De Engelse term dekt de lading minder dan de Nederlandse term. Bij “Freedom of speech” denk ik in de eerste plaats aan het gesproken woord. In het Spaans zegt men “libertad de expresión”, oftewel vrijheid van expressie. Ook die term heeft zo z’n bezwaren. Iemand neerslaan is namelijk ook expressie.
Nou, ik vind “vrijheid van meningsuiting” lang zo gek nog niet. Maar ja, dat is mijn mening.
Reactie van IIS (13-01-10, 21:31)
Wat mij betreft veel te kneuzing gevoelig die sporten. Je zou maar met een kloppende door bloed verzadigde roede op de mat liggen en de turnster springt een paar centimeter ernaast. Ay, ay.
Om dit voorbeeld te gebruiken moet je een stapje filosofisch dieper gaan.
Beide stellingen hangen af, wat je bedoelt (afspreekt met elkaar) wat je bedoelt met de uitdrukkingen:
2, +, =, 4, en 5.
Als je dat goed definieert, zul je komen tot de conclustie dat:
–een van beide is fout (het algemeen geldende begrip van de genoemde symbolen)
–of dat bvb met zowel 4 als met 5 precies hetzelfde bedoeld wordt. Net zoals bvb met “vier” en “four” en “quatre” in een andere taal hetzelfde begrip aanduiden.
Anders. Namelijk tot een andere partij zich beledigd of aangetast acht in diens goede naam. Oplossing: privaatrechtelijke maatregelen. De strafrechter hoort zich hier niet mee te bemoeien.
@Bon Vivant [35]:
Bon Vivant dat had ik nou van jou niet verwacht. Ik acht mij nu, doordat jij openlijk zegt dat ik fout ben met JA te stemmen, zwaar in mijn goede naam aangetast.
Ben jij nu strafbaar? Of krijg ik een schadevergoeding?
Onzin natuurlijk. Dit voorbeeld is te klein om poeha over te maken, maar waar ligt jouw grens? En ik kan wel vanalles “achten”
Nog los van de moeilijkheid van WIE is mijn goede naam? Die is helemaal niet door mij gemaakt, maar door de beoordeling van mijn omgeving.
Ik heb het niet zozeer over de economische implicaties van vrije meningsuiting dan wel de praktische.
Het bord wat ik noemde is natuurlijk een metafoor voor het afsluiten van een contract, als je een bios binnengaat, ga je ermee akkoord dat je je normaal gedraagt, dit kan ook in een clausule staan oid.
Het gaat erom, net zoals op elk vlak van het libertarisme, dat overheidsingrijpen niet nodig is, en dat bedrijven dit zelf kunnen regelen. De samenleving organiseerd zichzelf beter dan de overheid dat ooit zou kunnen.
Ik noemde dit ”brand schreeuwen” omdat dit mi een uitdaging is voor voorvechters van vrije meningsuiting, waarop makkelijk antwoord gegeven kan worden door het libertarisme.
Zoals altijd in het libertarisme, is er pas sprake van iets fout doen als er geinterfered word met je eigendomsrecht.
Daarom ben ik wel van mening dat je bijvoorbeeld niet mag zeggen tegen iemend:”geef je portemonnnee of ik schiet je dood.”
Walter Block heeft een geniaal boek waarin hij dit soort cruciale uidagingen aanneemt: ”defending the undefendable” echt een aanrader.
in hoofdstuk 10 heeft Dr. Block het over brand schreeuwen. Interessant om te lezen, gezien deze discussie.
@Hub Jongen [36]:
Het is wel zo, dat zakelijke relaties nu voornamelijk draaien op vertrouwen. Heb je bijv. een adviesbureau dan is je goede naam van groot belang om klanten te houden of om nieuwe klanten te werven. Is je goede naam weg dan kan je het schudden.
Marcel van Dam heeft indertijd in zijn consumentenprogramma het frisdrank merk Exota kapot gemaakt door te laten zien dat deze flessen konden exploderen (de tv opname werd hiervoor gemanipuleerd; Exotaflessen hadden die neiging niet meer dan andere merken). Zijn broer Anton was jarenlang directeur van de concurrent Vrumona geweest en blijkbaar vond Van Dam het tijd een oude rekening te vereffenen.
Smaad en propaganda zijn nu dus zeer belangrijk en kunnen grote schade c.q. winst opleveren. Wil je hier helemaal van af dan zal je ieder detail van de overeenkomst, incl. procedures en controles, in het contract moeten vastleggen. Dat worden dan zeer lijvige boekwerken en je bent een godsvermogen kwijt aan juristen. Dat is de prijs van vrijheid.
=== “The individual has always had to struggle to keep from being overwhelmed by the tribe. To be your own man is a hard business. If you try it, you will be lonely often, and sometimes frightened. But no price is too high to pay for the privilege of owning yourself.”
– Rudyard Kipling (1865-1936)
@Ragnar Daneskjolld [37]: ”geef je portemonnee of ik schiet je dood.”
Je hebt gelijk, dat het eigendomsrecht de basis is, maar dit is niet strijdig met wat ik eerder zei.
Als je als eigenaar bepaalde dingen niet wilt zal je daar heel duidelijk in moeten zijn. Je kunt je er niet mee van af maken door te eisen dat mensen in je theater zich ‘normaal’ gedragen. Iedereen verstaat daar immers iets anders onder.
Het is niet voor niets, dat de gebruiksaanwijzingen in de VS zo vol met waarschuwingen staan.
Een oude dame die altijd haar gasoven gebruikte om haar poedeltje te drogen kwam van een koude kermis thuis toen zij die oude oven had vervangen door een nieuwe microwave en daarmee hetzelfde deed. Zij eiste van de fabrikant een schdevergoeding voor haar poedeltje.
En ook die mevrouw die bij de McDonalds drive-in een hete koffie tussen haar benen klemde, omdat haar auto geen bekerhouders had, en zich al rijdende lelijk verbrandde vond dat McDonalds daar rekening mee had moeten houden.
Clarkson van het autoprogramma Top Gear kwam niet meer bij toen hij de deur van de Dodge Viper (een Amerikaanse supersportwagen) opende en daar een gele waarschuwingssticker zag die je er op wees altijd je gordel te dragen en je aan de wettelijke maximumsnelheid te houden (deze auto kan 3 keer zo snel en bij een crash ben je dood of je nu een gordel draagt of niet).
Als iemand een mening uit waarin ook nog een dreigement zit opgesloten (zie je quote boven) dan is het jouw verantwoording de feiten te controleren. Doe je dat niet en breng je de ander schade toe dan ben je daarvoor aansprakelijk. Het gaat dus nooit om uitspraken (hoe weet je dat iemand werkelijk een dreigement gaat uitvoeren?), maar altijd om handelingen. http://www.youtube.com/watch?v=r7PrbNU0UT0
Het was immers de beslissing van de gezagvoerder om de vlucht te onderbreken. Hij had zijn bemanning ook nog kunnen opdragen de feiten te controleren. Dat heeft hij niet gedaan, hij geloofde de dreigende passagier op zijn woord. Eventuele vervolgschade is dan uitsluitend op de gezagvoerder en de luchtvaartmaatschappij te verhalen, niet op de passagier.
Het is ook een typisch utilitaristisch probleem waar libertariërs niet mee om kunnen gaan.
Een crash tgv een bomaanslag is uiteraard zeer kostbaar. Maar de schade kan dan juridisch direct op de dader worden verhaald. Als de luchtvaartmij echter die grote schade probeert te voorkomen en kiest voor een kleinere schade die zij echter zelf veroorzaakt (bijv. door veiligheidscontroles, of door de vlucht te onderbreken) dan dient zij die kleinere schade ook zelf te dragen.
@ LvM
De Engelse term dekt de lading minder dan de Nederlandse term. Bij “Freedom of speech” denk ik in de eerste plaats aan het gesproken woord. In het Spaans zegt men “libertad de expresión”, oftewel vrijheid van expressie. Ook die term heeft zo z’n bezwaren. Iemand neerslaan is namelijk ook expressie.
Nou, ik vind “vrijheid van meningsuiting” lang zo gek nog niet. Maar ja, dat is mijn mening.
Reactie van IIS (13-01-10, 21:31)
Wat mij betreft veel te kneuzing gevoelig die sporten. Je zou maar met een kloppende door bloed verzadigde roede op de mat liggen en de turnster springt een paar centimeter ernaast. Ay, ay.
LvM [33] reageerde op deze reactie.
Een klassieke scetch over ‘freedom of speech’:
http://www.youtube.com/watch?v=qndx4ixMVW4
@Oscar [31]:
Oja, men kan ook nog schrijven en typen en gebaren maken. Even vergeten.
@LvM [27]:
2+2=5, of 2+2=4 ,
Om dit voorbeeld te gebruiken moet je een stapje filosofisch dieper gaan.
Beide stellingen hangen af, wat je bedoelt (afspreekt met elkaar) wat je bedoelt met de uitdrukkingen:
2, +, =, 4, en 5.
Als je dat goed definieert, zul je komen tot de conclustie dat:
–een van beide is fout (het algemeen geldende begrip van de genoemde symbolen)
–of dat bvb met zowel 4 als met 5 precies hetzelfde bedoeld wordt. Net zoals bvb met “vier” en “four” en “quatre” in een andere taal hetzelfde begrip aanduiden.
Anders. Namelijk tot een andere partij zich beledigd of aangetast acht in diens goede naam. Oplossing: privaatrechtelijke maatregelen. De strafrechter hoort zich hier niet mee te bemoeien.
Hub Jongen [36] reageerde op deze reactie.
@Bon Vivant [35]:
Bon Vivant dat had ik nou van jou niet verwacht. Ik acht mij nu, doordat jij openlijk zegt dat ik fout ben met JA te stemmen, zwaar in mijn goede naam aangetast.
Ben jij nu strafbaar? Of krijg ik een schadevergoeding?
Onzin natuurlijk. Dit voorbeeld is te klein om poeha over te maken, maar waar ligt jouw grens? En ik kan wel vanalles “achten”
Nog los van de moeilijkheid van WIE is mijn goede naam? Die is helemaal niet door mij gemaakt, maar door de beoordeling van mijn omgeving.
@Peter de Jong [8]:
Wel peter,
Ik heb het niet zozeer over de economische implicaties van vrije meningsuiting dan wel de praktische.
Het bord wat ik noemde is natuurlijk een metafoor voor het afsluiten van een contract, als je een bios binnengaat, ga je ermee akkoord dat je je normaal gedraagt, dit kan ook in een clausule staan oid.
Het gaat erom, net zoals op elk vlak van het libertarisme, dat overheidsingrijpen niet nodig is, en dat bedrijven dit zelf kunnen regelen. De samenleving organiseerd zichzelf beter dan de overheid dat ooit zou kunnen.
Ik noemde dit ”brand schreeuwen” omdat dit mi een uitdaging is voor voorvechters van vrije meningsuiting, waarop makkelijk antwoord gegeven kan worden door het libertarisme.
Zoals altijd in het libertarisme, is er pas sprake van iets fout doen als er geinterfered word met je eigendomsrecht.
Daarom ben ik wel van mening dat je bijvoorbeeld niet mag zeggen tegen iemend:”geef je portemonnnee of ik schiet je dood.”
Walter Block heeft een geniaal boek waarin hij dit soort cruciale uidagingen aanneemt: ”defending the undefendable” echt een aanrader.
http://mises.org/books/defending.pdf
in hoofdstuk 10 heeft Dr. Block het over brand schreeuwen. Interessant om te lezen, gezien deze discussie.
@Hub Jongen [36]:
Het is wel zo, dat zakelijke relaties nu voornamelijk draaien op vertrouwen. Heb je bijv. een adviesbureau dan is je goede naam van groot belang om klanten te houden of om nieuwe klanten te werven. Is je goede naam weg dan kan je het schudden.
Marcel van Dam heeft indertijd in zijn consumentenprogramma het frisdrank merk Exota kapot gemaakt door te laten zien dat deze flessen konden exploderen (de tv opname werd hiervoor gemanipuleerd; Exotaflessen hadden die neiging niet meer dan andere merken). Zijn broer Anton was jarenlang directeur van de concurrent Vrumona geweest en blijkbaar vond Van Dam het tijd een oude rekening te vereffenen.
Smaad en propaganda zijn nu dus zeer belangrijk en kunnen grote schade c.q. winst opleveren. Wil je hier helemaal van af dan zal je ieder detail van de overeenkomst, incl. procedures en controles, in het contract moeten vastleggen. Dat worden dan zeer lijvige boekwerken en je bent een godsvermogen kwijt aan juristen. Dat is de prijs van vrijheid.
===
“The individual has always had to struggle to keep from being overwhelmed by the tribe. To be your own man is a hard business. If you try it, you will be lonely often, and sometimes frightened. But no price is too high to pay for the privilege of owning yourself.”
– Rudyard Kipling (1865-1936)
@Ragnar Daneskjolld [37]: ”geef je portemonnee of ik schiet je dood.”
Je hebt gelijk, dat het eigendomsrecht de basis is, maar dit is niet strijdig met wat ik eerder zei.
Als je als eigenaar bepaalde dingen niet wilt zal je daar heel duidelijk in moeten zijn. Je kunt je er niet mee van af maken door te eisen dat mensen in je theater zich ‘normaal’ gedragen. Iedereen verstaat daar immers iets anders onder.
Het is niet voor niets, dat de gebruiksaanwijzingen in de VS zo vol met waarschuwingen staan.
Een oude dame die altijd haar gasoven gebruikte om haar poedeltje te drogen kwam van een koude kermis thuis toen zij die oude oven had vervangen door een nieuwe microwave en daarmee hetzelfde deed. Zij eiste van de fabrikant een schdevergoeding voor haar poedeltje.
En ook die mevrouw die bij de McDonalds drive-in een hete koffie tussen haar benen klemde, omdat haar auto geen bekerhouders had, en zich al rijdende lelijk verbrandde vond dat McDonalds daar rekening mee had moeten houden.
Clarkson van het autoprogramma Top Gear kwam niet meer bij toen hij de deur van de Dodge Viper (een Amerikaanse supersportwagen) opende en daar een gele waarschuwingssticker zag die je er op wees altijd je gordel te dragen en je aan de wettelijke maximumsnelheid te houden (deze auto kan 3 keer zo snel en bij een crash ben je dood of je nu een gordel draagt of niet).
Als iemand een mening uit waarin ook nog een dreigement zit opgesloten (zie je quote boven) dan is het jouw verantwoording de feiten te controleren. Doe je dat niet en breng je de ander schade toe dan ben je daarvoor aansprakelijk. Het gaat dus nooit om uitspraken (hoe weet je dat iemand werkelijk een dreigement gaat uitvoeren?), maar altijd om handelingen.
http://www.youtube.com/watch?v=r7PrbNU0UT0
Dit is imho dus onzin:
http://www.telegraaf.nl/binnenland/5784985/__TUI_gaat_schade_verhalen_op_dader__.html?p=11,1
Het was immers de beslissing van de gezagvoerder om de vlucht te onderbreken. Hij had zijn bemanning ook nog kunnen opdragen de feiten te controleren. Dat heeft hij niet gedaan, hij geloofde de dreigende passagier op zijn woord. Eventuele vervolgschade is dan uitsluitend op de gezagvoerder en de luchtvaartmaatschappij te verhalen, niet op de passagier.
Het is ook een typisch utilitaristisch probleem waar libertariërs niet mee om kunnen gaan.
Een crash tgv een bomaanslag is uiteraard zeer kostbaar. Maar de schade kan dan juridisch direct op de dader worden verhaald. Als de luchtvaartmij echter die grote schade probeert te voorkomen en kiest voor een kleinere schade die zij echter zelf veroorzaakt (bijv. door veiligheidscontroles, of door de vlucht te onderbreken) dan dient zij die kleinere schade ook zelf te dragen.
Comments are closed.