Als er een bedrijf is dat mijn bloed doet koken, dan is het de OHRA. Ik heb nog nooit meegemaakt dat daar iets goed gaat maar oh, wat bellen ze me graag. Vandaag heb ik een schatje aan de lijn dat me vriendelijk meedeelt dat de OHRA me nog beter van dienst kan zijn als ik mijn emailadres geef.
Het wordt rood voor mijn ogen. “Oh ja? Jij denkt echt dat die interne puinhoop bij jullie opgelost gaat worden door mijn emailadres? Je kan het vergeten, je krijgt hem niet”. Ze schrikt, logisch en ik betuig ogenblikkelijk schuld want hoe haal ik het in mijn hoofd zo’n meisje (ze klinkt jong) te overvallen met mijn jarenlang opgebouwde agressie jegens deze bloedzuigerorganisatie die mijn leven al zo lang verpest met eindeloze keuzemenu’s waar ik doorheen moet jassen om een simpel vraagje te stellen, met torenhoge premies en eindeloos gezeik als ik eens wat wil declareren en ga zo maar door. Het wicht probeert begrip te tonen maar mijn zendingsdrangknop is aangeklikt en ik start een tirade om haar ervan te overtuigen dat zij meer na moet denken.
Het gesprek valt helemaal in de afgrond als ik, heel smerig ik geef het toe, langs de neus weg vraag of dit gesprek soms wordt opgenomen. “Maar alleen zodat zij met haar manager kan evalueren of zij zich wel netjes gedragen heeft”.
Moet zij niet daar mijn toestemming voor hebben???
Huh?? Hersens kraken aan de andere kant van de lijn.
“Is mij gevraagd wat ik daar van vind dat MIJN privacy wordt geschonden als ongevraagd mijn telefoongesprek wordt opgenomen?”
Het wicht stamelt dat het alleen is voor haar, niet voor mij.
En het is ook niet zeker of het wordt opgenomen, dat is de ene keer wel en de andere keer niet.
Ik richt mij tot de eventuele manager die later dit gesprek gaat afluisteren met de boodschap dat ik het asociaal vind dat mijn privacy wordt geschonden! Het kind aan de andere kant snapt er werkelijk niets van. Waar maak ik mij druk om? Ik snap haar; ze zit er ook alleen maar om haar poen te verdienen om haar leven mee rond te komen en ze is vast naar school geweest dus ze heeft niet geleerd voor zichzelf na te denken.
Ze vertelt me dat ik na het gesprek een bandje in kan spreken waarin ik kan aangeven dat ik niet wil dat dit gesprek wordt opgenomen en wordt afgeluisterd. Ik geef bijna de hoop op dat deze wereld ooit nog leuk gaat worden. Ik zoek een ingang bij het dode mens. “Meid, wat zou je er van vinden als ik jou iedere avond ga bellen en je dan vertel dat wanneer je dat niet wilt dat je dan een bandje in moet spreken? Of een website moet bezoeken om aan te geven dat je niet gediend bent van mijn opdringerig gebel?” Ze hakkelt, stamelt en geeft me gelijk. Maar de indoctrinatie die ze jarenlang heeft ondergaan en zich als een deel van haar persoonlijkheid heeft vervat in haar systeem geeft niet zomaar op: “Maar het is alleen voor mij, niet voor u, dat het gesprek wordt opgenomen.” En dan de gevleugelde woorden die haar in haar waanzin waarschijnlijk bevrijdend voorkomen maar die in mij een grote zucht doen ontwaken omdat ik haar terstond opgeef: “En we doen er verder niks mee”.
Ik stel maar voor om het gesprek te beëindigen. Ze zucht opgelucht van ja.
Ingezonden door ER
Ik zou in het kader van controle persoonsgegevens e.d. van alle opgenomen gesprekken duplicaten eisen. Inderdaad, laat het ‘werkvolk’ met rust en maak in een vriendelijk gesprek de meeluister-managers voor rotte vis uit. Als een mens echt talent heeft ergens voor, wordt deze geen manager.
Overigens vind ik de OHRA niet opvallend irritanter dan de andere wangedrochten die het product zijn van corporatisme. Mij bellen ze nooit op, gelukkig maar.
Voor mij staat met stip op plaats #1 (nog steeds): de arrogante en onverschillige randdebielen op een gemeentehuis naar keuze.
Ze laten je toch altijd door callcenters bellen?
Die zitten dan ergens in Afrika, of India.
In ieder geval weet de persoon die jou belt verder niks.
Ze hebben alleen de opdracht om jou je e-mailadres te ontfutselen.
Wat dan weer aan je profiel wordt toegevoegd.
Ja, echt…’door callcenters in Afrika of India’ en die spreken vloeiend Nederlands met een zachte ‘G’. De meeste callcenters zitten in Brabant vanwege het vriendelijke accent. De mensen die u opbellen zullen nooit zeggen dat het vanuit een callcenter gebeurd, maar bellen uit naam van de opdrachtgever, ook al zit die in Groningen.
ALLE gesprekken gevoerd door een callcenter worden opgenomen, idd alleen voor eigen gebruik om de callcenteragent te controleren op juist gedrag tegenover de klant en om in te springen als een gesprek uit de hand dreigt te lopen, verder niet. Deze manier van controle wordt ook toegepast op ‘normale’ bedrijven bij de telefoniste of receptie.
Dus beste ER, het enige wat er voor u op zit is uzelf aan te melden op de site ‘bel me niet’ om dit soort dingen te voorkomen. De callcentra MOETEN zich aan uw wens houden als u niet gebeld wilt worden. En in het vervolg zeer voorzichtig zijn om ergens uw telefoonnummer te geven; ook daar is handel in.
Ik schafte onlangs een nieuwe mobiel prepay nummer aan. Prepay bellen is duurder dus dat doe je niet omwille van een laag tarief maar juist omwille van de privacy. Het betrof een 2e gsm waarvan ik het nummer aan niemand geef behoudens mijn vrouw en mijn ouders (voor het geval dat). Zo kunnen zij me toch bereiken i.g.v. nood als mijn gewone GSM uitstaat.
Binnen de 48u na aanschaf echter werd ik gebeld, terwijl ik in het buitenland was. Het was evenwel de telecomoperator om te zeggen dat ik een nieuw nummer had (alsof ik dat niet wist!) en dat als ik registreerde ik aan voordeliger tarief kon bellen (alsof ik DAT niet wist), dit alles terwijl ik daardoor dus een afslag miste in de buurt van Munchen en ik derhalve (gelukkig met GPS) de boel kon gaan oplossen maar niet zonder flink omrijden en een bijbehorende vertraging die achetraf naar schatting ca. 45 minuten moet gekost hebben. U kan zich voorstellen hoe ik na het missen van mijn afslag door iemand die haar positie van provider misbruikte om als enige (buiten de mensen aan wie ik mijn nummer bewust WEL had meegedeeld) mijn anaoniem nummer te bellen om me lastig te vallen met een ongevraagd en ongewenst verkooppraatje. Ofschoon ik me niet verlaagde tot scheldwoorden, denk ik dat ze nog nooit zo’n aggressieve en luidruchtige klant aan de lijn heeft gehad. En ik heb er zeer sterk op aangedrongen om dit nummer NOOIT meer te bellen, NOOOOIIIT MEEEER, HEB JE DAT GOED BEGREPEN?!?!?!?!?!? “Jawel meneer” klonk het bijna snikkend “ik zal het in onze database invoeren”. “Goed, bedankt. In HOOFDletters en in het ROOD als dat kan”. “Ik zal het doen meneer”. “Dank u wel. Sorry voor de uitval, het was niet persoonlijk bedoeld, doch richting uw werkgever. Prettige dag verder”. “Prettige dag meneer en nog maals excuses”.
Maar wat is nu de strekking van dit verhaal? Dat er een politiebrigadie moet worden opgericht om dit soort opnemen van gesprekken tegen te gaan? Of dat er te weinig wetten zijn die je privacy garanderen, of je in staat stellen een schadevergoeding te eisen via de rechter? Ik vind het maar gezeur om niks, socialistisch gezeur wel te verstaan.
Waar het om gaat, Sjonnie is dat mensen zoals jij (blijkbaar) en dat meisje het compleet normaal vinden dat dit ongevraagd gebeurt. Er gaat dus geen belletje rinkelen? Je mag er toch vanuitgaan dat een gesprek tussen 2 mensen ook tussen 2 mensen is. Blijkbaar niet. De Stasi luistert mee. Jij noemt het socialistisch gezeur. Het is mijn insziens juist andersom. Jouw gezeur is socialistisch gezever want het gaat hier om de ontkenning van het individu. En dat is een kenmerk van het socialisme.
Of val je wellicht onder de groep mensen die zegt:
“Ze mogen alles van me weten want ik heb niks te verbergen!” ?
Sjonnie [8] reageerde op deze reactie.
Beetje raar verhaal. Als je de OHRA zo vreselijk verveldend vindt, waarom ben je er dan niet al jaren geleden vertrokken? Zo vreselijk vervelend is de OHRA kennelijk dan ook weer niet 🙂
Verder wordt ik altijd moe van mensen die vreselijk stoere verhalen vertellen betreft gebeurtenissen rondom callcenters.
Zijn interpretatie:
“Hersens kraken …”
“Het wicht stamelt ”
etc.
is veel waarschijnlijker vanuit ‘het wicht’ bekeken
“Oh, god, weer zo’n sukkel, hoe moet ik dit beleefd afwimpelen.”
Die mensne bij de callcenter zijn dorogaans ook maar bij het uitzendbureau gehaald. daar kun je tegens chelden at je wilt maar lost niets op. Plu sdat ze doorgaans geen bevoegdheden hebben, dus echte problemen los je niet op.
Enige mini-moraal is dat wellicht dat schijnbaar in Nederland je mag opnemen zonder dat men dat zegt. Niet nejes, maar de libertarische context ontgaat me.
Overigens in veel gevallen zal de maatschapij een bandje laten horen bij het begin met de kosten én dat ze het opnemen. Wil je dat niet, hang je op. Je hoeft immers niet te bellen …
@Jean-Pierre [6]:
Maar Big Brother (Stasi) kan toch zowiezo alles al afluisteren!!!!!, wat heeft dat nou met het opnemen van gesprekken door de Ohra te maken? Geniaal hoor….
Als je je daar nu druk om maakt kan het begrijpen.
Het werkt gewoon op mijn lachspieren. En dan Big Brother zelf nog om hulp gaan vragen om dit soort opneempraktijken tegen te gaan. (de enige partij die dit zou kunnen bereiken). Wat een mop.
Ga dan maar een commissie oprichten die gaat onder zoeken hoe we dit soort slechte praktijken van de Ohra aan kunnen pakken. Richten we meteen een politie-afdeling op en zetten we torenhoge boetes voor bedrijven die niet van te voren vertellen dat het gesprek wordt opgenomen. Ook goed tegen de crisis, meteen weer 1000 mensen een goede baan. joepi.
Typisch iets om terug te vinden op het SP verkiezingsprogramma. Bedrijven mogen gesprekken niet opnemen, maar de Stasi zelf neemt ondertussen wel alles op.
Maar dat doen ze alleen om, ons individuen, te redden van het kwaad.
Jean-Pierre [9] reageerde op deze reactie.
@Sjonnie [8]: Waar het volgens mij omgaat, in dit stukje, is dat we in Nederland inmiddels een situatie hebben dat mensen het normaal vinden dat er ongevraagd door wie dan ook onaangekondigd meegeluisterd wordt. Dit OHRA verhaaltje is daar slechts een illustratie van.
Je hebt de schrijver van dit stukje niet horen zeggen dat we van alles op moeten richten om dit te voorkomen. Dat vul jij volgens mij voor hem in.
Zoals ik het ervaar, hebben we in Nederland de situatie dat de meeste mensen het wel best vinden. “Ik heb ten slotte niets te verbergen”, zal de gemiddelde Nederlander je desgevraagd antwoorden.
Dankzij die attitude is de overheid in staat om allerlei vrijheidsbeperkende maatregelen door te voeren. Onder het mom van de dreiging van terroristen, criminelen en pedofielen.
Over een paar jaar is de toegang tot Internet aan de beurt. Het meekijken is al in volle gang. Dankzij Yahoo zijn er al politieke tegenstanders in China opgepakt. Kijk ook even naar wat er nu in Australie gebeurt.
Comments are closed.