Politici over de hele wereld claimen, dat 4000 wetenschappers in global warming geloven. Het hangt ervan af wie er telt.
In een speech op 5 november verklaarde de Australische Premier Kevin Rudd, waarom hij er zeker van is, dat de wetenschap het eens is over de klimaatverandering. Dit vloeit voort uit het aantal van 4000 – een getal dat het IPCC van de VN gebruikt bij de publicatie van zijn laatste grote rapport (afgekort 4AR).
“Dit is de conclusie van 4000 wetenschappers benoemd door de regeringen van bijna elk land in de wereld,” beweerde Mr. Rudd om zijn punt te maken, dat de planeet in gevaar is. (Dergelijke statements maakt minister Cramer ook. Ten onrechte, zoals blijkt. S.-N.)
Helaas voor Kevin Rudd heeft hij een figuur geslagen door het noemen van dit aantal. Zoals hij kan controleren door het secretariaat van het IPCC te contacteren, hebben de duizenden wetenschappers waarop hij zijn zaak laat rusten het IPCC-rapport nooit ondersteund. Het secretariaat zal hem adviseren – zoals het deed, toen ik informeerde in 2007- dat de grote meerderheid van die wetenschappers alleen reviewers waren. Erger voor Mr. Rudd is, dat die reviewers maar een deel van het rapport hebben becommentarieerd.
Het allerergste is, dat vele reviewers hun duimen naar beneden hielden omtrent de IPCC-secties die zij hadden gelezen en slechts een handvol ondersteunden de claims van het IPCC, dat man-made global warming een bedreiging vormt voor de planeet.
(…)
Hoe kon Rudd zijn fout hebben gemaakt? Hij was misleid door de PR-machine van het IPCC. Kijk naar de begeleidende illustratie van een publieksflyer die het IPCC verspreidde en je kunt zien, hoe makkelijk een nietsvermoedende persoon kan worden misleid.
Het werk van “2,500-plus scientific expert reviewers, 800-plus contributing authors, 450-plus lead authors from 130-plus countries” had geculmineerd in een rapport, zegt de flyer. De niet-onredelijke conclusie die bijna iedereen trok was, dat die 3750-plus experts en auteurs achter de IPCC’s opinies en het dreigende doemscenario stonden.
De rest is geschiedenis. Een misleide pers rapporteerde die getallen en rondde vaak de 3750+ mensen af tot 4000. En toen werden het publiek en de politici als Rudd ook misleid.
Hoeveel van die 3750+ mensen van de 130 plus landen kan het IPCC claimen als echte ondersteuners van zijn conclusies? Een Australische analist, John McLean (3,4) controleerde de lijst die de IPCC gebruikte om tot zijn getallen te komen en vond, dat ze vol zaten met dupliceringen, zoals de 383 auteurs die als reviewers werkten voor dezelfde secties waarin hun werk verscheen en de auteurs en reviewers die twee of drie keer op de lijst stonden. Verwijder de dupliceringen en het totaal aantal auteurs en reviewers zakt van 3750 tot 2890.
De reviewers deden, zoals men kon verwachten, suggesties. In ongeveer 25% van de gevallen verwierpen de opstellers de suggesties – een andere indicatie, dat het vonnis over het IPCC-rapport verre van unaniem was.
Het belangrijkste was, dat de grote meeerderheid van de reviewers hoofdstukken becommentarieerden dat historische of technische problemen betrof, zaken die de conclusies van het IPCC over man-made klimaatverandering niet ondersteunden. De uitzondering was Hoofdstuk 9 – Begrijpen en Toeschrijven van Klimaatverandering.
Een ondersteuning hiervan zou duidelijk een bona fide ondersteuning zijn van de conclusie van het IPCC.
Hoofdstuk 9 had 53 auteurs en ontving commentaar van 55 individuele reviewers. Van de 55 individuele reviewers commentarieerden er vier ten gunste van het hele hoofdstuk en drie ten gunste van een deel van het hoofdstuk.
(Om een idee te geven van de steunbetuigingen, stelde David Sexton: “sectie #9.6 leest tamelijk aardig voor de stukjes die ik begrijp, denk ik” en reviewer Fons Baede’s steunbetuiging was: “Hoofdstuk 9 SOD is aanzienlijk verbeterd en is heel leesbaar en informatief.”)
De 53 auteurs en zeven gunstige reviewers vertegenwoordigen in totaal 60 mensen, wat McLean tot de conclusie voert: “Er is slechts bewijs, dat ongeveer 60 mensen de claim van het IPCC ondersteunt” dat global warming een bedreiging van de planeet vormt. Zestig wetenschappers onder de 130-plus landen, die het IPCC citeert, komt op één wetenschapper voor elke twee landen.
Premier Rudd moet zijn sommetjes maken, zoals John McLean en anderen hebben gedaan. Er bestaat geen wetenschappelijke consensus over klimaatverandering. Er is geen basis om de radicale economische veranderingen te ondernemen die hij en andere westerse leiders voorstellen. Er is anderzijds een goede reden voor het -Australische- publiek tegen zijn radicale plannen op te komen.
Financial Post
LawrenceSolomon@nextcity.com
Lawrence Solomon is executive director van Energy Probe and Urban Renaissance Institute en auteur van De Ontkenners: De wereld-vermaarde wetenschappers die opstonden tegen de global warming hysterie, politieke vervolging en fraude.
Vertaling: Spy-Nose
Bronnen:
1) Lawrence Solomon, “Numbers Racket”, http://network.nationalpost.com/np/blogs/fullcomment/archive/2009/11/06/lawrence-solomon-numbers-racket.aspx#ixzz0ZmVBYtCg
2) Lawrence Solomon, “The gas of life” http://network.nationalpost.com/np/blogs/fullcomment/archive/tags/lawrence+solomon/default.aspx
3 ) John McLean, “Prejudiced Authors, Prejudiced Findings”, at
http://scienceandpublicpolicy.org/images/stories/papers/originals/McLean_IPCC_bias.pdf
4 ) John McLean, “An Analysis of the Review of the IPCC 4AR WG I Report” at
http://mclean.ch/climate/docs/IPCC_review_updated_analysis.pdf
5) “Climate Resistance” at http://www.climate-resistance.org/2007/12/physician-heal-thyself.html
QED,
,,Je kunt sommige mensen meestal voor de gek houden, je kunt de meeste mensen soms voor de gek houden, maar je kunt niet alle mensen altijd voor de gek houden.” (Abraham Lincoln, Amerikaanse president 1861-1865)
,,Als je een leugen vertelt die groot genoeg is en deze blijft herhalen, dan zullen mensen het uiteindelijk gaan geloven. De leugen kan in stand worden gehouden tot de tijd dat de staat het volk kan afschermen van de politieke, economische en/of militaire gevolgen ten gevolge van deze leugen. Het is derhalve van vitaal belang dat de staat al haar macht aanwendt om de meningsverschillen te onderdrukken en dus is in het verlengde daarvan de waarheid de grootste vijand van de staat.” (Josef Goebbels, Nazi-propagandaminister 1933-1945)
Spy-Nose [2] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [1]:
Precies, Albert.
Maar intussen zijn de politieke tovenaarsleerlingen en hun handlangers de controle over de vloedgolven van massahysterie waarschijnlijk al volledig kwijtgeraakt.
Je vraagt je af, hoe lang de mainstream media het zullen volhouden de burger/belastingbetaler te blijven voorliegen.
Albert S. [3] reageerde op deze reactie.
@Spy-Nose [2]: Dat vraag je je zeker af. Let wel, de overheid heeft alle middelen in handen om dit zo veel mogelijk uit te buiten. De hoofdmoot van de media, nagenoeg al het onderwijs (inclusief de journalistenschool), de complete subsidieindustrie etc. Hun enige vijand is het internet en de vrije meningsuiting, met beide is men druk bezig om dit via wetten en regelgeven drastisch te beteugelen.
Spy-Nose [5] reageerde op deze reactie.
60 maar? dat is wel héél weinig!
Spy-Nose [6] reageerde op deze reactie.
@Albert S. [3]:
Die vrijheid van meningsuiting wordt inderdaad ook steeds meer tot een wassen neus gemaakt.
De pers pleegt reeds massaal zelfcensuur, instrumenten als plebiscieten bestaan niet, terwijl bijv. de lat voor burgerinitiatieven extreem hoog ligt.
@surfer [4]:
En als je leest hoe dat getal van 60 tot stand kwam ga je helemaal over je nek. Lees de analyse van John McLean.
Comments are closed.