Psychiater Jules Tielens pleit voor eigen verantwoordelijkheid bij een 
depressie. ‘ Mensen moeten veel meer de regie over hun eigen leven proberen te nemen’, zegt hij in een interview in Vrij Nederland. De ervaringsdeskundige, Tielens kampte zelf met een depressie, is het met vakgenoot Louis Tas eens dat de psychiatrie gegijzeld is door de farmaceutische industrie. In Nederland zouden 750.000 mensen ten onrechte anti- depressiva slikken. De huisarts is met zeven minuten per patient en een achteruithollende opleiding een volautomatische pillenschrijver geworden. Een derde van de studies naar de werkzaamheid van antidepressiva wordt volgens de FDA nooit gepubliceerd (Tijdschrift voor Geneeskunde juli 2008)en negentig procent van het onderzoek wordt georganiseerd door de farmaceutische industrie. Dus of het werkt en hoe het werkt, blijft een mysterie. De industrie sponsort leerstoelen met voor de hand liggende resultaten en heeft dikke vingers in de overheidspap. Professor Flip Treffers (hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie) heeft de Vereniging voor Psychiatrie onlangs gekarakteriseerd als een vereniging van artsenbezoekers.
Psychiater Louis Tas: ‘ Er wordt een bureaucratische aanslag op het vak gepleegd waardoor het bijna stikt. Er zijn honderden collega’s die ermee stoppen omdat ze er op deze manier niet meer in geloven. De enigen die ervan profiteren, zijn de verzekeringsmaatschappijen. Een van de inzichten die moeten doorbreken, is dat veel antidepressiva niet werken. Ze zijn een hype.’
Jules Tielens ziet een depressie als een welvaartsziekte. Hij behandelde in tien jaar tijd vijftienhonderd daklozen waarbij hij welgeteld slechts twee keer iemand met een depressie tegenkwam. Dit ondanks het feit dat ze een extreem moeilijk bestaan leiden. Tielens: ‘We creeren een ontzettende slachtoffercultuur waarbij we als beroepsgroep vooral heel veel pillen voorschrijven. Hierbij komt tachtig procent van de antidepressiva voor rekening van de huisarts. Wij accepteren dat patienten nodeloos gepsychiatriseerd worden en cultiveren steeds meer slappe, angstige mensen. Ik vind dat wij met zijn allen tegenspoed en crisis in de armen moeten sluiten in plaats van dat we alle pech en tegenslag willen uitbannen. Crises horen bij het leven, je wordt er wijzer van. Ik geloof dat je een enorm appel moet doen op de patient, je moet die mensen er echt uit sleuren.’
Met de innige kongsi tussen geneeskunde, de overheid en big pharma is het zaak als (mogelijk toekomstig) patient zeer oplettend te zijn. Kritisch zijn en blijven, eigen verantwoordelijkheid voor je leven nemen en blijven leren zijn de wapens in de strijd tegen de dubbele agenda’s van zorg en welzijn…
Als mensen pillen willen slikken moeten ze dat zelf weten. Maar dat ik dat moet betalen is natuurlijk belachelijk.
Ik zie veel dingen ook zwart. Zo denk ik dat Nederland verandert in een derde wereldland vanwege het grote aantal laag begaafde nieuwkomers en door een door en door zieke mentaliteit.
De juiste balans vinden in werken en vrije tijd, financiën, wonen, relaties, lichaamsbeweging en voedsel voorkomt veel narigheid. De balans kan niet hersteld worden door een pilletje.
Wij moeten in voorgaande levens iets ergs gedaan hebben anders waren we nooit op de Aarde beland. Het is hier bepaald geen pretje. Dat de Aarde een strafkamp is wordt bewezen door de individuen die je hier aantreft: onbetrouwbare honden, profiteurs, smeerlappen, oplichters, enz. Het is hier echt een verzameling van het allerergste uitschot. De Aarde moet een strafkamp zijn, het kan niet anders.
Ik hoop door mij netjes te gedragen niet nogmaals op deze Aarde geboren te worden, maar op een planeet waar het beter toeven is. De profiteurs, oplichters en bedriegers en ander uitschot komen hier gewoon weer terug of gaan naar nog erger oorden, samen met hun soortgenoten.
Sen Huwa [2] reageerde op deze reactie.
Hub Jongen [3] reageerde op deze reactie.
fuqua [5] reageerde op deze reactie.
Oscar [5] reageerde op deze reactie.
Scrutinizer [7] reageerde op deze reactie.
@Nico de Geit [1]:
Misschien ben je wel bewust hier om een ander geluid te laten horen en een andere visie te laten klinken.
@Nico de Geit [1]:
” Het is hier bepaald geen pretje.”
En toch verlang ik nog helemaal niet naar de “hemel” en wil ik graag nog heel lang hier blijven!
@Nico de Geit [1]:
zolang wij (elk individu) 40 uur per week MOETEN werken om elke maand rond te komen dan kun je fluiten naar die balans zul je nooit vinden.
@Nico de Geit [1]:
“De juiste balans vinden in werken en vrije tijd, financiën, wonen, relaties, lichaamsbeweging en voedsel voorkomt veel narigheid. De balans kan niet hersteld worden door een pilletje.”
Precies. En het lijkt me ook niet bevordelijk voor het nemen van verantwoordelijkheid om ontwikkelingsprocessen van mensen te verstoren door ze vol te stoppen met emotie afvlakkende medicatie.
Rothschild [5] reageerde op deze reactie.
Leuk artikel.
Ikzelf heb ook zo mijn depressieve periodes gehad. Ik zou het geen depressie willen noemen, maar een dipje.
Een depressie is volgens mij dat je moedeloos bent en een lage eigendunk. Volgens mijn zeer ondeskundige mening wordt een depressie je opgelegd vanuit je omgeving, en je interpretatie op je omgeving.
Het geheim is weer te gaan leven naar je hart en je realiseren dat je een uniek en prachtig mens bent dat op een verkeerd pad is beland en gewoon doen wat je leuk vindt.
Get out of the matrix.
henk [16] reageerde op deze reactie.
@Nico de Geit [1]: Grappig, ik dacht dat ik de enige was die reincarnatie met libertarisme combineerde.
Mijn opvatting is eigenlijk dat God -of hoe je de scheppende kracht ook moge noemen- een libertarier is.
Je wordt geboren en leeft en je kijkt maar wat je doet. Hij heeft een laissez-faire beleid en grijpt niet in, want anders zou ie jou niet meer kunnen verantwoordelijk houden voor je gedrag. Na je dood, wordt dan beslist of je nog es moet en onder welk gesternte (geboren in een rijk of arm gezin, in goede gezondheid of gehandicapt etc. – misschien zelfs elders dan op deze aardkloot) en is het weer aan jou om je te bewijzen.
De opgave is tweeerlei: enerzijds achterhalen wat goed/moreel is en anderzijds ernaar leven. Het tweede is vaak al moeilijk genoeg, maar het allermoeilijkste is het eerste.
Gezien god’s non-interventionistische aanpak, is het op aarde alsof er helemaal geen god is en geldt dus op dat niveau de hele objectivistische logica. Ook het element van eigen verantwoordelijkheid blijft overeind want zelfs als iemand arm of dom of anderszins gehandicapt geboren is, is dat in wezen niet de schuld van zijn buurman (doch hoogstens van hemzelf in een vorig leven). Het staat je vrij om iemand uit sympathie te helpen (en je kan er misschien pluspunten mee scoren) maar je bent er moreel zeker niet toe verplicht. (En je mag zeker anderen niet dwingen om jouw favoriete zieligen te helpen door hen geld af te persen).
In elk geval begint alles met de zoektocht naar de vraag welke ethiek de juiste is. Mensen die zich die vraag niet stellen behoren niet vrijgepleit te worden voor bv. hun socialistische daden, immers ze hadden de verantwoordelijkheid om eerst en vooral maar eens de vraag te stellen of rooftochten (om met de buit misschien wel anderen te helpen) wel moreel verantwoord zijn. Wie alleen maar omdat hij in een collectivistisch nest opgroeit, meent op de automatische piloot verder te kunnen, heeft gewoon de moeite niet eens genomen om zich de meest fundamentele vraag wel te stellen “ben ik wel goed bezig”. Dus da’s geen excuus. Als je niet eens de moeite doet om ethisch te zijn, hoe kan je dit dan als excuus inroepren?
Zelf ben ik (op het reincarnatieelement wat me van mw. Rand onderscheid na) objectivist/libertarier in hart en nieren en geloof ik ook dat ik er “op termijn” alleen maar mezelf mee schaad, mocht ik van dit rechte pad afwijken, daarom dat ik desnoods zelfs mijn carriere op het spel zet maar nooit mijn principes verloochen, simpelweg omdat ik er inderdaad vanuit ga dat ik dat in een volgend leven zwaar zou bekopen. Misschien kom ik dan als te besnijden Moslima terug (net als Balkie, Bea en Job Cohen).
Overigens is het pragmatisch gezien helemaal niet zo moeilijk om stressvrij te leven. Daar zijn slechts 2 zaken voor nodig: weten dat je goed bezig bent (dus eerst het libertarisme ontdekken en er vervolgens aan vasthouden) en ten tweede ervoor zorgen dat je z.s.m. financieel onafhankelijk bent, zodat je je ook makkelijker kan permiteren om principieel te blijven, immers voor wie over voldoende roerend vermogen beschikt, is baanverlies helemaal niet zo’n ramp. Al helemaal niet als ie dit goed weet te beleggen.
Mijn grote voorbeeld is een van mijn beste vrienden. Die verloor ooit door zijn principiele houding zijn baan inmiddels ca. 8 jaar geleden maar beschikte toen over een vermogentje van ca. 8 jaar consumptie (incl. huur), na overigens maar 5 jaar gewerkt te hebben. Dus op KT was er niet meteen een probleem. Inmiddels werkt hij nog steeds niet maar heeft hij zijn vermogen weten op te schroeven tot ca. 10 jaar consumptie. Een toename van 25% in 8 jaar lijkt op het eerste gezich misschien niet bijzonder, maar let wel: hij leeft er ondertussen van, dus het rendement was 12,5% (nl. 1/8) om van te leven + een klein overschot wat voor de vermogensgroei zorgde. En dat over de afgelopen periode vol turbulentie.
Zijn huidige bezit, het equivalent van 10 jaar consumptie, is een aardige buffer, maar als hij naar bv. Thailand zou emigreren waar het leven veel goedkoper is, zou zijn vermogentje wellicht het equivalent van 20 jaar consumptie zijn, waardoor het jaarlijkse rendement dat je moet maken om niet in te teren nog maar 5% bedraagt i.p.v. 10 nu.
Voorlopig doet ie dat niet omdat ie als enig kind zijn ouders niet verweesd achter wil laten, maar emigratie zit wel in de planning op termijn.
In elk geval: “goed” leven is iets wat kan. Leef zuinig, spaar en beleg goed. Bij dat laatste helpt de overheid je trouwens. Door haar voorspelbare slechte beleid was (en is) goud een no-brainer. Sommigen zagen dat 8 jaar gelden reeds, maar het is nog niet te laat. Ook de komende jaren zal het naar verwachting veel opleveren. En zo maakt de overheid aan alerte libertariers veel goed van de aangerichte schade 😉
Met dank aan Greenspan, Bernanke en Trichet kunnen wij het ons veroorloven om zuiver in de leer te zijn en desnoods onze carriere op het spel te zetten. Dankzij de centrale bankiers worden we toch wel rijk.
En eenmaal financieel onafhankelijk, kan je nog steeds werken als je dat leuk vindt maar het hoeft niet meer. Je bent dan niet afhankelijk van je baan en kan dus echt je eigen keuzes maken i.p.v. je principes opzij te moeten schuiven wanneer de baas anders met ontslag dreigt.
Nico de Geit [8] reageerde op deze reactie.
Nico de Geit [9] reageerde op deze reactie.
@Scrutinizer [7]:
Ik verneem niets in jouw verhaal over een grote vijand: de verveling. De verveling brengt je op het verkeerde pad, zij laat je omgaan met mensen die je beter kunt mijden en als je niet oppast kom je uiteindelijk in een moeras terecht – terwijl je dacht dat het een oase was – waar je moeilijk uitkomt.
Scrutinizer [12] reageerde op deze reactie.
@Scrutinizer [7]:
“Mijn opvatting is eigenlijk dat God -of hoe je de scheppende kracht ook moge noemen- een libertarier is.”
Jezus vertelt een verhaal over hoe je met je naasten moet omgaan – de barmhartige Samaritaan.
Een man wordt overvallen door rovers en flink in elkaar gebeukt. Dan komt er een hooggeplaatste Jood langs (een Leviet) die hem laat liggen. Dan komt er een Joodse priester langs die hem ook laat liggen. Dan komt er een Samaritaan langs – een niet-Jood – en deze verzorgt de man, brengt hem naar een herberg en betaalt het verblijf voor hem.
Iemand overeind helpen omdat hij buiten zijn schuld gevallen is is goed. De herberg betalen kan er ook nog af, maar daar houdt het op, aldus Jezus.
IIS [10] reageerde op deze reactie.
Scrutinizer [13] reageerde op deze reactie.
@Nico de Geit [9]:
Hij is vast niet in NL overvallen, want dan waren de overvallers geholpen en het slachtoffer aan zijn lot overgelaten of zelfs veroordeelt wegens zelfverdediging….En de barmhartige was een Pvda’er die gestolen centjes aan de armen verdeelt en samenspant met de judassen van het CDA.
@IIS [10]:
🙂
@Nico de Geit [8]: Verveling? Daar is geen tijd voor.
Als je gelooft dat je talenten meeneemt, kan je je best op je volgende leven voorbereiden door zoveel mogelijk kennis te vergaren. Je spreekt dan weliswaar niet vloeiend Engels en Mandarijn van bij je hergeboorte maar hebt al wel de aanleg. Dus voor het geval je niet in een rijk gezin geboren wordt, en dus nog zelf zal moeten werken (toch minstens enkele jaren), is het strategisch je toekomstige onderbewustzijn alvast op te laden met hetgene waar je t.z.t. dan “aanleg” zal voor blijken te hebben.
Wat te doen? Enerzijds iets universeels leren (dus niet rechten want dat is lokaal en wie weet waar je de volgende keer terecht komt) zoals ingenieursstudies of economie (maar dan wel echte dus Austrian school) en dit met het oog op mobiliteit (alsook internationaal zakendoen) combineren met talenkennis van de t.z.t. belangrijkste talen, dus als je eenmaal rijk (genoeg) bent in dit leven, begin dan maar alvast Mandarijn, Indisch en Spaans te leren (ervan uitgaand dat je Engels sowieso reeds beheerst) en daarnaast bv. Austrian Economics.
Afhankelijk van hoe hoog je de lat legt, ben je daar jaren zoet mee, dus snel vervelen zal je je niet snel.
Bovendien -ook als je niet in reincarnatie gelooft- er is zoveel interessants op deze wereld dat je je niet snel zal vervelen. Alleen een leeghoofd misschien die tussen 2 voetbalseizoenen in, niet meer weet wat de zin van het leven is, of die zelfmoordneigingen kreeg toen Dallas er na 13 seizoenen mee ophield, kan zich misschien vervelen, maar iemand met een uitgebreide algemene interesse verveelt zich nooit: die komt alleen maar tijd te kort. Zeker nu met het internet: met al die informatie zomaar voorhanden voel ik me soms als een kleuter in een snoepwinkel. Weet niet waar ik eerst moet beginnen 😉
@Nico de Geit [9]: Leuke parabel en misschien wel een goede libertarische boodschap, maar op dat niveau ben ik dus in de verste verte niet religieus. Als ik me met iets uit de mainstream zou moeten vergelijken, dan eerder met Boedhisme (maar let wel: ik ben evenmin een Buddhist, dus ook in dat vakje pas ik niet), maar dat is in wezen dan ook een filosofie en geen echte religie.
Dat neemt niet weg dat de MENSEN die de bijbel schreven, soms wel degelijk een waardevolle boodschap hadden die ze in hun parabels verpakten, dus temidden van een hoop nonsens, is dat van die Samaritaan een prima les. Je hoeft geen Christen te zijn om daar het waardevolle van te kunnen inzien en waarderen. Vrij libertarisch inderdaad.
Heel mooi en informatieve gegevens. Dank voor informatie-uitwisseling met ons.
@Scrutinizer
Voor een aardig voorbeeld van een esoterisch liberarier, verwijs ik je graag naar http://www.johnkersey.org/.
@Michel [6]:
nou er is een groot verschils tussen een dipje en een zware depressie en als ervaringsdeskundige kan ik daar over mee praten.
En dat is nou net het probleem in die hele discussie. dat gejammer en gedoe als depressie gezien wordt.
Wil niet zeggen dat je uit een zware depressie niet kunt komen zonder pillen. sterker je moet uit een depressie komen zonder pillen. Psychiaters en psychologen zijn daarin alleen maar een hindernis. welk pad het beste ligt aan de verstoring in het stelsel in de geest en lichaam.
Dat bij zewrvers minder depressie voorkomt vertelt niks erover dat depressieneen welvaarts ziekte is. dat is weer zo’n konkel. Mensen die op straat belanden hebben vaak een andere psych. aandoening nl psychoses en een drugsproblematiek etc. Ik met mijn depressie heb het nooit zo bont gemaakt dat ik op staat kwam te leven. Iemand met een psychose is vaak minder in staat om te functioneren in het normale leven en komt gewoon op straat.
Dus ja mensen met een dipje en die zich depressief noemen…ach gut…doe effe normaal, maar als je een schte zware deprressie hebt is dat een hel…en is dus erg beledigend dat dat zo over een kam wordt gescheerd.
Comments are closed.