Een apotheek van een groot Academisch ziekenhuis is gesloten, waarschijnlijk omdat het blauwe potje niet op het blauwe plankje stond. En het eerste wat er na de Schiphol/Detroit terroristen vlucht werd gesteld door onze minister was: maar volgens de regels hebben wij juist gehandeld. Dus een terrorist komt door het systeem en ‘wij’ doen het goed, want we werkten keurig volgens de regels.
Dat wordt dan gezegd door mensen die nog steeds denken dat de samenleving, door hun, maakbaar is en dat zij alle risico’s kunnen uitbannen, door de juiste? en nu dan weer extra regels en procedures in te stellen. Dit is een goed voorbeeld hoe een bureaucraat denkt: als ik volgens de regels werk doe ik het goed.Zo kan het gebeuren dat er nu een groot academisch Ziekenhuis in Nederland, geen medicijnen meer kan voorschrijven, want de ziekenhuisapotheek heeft zich niet (helemaal) aan de regels gehouden. Wat dat betekent om het ziekenhuis draaiend te houden kunt u zich zelf wel voorstellen, maar de bureaucraat die dit verordonneerde, heeft ongetwijfeld volgens de regels gehandeld en wast zijn straatje schoon.
Een maakbare samenleving, door van bovenaf regels in te stellen, werkt niet, vraag dat maar aan de ex-communisten. Maar er gebeuren mede daardoor ergere dingen dan een onterecht gevoel van veiligheid en de staat zorgt wel goed voor ons.
Want door al die regelgeving en de onverwachte consequenties, ga je ook een ander soort concurrentie op de nog overgebleven markten krijgen: zij die het slimst inspelen op de uitbreidende regels, winnen het van diegenen die het beste voor de klanten trachten te bereiken. Wanneer dit dan ook nog extra gestimuleerd wordt door subsidies van de overheid in dezelfde richting als waar de regels naar streven, gaat het dus dubbel, structureel, fout. Want is gemiddeld 1 uur extra tijd per vlucht per persoon, voor al die miljoenen reizigers vanwege terroristencontrole, plus de extra kosten, nu nog in het belang van de klant? Ik bedoel vergelijk dit eens met het aantal verkeersdoden tov terrorisme doden en de energie die we stoppen in het voorkomen van verkeersdoden of ( het gemak waarmee we ons aan het risico van het verkeer overgeven).
De strekking van het stukje is volkomen juist, maar wel een opmerking, voor de goede orde:
“…Zo kan het gebeuren dat er nu een groot academisch Ziekenhuis in Nederland, geen medicijnen meer kan voorschrijven,…”
Een Ziekenhuis schrijft geen medicijnen voor, dat doet een behandelend arts. Die is verantwoordelijk voor het voorschrift.
Comments are closed.