt de overheid op wereldschaal niet? Ja, wat dan? Vertrek maar van deze planeet? Niet echt realistisch, toch?”
Als het aan Richard Branson ligt…;-)
Maar libertariers klagen dus dat er nergens op deze gigantische aardbol ook maar een plekje te vinden is waar zij naar tevredenheid kunnen leven.
Civil Servant [40] reageerde op deze reactie.
@Civil Servant [39]: Paul Martens heeft nog niet gereageerd. Het staat iedereen vrij dat op een serieuze manier te doen. De inhoud, daar gaat het om.
Comments are closed.