kroesEuropees commissaris Neelie Kroes heeft 24 bedrijven, waaronder AkzoNobel, een boete gegeven voor het maken van kartelafspraken in de plasticindustrie.

Naast Akzo beboet de commissie onder meer Ciba, en het Franse Elf Aquitaine, onderdeel van olieconcern Total.

De totale omvang van alle boetes is 173 miljoen euro. Daarvan moet Akzo ongeveer 40 miljoen euro betalen.

De bedrijven zouden tussen 1987 en 2000 prijsafspraken hebben gemaakt over producten die onder meer gebruikt worden bij de productie van plastic en de markt onderling hebben verdeeld.

Volgens Kroes, die tijdens haar persconferentie met een plastic emmer en fles het podium betrad, is de Europese consument daardoor benadeeld.

“Deze bedrijven moeten op een harde manier leren dat het aan hun laars lappen van de wet niet loont “, aldus Kroes.

Tot zover de media.

Ik raak altijd weer geroerd als ik lees dat Kroes zich zo veel zorgen maakt over het benadelen van de consument door kartelafspraken. Wat me elke keer ook weer verbaasd, als ik kijk naar de periode waarin de kartelafspraken zijn gemaakt, in dit geval dus tussen 1987 in 2000, dat blijkbaar na die datum van kartelvorming geen sprake meer is.

Met andere woorden het “plastickartel” is na 2000 opgehouden te bestaan.

Nu is dat niet zo verwonderlijk omdat uit het verleden blijkt dat kartels na een aantal jaren ophouden te bestaan vanwege innovaties, onderlinge problemen, en nieuwe bedrijven die op de markt komen.

Echter zijn kartels van overheidswege zoals bijvoorbeeld OPEC, EU, G20 voorbestemd (vanwege hun aard) om niet alleen hun macht te vergroten maar ook zorgdragen voor een verdere uitbreiding van kartels. En natuurlijk vallen zij buiten welke wetgeving dan ook!

Het heeft dus niets met de zorg voor de consument te maken, maar is een duidelijk teken van de macht die de overheid, in dit geval de EU, uitoefent over het reilen en zeilen van de economie en uiteindelijk ieder individu.

De consument heeft en zal nooit iets terugzien van de boetes die door de Europese commissie zijn opgelegd. Of hebt u al een belastingverlaging gehad?

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

7 REACTIES

  1. “De consument heeft en zal nooit iets terugzien van de boetes ”

    Toch wel hoor. De consument zal merken dat de producten die hij nodig heeft, duurder zullen worden. De industrie moet immers dat boetegeld terugverdienen, of er dure verzekeringen voor afsluiten.

  2. -Hoe zit het het eigenlijk met het “burger-kartel” in de vorm van de overheid??

    -Hoe zit het eigenlijk met het “overheids-kartel” in de vorm van de EU??

  3. Bovendien kan ik beslissen geen plastic emmertje te kopen maar een metalen tijl. Maar helaas kan ik niet beslissen geen “zaken met de overheid” te doen. Dus zelfs al is er sprake van een kartel in de plastic sector, dan nog hoeft het me niet te raken, maar de bende afpersers met wie ik een sociaal contract schijn te hebben (dat ik evenwel nooit onder ogen kreeg, laat staan ondertekend heb) die valt me sowieso lastig met haar afpersing, vrijheidsberperking (bv. wat rook of drink ik) en ander onacceptabel gedrag.
    Ach ja, ik kan er veel woorden aan vuil maken of weinig, maar de beste slogan is m.i. “If people behaved like governments, you’d call the cops” (van H.L. Mencken als ik me niet vergis).

  5. @Fluminis [4]:
    Je kunt deze vraag natuurlijk redelijk zelf oplossen.
    Wat is het doel van kartelvorming?
    Prijsafspraken om prijzen hoog te houden kun je alleen onder dwang van een overheid doen.
    Die regelt de licenties namelijk om jouw concurrentievoordeel te geven.
    In een vrije markt zul je geen monopolies tegen komen die nadelig voor de consument zijn.
    Alle economische transacties zullen gefinetuned worden naar vraag en aanbod en dus zo rendabel mogelijk.
    495 miljoen inwoners zijn beter in staat met hun euro’s te stemmen elke dag dan het handvol centrale planners in de EU die dit momenteel doen.

  6. @Fluminis [4]: Zoals Louis in het artikel al schrijft:
    “Nu is dat niet zo verwonderlijk omdat uit het verleden blijkt dat kartels na een aantal jaren ophouden te bestaan vanwege innovaties, onderlinge problemen, en nieuwe bedrijven die op de markt komen.”

    Kartels zijn nadelig voor de consument, en vertegenwoordigen in zekere zin een vorm van geweld, omdat ze de keuzevrijheid van de consument inperken; die kan uiteindelijk kiezen voor te duur artikel A of te duur artikel B. Toch is er libertarisch gezien niet zoveel mis met kartelvorming.

    Als de prijzen namelijk te hoog worden voor het geboden product zal het niet meer worden verkocht. Dat is dus al een rem op woekerprijzen. Als het product tot de primaire levensbehoeften behoort, en de consument het dus niet kan boycotten, betekent een te hoge prijs kansen voor nieuwkomers op de markt, die met hun eigen variant op dat product gaan concurreren om de gunst van de consument. Bij een betere prijs/kwaliteit-verhouding stapt de consument over en daarmee stagneert de verkoop van het te dure product.

    Natuurlijk kan het kartel de nieuwkomer benaderen en proberen op te kopen dan wel te intimideren of in te lijven, maar aangezien in een vrije markt iedereen vrij is om te gaan concurreren is dat onbegonnen werk: er komen gewoon teveel concurrenten om die allemaal te kunnen ‘neutraliseren’.

    Hoewel monopolies en kartels dus nadelig zijn voor de consument zijn het instabiele intiteiten die in een vrije markt geen stand kunnen houden. Dit remt het ontstaan er van, maakt het per definitie een tijdelijk verschijnsel als het ontstaat en in de meeste gevallen is de consument niet verplicht er zaken mee te doen. De eventuele, tijdelijke, schadelijke invloed van een kartel zal dus nooit het structurele karakter van overheidsmonopolies kunnen krijgen, omdat de laatste bij uitstek gekenmerkt worden door intimidatie, geweld en gebrek aan concurrentie.

    Je ziet dit overigens al bij bedrijfstaken waar de overheid zich (relatief) weinig mee bemoeit, zoals de computer industrie. Nieuwe generaties computers zijn veel sneller dan de vorige, en desondanks stukken goedkoper. Hoe anders dan bij bedrijfstakken die door de staat bij de strot worden vastgehouden, zoals de gezondsheidszorg.

Comments are closed.