Er wordt nog veel gepraat en gemopperd over de leeftijdsverhoging van de AOW. De grondoorzaak van de problemen komt doordat de AOW een “omslagstelsel” en niet een “Spaarstelsel” is. Milton Friedman heeft al decennia geleden in Chili geholpen bij de invoering van een spaarsysteem. Dit is een groot succes geworden.
JS verzocht ons dit nog eens in de aandacht te brengen omdat het nuttig kan zijn voor lezers die in pensioen geïnteresseerd zijn, of die niet gelukkig zijn met het huidige systeem en het willen veranderen.
DE PRIVATISERING VAN DE
DE SOCIALE VOORZIENINGEN IN CHILI
Een uitgebreid Nederlands artikel vindt u hier.
En het originele Engelse rapport in CATO Journal 15/2
Hier volgen enkele citaten:
“….pensioenen hebben opgehouden een overheidszaak te zijn, waardoor het politieke element uit een enorm grote sector van de economie is verdwenen en iedereen veel meer controle heeft over zijn eigen bestaan”.
“Het PSR-systeem lost het typische problemen op dat het omslagstelsel kent met betrekking tot volkssamenstellingen: in een verouderende bevolking neemt het aantal werkenden per gepensionneerde af.
Met het PSR-systeem betalen de werkenden niet voor de gepensionneerden.”
“Het probleem waar veel naties mee geconfronteerd worden – ongedekte pensioenverplichtingen – bestaan met het Pensioen Spaar Rekening systeem eenvoudigweg niet.”
“Aangezien de Pensioen Spaar Rekening persoonsgebonden is en niet gebonden is aan een bedrijfspensioenregeling, kan de eigenaar makkelijk van werkkring veranderen.
Ook het probleem van in dienst nemen van oudere werknemers is daardoor verdwenen.”
“Op die manier bleek privatisering van het pensioensysteem niet slechts een methode om de hervorming te financieren, maar had grote bijkomstige voordelen, zoals toegenomen rendementen, gespreid bezit en een niet verpolitiekte economie.”
Het opmerkelijkste is, dat de arbeiders als zij voor de keus gesteld worden, in een overweldigende meerderheid met hun centen stemmen voor een vrije markt systeem
aardige poging. maar wellicht kan het nog iets beter:
– geen verplichte afdracht van 10%
– geen aftrek van inkomstenbelasting, maar helemaal geen inkomstenbelasting
– geen belasting bij opname uit spaarpot
– geen speciale entiteiten (PAMs) met wettelijke restricties waaruit je moet kiezen
– geen ‘ uiterst technisch bekwame overheidscontrole instelling ‘ (contradictio in terminis?) die toezicht moet houden op deze PAMs
– en geen centrale banken die je spaargeld inflateren.
I would like to be a zero-government libertarian.
– Milton Friedman
Andre [2] reageerde op deze reactie.
@The Red Pill [1]:
Hij is het nooit geworden, die zero-government libertarian. Zijn voorliefde voor centrale banken was daar niet compatibel mee.
The Red Pill [3] reageerde op deze reactie.
@Andre [2]:
Idd. deze quote is tevens een kritiek op het artikel, maar nogal ad hominem dus niet zo sterk.
Je hebt ook niks aan een persoonsgebonden PSR als het gespaarde vermogen alleen wordt uitgedrukt in een fiatvaluta die een overheid ism de centrale banken naar hartelust kan manipuleren/inflateren. De gespaarde vermogens -ongeacht of ze collectief of individueel beheerd worden- zullen in de toekomst valse beloftes en luchtkastelen blijken te zijn.
Je moet het probleem eerst aanpakken bij de bron en dat is het weghalen van het geldmonopolie bij de twee-eenheid overheid/banken.
Hub Jongen [5] reageerde op deze reactie.
@GB [4]:
“het weghalen van het geldmonopolie bij de twee-eenheid overheid/banken”,
Juist, heb je ook een idee hoe dat te doen? Want het lijkt wel een (te??) grote stap om het in één klap te doen.
Bvb, het bankenmonopolie opheffen waardoor vrije banken met eventueel hun eigen geldsysteem kunnen ontstaan?
GB [6] reageerde op deze reactie.
@Hub Jongen [5]:
*Juist, heb je ook een idee hoe dat te doen?*
Moeilijk, maar ik wil wel een gooi doen 😉
Wij als individuen kunnen weinig. Als massa zou je door een run op spaargeld het systeem heel gemakkelijk omver kunnen duwen.
Het is, denk ik, wachten op een meltdown van het monetaire systeem. Vroeg of laat komt die er. Politici treden helaas niet pro-aktief op in dit soort situaties. Griekenland is slechts een voorbode en wat doet men? Niks; ze laten zich gewoon de gezamenlijke munt door dit soort monetaire tokkielanden de nek omdraaien! Men heeft hier niks dwingends over laten vastleggen in de statuten en dat geeft nog maar eens de incompetentie van de hele EUSSR aan. Ik heb het al jaren geleden voorspeld.
Als ze wel proaktief zouden optreden op nationaal nivo dan zouden ze nu als eerste náást de euro (als hedge tégen die euro) een nationale door commodities gedekte munt moeten herintroduceren lijkt mij. Mensen moeten vrijelijk kunnen switchen tussen die twee munteenheden en aan de kassa met beide munten kunnen afrekenen. Waarom zouden er geen twee (of op termijn nog meer!) monetaire systemen naast elkaar kunnen bestaan? Sterker nog; het lijkt mij zeer wenselijk dat de ECB concurenten krijgt want dat zorgt voor discipline. De euro hoeft niet per defenitie slecht te zijn. Zeker niet voor de internationale handel.
Daarnaast ALLE banken nationaliseren en het geboefte eruit gooien. Vervolgens opsplitsen in spaarbanken die zich bedienen van een full reserve banking systeem en zakenbanken. De zakenbanken verkopen op de vrije markt/beurs. De spaarbanken hebben puur een bewaarfunktie en kunnen kleine commisies hiervoor vragen aan het publiek wat dan hun winstmarge is.
Garantieregeling kun je afschaffen want de spaarbanken kunnen eenvoudigweg niet meer omvallen en op de zakenbanken zet je je geld puur voor eigen risico.
Wat er met de gigantische schuldenberg moet gebeuren??
Tja ik weet het niet echt maar je kunt toch internationaal een bepaalde schuldsanering invoeren lijkt mij?
Iedereen weet dat de VS en ook Europa haar schulden nooit waardevast kan terugbetalen dus verliezen zal iedereen moeten nemen.
De probleen met dit stelsel (niet in mijn ogen, maar van de politiek):
1) wie niet of minder werkt, krijgt in dit stelsel minder.
2) de babyboom (of elke andere generatie die groot is tov hun voor- en nagangers) moet nun hun eigen pensioen betalen en betaald meer.
Het opmerkelijkste is, dat de arbeiders als zij voor de keus gesteld worden, in een overweldigende meerderheid met hun centen stemmen voor een vrije markt systeem
Zodra voorgerekend wordt wat de gevolgen zijn, zal een flink deel afhanken. O.a. de babyboom was afgehaalt, want had 30 jaar lang een premieopslag gehad tov ze nu betaald hebben.
Maar ook veel partners van mensen die nu pensioen krijgen, krijgen dan niets of minder. En all inactieven met een uitkering (ruwweg 2 miljoen in ons land) krijgen fors minder. De zin stelt ook ‘arbeid als zij voor de keus gesteld worden’, maar onderschat de stemkracht niet van inactieven. De halve FNV is er door gekaapt …
Dus de poging is leuk, maar pakt de fundamentele problemen niet aan. Er is geen betalingsprobleem met de staatspensioenen in Europese landen. Dat is er niet! Er is een discussie WIE de kosten gaat betalen.
Stelselswijzigingen maken deze keuze uiteraard ook impliciet, maar je moet wel blijven inzien dat het stelsel zelf het probleem niet is. Het is de mentaliteit die tot het stelsel geleid heeft die het probleem is. En die mentaliteit moet eerst aangepakt worden alvorens wat voor wijziging dan ook kans an slagen heft.
Comments are closed.