Uit het boekje

Iedere socialistische dwangstaat heeft zo zijn eigen oppermachtige Gestapo en de Gestapo van dit regime is het Openbaar Ministerie (OM). Daarnaast heeft zo’n dwangstaat altijd een paleiswacht die ingezet kan worden tegen opstandige burgers: de Republikeinse Garde in Irak, de Revolutionaire Garde in Iran, de SS bij Dolf, de KGB-troepen bij ome Joop Stalin en bij ons is het de politieagent die geen seconde zou twijfelen om u met zijn gummiknuppel af te rossen als het staatsbelang dat vereist.

Het OM is volledig bemand met types (M/V) die te stom zijn om iets knaps te leren en daarom maar rechten zijn gaan doen omdat iedere hersenbeschadigde dat wel kan en vervolgens niet eens geschikt blijken om de geniepige kleine lettertje voor fietsverzekeringen bij dubieuze verzekeringsmaatschappijen te verzinnen.

Deze figuren kunnen altijd wel bij het OM terecht waarbij het partijboekje van een toegelaten politieke partij (liefst D66) natuurlijk ook helpt en daarom hebben we monstruositeiten als Docters van Leeuwen, Boris Dittrich en Winnie Sorgdrager naar ongekende hoogten bij de staat zien opstijgen al moet er bij vermeld worden dat mevrouw Sorgdragers grootste pluspunt voor haar carrière bij de overheid was het niet hebben van een piemel.

Hoe officieren van justitie bij het OM worden benoemd is totaal duister, net als benoemingen van rechters trouwens. Die lui staan er op een bepaald moment en hebben meteen een enorme, totaal ongecontroleerde en niet te controleren macht over ons. Overigens is het zeer gebruikelijk dat Officieren van Justitie rechter worden, wat het zaakje nog ondoorzichtiger maakt.

Dit OM beschikt over alle macht van de staat inclusief het geweldsmonopolie van de politie en bepaalt in collaboratie met een legertje rechters van het kaliber Ronald Freisler o.a. welke meningen u wel of niet mag ventileren, welke spotprenten toelaatbaar zijn en tegenwoordig zelfs hoe de oorlog in Afghanistan gevoerd moet worden en zoals gebruikelijk bij GESTAPO-achtige organisaties laat het OM niet-welgevallige mensen ’s nachts uit hun bed lichten voor verhoor.

Het is toch opmerkelijk hoe iedere dwangstaat altijd voldoende liefhebbers weet te vinden om de kampbeul en kampbewaker uit te hangen.

Zoals opgemerkt wordt oorlog niet meer door militaire commandanten ter plaatse geleid maar op de achtergrond door anonieme klerken in de functie van OvJ ergens in een veilig overheidsgebouw in Zwolle, Delfzijl of een andere provinciestad. Deze achter-de-veilige-overheidsradiator ambtenaren beschikken kennelijk over een draaiboek met exacte procedures die eenduidig beschrijven hoe de Nederlandse soldaten moeten reageren op aanvallen van de Taliban.

Soldaten aan het front moeten er tegenwoordig ernstig rekening mee houden dat al hun gevechtshandelingen door die raamambtenaren hier achter de veilige staatskachel kritisch tegen de lamp worden gehouden en dat ze kans lopen in de gevangenis te belanden als er ergens van de voorgeschreven procedure is afgeweken. Dat is beroepsmilitair Eric O. in Irak overkomen die het OM achter zich aan kreeg omdat dit dacht ergens een procedurefout te hebben bemerkt en onlangs een piloot van een F16 die gestuurd was om Engelse troepen bij te staan toen die uit een huis werden beschoten door de Taliban.  De F16 heeft vervolgens een bom op dat huis gegooid. Later bleek dat er ook burgers in dat huis waren omgekomen.

De piloot is weliswaar vrijgesproken, hoe kon hij weten dat er burgers in dat huis waren en waarom waren ze daar, maar het feit alleen al dat er een onderzoek wordt gestart is doodeng omdat voor hetzelfde geld de betrokken beroepssoldaat in de gevangenis zou kunnen belanden als een willekeurige OvJ dat hier zomaar zou willen, zie het geval Eric O.

Ruimer gezien is dit niet anders dan iemand die op straat of in zijn huis wordt overvallen en zich weet te verdedigen door de aanvaller uit te schakelen, daar wordt ook altijd onderzocht of het geweld van de aangevallene wel binnen de proporties was van het incident. Ook hier heeft het OM kennelijk een lijst van welk weerstand er tegen welk geweld mag worden toegepast en loopt de aangevallene kans om in de gevangenis te belanden als zijn gedrag buiten de procedure valt.

Ambtenaren van alle rangen en standen schijnen in een papieren wereldje van regeltjes en procedures te leven, zo geloven ze bij het OM dat als iemand wordt aangevallen deze dan in staat is om op zijn gemak allerlei rationele juridische en morele overwegingen te maken met betrekking tot zijn reactie op de aanval terwijl in de echte wereld het blinde paniek is en gewoon op welke manier dan ook proberen de aanval te overleven, het denken komt later wel.

Opmerkelijk is wel dat er geen verplichtingen zijn opgesteld voor de aanvallers, boeven en Taliban zijn duidelijk niet gebonden aan procedures en  regeltjes en mogen wat het OM betreft alles.