Innoveren is een talent. Het vraagt wat van een ondernemer om iets nieuws te bedenken, het idee om te zetten in een product en het te verkopen. Dat vraagt inventiviteit, daadkracht, visie en moed. Niet iedereen heeft dat talent. Voor diegenen die dat allemaal niet hebben, volgt hier een goede tip om toch geld te verdienen.
Het uitgangspunt is dat je aanhaakt op het succes van anderen. Aangezien je zelf niets kunt produceren, ga je je bemoeien met de producten van anderen.
Begin een keurmerk
Stap 1
Ga op zoek naar nieuwe producten op de markt waar nog geen keurmerk voor bestaat. De truc is om heel hard te roepen dat er van alles mis gaat met deze nieuwe producten. Je schetst een beeld dat die innovatieve ondernemers eigenlijk een stel sukkels zijn die wanproducten maken alleen om zo snel mogelijk rijk te worden. Je roept dat de burger beschermd moet worden tegen gebrek aan kwaliteit. Je benadrukt dat burgers zelf niet in staat zijn om keuzes te maken en dat marktwerking alleen verantwoord kan plaatsvinden onder jouw toeziend oog. Het mooie is dat niemand bezwaar kan maken tegen meer kwaliteit.
Stap 2
Je verdiept je een beetje in de wereld van deze producten en je probeert vast te stellen wat het beste product is. Daar doe je nog een schepje bovenop en voila: je hebt jouw norm bepaald.
Stap 3
Vervolgens ga je praten met de overheid en vertel je vol passie over jouw kruistocht tegen de wanprestaties van al die criminele uitvinders. Er kunnen dan twee dingen gebeuren: de overheid steunt jouw nieuwe keurmerk en stelt dit verplicht, of de overheid stuurt je naar huis en begint snel een eigen keurmerk op basis van jouw idee. Dat risico moet je durven nemen. Gelukkig is dat het enige risico wat jij hoeft te nemen. De overheid heeft hetzelfde uitgangspunt als jij: verdienen aan de productiviteit van anderen, dus jullie moeten het wel eens kunnen worden.
Stap 4
Wanneer jouw keurmerk verplicht is gemaakt door de overheid, is je kostje gekocht. Je kunt achterover zitten en wachten op al die slimme mensen – die honderd keer beter dan jij weten hoe het zit – om jou te vragen of hun product wel goed is. Je kijkt eens heel moeilijk, je haalt eens heel diep adem en zegt dat men de uitslag over enkele weken tegemoet kan zien.
Waar het vooral om gaat, is dat iedereen jou gaat betalen. Om de kwaliteit van jouw keurmerk kracht bij te zetten, kun je gerust enkele honderden of zelfs duizenden euro’s per jaar vragen. Je hebt immers een pand nodig, een administratieve afdeling, een leaseauto en niet in de laatste plaats een “marktconform inkomen”. Je bent immers een echte ondernemer.
Sen Huwa
Minder cynisch, private keurmerken die concurreert met andere private keurmerken en waaraan bedrijven zich vrijwillig committeren is natuurlijk niets mis. Simulatie is immers de basis van de beschaving. Vandaar dat de huidige beschaving onder patentwetgeving en intellectual monopoly zo te lijden heeft.
Met kwaliteit is niets mis en inderdaad ook niets mis met vrijwillige keurmerken.
In de praktijk is het voor de keurmerk-initiator juist winstgevend indien deze de overheid met zich mee weet te krijgen.
Dat is precies één van de magneetfuncties (of katalyserende functies) van de overheid, die wat mij betreft liever vandaag dan morgen opgeheven dient te worden.
Dit stuk is mij uit het hart gegrepen.
Het gaat hier om enorme hoeveelheden geld die verplichte keuringen of verplichte rapporten opleveren.
Er was een Zwitzers bedrijf dat rapporten uitgaf aan douane-instanties. Dit kostte dan een procent van de waarde van de zending of zo iets.
Ik hoor hier nu niets meer over.
Van het ISO-keurmerk hoor ik de laatste tijd ook minder.
Hugo van Reijen
Rob ter Horst [5] reageerde op deze reactie.
@hugo van reijen [4]:
U bedoelt o.a. ISO-9002 waarbij je je eigen inefficiente manier van werken op papier zet, en je dan een gecertificeerd bedrijf bent.
Heb eens bij een bedrijf gewerkt waar men dit ging invoeren. Was bureaucratie ten top. Om een bepaald iets gedaan te krijgen moesten tien (10) mensen hun handtekening zetten, alleen vanwege hun funktie, niet hun capaciteiten. Efficienter was twee (2) personen, en ook veel sneller (maanden)…
Comments are closed.