Hieronder volgt een vrije vertaling van een artikel uit 1995 over de Amerikaanse voedsel- en bevolkingspolitiek n.a.v. het rapport van Henri Kissinger van 1974 (NSSM 200). Het is de bedoeling aan dit en hieraan verwante delicate onderwerpen verscheidene artikelen te wijden, aangezien onderwerpen als NWO, klimaatpolitiek en populatiecontrole (bijv. via vaccinatiecampagnes) steeds actueler worden en er in het Westen al een betrekkelijk lange traditie op dit gebied bestaat. Daarbij valt bijvoorbeeld te denken aan namen als Thomas Malthus, Francis Galton en Margaret Sanger, e.v.a.
Geheim plan
Op 10 december ’74 bracht de Nationale Veiligheidsraad van de V.S. onder leiding van Henri Kissinger een geheim memorandum van 200 pagina’s uit getiteld “National Security Study Memorandum 200: Implications of Worldwide Population Growth for U.S. Security and Overseas Interests”. Deze studie beweerde valselijk, dat de bevolkingsgroei in de z.g. “minder ontwikkelde landen” (Lesser Developed Countries, LDC’s) een ernstige bedreiging vormde voor de nationale veiligheid van de U.S.
De studie bevatte een geheim plan om de bevolkingsgroei in die landen te reduceren door geboortebeperking en impliciet door oorlog en honger. Dit plan werd in 1975 door toenmalig president Gerald Ford als officiële politiek aanvaard. De uitvoering ervan werd opgedragen aan de nationale veiligheidsadviseur Brent Scowcroft, dezelfde die ook onder de Bush-regering deze post bezette. CIA-baas George Bush werd opgedragen Scowcroft te assisteren, evenals de ministers van buitenlandse zaken, financiën, defensie en landbouw.
De nonsense argumentatie die Kissinger aanvoerde was niet origineel. Hij baseerde zich vooral op de “Royal Commission on Population”, die King George VI had gevormd in 1944 om maatregelen te overwegen in het nationaal belang om de toekomstige trend in de bevolkingsgroei te beïnvloeden.
De Commissie oordeelde, dat “a populous country has decided advantages over a sparsely-populated one for industrial production. (…)The combined effects of increasing population and industrialization in its colonies, it warned, might be decisive in its effects on the prestige and influence of the West, especially effecting military strength and security.”
Ook het NSSM 200 concludeerde, dat de U.S. werd bedreigd door bevolkingsgroei in de voormalige koloniale sector. Speciale aandacht werd geschonken aan 13 sleutellanden, waarin de U.S. “speciale politieke en strategische belangen had”, t.w.: India, Bangladesh, Pakistan, Indonesie, Thailand, de Philippijnen, Turkije, Nigeria, Egypte, Ethiopie, Mexico, Brazilie en Colombia.
Neem Nigeria bijvoorbeeld: “Met een geschatte bevolking van 55 miljoen mensen in 1970 wordt het aantal tegen het eind van de eeuw geschat op 135 miljoen. Dat wijst op een groeiende politieke en strategische rol voor Nigeria, tenminste in Afrika”.
Of Brazilie: “Brazilie domineert het continent in demografisch opzicht.” De studie waarschuwt voor een groeiende machtsstatus voor Brazilie in Latijns-Amerika en op het wereldtoneel in de komende 25 jaar.”
Het voedselwapen
Kissinger pleitte voor verscheidene maatregelen om deze zogenaamde “dreiging” het hoofd te bieden, vooral d.m.v. geboortecontrole en daaraan gerelateerde bevolkingsbeperkingsprogramma’s.
Een tweede maatregel was beperking van de voedselvoorraden van bepaalde landen om geboortebeperking af te dwingen. Vanwege de gevoeligheid van de relaties diende men de schijn van dwang zowel in stijl als in materiële zin te vermijden.
“Verplichte programma’s kunnen noodzakelijk zijn en we moeten deze mogelijkheden nu overwegen.(…) Zou voedsel een instrument van nationale macht kunnen zijn? … Is de U.S. bereid voedselrantsoenering te aanvaarden om mensen te helpen die niet in staat zijn hun bevolkingsgroei te controleren?”
Kissinger voorspelde ook een terugkeer van hongersnoden, die exclusieve geboortecontrole programma’s onnodig zouden maken.“Snelle bevolkingsgroei en achterstallige voedselproduktie in ontwikkelingslanden, tezamen met een aanzienlijke verslechtering van de wereldvoedselsituatie in 1972 en ’73 hebben ernstige bezorgdheid teweeggebracht betreffende het vermogen van de wereld om zichzelf adequaat te voeden in de volgende kwart eeuw en daarna.”
De oorzaak van het komende voedseltekort was echter niet natuurlijk, maar een gevolg van westerse financiĂ«le politiek: “Kapitaalsinvesteringen voor irrigatie en infrastructuur en de organisatie-eisen voor continue verbeteringen van agrarische opbrengsten kunnen de financiĂ«le en administratieve capaciteit van veel LDC’s te boven gaan. Voor sommige gebieden onder de zwaarste bevolkingsdruk is er weinig of geen vooruitzicht op toegang tot de buitenlandse markt om de constant toenemende importen te dekken.
Het valt te betwijfelen, of donorlanden bereid zullen zijn het soort massieve voedselhulp te blijven geven waarom gevraagd wordt door de importprognoses voor de langere termijn.”
Bijgevolg, was “hongersnood op grote schaal die zich verschillende decennia niet meer had voorgedaan en die voor onmogelijk werd gehouden”, voorspelbaar, hongersnood die dan ook daadwerkelijk optrad.
Bronnen:
1) Joseph Brewda, “Henry Kissinger’s 1974 Plan for Food Control Genocide”, Schiller Institute, 8 dec. 1995.
<http://www.schillerinstitute.org/food_for_peace/kiss_nssm_jb_1995.html>
2) Henri Kissinger, “National Security Study Memorandum 200: Implications of Worldwide Population Growth for U.S. Security and Overseas Interests”
<http://wlym.com/text/NSSM200.htm>
3) Marcia Merry Baker, “Who Is Responsible for the World Food Shortage”, Executive Intelligence Review, 8 december 1995.
<http://www.larouchepub.com/other/1995/2249_food_intro.html>
4) PL 480 / Food for peace,
http://en.wikipedia.org/wiki/Food_for_Peace
Is er een bewust verband tussen voedselschaarsteplan en het promoten van bio-brandstof waardoor minder landbouwgrond beschikbaar voor voedsel?
Of is dat alleen maar domheid?
Spy-Nose [2] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [1]:
Interessante gedachte. Mij lijkt het vooralsnog een onbedoelde synergie tussen de slaafse milieu-adepten en de protagonisten van de eugenetische beweging.
Wel begreep ik, dat al spoedig bepaalde bosrijke gebieden werden afgebrand ten behoeve van de landbouw. En dat was nu ook weer niet de bedoeling.
Misschien kent iedereen dit artikel al, maar ik ontdekte het dus pas vandaag:
Africa’s real climate crisis
by Fiona Kobusingye
Life in Africa is often nasty, impoverished and short. AIDS kills 2.2 million Africans every year according to WHO (World Health Organization) reports. Lung infections cause 1.4 million deaths, malaria 1 million more, intestinal diseases 700,000. Diseases that could be prevented with simple vaccines kill an additional 600,000 annually, while war, malnutrition and life in filthy slums send countless more parents and children to early graves.
And yet, day after day, Africans are told the biggest threat we face is – global warming.
Conferences, news stories, television programs, class lectures and one-sided “dialogues” repeat the claim endlessly. We’re told using oil and petrol, even burning wood and charcoal, will dangerously overheat our planet, melt ice caps, flood coastal cities, and cause storms, droughts, disease and extinctions.
(…)
However, the real problem isn’t questionable or fake science, hysterical claims and worthless computer models that predict global warming disasters. It’s that they’re being used to justify telling Africans that we shouldn’t build coal or natural gas electrical power plants. It’s the almost total absence of electricity keeping us from creating jobs and becoming modern societies. It’s that these policies KILL.
VERVOLG:
http://townhall.com/columnists/FionaKobusingye/2009/07/29/africa’s_real_climate_crisis?page=full&comments=true
http://www.welt.de/die-welt/debatte/article5342836/Eure-Sorgen-sind-nicht-unsere-Sorgen.html
Dank voor deze aanvulling. Het betreft inderdaad een combinatie van policies van supermachten als “de internationale gemeenschap” jegens bepaalde regio’s die doelbewust worden uitgemergeld.
Comments are closed.